Πώς πέθανε ο Όμηρος που παράκουσε το Μαντείο των Δελφων ;

 

Ο μεγαλύτερος επικός ποιητής των Ελλήνων πέθανε επειδή παράκουσε ένα χρησμό της Πυθίας. Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία, ο Όμηρος επισκέφτηκε το μαντείο των Δελφών για να ρωτήσει την Πυθία ποιοι ήταν οι γονείς του και η καταγωγή του.

Η Πυθία απάντησε με τον εξής χρησμό: «Πατρίδα της μητέρας σου είναι η νήσος Ίος, η οποία θα σε δεχθεί όταν πεθάνεις, αλλά φυλάξου από το αίνιγμα των νεαρών παιδιών».

Ο ποιητής όμως παράκουσε τον χρησμό και ταξίδεψε μέχρι την Ίο. Εκεί είδε μερικά μικρά παιδιά που ψάρευαν στην ακτή. Τα ρώτησε τι έπιασαν και τα παιδιά του απάντησαν: «Όσσ’ έλομεν λιπόμεσθα, όσ’ ουχ έλομεν φερόμεσθα». Δηλαδή, ότι πιάσουμε το αφήνουμε, ότι δεν πιάσουμε το φέρουμε μαζί μας. Τα παιδιά αναφέρονταν στις ψείρες. Όσες έβρισκαν, τις σκότωναν, αλλά όσες δεν έβρισκαν, τις έφεραν στο κεφάλι τους. Ο Όμηρος δεν κατάφερε να βρει την απάντηση, αλλά θυμήθηκε την προειδοποίηση της Πυθίας. Τρομοκρατήθηκε και απομακρύνθηκε γρήγορα. Ο δρόμος ήταν λασπωμένος και ο ποιητής στη βιασύνη του, γλίστρησε και έπεσε. Χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε σχεδόν ακαριαία. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Όμηρος πέθανε από τη στενοχώρια του που δεν έλυσε τον γρίφο, ενώ μία τρίτη εκδοχή λέει ότι ήταν ήδη βαριά άρρωστος και πήγε στην Ίο γιατί γνώριζε ότι θα πεθάνει. Βέβαια ο θάνατος του μεγάλου ποιητή δεν βασίζεται σε ιστορικές μελέτες, αλλά σε μύθους και παραδόσεις που κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα. Ο Παυσανίας απλώς κατέγραψε μία λαϊκή αφήγηση. Οι ιστορικοί αμφισβητούν όχι μόνο το πού έζησε και πέθανε ο ποιητής, αλλά ακόμα και την ύπαρξή του. Η μυστηριώδης ζωή του Ομήρου έχει απασχολήσει πολλούς ερευνητές ανά τους αιώνες. Αρχικά υπολόγιζαν ότι έζησε την εποχή του Τρωικού πολέμου τον 12ο αιώνα π.Χ., αλλά νεότεροι μελετητές κατέληξαν ότι γεννήθηκε τον 8ο ή τον 7ο αιώνα π.Χ. Όσο για τον τόπο καταγωγής του, επικρατεί χάος. Σχεδόν κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει συνδεθεί με τη γέννηση του ποιητή, από την Αθήνα και την Ιθάκη μέχρι τις Κυκλάδες, τη Χίο και την Κύπρο.

 

 Ίος – Τάφος του Ομήρου Οι περισσότεροι μελετητές όμως συμφωνούν ότι η Ίος ήταν το μέρος όπου πέθανε. Εκεί θεωρείται ότι βρίσκεται και ο τάφος του, στα βόρεια του νησιού.... 

mixanitouxronou.

«Προς άπασας τας Αρχάς του Κράτους, Νομάρχας και Δημάρχας»! Εκπληκτική διαταγή Υπενωμοτάρχη από το 1883!

Διαβάστε την Αστυνομική εγκύκλιο-διαταγή που εξέδωσε ο  Αστυνομικός Διοικητής της Δημητσάνας την 3/12/1883, ο Υπενωμοτάρχης Εμμανουήλ Λαγουδάκης:

Προς άπασας τας Αρχάς του Κράτους, Νομάρχας και Δημάρχας της υπ’εμέ Αστυνομικής Περιφερείας, της πόλεως Δημητσάνας.

ΑΡΘΡΟΝ 1ον Παρακαλούνται πάντες και πάσαι όπως μεθαύριο, Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου 1883, κατά την πανηγυρικήν εορτήν του Αγίου Νικολάου και επί τη εσχάτη ευκαιρία της συγκεντρώσεως των ξένων, οι κάτοικοι της δικαιοδοσίας μου εκτελέσωσι γενικήν καθαριότητα των δρόμων της εγχωρίου ταύτης πόλεως.

ΑΡΘΡΟΝ 2ον Να ενώσωσι δια στερεών αλύσεων τους κύνας και τους σκύλους και άπαντα τα κακοποιά στοιχεία τα δυνάμενα να προσβάλλουν την εχγωρίαν αιδώ.

ΑΡΘΡΟΝ 3ον Να θέσωσι φίμωτρα ανά τα στόματα των φωνασκούντων εμψύχων ζώων και πτηνών, διαφόρων καταγωγών, γένους και φύσεως ή και ανθρωπογύναικων, ακαταλλήλων συμπεριφοράς εις ξένους κατά την υπερτελούμενην ενταύθα πανήγυριν.

ΑΡΘΡΟΝ 4ον Να εμποδισθούν βία το γκάρισμα των όνων και των μουλαριών, το χλιμίντρισμα των ίππων και των γαλών, δηλαδή των κατσουλιών.

ΑΡΘΡΟΝ 5ον Θα τους πεθάνω δι’άρθρων. Τι νομίζουν πώς είναι οι αυγοπώλαι, καπνοπώλαι, οινοπώλαι, λαχανοπώλαι, μη εξαιρουμένων και των γνωστών εν γένει εμπορευομένων. Να τηρήσουν άκραν καθαριότητα, καλήν ζύγισιν, αρίστην ποιότητα και σκευάζουν δικαιοστάσιον των ζυγαριών των, των σταθμών των και των μέτρων των, προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Οι παραβάται του διατάγματος τούτου τιμωρηθήσονται κατά το άρθρον 5 της Αστυνομικής ταύτης διατάξεως και του άρθρου 72 του Ποινικού Νόμου Περί Βλάβης Ηθών και Τιμής.

ΑΡΘΡΟΝ 6ον Απαγορεύεται το πλύσιμο τη θαλάσση. Επίσης η είσοδος αμφοτέρων των γενών και ουδετέρων εις θερμούς λουτήρας καθ’όλην την διάρκεια της εορτής. Ωσαύτως η διανυκτέρευσις και μετάβασις προς ρεμβασμόν εις τους πρόποδας της θαλάσσης, παρά τας θάλασσας, αμφοτέρων των γενών, προς αποφυγήν ακουσίου απαγωγής μεταξύ των.

ΑΡΘΡΟΝ 7ον Όσοι παρ’εμού αφθώσιν και των οργάνων μου συλλαβούντες άρρενες μετά θηλέων, θέλουσι ραβδισθεί ανελλιπώς εν τω κρατητηρίω.

ΑΡΘΡΟΝ 8ον Απαγορεύεται η διέλευσις ανθρώπων επί κτηνών προς αποφυγήν καταπατήσεων παίδων, ως και υπό βατήρος ελεύνοντος προ των κτηνών και ως λόγου χάριν είδον ο υποφαινόμενος άρρενα σπεύδων ψιτ ψιτ ψιτ όπισθεν θήλεου τινός, οι πόδες ηστόχησαν και δεν πάτησαν την εσθήτα του ποδός ταύτης, και ας είναι και άλλην ημέραν θα τιμωρηθώσι δια το σπουδαίον τούτο ζήτημα. Και δια να είμεθα εντός τάξεως οι παραβάται θα διώκονται βάσει του άρθρου 1072 του Ποινικού Νόμου.

ΑΡΘΡΟΝ 9ον Το κλείσιμον των καταστημάτων κανονίζω, πλην των λεσχών, την δύσιν του ηλίου και των οινοπωλείων την ενδεκάτην της νυκτός, των δε θεαμάτων την δωδεκάτην μεσονύκτιον πλην του δημοσίου θεάματος της καραγκιοζαρίας την πρωίαν περί το λυκαυγές αμά τη εμφανίσει του ηλίου εις την γην αβδηρίτων κοινοτήτων. Και αυτό διότι θα παρίσταται ο υποφαινόμενος εν τη μεγάλη στολή και παρασημοφορία.

ΑΡΘΡΟΝ 10ον Απαγορεύονται αι σεισμικαί δονήσεις προς αποφυγήν καταπλήξεως του κοινού και του λαού και χάριν της τηρήσεως αναψυχής.

ΑΡΘΡΟΝ 11ον Απαγορεύεται ενώπιον ξένων η μαγκουροφορία, ο πυροβολισμός, το απότομον βήξιμον, η εκκαθάρισις της ρινός (τούτου επιτρεπομένου εν απομακρυσμένη συνοικία και περί λύχνον αφάς, όπως λέγανε οι παππούδες μας).

ΑΡΘΡΟΝ 12ον Απαγορεύεται το συνομιλείν εντός του λουτήρος με άτομα εις άλλους λουτήρας, ως και το τάραγμα του ύδατος δι’αερίων αφεδρωνοκρουσιών.

ΑΡΘΡΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ Περί την μεσημβρίαν ψαλήσσεται μεγάλη παράκλησις προς απομάκρυνσιν πάσης ασθενείας ζώων, ανθρώπων, γυναικών, περονόσπορου, ποδάγρας κλπ. Η εκτέλεσις της παρούσης ανατίθεται εις τα υπ’εμέ όργανα.

Πηγή: http://policeonline.gr

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Συναφές: 

Αστυνομική Διαταγή έτους 1907

NAΠΟΛΕΩΝ- Ὁ Κορσικανὸς, ὁ ἔχων τὸν Ταΰγετον Πατρίδα

Ὁ Κορσικανὸς, ὁ ἔχων τὸν Ταΰγετον Πατρίδα

Ὄσο κι ἄν φαίνεται παράξενο, τὰ ὅσα ἀναφέρονται στὴν Ἑλληνική καταγωγὴ τοῦ μεγάλου Στρατηλάτη, στὴν καταγωγὴ τοῦ Ναπολέοντος Βοναπάρτη, δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα νεοελληνικῆς ματαιοδοξίας. Ὁ θρύλος περὶ τῆς Ἑλληνικῆς καταγωγῆς του, δὲν ἐγεννήθη καν στὴν Ἑλλάδα ἤ στὴ Μάνη, ἀλλά στὴν Κορσικὴ!

Ἀλλά ἄς ἀφήσουμε τὰ γεγονότα νὰ μιλήσουν: Οἱ Μανιᾶτες, ξεριζωμένοι ἀπό τὴν Παόμια, εὐρίσκονται γιὰ 44 χρόνια (1731 – 1775) στὴν πρωτεύουσα τῆς Κορσικῆς, Αἰάκειο. Εἶναι τὰ χρόνια ποὺ γεννιέται καὶ ἀνδρώνεται ὁ Μέγας Ναπολέων.

Ὁ πατέρας του, Κάρολος Βοναπάρτης, ἔχει πολὺ στενὴ φιλία μὲ τὴν οἰκογένεια τῆς Πανώριας Στεφανοπούλου, χήρας Περμὸν (προμηθευτὴ τοῦ γαλλικοῦ στρατοῦ). Ὁ ἴδιος πεθαίνει στὰ χέρια τῆς Πανώριας. Ἡ κόρη της, Λάουρα Στεφανοπούλου – σύζυγος Junot, γνωστὴ ὡς δούκισσα D’ Abrantes, παραθέτει συγκλονιστικὰ στοιχεῖα στὰ περίφημα «Ἀπομνημονεύματά» της, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε διέψευσε ὁ ἴδιος ὁ Ναπολέων!

«Στὸ σπίτι τοῦ Βοναπάρτη μιλούσαμε Ἑλληνικά μὲ τὸν πατέρα τοῦ Ναπολέοντα. (…) Πρόγονος τοῦ Βοναπάρτη, ἀνῆκε στὴν γενιὰ τῶν Στεφανοπούλων καὶ ἔφερε τὸ ὄνομα Καλόμερος, ὁ ὁποῖος μετανάστευσε ἀπό τὸ Αἰάκειον στὴν Τοσκάνη τῆς Ἰταλίας. Ἐκεῖ τὸ ὄνομα Καλόμερος, πῆρε τὴν ἰταλική του μορφὴ καὶ ἔγινε Buona Parte (δηλ. καλὸ μέρος). Τὸ ἴδιο εἶχε γίνει καὶ μὲ τὸ ἐπώνυμο Ἰατρός (σ.σ. οἰκογένεια Γιατριάνων–Μεδίκων) ποὺ ἀνήκει σὲ μία μεγάλη οἰκογένεια τῆς Μάνης (…), οἱ Ἰταλοί τὸ ἔκαναν Medici (…).

Επιμέλεια :Άννα  Κουσιάντζα