Ὁ Κορσικανὸς, ὁ ἔχων τὸν Ταΰγετον Πατρίδα
Ὄσο κι ἄν φαίνεται παράξενο, τὰ ὅσα ἀναφέρονται στὴν Ἑλληνική καταγωγὴ τοῦ μεγάλου Στρατηλάτη, στὴν καταγωγὴ τοῦ Ναπολέοντος Βοναπάρτη, δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα νεοελληνικῆς ματαιοδοξίας. Ὁ θρύλος περὶ τῆς Ἑλληνικῆς καταγωγῆς του, δὲν ἐγεννήθη καν στὴν Ἑλλάδα ἤ στὴ Μάνη, ἀλλά στὴν Κορσικὴ!
Ἀλλά ἄς ἀφήσουμε τὰ γεγονότα νὰ μιλήσουν: Οἱ Μανιᾶτες, ξεριζωμένοι ἀπό τὴν Παόμια, εὐρίσκονται γιὰ 44 χρόνια (1731 – 1775) στὴν πρωτεύουσα τῆς Κορσικῆς, Αἰάκειο. Εἶναι τὰ χρόνια ποὺ γεννιέται καὶ ἀνδρώνεται ὁ Μέγας Ναπολέων.
Ὁ πατέρας του, Κάρολος Βοναπάρτης, ἔχει πολὺ στενὴ φιλία μὲ τὴν οἰκογένεια τῆς Πανώριας Στεφανοπούλου, χήρας Περμὸν (προμηθευτὴ τοῦ γαλλικοῦ στρατοῦ). Ὁ ἴδιος πεθαίνει στὰ χέρια τῆς Πανώριας. Ἡ κόρη της, Λάουρα Στεφανοπούλου – σύζυγος Junot, γνωστὴ ὡς δούκισσα D’ Abrantes, παραθέτει συγκλονιστικὰ στοιχεῖα στὰ περίφημα «Ἀπομνημονεύματά» της, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε διέψευσε ὁ ἴδιος ὁ Ναπολέων!
«Στὸ σπίτι τοῦ Βοναπάρτη μιλούσαμε Ἑλληνικά μὲ τὸν πατέρα τοῦ Ναπολέοντα. (…) Πρόγονος τοῦ Βοναπάρτη, ἀνῆκε στὴν γενιὰ τῶν Στεφανοπούλων καὶ ἔφερε τὸ ὄνομα Καλόμερος, ὁ ὁποῖος μετανάστευσε ἀπό τὸ Αἰάκειον στὴν Τοσκάνη τῆς Ἰταλίας. Ἐκεῖ τὸ ὄνομα Καλόμερος, πῆρε τὴν ἰταλική του μορφὴ καὶ ἔγινε Buona Parte (δηλ. καλὸ μέρος). Τὸ ἴδιο εἶχε γίνει καὶ μὲ τὸ ἐπώνυμο Ἰατρός (σ.σ. οἰκογένεια Γιατριάνων–Μεδίκων) ποὺ ἀνήκει σὲ μία μεγάλη οἰκογένεια τῆς Μάνης (…), οἱ Ἰταλοί τὸ ἔκαναν Medici (…).
No comments:
Post a Comment