Monday, September 11, 2017

Το σπίτι του Χέμινγουεϊ γλίτωσε από την Ιρμα -Σώες και οι 54 γάτες! [εικόνες&βίντεο]


Μπορεί ο τυφώνας Ίρμα να έπληξε την Φλόριντα κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, ωστόσο το σπίτι-μουσείο του σπουδαίου συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ γλίτωσε.
Μαζί με το σπίτι, σώθηκαν από τη μανία του τυφώνα όσοι διαμένουν σε αυτό: Ανθρωποι και... 54 γάτες!
Ο γενικός διευθυντής του οικήματος Jacques Sands μιλώντας στα ΜΜΕ επεσήμανε ότι το σπίτι δεν υπέστη σοβαρές ζημιές και όλοι όσοι διαμένουν σε αυτό είναι ασφαλείς.
O Sands προέβη στην παραπάνω δήλωση, αφού τις προηγούμενες ημέρες είχε αρνηθεί να εγκαταλείψει το σπίτι στο Κη Γουέστ, παρά τις οδηγίες των Αρχών και τις προτροπές της Μάριελ Χέμινγουεϊ, εγγονής του μεγάλου συγγραφέα, για μετακίνηση σε ασφαλέστερο καταφύγιο.
«Είστε ένας θαυμάσιος και αξιοθαύμαστος άνθρωπος αφού προσπαθείτε να μείνετε εκεί και να σώσετε τις γάτες και να σώσετε το σπίτι και όλα αυτά», είχε πει η Χέμινγουεϊ στον Sands, σύμφωνα με την Telegraph, «αλλά είναι μόνο ένα σπίτι. Πάρτε όλες τις γάτες στο αυτοκίνητο και ξεκινήστε».
Ο επιμελητής του μουσείο Dave Gonzalez, μιλώντας στο Forbes, επανέλαβε την πίστη που είχε πως ο χώρος δεν θα πληγεί από τον Ιρμα.
«Το σπίτι δεν έχει υποστεί ζημιά σε κανέναν τυφώνα από το 1851 που χτίστηκε», είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά τις γάτες που περιφέρονται ελεύθερα γύρω από τους χώρους του μουσείου, είχαν αναζητήσει καταφύγιο σε εσωτερικούς χώρους καθώς πλησίαζε ο τυφώνας κι έτσι προστατεύτηκαν!
Οι γάτες του Χέμινγουεϊ, όπως είναι γνώστες, χαλαρώνουν όλες τις εποχές γύρω από τους καταπράσινους κήπους του μουσείου ή βρίσκονται στους εσωτερικούς χώρους του οικήματος καθώς οι επισκέπτες περπατούν.
Μπορούν να βρεθούν κάτω από τη σκιά των τροπικών φυτών, να κρύβονται σε ειδικά φτιαγμένες δομές για αυτές, να τεντώνονται γύρω από την πισίνα ή να δροσίζονται στα Art Deco πλακάκια του μπάνιου.
Γιατί όμως το σπίτι μουσείο του Χέμινγουεϊ έχει τόσες γάτες στον προαύλιο χώρο του; Ο Gonzalez έδωσε την εξήγηση.
«Οι γάτες είναι συνηθισμένες στις φωνές μας και στη φροντίδα μας. Αισθανόμαστε άνετα μαζί τους και αισθάνονται άνετα μαζί μας. Τις αγαπάμε και τα βράδια του τυφώνα μείναμε όλοι μαζί».
Ο Χέμινγουεϊ έζησε για 8 χρόνια στο συγκεκριμένο σπίτι τη δεκαετία του 1930 και σε αυτό έγραψε μερικά από τα πιο διάσημα έργα του.
Το 1968 ορίστηκε ως μνημείο Πολιτιστικής κληρονομιάς το 1968 και από τότε έως και σήμερα παραμένει ένας δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες.
Telegraph/iefimerida

Το "ΙΕΡΌ ΠΗΔΑΛΙΟ" των ιερέων περί "ΜΑΛΑΚΙΑΣ,αρσενοκοιτίας ,μοιχειας και πορνείας


Επειδή οι Άγιοι πατέρες οι μοναχοί και το χριστιανικό ποίμνιο συχνά ….τον παίζουν με το ίδιο χέρι που κάνουν και το σταυρό τους, η πράξη αυτή θεωρήθηκε μεγάλη αμαρτία  και εκδόθηκε από την εκκλησία ’’Το ιερό Πηδάλιον’’  που αποτελεί και σήμερα το  επίσημο «Ποινολόγιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας.  
                                                              
                           
Το Ιερό Πηδάλιο είναι ογκωδέστατο έργο και αποτελεί τη μεγαλύτερη συλλογή ιερών κανόνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συντάχθηκε σε δημώδη γλώσσα το 1793 από δυο λόγιους μοναχούς, τον Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον ιερομόναχο Αγάπιο.

Γράφει ο










Γεώργιος Κοσμόπουλος


 Για την ολοκλήρωση του «Πηδαλίου» χρειάστηκαν τρία χρόνια σκληρής εργασίας. Περιέχει  ερμηνεία  των κανόνων των Αγίων Αποστόλων, των Οικουμενικών συνόδων, των τοπικών συνόδων και των Πατέρων της εκκλησίας.Εκδόθηκε αρχικά στη Λειψία το έτος 1800  μετά από επικύρωση της πατριαρχικής συνόδου Κωνσταντινούπολης, το 1791,όπως και το 1841 κατά τη δεύτερη έκδοσή του.
Το  κεφάλαιο   περί μαλακίας κ.λ.π  αποτελεί το επίσημο και σε ισχύ μέχρι και σήμερα «Ποινολόγιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας,.                          Το Πηδάλιον  δέχεται ότι υπάρχουν  τρία είδη μαλακίας: με το χέρι σου, με το χέρι άλλου και... με το χτύπημα στους μηρούς!!                   Εκτός από τους άνδρες  η μαλακία παρατηρείται και στις γυναίκες. στις οποίες πρέπει να εφαρμόζονται οι ίδιες και αυστηρότερες ποινές με τους άνδρες.
Επειδή οι μοναχοί και το ποίμνιο συχνά …τον παίζουν με το ίδιο χέρι που κάνουν και το σταυρό τους το Πηδάλιο τους ενημερώνει για τις συνέπειες που θα έχουν.
Όποιος... κάνει μαλακία, για 40 μέρες θα τρώει  μόνο  ψωμί και νερό και      100 μετάνοιες κάθε μέρα!! Ακόμα, ορίζεται η τιμωρία του ιερέα που «έχει μαλακιστεί δύο-τρεις φορές», η οποία είναι υποβιβασμός σε ψάλτη!
Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί όλοι οι καλόγεροι θεωρούσαν τους εαυτούς τους αμαρτωλούς και άξιους της αιωνίας κολάσεως. Να υπήρχε άραγε κανείς που να μην είχε υποπέσει στο αμάρτημα αυτό;

Το Ιερό Πηδάλιο  στο κεφάλαιο ’’Περί μαλακίας’’ κάνει  και ιατρική διάγνωση  για την μαλακία.  Οι άγιοι πατέρες θεωρούν ότι η μαλακία φθείρει τον άνθρωπο και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην υγεία όπως:
Α΄ κιτρινίζουσι,
Β΄ αδυνατεί ο στόμαχός των και να χωνεύσουν δεν ημπορούν,
Γ΄ ασθενεί η όρασις των οφθαλμών τους,
Δ΄ χάνουσι την φωνήν,
Ε΄ χάνουσι την ευφυΐαν και οξύτητα του νοός,
ΣΤ΄ χάνουσι την μνήμην,
Ζ΄ χάνουσι τον ύπνον, με κάποια ταραχώδη ενύπνια,
Η΄ τρέμει το σώμα των,
Θ΄ χάνουσινόλην την ανδρείαν του σώματος και της ψυχής και γίνονται άνανδροι ωσάν γυναίκες,
Ι΄ ακολουθεί εις αυτούς η αποπληξία, ήτοι ο ταμπλάς,
ΙΑ΄ ακολουθεί εις αυτούς συχνάκις η καθ' ύπνους ρεύσις, πολλάκις δε και όταν είναι έξυπνοι διά το πολύ άνοιγμα των σπερματικών τους πόρων, και
ΙΒ΄ τέλος πάντων γηράσκουσιν ογλήγορα και αποθνήσκουσι κακώς.»
Σύμφωνα με υπολογισμούς του Άγιου  Νικόδημου «ένα δράμι σπέρμα αξίζει με σαράντα δράμια αίμα, και η δύναμης εκείνου είναι ισόμετρος με την δύναμιν των τεσσαράκοντα δραμίων του αίματος».
Αυτή είναι η προσφορά των καλόγερων στην επιστήμη της ιατρικής: μαλακίες επί μαλακιών.                                                                                Οι ανθέλληνες συντάκτες του Πηδαλίου  καταφέρονται και κατά των Ελλήνων φιλοσόφων:
.............«και είναι γνώμη τινών διδασκάλων ότι ο θεός μισώντας τόσον πολλά τους υπερήφανους φιλοσόφους των Ελλήνων, τους αφήκε να κυριευτούν από την αμαρτία αυτήν (εννοεί την μαλακία) δια τιμωρία της ειδωλολατρίας των, επειδή γνώντες τον θεόν, ουχ ως θεόν εδόξασαν».
Αυτόν τον ανώμαλο άνθρωπο που έγραψε τις προαναφερόμενες μαλακίες, επί μαλακιών τον Άγιο Νικόδημο τον αγιορείτη, οι πατέρες τον ανακήρυξαν εξέχοντα άγιο!!!  και γιορτάζει  στις 14 Ιουλίου.
Από τον εκδοτικό οίκο Περίπλους κυκλοφόρησε  πρόσφατα μία περιληπτική έκδοση του βιβλίου,  ΠΗΔΑΛΙΟΝ (βλέπε google)

Ενδυμίων  Γιώργος  Κοσμόπουλος

ΙΣΤΟΡΊΑ. Γεώργιος Γεμιστό ς Πλήθων («εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»)

Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων

(Georgios Gemistos Plethon, Κωνσταντινούπολη, περ. 1355 – Σπάρτη, 1452)
Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός άνδρας των αρχών του 15ου αιώνα, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του υστεροβυζαντινού πνευματικού βίου, βαθύς γνώστης του Πλατωνισμού, πολυθεϊστής και ένθερμος υπερασπιστής της φυσικής και πολιτισμικής συνέχειας του Ελληνισμού («εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»), η σκέψη του οποίου επηρέασε έντονα την ιταλική διανόηση της εποχής και συνέβαλε στην τελική διαμόρφωση του ρεύματος που ονομάστηκε «Αναγέννηση».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από επιφανή οικογένεια, απέκτησε πολύ καλή γενική παιδεία και το 1380 εγκαταστάθηκε στην τότε πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους Αδριανούπολη, όπου μαθήτευσε δίπλα σε έναν ελληνιστή Εβραίο, πολυθεϊστή ή οπαδό του Ζωροαστρισμού, τον Ελισσαίο, με αποτέλεσμα να κατανοήσει έγκαιρα τόσο την πνευματική αθλιότητα της βυζαντινής θεοκρατίας όσο και την κραυγαλέα φιλοσοφική και θεολογική ανεπάρκεια του Χριστιανισμού.

Δίπλα στον Ελισσαίο (που πιστεύεται ότι τελικά κατηγορήθηκε ως «ειδωλολάτρης» από τους οθωμανούς και κατέληξε στην πυρά) μελέτησε ιδιαίτερα τον Πλάτωνα, ενθουσιάστηκε από το έργο του και πρόσθεσε στο βυζαντινό επώνυμό του «Γεμιστός» το ελληνικό «Πλήθων» (το οποίο ο φανατικός εχθρός του μετέπειτα υπότουρκος πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος ισχυρίστηκε ότι… «του εδόθη υπό των δαιμόνων»!). Όταν όμως επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, οι νέες ιδέες του άρχισαν να ενοχλούν τους θεοκράτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που αργότερα εξόντωσαν στην Πελοπόννησο τον μαθητή του Ιουβενάλιο), με αποτέλεσμα το 1393 (ή το 1400 κατά τον Καζάζη ή το 1414 κατά τον Μανδηλά) να εγκατασταθεί οικογενειακώς στο υπό τον Θεόδωρο (τον Α ή τον Β, ανάλογα με την χρονολογία που θα υιοθετήσει κανείς, 
1383 – 1407 ο πρώτος και 1407 – 1443 ο δεύτερος) Παλαιολόγο Δεσποτάτο του Μυστρά στην Λακωνία, με την ανοχή του φίλου του αυτοκράτορα Μανουήλ Β του Παλαιολόγου.

Η «δραπέτευση» του «αποστάτη» Πλήθωνος στην Ελλάδα εξόργισε τον προσωπικό εχθρό του μετέπειτα υπότουρκο (1454 - 1464) πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ο οποίος ήθελε να τον δει να εξορίζεται «σε χώρα βαρβάρων» ή να εξουδετερώνεται «με κάποιον άλλον τρόπο» (…), ωστόσο ο ίδιος εγκαταστάθηκε με ιδιαίτερη χαρά στην Πελοπόννησο, την οποία, όπως και την υπόλοιπη Ελλάδα θεωρούσε κοιτίδα του ανθρώπινου πολιτισμού:

«Εσμέν γαρ ουν ων ηγείσθε τε και βασιλεύετε Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Έλλησι δε ουκ έστιν ευρείν ήτις άλλη οικειοτέρα χώρα, ουδέν μάλλον προσήκουσα η Πελοπόννησος τε και όση δη ταύτη της Ευρώπης προσεχής των τε αυ νήσων επικείμεναι. Ταύτην γαρ δη φαίνονται την χώραν Έλληνες αεί οικούντες οι αυτοί εξ ότουπερ άνθρωποι διαμνημονεύουσιν, ουδενών άλλων προενωκηκότων…» γράφει απευθυνόμενος προς τον Παλαιολόγο, δηλαδή «…εμείς πάνω στους οποίους είστε ηγεμόνας και βασιλεύς, είμαστε Έλληνες κατά την καταγωγή, όπως μαρτυρεί η γλώσσα και η πατροπαράδοτος παιδεία. Είναι αδύνατον δε να βρει κανείς μίαν άλλη χώρα που να είναι περισσότερο οικεία  και συγγενική στους Έλληνες από την Πελοπόννησο, καθώς και από το τμήμα της Ευρώπης που γειτονεύει με την Πελοπόννησο και από τα νησιά που γειτονεύουν προς αυτή. Γιατί είναι φανερό ότι οι Έλληνες κατοικούσαν πάντοτε σε αυτήν τη χώρα, από τον καιρό που αρχίζει η μνήμη των ανθρώπων, χωρίς προηγουμένως κανένας άλλος να έχει κατοικήσει πάνω σε αυτήν…»  
 



Ο Πλήθων στο γνωστό έργο του ζωγράφου
Μπενότσο Γκότσολι (Benozzo Gozzoli)
«Η Πομπή των Μάγων» στο Palazzo
Medici-Riccardi της Φλωρεντίας.
Στον Μυστρά ο Πλήθων έλαβε το αξίωμα του ανώτατου δικαστικού, το οποίο χρησιμοποίησε με υποδειγματική αμεροληψία (όπως μαρτυρείται από τον επικήδειο που εκφώνησε ο μαθητής του Ιερώνυμος Χαριτώνυμος, απόσπασμα του οποίου παραθέτει ο Μανδηλάς: «…και μην δικαιοσύνη τοιαύτη τις ή τώ ανδρί, ως λήρον είναι Μίνω εκείνον και Ραδάμανθυν τούτω παραβαλλομένους»), καθώς επίσης είχε και την κηδεμονία δύο γειτονικών πόλεων, του Φαναρίου και των Βρυσών, η οποία κηδεμονία του εξασφάλιζε οικονομική άνεση. Πολύ σύντομα συγκρότησε τον φιλοσοφικο-λατρευτικό «Κύκλο» του Μυστρά, συνέθεσε πολλούς ύμνους προς τους Έλληνες Θεούς, συνέγραψε τα βιβλία «Περί ων Αριστοτέλης προς Πλάτωνα διαφέρεται» και «Περί Νόμων» και προέβαλε δυναμικά ένα αίτημα για άμεση επανελλήνιση. 

Στο 16ο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο Μανδηλάς γράφει: «από την καρδιά της Πελοποννήσου άρχισε λοιπόν ο σοφός Πλήθων να βάζει τα θεμέλια μίας νέας μεταρρύθμισης, όχι για την ανάκαμψη της πάλαι ποτέ ‘‘κραταιάς’’ αυτοκρατορίας των Βυζαντινών, αλλά μόνο για την δημιουργία των προϋποθέσεων ενός εντελώς καινούργιου ξεκινήματος του Ελληνισμού μέσα στον ίδιο τον γεωγραφικό χώρο της Κλασικής Ελλάδος. Ο φιλοσοφικός του λόγος φιλοδοξούσε ν’ αντικαταστήσει τον κυρίαρχο Χριστιανισμό και να οδηγήσει στην ανάσταση του παλιού, αρχαίου, εθνικού μεγαλείου των Ελλήνων. Απογοητευμένος από την ησυχαστική τάση του ανατολικού Χριστιανισμού που εκείνη την εποχή ήταν πλέον κυρίαρχη σε όλα τα επίπεδα, ο Πλήθων αναζήτησε, συνέλαβε και πρότεινε μία περισσότερο πολιτική θρησκεία, ικανή να ανασυντάξει τον κατεστραμμένο ιστό στην προετοιμασία για ένα εντελώς νέο ευνομούμενο Κράτος των Ελλήνων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νέου κόσμου που τότε διαμορφωνόταν. Η ανάδειξη της σημασίας του Φυσικού Κόσμου, η θέληση για ζωή μέσα σε αυτόν και όχι στους νεφελώδεις υπερβατικούς ουρανούς, τού ήταν γνωστό ότι θα γεννούσε 

στις ψυχές των ανθρώπων την ανάγκη για μία διαφορετική, πολύ πιο ανθρώπινη και ελπιδοφόρα οργάνωση της επίγειας ζωής τους. Προς αυτήν λοιπόν την κατεύθυνση, η πραγμάτωση της περίφημης Πολιτείας του Πλάτωνος στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας και στην ασφαλή σχετικά χώρα των αρχαίων Λακεδαιμονίων έγινε το μεγάλο όραμα του Γεωργίου Γεμιστού».

Το «Περί Νόμων» βιβλίο του, ένα πλήρες σχέδιο για επανελληνοποίηση της Πελοποννήσου, δυστυχώς κάηκε δημόσια μετά τον θάνατό του από τον μετέπειτα πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, καθώς θεωρήθηκε «ειδωλολατρικό» και «σατανικό» βιβλίο, το οποίο έβριθε από τα… «σαπρά των Ελλήνων ληρήματα». Ο ίδιος ανθέλληνας θεοκράτης («Έλλην ων τήι φωνήι, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες' αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμί, αποκρινούμαι χριστιανός είναι») ήταν άλλωστε που διέταξε και τον βασανισμό και την θανάτωση του μαθητή του Πλήθωνος Ιουβενάλιου, όταν περιερχόταν όλη την Πελοπόννησο, βγάζοντας λόγους κατά της βυζαντινής εξουσίας και της Εκκλησίας.  

Όταν κατά την περίοδο 1438 - 1439 συνόδευσε τον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Η και τον πατριάρχη Ιωσήφ στην εκκλησιαστική Σύνοδο της Φεράρας – Φλωρεντίας, ο Πλήθων έδωσε διαλέξεις και άφησε άριστες εντυπώσεις στους κύκλους των Ιταλών ουμανιστών, κερδίζοντας ιδιαιτέρως τον θαυμασμό του μετέπειτα ιδρυτή της «Πλατωνικής Ακαδημίας της Φλωρεντίας» Κόζιμο Μέδικο (Cosimo di Giovanni de' Medici, 1389 - 1464). Ο μεγάλος ουμανιστής και πρώτος διευθυντής της «Ακαδημίας» Μαρσίλιο Φιτσίνο (Marsilio Ficino, 1433 - 1499) απεκάλεσε αργότερα τον μεγάλο διδάσκαλο Πλήθωνα «δεύτερο Πλάτωνα».  


Ο Πλήθων πέθανε υπέργηρος από φυσικά αίτια το 1450 στην «Λακεδαίμονα» (όπως αποκαλούσαν την Σπάρτη οι Βυζαντινοί). Μετά από λίγο έπεσε η «Νέα Ρώμη» του Βοσπόρου και έφθασαν στην περιοχή οι Οθωμανοί Τούρκοι, υποχρεώνοντας εκ των πραγμάτων τους Ελληνιστές του «Κύκλου» του Πλήθωνος να φύγουν στην Δύση, κυρίως στην Ιταλία, συμβάλλοντας σημαντικά στην λεγόμενη «Αναγέννηση». Γνωστοί μαθητές του ήσαν οι Ιωάννης Αργυρόπουλος, Μιχαήλ Αποστόλης, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, Γεώργιος Ερμητιανός, καθώς και ο ουμανιστής Βησσαρίων, ο οποίος όμως αργότερα προσχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό και έγινε καρδινάλιος.  

Δεκαέξι χρόνια μετά τον θάνατό του, το έτος 1466, και ενώ ήδη το όνομά του αποτελούσε έναν θρύλο για όλους τους καλλιεργημένους Ιταλούς, μία ένοπλη ομάδα θαυμαστών του με αρχηγό τον, κατά τον πάπα «αντίθεο λύκο του Ρίμινι», Σιγισμόνδο Μαλατέστα (Sigismondo Pandolfo Malatesta, 1417 - 1468) εισέβαλαν στην Λακεδαίμονα, πήραν τα οστά του και τα μετέφεραν στο Ρίμινι, στον γνωστό «Ναό των Μαλατέστα» («Tempio Malatestiano»), όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα, «για να αναπαύεται ο μεγάλος διδάσκαλος μεταξύ ελευθέρων ανθρώπων». Επάνω στην σαρκοφάγο του έγραψαν:

«GEMISTII ΒΙΖΑΝΤΙΙ PHILOSOPHOR. SVA. TEMP.
PRINCIPIS RELIQVVM SIGISMVNDVS PANDVLFVS MAL. PAN. F.
BELLI PELOP. ADVERSVS TVRCO. REGEM IMP. OB. INGENTEM
ERVDITORVM QVO FLAGRAT AMOREM HVC AFFERENDVM
INTROQVE MITTENDVM CVRAVIT. MCCCCLXV»

«Τα λείψανα του Γεμιστού από το Βυζάντιο, ηγεμόνα των σύγχρονων φιλοσόφων,
ο Σιγισμόνδος Παντόλφο Μαλατέστα, υιος τον Παντόλφο,
κατά τον πόλεμο στην Πελοπόννησο εναντίον τον βασιλιά και αυτοκράτορα των Τούρκων,
από την αμέτρητη αγάπη για τους λογίους που τον διακαίει, φρόντισε
εδώ να μεταφερθούν και να ενταφιασθούν, εν έτει 1465».

Βλάσης Γ. Ρασσιάς, 2006




7ος ΥΜΝΟΣ ΠΛΗΘΩΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ


Άναξ Άπολλον, Φύσεως της ταυτού εκάστης
προστάτα ηδ' ηγήτορ, ως άλλα τε αλλήλοισιν
εις Έν άγεις, και δη το παν αυτό, το πουλυμερές
και πουλύκρεκόν τε εόν, μιήι αρμονίηι υποτάσσεις.
Συ τοι εκ γ' ομονοίης και ψυχήισι φρόνησιν,
ηδέ δίκην παρέχεις, τα τε δη κάλλιστα εάων,
και ρ' υγείαν σώμασι, κάλλος τ' αρ και τοίσιν.
Συ δη και ίμερον θείων καλλών δίδου αιέν, άναξ,
ημετέρηισι ψυχαίς, ωή Παιάν.
  
Απόλλων άνακτα, προστάτη των πάντων μέσα στην Φύση
και οδηγητή, που τα πολλά και τα διαφορετικά
στο Ένα κατευθύνεις, και μάλιστα το σύμπαν, που 'ναι πολύμορφο
και πολυφωνικό, μπορείς και το υποτάσσεις υπό μία συμφωνία.
Εσύ παρέχεις, από τον ομόνοια, φρόνηση στις ψυχές
και δικαιοσύνη, τα πιο όμορφα από τα δικά σου δώρα,
καθώς και υγεία στα σώματα και κάλλος.
Δίνε πάντα στις ψυχές μας, άνακτα, επιθυμία
για τα θεία κάλλη και χαίρε Παιάν.
22ος ΥΜΝΟΣ ΠΛΗΘΩΝΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥΣ

Μη υμίν εσθλών την χαράν, ώ Μάκαρες Θεοί, ειδώς παυσαίμην,
τα τε μοι δια υμέων σύμπαντ’ εστίν ηδ’ αιέν γέγονεν,
τών δώτης δη ύπατος Ζευς.
Μη κοινού αγαθού γένεος ολιγωρήσαιμι του μου,
ότου τις μοι δύναμις.
Πρόφρων δε το κοινόν δρων ευ, τουθ’ άμα
και εμόν ειδοίην μεγ’ όνειαρ.
Μη κακού, ω κεν εκάστοτε συμβάλλοι,
γιγνοίμην αίτιος ανθρώπων,
αγαθοίο δε, η κε δυναίμην, ως μάκαρ ύμμιν
εϊσκόμενος κ’αγώ γιγνοίμην.
Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη,
για όλα τ' αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβει
με δωρητή τον Ύπατο Δία.
Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου
το καλό του γένους μου.
Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώ
και δικό μου μεγάλο όφελος.
Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού,
από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους,
αλλ’ αγαθού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής,    ομοιάζοντας σ' εσάς.
26ος ΥΜΝΟΣ ΠΛΗΘΩΝΟΣ
Όλβιος, ος κεν μη μερόπων δόξαις κενεήισιν
αφραδέως προσέχων, αλλ’ αυτώι ευ φρονέοντι,
ιθείηι γνώμηι αρετήν θείην μελετώιη.
Όλβιος, ος κεν μη κτεάνων απερείσιον αιέν
πληθύν μαψ εική τε διώκηι, αλλά χρέεσσιν
σώματος εμμελέεσσι, το αυτόν μέτρον ορίζηι.
Όλβιος, ος κεν τέρψιος αίσιμον ούρον άγηισιν,
ή κεν μη ψυχήι προσεφέλκηται κακίης τι,
ή και σώματι, αλλ’ αρετήι θείηι συναείδηι.
Όλβιος εκείνος που τις ανόητες γνώμες των ανθρώπων
δεν ακούει αλόγιστα, αλλ’ ορθώς φρονεί,
και με ορθή γνώμη μελετά την θεϊκή Αρετή.
Όλβιος εκείνος που δεν επιδιώκει, συνεχώς και απερίσκεπτα,
άπειρο πλήθος πραγμάτων ν’ αποκτήσει, αλλά στις ανάγκες
του σώματος, ορίζει το δικό του μέτρο.
Όλβιος εκείνος που τα απ’ τους Θεούς καθορισμένα όρια στην απόλαυση θέτει,
ώστε να μην παρασυρθεί από κάποια κακία η ψυχή του,
ή το σώμα του, αλλά κοινωνός να ‘ναι της θεϊκής Αρετής.

(Απόδοση στην νεοελληνική: Βλάσης Γ. Ρασσιάς)

Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΘΩΝΑ

«Οι πολύθεοι»

Μακαρισμένος εσύ που μελέτησες 
να τον ορθώσης απάνω στους ώμους σου 
το συντριμμένο ναό των Ελλήνων! 
Του Νόμου τ’ άγαλμα σταίνεις κορώνα του, 
στις μαρμαρένιες κολώνες του σκάλισες 
τους λογισμούς των Πλωτίνων.    
Είδες τον κόσμο κι ατέλειωτο κι άναρχο 
ψυχών και θεών, μαζί κύριων και υπάκουων, 
σφιχτοδετά κρατημένη αρμονία 
και των καπνών και των ίσκιων τα είδωλα 
παραμερίζοντας όλα, ίσα τράβηξες 
προς την Αιτία 
και σε κρυψώνα ιερό, και σωπαίνοντας 
έσπειρες, έξω απ’ το μάτι του βέβηλου, 
κ’ έπλασες λιόκαλη εσύ σπαρτιάτισσα 
τη θυγατέρα σου την Πολιτεία.    
Στους χριστιανούς τους μισόζωους ανάμεσα 
ξαναζωντάνεψες Ολυμπους άγνωρους, 
έθνη καινούριων αθανάτων κι άστρων 
μέσα σε σένα Λυκούργοι και Πλάτωνες 
απαντηθήκαν, το λόγο ξανάνιωσες 
των Ζωροάστρων.   
Κι αφού το τέκνο μεγάλωσες, ένιωσες 
τότε μονάχα την κούραση, κ’ έγυρες 
ζωή κατόχρονη ισόθεης σκέψης, 
κι αλαφροπήρε σε ο θάνατος κ’ έφυγες 
το μυστικό, τρισμκάριε, τον ίακχο 
με τους Ολύμπιους θεούς να χορέψης. 
Σοφός, κριτής και προφήτης μας μοίρασες 
από το γάλα που εσένα σε πότισε 
της Ουρανίας Αφροδίτης η ρώγα.    
Του κόσμου αφήνεις το τέκνο, το θάμα σου 
μα ο μισερός κι ο στραβός κι ο ζηλόφτονος 
λυσσομανάει και το ρίχνει στη φλόγα. 
Όμως ο αέρας τριγύρω στη φλόγα σου 
πνοή σοφίας κι αλήθειες πνοή γίνεται, 
κι από τη θράκα της φλόγας πετάχτη 
στον ήλιο ολόισα ένας νους μεγαλόφτερος 
τ’ αποκαίδια σου κρύβουμε γκόλφια μας, 
και θησαυρός της φωτιάς σου είν’ η στάχτη! 


ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΩΝΟΣ:

«Περί Αρετών», Αθήνα, 1987
«Πληθωνος Νόμων Συγγραφή» (εκδόθηκε στην Αθήνα το 1997, μαζί με το «Περί του βιβλίου του Γεμιστού και κατά της ελληνικής πολυθεϊας» του αντιπάλου του πατριάρχη Γενναδίου)


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Woodhouse C. M., «George Gemistus Plethon - The Last of the Hellenes», Oxford, 1986
Καββαδίας Γεώργιος, «Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού η σοσιαλιστική Πολιτεία», Αθήνα, 1987
Μαμαλάκις Ιωάννης, «Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων», Αθήνα, 1939
Μπαρτζελιώτης Λ. Κ., «Ο Ελληνοκεντρισμός και Οι Κοινωνικοπολιτικές Ιδέες Του Πλήθωνος», Αθήνα 1989
Σολδάτος Χρήστος, «Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων», Αθήνα, 1973
Σπέντζας Π.Σ., «Γ. Γεμιστός Πλήθων, ο φιλόσοφος του Μυστρά», Αθήνα, 1990
Μανδηλάς Κώστας Π., «Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων», Αθήνα, 1997



Προτομή του μεγάλου εθναμύντορα και φιλοσόφου, σε 20 μόνον
αντίγραφα
, έργα της χειρός του γλύπτη Χρήστου Ζυγομαλά (2013).
Η προτομή έχει ύψος 18 εκατοστά και η τιμή της είναι 50 ευρώ.

Sunday, September 10, 2017

-Και βέβαια, εγώ θα ήμουν αγόρι! Της Ιφιγένειας Κουμαργιανού

ΙΦΙΓΈΝΕΙΑ ΚΟΥΜΑΡΓΙΑΝΟΎ * 
Όταν η μητέρα μου ήταν σχεδόν έτοιμη να παραδώσει σ’ αυτόν τον κόσμο μια καινούρια ζωή, όλα ήταν σίγουρα και στη θέση τους.

Οι πάνες, τα ρουχαλάκια, οι κουβερτούλες, το κρεβατάκι και η μαμή, από καιρό ειδοποιημένη. Ήμουν το πρώτο της! Τότε, έν έτει 1962, τα παιδιά ερχόταν στον κόσμο στο κρεβάτι του γάμου. Όλα λοιπόν βεβαιωμένα!
Και βέβαια, εγώ θα ήμουν αγόρι! Γραμμάτιο υπογεγραμμένο. Το επιβεβαίωνε και η συνταγή, που δε ξέρω πως και από που, βρέθηκε στα χέρια του πατέρα μου. Το είχε τάξει στον εαυτό του, το είχε υπερηφανευθεί στους φίλους και στους συγγενείς του, το είχε βεβαιώσει στους συμφοιτητές του στο Πανεπιστήμιο. Γεννήθηκα λοιπόν μίαν ωραίαν βραδινήν ώραν, την ώρα που ο πατέρας μου διασταύρωνε δύο τρένα στη Σίνδο και μόλις, αμέσως ειδοποιηθείς,  είδε το χαντάκι ανάμεσα στα πόδια μου και όχι το σημείο - σύμβολο της δύναμης και της εξουσίας, απογοητεύθηκε.
Του κατέβηκε το μουστάκι στον πώγωνα. Με λάτρεψε όμως από την πρώτη στιγμή, που άκουσε το κλάμα μου, χαιρετισμό δυνατό στον κόσμο ετούτο, και αναγνώρισε στα μάτια μου την εικόνα του εαυτού του. Δεθήκαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έπρεπε όμως να αντιμετωπίσει και την καζούρα των γύρω, που κάθε φορά, που τον συναντούσαν, τον ρωτούσαν από που πήρε τη συνταγή της αγοροδημιουργίας! Μεγαλώνοντας, περισσότερο έμοιαζα με το λήσταρχο Νταβέλη, παρά με  ένα τρυφερό και ευαίσθητο κορίτσι. Θαρρείς και η επιθυμία του να αποκτήσει αγόρι, επηρέαζε το μεγάλωμά μου, κατά έναν ανεξήγητο τρόπο. Δεν είχα αφήσει μάντρα για μάντρα στο χωριό. Οι πέτρες, που τις πετούσα στους αντιπάλους μου στο παιχνίδι, ήταν οι αγαπημένες μου. Οι σφεντόνες ήταν πάντα κρυμένες πίσω από το πηγάδι και φυσικά, τα κλαδιά από τις ακακίες της αυλής με γνώριζαν πολύ καλά, αφού κάθε απόγευμα σκαρφάλωνα για να τις κατακτήσω και κρυβόμουν για να μη με βρουν καποιες μανάδες, που ερχόταν για να ζητήσουν το λόγο, επειδή τα παιδιά τους αιμορραγούσαν, επιπόλαια βέβαια, από ένα δικό μου χτύπημα. Τα παιδικά χρόνια ήταν η χειραψία γνωριμίας με τον κόσμο, ήταν τα διαπιστευτήρια. Εκεί κατάλαβα ποια ήταν η ταυτότητά μου και τι ήθελα. Κανένα χαλινάρι, σαν αυτά, που έβλεπα να βάζουν στα ζώα και να κουβαλούν τα βάρη της ζωής. Τότε κατάλαβα πως τα μικρά μου τα ποδαράκια θα σήκωναν όλη μου την ενήλικη ζωή αργότερα, χωρίς την ανάγκη κανενός. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια. Τα χρόνια της εμπειρίας και της σοφίας, που κατακτώνται σιγά σιγά. Κάθε δάκρυ να το ακολουθεί και ένα χαμόγελο. Κάθε στενοχώρια να την παρηγορεί η χαρά της επόμενης μέρας. Ζούμε! Μαθαίνουμε! Πονάμε! Χαιρόμαστε! Δύσεις και Ανατολές η ζωή μας. Μα εμείς πάντα εκεί! Με μια ψυχή, που δεν θα το βάζει κάτω. Που θα είναι πάντα ο κυρίαρχος! Αυτή θ’ αποφασίζει, αυτή θα αντιστέκεται, αυτή θα ορίζει το βήμα μας. Τι σημασία αν βρίσκεται σε ανδρικό ή γυναικείο κορμί!    
Α ρε πατέρα! Έχω το όνομά σου, έχω την τιμή σου! Έχω το αίμα σου, έχω την πνοή σου! Και σ’ αγαπώ πολύ! Κι έμαθες κι εσύ, από την πρώτη στιγμή,  όπως ξέρω κι εγώ πολύ καλά! Πως η δύναμη δε βρίσκεται στα σκέλια μας, αλλά στη θέση της καρδιάς μας!
*Ι.Κ είναι Φιλόλογος.
 Το  υπέροχο αυτό κείμενο της Ιφιγενειας Κουμαριανου το διαβάσαμε στην ιστοσελίδα της στο ΦΒ και είπαμε να το μεταφέρουμε στην "EFHMERIS" για να το χαρείτε κι εσεις.

ΕΛΛΑΣ. Της έκλεψαν την ταυτότητα και βρέθηκε… παντρεμένη με 50χρονο Πακιστανό!


Τι μπορεί να σου συμβεί από μια χαμένη αστυνομική ταυτότητα; Σε τι κατάσταση μπορείς να βρεθείς και πόσο θα πρέπει να τρέξεις για να αποδείξεις… πως δεν είσαι «ελέφαντας»;
Αυτά τα ερωτήματα κατατρέχουν εδώ και λίγες μέρες μια οικογένεια από το Ηράκλειο που τυχαία ανακάλυψε τι μπορούν να σκαρφιστούν και να πετύχουν οι επιτήδειοι όταν ένα προσωπικό σου δεδομένο βρεθεί στα λάθος χέρια.
Η 23χρονη κοπέλα φοιτήτρια από το Ηράκλειο είχε πέσει θύμα κλοπής στην Αθήνα όπου φοιτούσε το καλοκαίρι του 2014 όταν της έκλεψαν το πορτοφόλι με κάρτες και ταυτότητες κάπου μεταξύ Μετρό και Ηλεκτρικού σταθμού. Άμεσα κατήγγειλε το γεγονός στην Αστυνομία και προχώρησε στην έκδοση νέας αστυνομικής ταυτότητας.
Πριν από μερικές μέρες κι ενώ η 23χρονη ετοιμάζεται για το μεταπτυχιακό της στην Αγγλία, ζήτησε από το Δήμο Μινώα Πεδιάδος, όπου βρίσκεται η οικογενειακή της μερίδα, ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης κι έκπληκτη διαπίστωσε πως ήταν… παντρεμένη μ´έναν 50χρονο Πακιστανό, με τον οποίο μάλιστα είχαν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης!
Τι είχε συμβεί; ο άγνωστος ή οι άγνωστοι που είχαν κλέψει την ταυτότητα της κοπέλας την χρησιμοποίησαν για να νομιμοποιήσουν έναν αλλοδαπό που με την κλεμμένη ταυτότητα εμφανίστηκε ενώπιον συμβολαιογράφου μαζι προφανώς με μια κατά περίσταση νύφη, για να τελέσει την πράξη συμβίωσης και βέβαια να αποκτήσει έτσι την ιδιότητα του έλληνα πολίτη!
Τι κι αν η καταγγελία της κοπέλας είχε γίνει δυο βδομάδες νωρίτερα ; κανένα σύστημα και καμιά ηλεκτρονική διασύνδεση δεν σταμάτησε την κομπίνα και η κοπέλα θα ήταν σε κατάσταση γάμου αν τυχαία δεν ζητούσε το συγκεκριμένο πιστοποιητικό.
Όπως εξηγεί στο cretalive η μητέρα της κοπέλας εδώ και 10 μέρες οπότε και ανακάλυψαν τι είχε συμβεί η οικογένεια τρέχει κει δεν φτάνει για να αποδείξει πως η κοπέλα δεν είναι αυτό που λένε τα πιστοποιητικά, σε κατάσταση γάμου δηλαδή!
«Παραστάσεις στην Ασφάλεια Ηρακλείου, επισκέψεις στο δήμο Αθηναίων και στις υπηρεσίες που εμπλέκονται, επικοινωνία με τις Τράπεζες και την Εφορία μην τυχόν κι έχει γίνει ερήμην της κάποια οικονομική συναλλαγή, μηνύσεις και έξοδα για κάτι που σε οποιαδήποτε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα χρειαζόταν παρά ένα… κλικ στον υπολογιστή για να φανεί πως η ταυτότητα ήταν χαμένη και δηλωμένη άρα καμιά δημόσια πράξη δεν είναι έγκυρη καθώς είναι προϊόν κλοπής !»
Πάντως και στην Ασφάλεια Αττικής δήλωσαν έκπληκτοι αφού δεν υπήρχε άλλο περιστατικό που μια κλεμμένη ταυτότητα να έχει χρησιμοποιηθεί σε γάμο- μαϊμού.
Προσοχή λοιπόν με τις ταυτότητες σας και τα δημόσια έγγραφα σας, διότι αν σας τα κλέψουν κανένας στο ελληνικό δημόσιο δεν σας εγγυάται – ακόμα κι αν δηλώσετε την κλοπή – πως δεν θα βρεθείτε μπλεγμένοι !
Πηγή: cretalive.gr

ΠΡΟΔΟΣΙΑ;Χριστιανοί της Παλαιστίνης διαμαρτύρονται κατά του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ. " πουλάει τη γη μας στον εχθρό μας.."

Την εκδίωξη του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ' ζητούν οι Παλαιστίνιοι χριστιανοί, καθώς το κατηγορούν ότι πούλησε στους Ισραηλινούς περιοχές της δικής τους επικράτειας στην Ιερουσαλήμ.
Πάνω από 200 άτομα συγκεντρώθηκαν το Σάββατο έξω από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο στην Ιερουσαλήμ, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον του Θεόφιλου Γ'.
Ένα ικανό ποσοστό των κατοικιών στην περιοχή της Ιερουσαλήμ ανήκει στην ελληνορθόδοξη εκκλησία και όπως καταγγέλουν οι χριστιανοί Παλαιστίνιοι, πουλήθηκαν στους Ισραηλινούς, στο πλαίσιο του σχεδίου εποικισμού που έχει αποφασίσει η ισραηλινή κυβέρνηση.
Τον περασμένο μήνα, περίπουν 300 χριστιανοί Παλαιστίνιοι, είχαν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους στον γενικό εισαγγελέα, λέγοντας πως «ο Θεόφιλος πουλά γη στον εχθρό μας».
Πηγή : pronews.gr

Λουκουματζής στην Μύκονο ο γιος του άλλοτε ισχυρού Ανδρέα Βγενόπουλου (φωτό

Ο γιος του κάποτε ισχυρού επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου πουλάει λουκουμάδες στην Ψαρού, δέκα μήνες μετά το χαμό του πατέρα του…  
Στη Μύκονο περνά τους καλοκαιρινούς μήνες ο γιος ενός από τους άλλοτε ισχυρότερους επιχειρηματίες που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα. Ο λόγος για τον Φίλιππο, τον γιο του Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος έχει εγκατασταθεί εδώ και αρκετό καιρό στο νησί των ανέμων.
Ο Φίλιππος, εκτελεί χρέη υπεύθυνου σε μαγαζί με τον επίσημο τίτλο «επιχείρηση μαζικής εστίασης μερικής επεξεργασίας πρόχειρου γεύματος – λουκουματζίδικο».
Αρχικά το μαγαζί επρόκειτο να το αναλάβει άλλος υπεύθυνος, με τον γιο του Ανδρέα Βγενόπουλου να ασκεί τα συγκεκριμένα καθήκοντα προσωρινά.
Ξαφνικά, λοιπόν, μετά από έρευνα των αρμόδιων αστυνομικών αρχών εντοπίστηκε ότι εργάζεται στο μαγαζί με την παραπάνω προσωρινή ιδιότητά του στερούμενος πιστοποιητικού υγείας καθώς και άδεια εργασίας.
Την ώρα του ελέγχου, η σύντροφος του Φίλιππου και η μητέρα της προσπάθησαν να μεταπείσουν τους αξιωματικούς του Α.Τ. Μυκόνου να μην καταθέσουν μήνυση εναντίον του, ωστόσο εκείνοι εξήγησαν πως πρέπει να ακολουθήσουν το γράμμα του νόμου.
Ο 23χρονος σπούδασε Ναυτιλιακά σε Λονδίνο και ΗΠΑ καθώς προοριζόταν να διαδεχτεί μελλοντικά τον πατέρα του στις πολυσχιδείς και εκτιμώμενες ως προσοδοφόρες επιχειρήσεις του πατέρα του.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα ζήτησε στέγη σε φιλικό σπίτι.
Ο Φίλιππος έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Από εκεί που θα διαδεχόταν τον πατέρα του στις επιχειρήσεις βρέθηκε χωρίς μία στην τσέπη. Μπροστά στην απόγνωσή του ζήτησε στέγη σε κάποιο φιλικό σπίτι, στο οποίο μάλιστα φιλοξενείται μέχρι και σήμερα. Οι φίλοι του λένε ότι «είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων, ευγενής και αποφεύγει να σχολιάσει το θέμα. Σαν να μην έχει ξεπεράσει τον χαμό του πατέρα του, δίνει την εικόνα του παιδιού που έχασε το στήριγμά του, τον άνθρωπο που αγαπούσε περισσότερο από καθετί στη ζωή του.
Ο οικονομικός Εισαγγελέας είχε διέταξε την δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του Α. Βγενόπουλου.
Ο επικεφαλής των οικονομικών εισαγγελέων, κ. Παναγιώτης Αθανασίου, διέταξε την δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του Ανδρέα Βγενόπουλου αλλά και των τραπεζικών του θυρίδων για υπό διερεύνηση φοροδιαφυγή.
Η εντολή δόθηκε στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης που διερευνά το αδίκημα της φοροδιαφυγής για εκατοντάδες Ελληνες μεγαλοκαταθέτες που περιλαμβάνονται στη λίστα των 65 cd που έχουν στα χέρια τους οι οικονομικοί εισαγγελείς από ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με πληροφορίες ,στους λογαριασμούς του επιχειρηματία εμφανίζεται ποσό περίπου 200 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο θα κληθεί να αποδείξει ότι δεν αποτελεί προϊόν φοροδιαφυγής. Την έρευνα διενεργεί, υπό την εποπτεία των εισαγγελέων, το ΚΕΦΟΜΕΠ ενώπιον του οποίου θα κληθεί ο κ. Βγενόπουλος.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του κ. Βγενόπουλου:
«Μετά από μεγάλη προσπάθεια πληροφορήθηκα και εγώ ότι πράγματι υπάρχει σε εξέλιξη κάποια διαδικασία, επειδή οι «πιστώσεις» στους τραπεζικούς μου λογαριασμούς στο διάστημα από 1/1/2002 μέχρι 31/12/2012 ήταν περίπου 200 εκατ. ευρώ μεγαλύτερες από τα δηλωθέντα και φορολογηθέντα εισοδήματα μου.
Η διαφορά όμως είναι ότι με τη λέξη «πιστώσεις» υπολογίζονται και τα ίδια ποσά που μεταφέρονται από καταθέσεις όψεως σε προθεσμίας και πάλι σε όψεως και πάλι σε προθεσμίας σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Άνθρακες ο θησαυρός. Εάν μετά τις διαρροές προς τον Τύπο κληθώ να προσκομίσω τα σχετικά στοιχεία, η υπόθεση θα περαιωθεί. Εν τω μεταξύ εκφράζω τον αποτροπιασμό μου για την αναίτια δυσφήμιση που υφίσταμαι προτού καν πληροφορηθώ τίποτα επισήμως και μου δοθεί η δυνατότητα να παράσχω εξηγήσεις. Ο νοών νοείτω»
Ο θάνατος Βγενόπουλου
Συγκλόνισε η είδηση του αιφνίδιου θανάτου του Ανδρέα Βγενόπουλου που έφυγε σε ηλικία 63 ετών καθώς υπέστη καρδιακή ανακοπή.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ «σήμερα Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016 στις 03.30 το πρωί απεβίωσε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου Ανδρέας Βγενόπουλος από καρδιακή ανακοπή».
Εκτιμάται ότι θα υπάρξουν αλυσιδωτές επιπτώσεις και αποκαλύψεις για μια σειρά επιχειρηματικών σχεδίων όπου χάθηκαν πολλά λεφτά και για όποιες ελάχιστες πλέον εταιρείες είχαν απομείνει στον έλεγχό του. Χαρακτηριστική άλλωστε είναι η άμεση ανακοίνωση του γενικού εισαγγελέα Κύπρου: «Σεβασμός στο θάνατο Βγενόπουλου αλλά οι έρευνες θα συνεχιστούν».
Ο σκοτεινός πόλεμος για την περιουσία Βγενόπουλου
Άγνωστες πτυχές της ζωής του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου που κυνηγούσε η ελληνική και η κυπριακή δικαιοσύνη ειδικότερα μετά την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας.
Σε εφημερίδα αναφέρονται μεταξύ άλλων μαρτυρίες φίλων της οικογενείας που κάνουν λόγο για έναν ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ της συζύγου του Βγενόπουλου και των παιδιών του από προηγούμενους γάμους με φόντο την περιουσία που δεν είναι τόσο αμύθητη, όσο φαντάζονταν όλοι, σύμφωνα με τα όσα μαρτυρούν άνθρωποι του φιλικού κύκλου του Βγενόπουλου.
Τον Ανδρέα Βγενόπουλο εντόπισε νεκρό στην καρέκλα του, η κόρη του Μελίνα η οποία εκείνες τις μέρες φιλοξενείτο στο σπίτι του πατέρα της. Δεν την πήρε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, τηλέφωνο το βράδυ, όπως συνήθιζε και όταν αυτή επέστρεψε από νυχτερινή έξοδο βρήκε τον πατέρα της νεκρό. Αφού κυριεύτηκε από πανικό έτρεξε στην κρεβατοκάμαρα όπου ήταν η σύζυγος του Βγενόπουλου.
Ακολούθως ενημέρωσε τον ετεροθαλή αδελφό της Φίλιππο και μαζί οδηγήθηκαν στην «Υγεία» όπου και επιβεβαίωσαν τον θάνατο του πατέρα τους.
Ακολούθησε ένας σκοτεινός πόλεμος. Κι ενώ ο γιος του Φίλιππος προσπάθησε να μπει στο σπίτι του πατέρα του, δεν τα κατάφερε. Η Αλεξάνδρα – Ρίτα Σοβατζόγλου είχε αλλάξει κλειδαριές. Τότε ήταν που είπε σε αυτόν και την ετεροθαλή αδελφή του, «Τι ψάχνετε; Ό,τι και να ψάχνετε δεν θα βρείτε απολύτως τίποτα. Δεν το ξέρετε; Ο πατέρας σας πέθανε φτωχός αφήνοντας πίσω του μόνο χρέη».
Ο Φίλιππος ο οποίος έχει σπουδάσει ναυτιλιακά στην Αμερική προοριζόταν από τον πατέρα του ως διάδοχος στις εταιρείες. Ο Βγενόπουλος διέθετε σύμφωνα με το δημοσίευμα, το 50% της ναυτιλιακής Bariba την οποία προόριζε για τον Φίλιππο. Ο 22χρονος μέσω εξώδικης διαμαρτυρίας, ζητά να ενημερωθεί από την Σουβατζόγλου για τα περιουσιακά στοιχεία του πατέρα του.
Ο 22χρονος έχει κάθε δικαίωμα να ενημερωθεί για την περιουσία ή ακόμα και για τα χρέη του αποθανόντα πατέρα του. Στο ίδιο μήκος κύματος και η ετεροθαλής αδελφή του Μελίνα, που ζητεί επίσης ενημέρωση μέσω του δικηγόρου της.
Από PRONEWS.gr

Αύγουστος 1953: "Μπουχούρα, καπνούρα κι ο κόσμος ανάποδα ''!

Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ
Ήταν εκείνος ο Αύγουστος. Ο Αύγουστος της καταστροφής και της συμφοράς. Ο Αύγουστος, του 1953! Χρονολογία ορόσημο. Που για τα λατρεμένα μας νησιά του Ιονίου, φυσικά και την Ζάκυνθο, ο χρόνος έπαψε πια να μετριέται όπως μέχρι τότε, προπολεμικά/μεταπολεμικά κι έγινε προσεισμικά/μετασεισμικά.
Ήταν τότε που σε λίγες ώρες μέσα, μετατράπηκαν όλα σε ερείπια. Τότε που δεν ισοπεδώθηκε ο τόπος μόνο αλλά και οι άνθρωποι, οι αξίες, η πολιτιστική μας κληρονομιά… όλα λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα. (…Με το σεισμό και την πυρκαγιά του 1953, μέσα στις φλόγες και τα ερείπια ενταφιάστηκαν πολύτιμα και ανεκτίμητα στοιχεία, απτά δείγματα ενός μακρόχρονου πολιτισμού. Πολλοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, παίρνοντας σε μια πρόχειρη βαντάκα μισοκαμένους σπόρους και θύμησες, αν και γνώριζαν πως δεν θα ευδοκιμήσουν μακρυά από κείνο το χώμα…).Βλ. Λενέτα Στράνη, Στου αμπελιώνε τσι φουρκάδες ή ο γάμος πάει αμόντε, Πανεπιστήμιο Πατρών, Εργαστήριο Μελέτης Νεοελληνικών Διαλέκτων, 2010.
Ξέρω ότι πολλά, πάρα πολλά έχουν γραφτεί για το θέμα αυτό! Πολύ μελάνι έχει χυθεί, πλείστοι όσοι, άξιοι και ικανοί, έχουν καταθέσει την δική τους αναφορά. Μα, το θέμα είναι ανεξάντλητο κι όσο υπάρχουμε, ακόμα, εμείς που βιώσαμε λεπτό προς λεπτό τα τραγικά εκείνα γεγονότα, νομίζω, οφείλουμε να συνεχίσουμε να καταγράφουμε τις μνήμες μας, αλλιώς θα χαθούν.
Η ιστορία καταγράφει, συνήθως, τα γεγονότα. Έτσι ξερά και ρεαλιστικά χωρίς συναισθηματισμούς. Είμαι σίγουρη στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, μπορεί να αφιερώθηκαν ή αφιερωθούν δυο άντε πέντε αράδες, για την καταστροφή αυτή. Για εμάς όμως που τα ζήσαμε και που αναπόφευκτα επηρέασαν τη ζωή μας, τολμώ να πω, την διαμόρφωσαν ώς ένα μεγάλο σημείο, οπότε δεν είναι τόσο απλό το θέμα, όπως θα το αναφέρει η ιστορία.
Ήμουν 13 χρονών. Τον προηγούμενο χρόνο, μετά από πολύ αυστηρές εισαγωγικές εξετάσεις, όπως επιβαλλόταν τότε, είχα εισαχθεί στο μοναδικό Γυμνάσιο Ζακύνθου. Λίγους μήνες πριν αρχίσει η Σχολική Χρονιά, άνοιξε το πρώτο Ιδιωτικό Κολέγιο στη Ζάκυνθο, από τους αδελφούς Πλέσσα, το Ιόνιον Κολέγιο. Ο παπάκης μου στη μέση περίπου της χρονιάς, αποφάσισε να με γράψει στο Ιόνιον Κολέγιο, πιστεύοντας πως εκεί θα γινόταν καλύτερη δουλειά, γιατί ήταν καινούριο και οι νέοι καθηγητές θα είχαν ζήλο κι ενδιαφέρον ή γιατί αναπόφευκτα δεν θα είχε σε κάθε τάξη τόσα πολλά παιδιά όπως το δημόσιο. Όμως, δεν ήταν γραφτό να συνεχίσω εκεί γιατί τον Αύγουστο του '53, έγινε η μεγάλη καταστροφή, το Κολέγιο δεν άνοιξε τον Σεπτέμβρη που άρχιζε η σχολική χρονιά, οπότε εγώ, πίσω στο Δημόσιο, που στεγάστηκε στα προχειροφτιαγμένα Τολ, στου Ξιφίτα.
Τα τολ αυτά ήταν σαν τεράστια βαρέλια κομμένα στη μέση. Το Καλοκαίρι τα πυρπολούσε ο ήλιος κι έβραζαν, το δε Χειμώνα τα χτυπούσε ανελέητα η βροχή, το κρύο, ο αέρας και γινόταν ψυγείο! Τουρτουρίζαμε εκεί μέσα. Ας ληφθεί δε υπόψη το γεγονός ότι ο συνοικισμός του Ξιφίτα ήταν πολύ έξω από τη χώρα και τα ερείπια και φυσικά πολύ μακριά κι από τα χωριά, πράγμα που σήμαινε ότι περπατούσαμε μεγάλες αποστάσεις, πάνω από ώρα, για να φτάσουμε σχολείο κάθε πρωί. Περπατούσαμε, όχι μόνο εκτεθειμένα στα στοιχειά της φύσης πρωί-απόγευμα, αλλά, όταν βρεχόμαστε στην πρωινή πορεία και γινόμαστε μούσκεμα από την κορφή μέχρι τα νύχια, έτσι με τα μουσκεμένα καθόμαστε που πολλές φορές στεγνώνανε επάνω μας, μέχρι αργά μετά τις 5 το απόγευμα, που φτάναμε σπίτι μας. Μόνο οι κάλτσες και τα παπούτσια μας δεν προλάβαιναν να στεγνώσουν και ξυλιάζανε τα πόδια μας όλη μέρα! Σπίτι μας, σχήμα λόγου δηλαδή, σε μια σκηνή μέναμε. Σκηνές, οι οποίες στήθηκαν μέσα σε περιβόλια και ανοιχτούς, αλλά προφυλαγμένους χώρους.

Εμείς στην Μπόχαλη, μαζευτήκαμε κάμποσες οικογένειες σε ένα μεγάλο περιβόλι, στο περιβόλι του Λάτα, όπου γίναμε ένα μικρό χωριό! Οι σκηνές ανάμεσα από τα δέντρα για σχετική προστασία από τους θυελλώδεις ανέμους, ώστε να μην τις «παίρνει» ο άνεμος. Κάθε οικογένεια διάλεξε κι από ένα δέντρο, όπου κρεμάστηκαν τα μπρίκια κι οι κατσαρόλες, κουτσές, μισές όπως ξεθάφτηκαν από τα ερείπια των σπιτιών μας. Τα μαγερέματα λίγα και καθόλου για πολλούς μήνες. Τις πρώτες μέρες περνούσαν αεροπλάνα και πετούσαν ψωμί, γαλέτες και κονσέρβες.
Λίγο μετά που κάπως συγκροτηθήκαμε, δημιουργήθηκαν εστίες συσσιτίων. Εμείς και πολλοί άλλοι πηγαίναμε στο Σταυρό, κόμβος, ώστε μαζεύονταν κι από τις γύρω περιοχές, Βαρρές, Ακρωτήρι, Ψήλωμα κ.ά. Πενιχρό το γεύμα μας, πενιχρό το ντύσιμο, με ό,τι γλίτωσε, ό,τι ρούχα από τα λίγα που διαθέταμε, προλάβαμε να αρπάξουμε από τα χαλάσματα των σπιτιών μας.
Δυστυχώς, είναι τέτοια η ανθρώπινη φύση, που ακόμα και στην μεγαλύτερη καταστροφή, θα βρεθούν οι ασυνείδητοι, οι εκμεταλλευτές. Έτσι και τότε, βρέθηκαν πολλοί που λυμαίνονταν τα ερείπια κι εκμεταλλευόμενοι το χάος που επικρατούσε, λεηλατούσαν ό,τι είχε απομείνει. Έπαιρναν ό,τι πολύτιμο έβρισκαν και μπορούσαν, συνήθως, κοσμήματα, χρήματα, πολλοί βρήκαν και λίρες, ρούχα αξίας, αρχαίες εικόνες και πίνακες ζωγραφικής, ακόμη και μικρά χρηματοκιβώτια κι άλλα. Πολλοί από αυτούς, πλήρωσαν με τη ζωή τους την βδελυρή αυτή πράξη, αφού από τους απανωτούς σεισμούς έπεφταν ντουβάρια και τους πλάκωναν. Κάποιοι, κάηκαν ζωντανοί... Θεία δίκη; Ποιος να πει;
Οι επίσημοι καταγεγραμμένοι νεκροί από τη σεισμοπυρκαγιά, της 11ης και 12ης Αυγούστου του 1953, ανέρχονται σε 82... Έτσι αναφέρει ο Διονύσιος Στραβόλεμος, στο βιβλίο του Η Ζάκυνθος υπό τα ερείπια και τας φλόγας, Αθήναι 1958. Μολαταύτα, ο αριθμός των νεκρών πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος, γιατί, όταν έσβησαν οι φλόγες κι η φωτιά που κουφόκαιγε και μπόρεσαν τα συνεργεία να πλησιάσουν, βρέθηκαν πολλά αποτεφρωμένα πτώματα που δεν κατέστη δυνατή η αναγνώρισή τους.
Όμως, αναφερόμενη ξανά στην ανθρώπινη φύση, θα πω και το εξής: Ο άνθρωπος, ακόμα και μέσα στη μεγαλύτερη καταστροφή και δυστυχία, βρίσκει τον τρόπο να δει και την κάπως «εύθυμη» πλευρά του πράγματος, σαν αντιπερισπασμό στη μεγάλη συμφορά που δεν την αντέχει η ψυχή! Όταν πρόκειται δε για τον Ζακυνθινό, γνωστό το χιούμορ του που δεν το χάνει εύκολα, ακόμα και κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες, τότε αποφορτίζεται, έστω και προσωρινά, η πολύ βαριά ατμόσφαιρα.
«Ωρέ ωρέ, τι έκαμε στα γυαλικά του Δάφνου!», αναφώνησε μετά τον μεγάλο σεισμό ο Νικολής! Έβλεπε το χαμόσπιτό του να κείτεται ένας σωρός κάτω κι αυτός σκέφτηκε «τα γυαλικά του Δάφνου»! Έμεινε στην ιστορία και το λέγανε οι Ζακυνθινοί για χρόνια. Κι ο Παναγιώτης, με το πρώτο κούνημα, βγαίνοντας τρομοκρατημένος έξω, φώναξε: «Γυναίκαααααα, την μπότσα με το λάδι...». Εδώ καιγόταν το σύμπαν και δεν έμενε λίθος επί λίθου κι εκείνος γνοιάστηκε για την μπότσα με το λάδι! Και πλείστα όσα άλλα τέτοια ευτράπελα!
Όμως, ένας απλοϊκός Ζακυνθινός συνόψισε την μεγάλη, την απερίγραπτη καταστροφή, που προξένησε στην πανέμορφη Ζάκυνθο η σεισμοπυρκαγιά της 12ης Αυγούστου του 1953, σε λίγες λέξεις μόνο:
Μπουχούρα, καπνούρα κι ο κόσμος ανάποδα!
δ.μ.

ΣΟΚ. "Κατασκευασμένοι οι Τυφώνες" λέει ο κορυφαίος επιστήμονας Michio Kaku στους ειδήμονες της CBS

Ο κορυφαίος επιστήμονας Michio Kaku είπε στους ειδήμονες της CBS ότι οι πρόσφατοι τυφώνες στις ΗΠΑ είναι «κατασκευασμένοι και δημιουργήθηκαν μέσω του HAARP


Ο Παγκόσμιος διάσημος φυσικός  Michio Ο Kaku έκανε μια συγκλονιστική ομολογία στη αμερικανική τηλεόραση όταν αναγνώρισε ότι το περιβόητο  HAARP είναι υπεύθυνο για την πρόσφατη έκρηξη των τυφώνων.
Σε συνέντευξη που απηύθυνε στο CBS, ο Δρ. Ο Kaku αναγνωρίζει ότι ο ουρανός «ψεκάστηκε με νανοσωματίδια και οι καταιγίδες  «ενεργοποιήθηκαν» με τη χρήση «λέιζερ».
Στη συνέντευξη ο ίδιος  συζητά την ιστορία της αλλαγής καιρού με δημοσιογράφους του  CBS.
Το ερευνητικό πρόγραμμα ενεργητικής ακτινοβολίας υψηλής συχνότητας (HAARP) δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως μέρος ενός προγράμματος ιονοσφαιρικής έρευνας.
Η Πολεμική Αεροπορία, ΗΠΑ Το Ναυτικό, το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Φέρμπανκς και η Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Έργων Άμυνας (DARPA), εμπλέκονται σοβαρά στο όλο πρόγραμμα.
pentapostagma.gr
Σύμφωνα με κυβερνητικούς αξιωματούχους, το HAARP επιτρέπει στον στρατό να τροποποιεί και να «μεταβάλει»  τον καιρό προκαλώντας σεισμούς, πλημμύρες και τυφώνες.
Μια λεπτομέρεια που αναφέρθηκε σε  διάλεξη  ακαδημαϊκών στον τύπο  σχετικά με την αλλαγή του καιρού, εμπλέκει την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και τα αγώγιμα σωματίδια στη στρατόσφαιρα , και αφορούσε έρευνα που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Wolf Kasparian:
«Υπό τις συνθήκες ενός τυπικού σύννεφου καταιγίδας, στο οποίο συνυπάρχει ο πάγος  το υπερψυχθέν νερό δεν μπορεί να ανιχνευθεί. Μέσα σε λίγα λεπτά, η δράση του λέιζερ οδηγεί σε σημαντική αύξηση της ολικής πυκνότητας σωματιδίων πάγου προκαλώντας βιβλικά φαινόμενα».
Για να κατανοήσουν πραγματικά τoν «πόλεμο» της  γεωμηχανικής που έχει ξεσπάσει πιο δυναμικός εδώ και δύο χρόνια  , οι ερευνητές έχουν εντοπίσει ως υπεύθυνες για αυτά τα προγράμματα στις ΗΠΑ,  τους αμυντικούς κολοσσούς  Raytheon, BAE Systems και General Electric οι οποίες ασχολούνται επισταμένα με την γεωμηχανική.
Με τρομερούς  τυφώνες που καταστρέφουν σήμερα την Αμερική,  πλημμύρες που καταστρέφουν την Ινδία και την Ρωσία και  πυρκαγιές που καταστρέφουν τον βορειοδυτικό Ειρηνικό, ο πόλεμος των καιρικών συνθηκών είναι στην ημερήσια διάταξη αυτών των «σκοτεινών κέντρων» που θέλουν να ελέγξουν πλήρως  τον πλανήτη και δις των κατοίκων του.


Πρόκειται για το γνωστό σενάρια , της παγκόσμιας διακυβέρνησης , της μιας θρησκείας , που αναφέρονται σε γραφές εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Ο καιρός «χρησιμοποιείται» πλέον ως «όπλο» για τα υποχθόνια σχέδια αυτής της ελίτ που θέλει να ελέγξει  τα πάντα .
Υπενθυμίζουμε τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της κυβέρνησης Κλίντον, Γουίλιαμ Κοέν, το 1997: «[Οι τρομοκράτες] επιδίδονται ακόμα και σε οικολογικού τύπου τρομοκρατία, όπου μπορούν να αλλάξουν τον καιρό, να προκαλέσουν σεισμούς και να ενεργοποιήσουν ηφαίστεια μέσω της χρήσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Υπάρχει λοιπόν μια αφθονία από ευφυή μυαλά εκεί έξω που εργάζονται ώστε να βρουν τρόπους να σπείρουν τον όλεθρο στα έθνη. Είναι αληθινό, γι’ αυτό και πρέπει να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας».
Επίσης τον Ιούνιο  του 2017,  Ρώσοι επιστήμονες και ειδικά μετεωρολογικά κέντρα στην ευρωπαϊκή πλευρά της αχανούς χώρας «έδειξαν» την χρήση του συστήματος HAARP πίσω από την  σούπερ καταιγίδα  «βιβλικών διαστάσεων» που έπληξε την Μόσχα, κατά την οποία έπεσε τόσο  νερό που  έχει να εμφανιστεί εδώ και  τουλάχιστον 50 έτη.
Την ίδια στιγμή «έτεροι» Ρώσοι επιστήμονες κάνουν λόγο για εντελώς «ασυνήθιστο» καιρό στην Ρωσία , πριν μερικές ημέρες  σε κάποια περιοχή  χιόνισε κιόλας, που παραπέμπει σε χρήση του συστήματος HAARP.
Θεωρούν δηλαδή ότι η χώρα είναι στο στόχαστρο των ΗΠΑ , λόγω Συρίας και Βαλτικής και δέχεται σωρηδόν προκλήσεις με « άλλα μέσα».
Πρόκειται για το  σκοτεινό υπερόπλο με την ονομασία  HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program), που αφορά  ερευνητικό πρόγραμμα υψηλής συχνότητας δραστικής ακτινοβολίας που συνδεόταν κοινώς με τον έλεγχο των δυνάμεων της Φύσης και τη μαζική καταστολή των μαζών.
Το μυστικό υπερόπλο των ΗΠΑ φέρεται να  προκαλεί  σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς στην οικουμένη και πυροδοτεί  συνωμοσιολογικά σενάρια όσα όλα τα άλλα τρελά και μυστικά μαζί.
Πλέον  τυφώνες θα πλήττουν πόλεις και χωριά, και  καταστροφικοί εγκέλαδοι και  τσουνάμι θα σμπαραλιάζουν χώρες ως  «αποκλειστικά φυσικά αίτια». Είναι ένα  άλλο ένα  όπλο  του αμερικανικού Πενταγώνου και της DARPA.
Το πρόγραμμα αυτό στην ουσία ελέγχει την ιονόσφαιρα, κάτι εξάλλου για το οποίο είχε σχεδιαστεί το HAARP.
Ουσιαστικά οι  Αμερικάνοι μπορούν να ελέγχουν πια όλα τα καιρικά στοιχεία, από τυφώνες και ανεμοστρόβιλους μέχρι πλημμύρες και σεισμούς, ακόμα και παγκόσμιο έλεγχο του μυαλού με την  λίστα πρακτικά να μην  έχει τέλος.

Το HAARP χρηματοδοτείται από την Αμερικάνικη Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό. Διαθέτει ειδικές εγκαταστάσεις εκπομπής κυμάτων HF (2.8 – 10 MHz) υψηλής ισχύος (της τάξης των μερικών MW) στη Gakona της Αλάσκα, τα οποία διεγείρουν τα φορτισμένα σωματίδια της ιονόσφαιρας (πχ υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια), προκαλώντας την παραγωγή ασθενών κυμάτων VLF, ELF, κτλ. Επισημαίνεται, ότι οι συχνότητες της μπάντας ELF (30 – 300 Hz) διαπερνούν το έδαφος και τη θαλάσσια μάζα αποκαλύπτοντας γεωλογικά και ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά του πλανήτη σε πολύ μεγάλο βάθος (εφαρμογές τομογραφίας).
pentapostagma.gr
(ΣΣ. Σύμφωνα με τις παραπάνω αποκαλύψεις η "ΕΦΗΜΕΡΙΣ'' θεωρεί ότι ο καλος καιρός εφέτος και το συνεχιζόμενο καλοκαίρι στην Ελλάδα Κύπρο,  δεν είναι οφείλονται στη φύση και πρέπει να ευχαριστούμε τους ελέγχοντες τα καιρικά φαινόμενα. Δ).

wibiya widget