Το γέλιο χαρίζει υγεία,ομορφιά,μακροζωία..

--

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΩ Ή ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ,

ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΟΘΩ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΑΣ.

Δεν μου αρέσει η Ελλάδα του ομορφάντρα.. Tης Χριστίνας Ταχιάου

Ταχιάου

Η συνειδητοποίηση ήρθε πριν λίγα χρόνια και με βάρεσε σα χαστούκι: κατάλαβα ότι δε μ’ αρέσει η Ελλάδα. Τόσο απλά. Το χειρότερο, όμως, δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο ήταν όταν κατάλαβα ότι δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσω να αλλάξω κάποια από αυτά που θεωρούσα κακώς κείμενα: κατάλαβα ότι η Ελλάδα αρέσει στους Έλληνες. Άρα, το λάθος είμαι εγώ.
Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν νιώθω καν Ελληνίδα τέτοιας Ελλάδας. Ποια Ελλάδα να υπερασπιστώ και με ποια Ελλάδα να ταυτιστώ; Με την Ελλάδα που θεωρεί λογικό να δίνει φακελάκι; Με την Ελλάδα που κυκλοφορεί στο δρόμο λες και είναι μόνη της; Με την Ελλάδα που λατρεύει τα 100 ντεσιμπέλ; Με την Ελλάδα που φυσάει τον καπνό της στα μούτρα του απέναντι; Με την Ελλάδα που παραβιάζει όποιο νόμο γουστάρει; Με την Ελλάδα που δικαιολογεί την παρανομία; Με την Ελλάδα που νιώθει ανώτερη από τους «ξένους»; Με την Ελλάδα που καμαρώνει επειδή κατασκεύασε κάτι ελεεινής ασχήμιας χωριά; Με την Ελλάδα που θεωρεί λογικό να απλώνει ξαπλώστρες στις άλλοτε πανέμορφες παραλίες; Με την Ελλάδα που θεωρεί φυσιολογικό να πηγαίνει σε απίθανης αρπαχτής κλαμπ και καφέ και να παρακαλάει κάτι άθλιους φουσκωτούς τύπους της νύχτας να μη φάει πόρτα; Με την Ελλάδα που πιστεύει ότι δεν μπορεί να διοριστεί χωρίς μέσο; Με την Ελλάδα που φιλάει κατουρημένες ποδιές για να κάνει τη δουλειά της; Με την Ελλάδα που θεωρεί λογικό να πληρώνει ένα κάρο λεφτά σε μπουζούκια και μπαρ και μετά να οδηγεί μεθυσμένη; Με την Ελλάδα που πιστεύει «Και τι έγινε που έπιασαν τους Καραμπέρηδες; Αυτοί είναι το πρόβλημα;»; Με την Ελλάδα που απαιτεί να «φέρουν πίσω τα κλεμμένα» αλλά εξαιρεί τον εαυτό της από την επιστροφή; Με την Ελλάδα που διεκδικεί το δικαίωμά της να εξακολουθήσει να λειτουργεί κουτοπόνηρα; Με την Ελλάδα που πάσχει από έλλειψη φιλοδοξίας;
Όχι, δεν είμαι αγία. Όλα τα παραπάνω, τα απορρίπτει ο «ενήλικος» εαυτός μου. Ο «ανήλικος», έχει υπάρξει μέρος αυτού που τώρα απορρίπτω. Ίσως γι αυτό ενοχλούμαι τόσο πολύ τώρα. Το θέμα είναι ότι ο «ενήλικος» έχει περάσει στο άλλο άκρο. Θέλει τάξη, ησυχία, τυπικότητα κι αξιοκρατία.
Για μένα, η κρίση υπάρχει εδώ και χρόνια. Και δεν εννοώ την οικονομική, εννοώ την αισθητική, πολιτιστική, αξιακή κρίση. Η οικονομική κρίση δεν με εξέπληξε καθόλου. Αντίθετα, με εξέπληξε το γεγονός ότι τόσοι έξυπνοι άνθρωποι εξεπλάγησαν.




















Την πρώτη φορά που είδα τη διαφήμιση με τον «ομορφάντραμου» ένιωσα ένα κρύο χέρι να μου σφίγγει το κεφάλι. Το ίδιο είχα νιώσει κι όταν είδα τις διαφημίσεις με την «αγαπούλα την κουκούλα» και «τη φουκαριάρα τη μάνα μου». Είναι οι διαφημίσεις που συμβολίζουν την Ελλάδα που δε μ’ αρέσει. Την Ελλάδα του γηπέδου, του βρώμικου, της φοροδιαφυγής, του μέσου, της διαφθοράς, του ψυχοπονιάρη, του τεμπέλη, του λαθραίου, του καταφερτζή, του αναίσθητου, του Ελληνάρα. Το χειρότερο είναι ότι όλοι, μικροί – μεγάλοι, απ΄ όλα τα στρώματα της κοινωνίας, γελάνε με τις διαφημίσεις αυτές. Το χαίρονται, ρε παιδάκι μου.
Φρικάρω. Φρικάρω με τις διαφημίσεις και με τη συνεχή αναπαραγωγή τους. Νιώθω ένα τσίμπημα δυστυχίας όποτε ακούω τη λέξη «ομορφάντρα μου». Μου έρχεται στο νου και η εικόνα: ασπρόμαυρη Ελλάδα, κοντοί κι άσχημοι άντρες, τσίκνα, βρωμιά ιδρώτα στο γήπεδο, λίπη και λίγδες. Όταν ακούω τη φράση «τι βάζω μέσα; Τη μάνα μου και τον πατέρα μου βάζω μέσα!» μου έρχεται στο νου ένα φέρετρο σκεπασμένο με την ελληνική σημαία.
«Γιατί όμως πιστεύεις ότι έχουν τόση απήχηση αυτές οι διαφημίσεις;» με ρώτησε η φίλη μου. Μα, επειδή, ο Έλληνας σε αυτήν ακριβώς την Ελλάδα νιώθει άνετα. Στην Ελλάδα της αγαπούλας, του ομορφάντρα μου και της φουκαριάρας της μάνας του. Στην Ελλάδα της δραχμής...

Η Χριστίνα Ταχιάου είναι δημοσιογράφος

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12309

Η επανάσταση του καφενείου.- Toυ Πάσχου Μανδραβέλη

Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η ελληνική πολιτεία έδειξε ευαισθησία και προνοητικότητα. Ο λόγος για τον Δήμο Αθηναίων που βλέποντας τις άσχημες καιρικές συνθήκες φρόντισε νωρίς να οργανώσει καταλύματα αστέγων για τον κρύο αυτόν χειμώνα. Διατέθηκαν χώροι για τη φιλοξενία αστέγων, ενεργοποιήθηκε τηλεφωνική γραμμή για  έκτακτες περιπτώσεις, κινητοποίησε ομάδες εργασίας και δημοτικούς αστυνομικούς για ενημέρωση των αστέγων και παροχή βοήθειας, άνοιξε γραμμή επικοινωνίας με ΜΚΟ και φορείς, προκειμένου να υπάρξει συντονισμός στις δράσεις και συνεργασία σε θέματα  διανομής (κουβέρτες, υπνόσακοι, ιματισμός, φάρμακα, τρόφιμα). Είναι μια αξιέπαινη πρωτοβουλία που κανονικά έπρεπε να τη συνδράμουν όλοι, για το  καλό των ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη. Ειδικά εκείνοι που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και πουλούν κοινωνική ευαισθησία με την οκά. Θα μπορούσαν π.χ. οργανωθούν, να τρέχουν στους δρόμους για να ενημερώσουν τους αστέγους για τα υπάρχοντα καταλύματα, να τους βοηθούν να πάνε εκεί? να ενδιαφερθούν περισσότερο για τον άνθρωπο και λιγότερο  για την επαναστατική γυμναστική. Αυτοί όμως διάλεξαν τον δρόμο της «επανάστασης του καφενείου». Προχθές καμιά  σαρανταριά «πωλητές ευαισθησίας» βάφτισαν εαυτούς «Συντονιστικό Αστέγων» (έχουμε ξαναγράψει παλαιότερα πως μικρές ομαδούλες φορούν βαριά ονόματα για να εντυπωσιάζουν τους αδαείς) και έσπασαν με λοστούς την πόρτα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων για να βάλουν στο καφενεδάκι τρεις δυστυχείς αστέγους που έσερναν μαζί τους. Το πρώτο ερώτημα είναι: γιατί δεν τους πήγαιναν στα οργανωμένα κέντρα και έπρεπε να  τους στεγάσουν στο καφενείο του Πνευματικού Κέντρου; Η ενέργειά τους μάλλον δείχνει  ότι δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους, αλλά μόνο για τα χάπενινγκ επανάστασης και ίσως να καταστρέψουν όση περισσότερη δημόσια περιουσία μπορούν (Την πόρτα ποιος θα  την πληρώσει;) Ορθότατα ο Δήμος Αθηναίων κάλεσε την Αστυνομία και διάφοροι πωλητές της επανάστασης (με επίχρισμα «κοινωνικής ευαισθησίας») ελπίζουμε ότι θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Ομως, όπως είναι γνωστό, σ’ αυτόν τον κόσμο δύο πράγματα δεν λείπουν ποτέ: ο Μάρτης από την Σαρακοστή και ο ΣΥΡΙΖΑ από τη φασαρία. Ετσι η δημοτική παράταξή του, «Ανοιχτή Πόλη», εξέδωσε ανακοίνωση-ομπρέλα των επίδοξων «καταληψιών» με την οποία καταγγέλλει «ένα ακόμα ολίσθημα του κ. Καμίνη. Με μήνυση και με ΜΑΤ αντιμετώπισε την ανάγκη να στεγαστούν άνθρωποι (σ.σ. τρεις ήταν) που βρίσκονται στον δρόμο μετά το άνοιγμα άδειου χώρου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στην Ακαδημίας». Τέλος, η παράταξη από την οποία ανέτειλε το άστρο του Αλέξη Τσίπρα, «καλεί τη δημοτική αρχή να αποσύρει τη μήνυση και να δώσει λύσεις για τους άστεγους». Με αυτή τη σειρά, φυσικά... Γενικώς οι πολιτικοί κάνουν πολλά για να υπογραμμίσουν τις θέσεις ή τις μη-θέσεις τους. Λένε ψέματα, υπόσχονται παραδείσους κ.λπ. Εχουν, όμως, την ευπρέπεια όμως να σταματούν μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, ή τέλος πάντων να μην τον χρησιμοποιούν. Δυστυχώς, όμως η Αριστερά λάτρεψε τόσο πολύ τα «επαναστατικά μέσα» που ξέχασε τον σκοπό της πολιτικής δράσης. Αυτός είναι οι άνθρωποι ειδικώς και όχι ο «μετεπαναστατικός παράδεισος» γενικώς. Ο Πάσχος Μανδραβέλης  είναι αρθρογράφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Ανακοίνωση του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου

Απο το γραφείο του αντιπροέδρου της Ελ.Κυβέρνησης Θεοδώρου 
Πάγκαλου  πήραμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη    αναακοίνωση.. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ 
ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: 12η Αναφορά Πληροφοριακού Συστήματος Παρακολούθησης της Ενσωμάτωσης Κοινοτικών Οδηγιών στο Εθνικό Δίκαιο.


Αθήνα, 3 Φεβρουαρίου 2012

Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, ανέλαβε, κατόπιν εντολής του Πρωθυπουργού, να συντονίσει τα αρμόδια Υπουργεία, ώστε να αυξηθεί το ποσοστό ενσωμάτωσης των κοινοτικών οδηγιών στο Εθνικό Δίκαιο και να μειωθούν οι παραβάσεις του κοινοτικού δικαίου, με στόχο την μείωση των σχετικών προστίμων που καλείται η χώρα να καταβάλλει.

Στο πλαίσιο αυτό, το Γραφείο του Αντιπροέδρου σχεδίασε και υλοποίησε, σε συνεργασία με το Γραφείο Διεθνών και Κοινοτικών Θεμάτων της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης και τη Νομική Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών, ένα δυναμικό σύστημα παρακολούθησης της πορείας ενσωμάτωσης των Κοινοτικών Οδηγιών στο Εθνικό Δίκαιο, καθώς και της πλήρους μηνιαίας καταγραφής του αριθμού των Μη Ενσωματωμένων Οδηγιών και των ανά Υπουργείο Παραβάσεων του δικαίου της Ε.Ε..

Το Σύστημα Παρακολούθησης Ενσωμάτωσης Κοινοτικών Οδηγιών αποτελεί μια καινοτομία της σημερινής Ελληνικής Κυβέρνησης, που αποδεικνύει τη διαφορετική αντιμετώπισή τέτοιων ζητημάτων σε σχέση με το παρελθόν, αφού πλέον αξιοποιούνται οι νέες τεχνολογίες για την συστηματοποίηση και την παρακολούθηση των κυβερνητικών δράσεων, αλλά και τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων τους ανά Υπουργείο.

Το σύστημα αναπτύχθηκε με μηδενικό κόστος για το ελληνικό Δημόσιο, καθώς χρησιμοποιήθηκαν η τεχνογνωσία και οι υποδομές του Γραφείου του Αντιπροέδρου, το Γραφείο Διεθνών και Κοινοτικών Θεμάτων της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης και η Νομική Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών.

Σήμερα 3/2/2012 εκδίδεται η δωδέκατη μηνιαία αναφορά, που παρουσιάζει:

1. Πλήθος Μη Ενσωματωμένων Οδηγιών και Παραβάσεων ανά Υπουργείο
2. Ύψος Προστίμων ανά Υπουργείο
3. Μεταβολή της κατάστασης των πιο πάνω δεικτών ανά Υπουργείο
4. Αναλυτικό Πίνακα των Μη Ενσωματωμένων Οδηγιών

Τα χρώματα

Προκειμένου να είναι πιο ευδιάκριτο το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ενσωμάτωση της κάθε Οδηγίας, χρησιμοποιούνται τα παρακάτω χρώματα:

· Λευκό: όταν η προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας είναι πέραν του επόμενου Scoreboard (και όχι πέραν του επομένου εξαμήνου, όπως ήταν στις πρώτες αναφορές).
· Κίτρινο: όταν η προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας λήγει πριν το επόμενο Scoreboard (και όχι εντός του επομένου εξαμήνου, όπως ήταν στις πρώτες αναφορές).
· Κόκκινο: όταν η προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας έχει παρέλθει.
· Πράσινο: όταν η Οδηγία έχει ενσωματωθεί.

Αξιολογώντας τα στοιχεία που προκύπτουν από τους πίνακες του Συστήματος Παρακολούθησης Ενσωμάτωσης Κοινοτικών Οδηγιών παρατηρούμε ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό ενσωμάτωσης των κοινοτικών οδηγιών στο Εθνικό Δίκαιο με ταυτόχρονη μείωση των Παραβάσεων του δικαίου της Ε.Ε.. Έτσι, η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και συγχρόνως, σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη, αποφεύγει την περαιτέρω οικονομική της επιβάρυνση με την αποφυγή προστίμων.

Επιλέγοντας τους ακόλουθους συνδέσμους, μπορείτε να δείτε τους σχετικούς πίνακες:
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ – ΟΔΗΓΙΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ- ΟΔΗΓΙΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ – ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ

http://antiproedros.gov.gr/2012/02/03/3205

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ... Του Σαράντου Καργάκου*

Απέφευγα για λόγους προσωπικής ευαισθησίας (έχουμε κι εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μας!) ν' αναφερθώ στο περιβόητο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήμουν εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμανοί πηγαίνανε για σκοτωμό τ' αδέρφια του πατέρα μου. Η μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους μελλοθάνατους από μπροστά μας, ο μικρός θείος μου που ήταν δεν ήταν 30 ετών, σήκωσε το χέρι και μας χαιρέτισε μ' ένα πικρό χαμόγελο.

Και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε σε κάποια στροφή. Τότε για πρώτη φορά άκουσα κι έμαθα τη λέξη εκτέλεση. Κι η λέξη έμεινε άσβηστη στη συνείδησή μου, γιατί έκτοτε είχαμε κι άλλες, κι άλλες πολλές ακόμη εκτελέσεις. Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για εκτέλεση»!

Κάποτε τα δεινά έληξαν και στον τόπο εγκαθιδρύθηκε μια κουτσή και στραβή τάξη. Η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες ώρες αφόρητης φτώχειας. Η Κατοχή μάς είχε εξουθενώσει. Κάποιοι δικηγόροι ξεκίνησαν έναν αγώνα για αποζημιώσεις. Μάζευαν υπογραφές από συγγενείς θυμάτων. Υπόσχονταν -αν θυμάμαι καλά- δύο χιλιάδες το «κεφάλι». Πήγαν και στον πατέρα μου να υπογράψει, μα ο φτωχούλης αρνήθηκε με βδελυγμία. «Δεν κοστολογούνται τα κεφάλια των αδελφών μου», είπε. Κι ένιωσε πως ανταπέδιδε με τη φράση αυτή την καλύτερη τιμωρία στην επηρμένη μεταπολεμική Γερμανία, τη Γερμανία του οικονομικού θαύματος, που στηρίχθηκε στην ξένη εργασία και στην αφειδώς παρεχόμενη αμερικανική βοήθεια.

Αν σ' όλη αυτή τη μακρά διαδικασία με πληγώνει κάτι, είναι όχι αυτή καθαυτή η εκτέλεση, αλλά η «νομιμότητα» αυτής της εκτέλεσης. Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμένο Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες έναντι ενός Γερμανού! Έτσι μας κοστολόγισαν κι έτσι μας κοστολογούν. Ένας Έλληνας είναι υποπολλαπλάσιο του Γερμανού. Αυτό εκφράζει όχι απλώς τη ναζιστική θηριωδία αλλά τη γενικώτερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Γιατί, όπως πολύ σοφά έλεγε ο Ντισραέλι, «μπορεί μια αποικία ν' απέκτησε ανεξαρτησία, αλλά δεν παύει γι' αυτό το λόγο να είναι αποικία».

Αν σήμερα οι Γερμανοί δυστροπούν να πληρώσουν την επιδικασθείσα από τα Δικαστήρια αποζημίωση στους μαρτυρικούς κατοίκους του Διστόμου (και όχι μόνον του Διστόμου), δεν το κάνουν μόνο από τσιγκουνιά, το κάνουν για να μας ταπεινώσουν ακόμη μια φορά. αρνούνται υπόσταση στα δικαστήριά μας. Ουσιαστικά δεν αναγνωρίζουν σε μας υπόσταση κράτους. Παραπέμπουν το ζήτημα στον Υπουργό. Αυτός είναι ένας περιδεής εκπρόσωπος της Νέας Τάξης που δεν λογοδοτεί στον ελληνικό λαό αλλά στα Διευθυντήρια των Νέων Καιρών.

Αυτό που όμως με θλίβει δεν είναι η ψυχική κακομοιριά των κυβερνώντων, είναι το ηθικό κατάντημα κάποιων δημοσιογράφων. Άκουγα ένα μεσημέρι κάποιον ραδιοσχολιαστή που με άκρως περιφρονητική φωνή στιγμάτιζε τη συμπεριφορά των Διστομιτών, επειδή κατέφυγαν στα ασφαλιστικά μέτρα κατά των Γερμανών. Κι έλεγε: «Πού φθάσαμε...»! Έπρεπε να είχε ζήσει τη γερμανική φρίκη της Κατοχής, για να είχε δει το πού φθάνε το κτήνος όταν κυριεύει την ανθρώπινη ψυχή. Τι έκαναν οι κάτοικοι του Διστόμου από το να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη; Μήπως έπρεπε κι αυτοί - κι όχι μόνο αυτοί- να συμπεριφερθούν γερμανικά, δηλαδή να πιάσουν καμμιά πεντακοσαριά Γερμανούς τουρίστες και να τους κρατήσουν ομήρους ή να τους εκτελέσουν; Στα αντίποινα των Γερμανών εμείς δεν απαντήσαμε με αντίποινα. Οι Γερμανοί τιμωρήθηκαν ελάχιστα γι' αυτά που διέπραξαν στον τόπο μας. Κάλυψαν ένα ελάχιστο μέρος των αποζημιώσεων που όφειλαν. Συνέχισαν τη ναζιστική πολιτική, όχι βέβαια στη γραμμή του Χίτλερ (δεν είναι ακόμη καιρός) αλλά στη γραμμή του Γκαίμπελς. Παραπλάνηση και εξαπάτηση. Και μετά αποθράσυνση. Θα 'ρθει στιγμή που θα μας ζητήσουν αποζημίωση για τις σφαίρες που ξόδεψαν για να μας... σκοτώσουν.

Μέρος Δεύτερο

Το κείμενο που προηγήθηκε είχε γραφτεί προ πολλών ετών για να δημοσιευθεί στην εφημερίδα όπου αρθρογραφούσα επαγγελματικώς. Δεν δημοσιεύθηκε· και σε λίγες ημέρες «εκτελέστηκα» και δημοσιογραφικώς. Μου τράβηξαν το χαλί επιτηδείως κάτω από τα πόδια μου. Τώρα που ήλθαν οι δύσκολοι καιροί και η Γερμανία μάς φόρεσε καπίστρι, πολλοί σταθμοί και πάμπολλα έντυπα μού ζητούν να μιλήσω και να γράψω για τις περιβόητες αποζημιώσεις. Μου ζητήθηκε να μιλήσω και για τις εκτελέσεις. Κι αντιμετώπισα τις λοιδορίες δύο «καναλοκύνων». Αναφερόμουν στην εκτέλεση των συγγενών μου και στην υπέροχη στάση της γιαγιάς μου. Ήμουν μπροστά, όταν ο πατέρας τής ανακοίνωσε την εκτέλεση των δύο παιδιών της, των δύο αδελφών του. Η γιαγιά -βαθιά χριστιανική ψυχή- κατέβασε το μαύρο τσεμπέρι ως τα μάτια και πριν τυλίξει με αυτό το στόμα για να μη βγει κραυγή οδύνης, κατόρθωσε να μουρμουρίσει:

- Ο θεός να τους συγχωρέσει για το κακό που μου έκαναν!...

Κι έπειτα κλείστηκε στη βαθιά σιωπή της. Που και που ένα σιγαλό - σαν αγεράκι απαλό- μοιρολόι.

Πέρασαν κάποια χρόνια. Ήμουν στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου, την λεγόμενη τότε «Ογδόη». Ο πατέρας έφθασε ένα μεσημέρι ράκος στο σπίτι. Τον είχε επισκεφθεί στο κατάστημα του «Δραγώνα» (Αιόλου 89) ο άνθρωπος που είχε βάλει στη λίστα των μελλοθάνατων τα αδέρφια του. ήταν ετοιμοθάνατος· τον «κουράριζε» στον Άγιο Σάββα, εξάδελφός μου ογκολόγος. Του έμεναν λίγες ημέρες ζωής. Ζήτησε από τον εξάδελφό μου την άδεια να βγει για λίγες ώρες· έπρεπε κάποιον να δει. Και πήγε να βρει τον πατέρα μου. Δεν μπορούσε να ανέβει στον ημιώροφο. Τον ζήτησε και κατέβηκε ο πατέρας. Σαν τον είδε πάνιασε.

- Ήλθα να πάρω τη συγγνώμη σου, του είπε ο άλλος. Σε λίγες μέρες πεθαίνω...

Ο πατέρας, βαθιά συγκλονισμένος, μόλις κατόρθωσε να ψελλίσει μία φράση:

- Να 'σαι συγχωρεμένος...

Ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες και κλείστηκε στο γραφειάκι που ήταν το λογιστήριο. Δεν ήθελε να τον δει κανείς με δάκρυα στα μάτια. Ήταν ένας μικρόσωμος άνθρωπος με υψηλή περηφάνεια. Μας τα είπε στο σπίτι με αναφιλητά. Ήταν η πρώτη φορά που μάλωσα με τον πατέρα μου. Με τη σκληρότητα της νεανικής ηλικίας πίστευα πως η συγγνώμη σ' έναν εγκληματία συνιστά αδικία. Σήμερα το ίδιο θα έπραττα κι εγώ, Αυτό δεν σημαίνει πως έκοψα να είμαι Μανιάτης. Αλλά η πείρα μιας μακράς ζωής με εδίδαξε ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι η συγγνώμη. Γι' αυτό συγχωρώ και τον δημοσιογράφο - κάποτε φίλο- και τα παρασαρκώματα που τον περιστοιχίζουν, που, χωρίς να φορούν την στολή της «Βέρμαχτ», συνεχίζουν με άλλα μέσα το έργο τους.

Συγχωρώ ακόμη και τους Γερμανούς δημοσιογράφους, τραπεζίτες και πολιτικούς για όσα μας κάνουν. Κι όχι απλώς τους συγχωρώ, αλλά τους ευγνωμονώ. Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξεπηδήσει η δική μας ανάταση, η νέα εθνική μας επανάσταση. Όχι κατά των Γερμανών αλλά κατά των υπολειμμάτων του δωσιλογισμού που «κοπροκρατούν» (το ρήμα του Ελύτη) πολιτικά και οικονομικά τη δόλια πατρίδα μας.

 Σαράντος Καργάκος 

Ιστορικός - Συγγραφέας

Υ.Γ. Το πρωτότυπο κείμενο είναι δημοσιευμένο σε πολυτονικό

Πηγή:

Αθηναϊκό Ημερολόγιο 2012, Εκδόσεις Φιλιππότη

Antonia - Shake It Mama.Υπέροχο βίντεο

Αν και δεν συνηθίζουμε να προβάλουμε ξένη μουσική και χορευτικά το βιντεάκι

τουτο μας άρεσε και ειπαμε να το μοιραστουμε μαζί σας. Διασκεδάστε..

Ένα ολόκληρο χωριό κέρδισε το ισπανικό Λόττο, εκτός από τον Έλληνα... Μητσοτάκη

Μαδρίτη, Ισπανία-  New York Times

Τυχερός -για τους άλλους- έγινε ένας Έλληνας που διαμένει σε χωριό της Ισπανίας. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού αγόρασαν πριν από λίγο καιρό ένα λαχείο, το οποίο κέρδισε 722 εκατομμύρια ευρώ.

Όλοι; Όχι. Ο Κωστής Μητσοτάκης είναι ο μοναδικός που δεν αγόρασε λαχνό.

Οι κάτοικοι του χωριού Σοδέτο, κοντά στη Βαρκελώνη, αγόρασαν μέσω ενός οικοδομικού συνεταιρισμού λαχνούς στο ισπανικό Λόττο, το Ελ Γκόρντο και κέρδισαν το ποσό-ρεκόρ. Το μικρότερο μερίδιο ήταν 130.000 ευρώ.

Ο μόνος που δεν αγόρασε λαχνό ήταν ο Έλληνας σκηνοθέτης, Κωστής Μητσοτάκης (δεν έχει σχέση με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ).

Ο Κ.Μητσοτάκης πήγε στην Ισπανία εξαιτίας του έρωτά του για μια Ισπανίδα. Μπορεί το ειδύλλιο να μην προχώρησε, εκείνος όμως έμεινε στο Σοδέτο.

Αιτία της ατυχίας του ήταν, σύμφωνα με τους New York Times, το γεγονός ότι αυτοί που πουλούσαν τους λαχνούς, απλά προσπέρασαν το σπίτι του.

Ο ίδιος δηλώνει στην εφημερίδα ότι θα ήταν ωραία εάν κέρδιζε. Αλλά επωφελήθηκε. Προσπαθούσε να πουλήσει μια έκταση γης, χωρίς μεγάλη επιτυχία.

Μία ημέρα μετά την λοταρία, ένας γείτονας του τηλεφώνησε και του ζήτησε να την αγοράσει. Την επόμενη ημέρα τηλεφώνησε ένας άλλος. Ο Κ.Μητσοτάκης αρνήθηκε να ξεκινήσει πόλεμος προσφορών.

«Εδώ είναι ένα μικρό χωριό. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα» είπε.

Newsroom ΔΟΛ

Επίκαιρα- Αλαβέρας-Ραχωβίτσα,Αγγελος Βασιλειάδης και Τσούκρας Αχιλλέας ..

Δύο απο τα ηγετικά στελέχη της Ν.Δ στη Μελβούρνη φωτογραφίζονται για την  εφημερίδα μας   και  στέλνουν  "αγωνιστικό χαιρετισμό" στα μέλη της οργάνωσής τους.... Πρόκειται για την υπεύθυνη του Γυναικείου τμήματος της Τ.Ο Βορειοδυτικών Προαστείων,  Μαρίνα Ραχοβίτσα  και του προέδρου της ίδιας οργάνωσης Κώστα Αλαβέρα.." Πολλα τα θέματα που μας απασχολούν ανέφεραν ...και κυρίως οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα.. "!! Για φαντά σου ...ποιος τη χάρη του του Αντωνη να σκέπτονται τόσο μακρυά για την εκλογή του..ενω στο ΠΑΣΟΚ "..άκρα του τάφου σιωπή"..

ΣΕ μιά εποχή που οι Έλληνες περνούν μια απο τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία τους  ο νεαρός της φωτογραφίας μας  με το ζόρι προσπαθει να παραμείνει λίγες ακόμα μέρες στην Αυστραλία επειδή του αρέσει πολύ,αλλα οι δουλειες στην Ελλάδα τον κυνηγούν.. πρόκειται για τον 24χρονο Άγγελο Βασιλειάδη,απο το Μυλότοπο Γιαννιτσων , ιδιοκτήτης φυτωρίων,και σπουδαγμένος στην παρουσίαση κήπων ,πλατειών κλπ. Ήδη στο διάστημα των 2 εβδομάδων που βρίσκεται στη Μελβούρνη επισκέφθηκε τα περισσότερα πάρκα και ενθουσιάστηκε με την όλη εικόνα της Μελβούρνης.
Αν ποτε αποφασίσω να ζήσω εκτος Ελλάδας με ιδιαίτερη χαρά θα διάλεγα τη Μελβούρνη"δηλωνει..Εχει σειρα και όλα φαινεται να γίνονται με μεράκι.. Με την ευκαιρία ευχαριστω τους συγγενείς μου  (οικογένεια Κωτσόγλου )που με φιλξενούν,τους χωριανούς μου Γιωργο Αβτζόγλου , Σωτήρη Κωπάσογλου  και όλους τους άλλους που με τόση θέρμη και χαρά με υποδέχτηκαν και κάνουν το πάν να με ευχαριστησουν.". Να περνάς καλά Άγγελε και τα χαιρετίσματα στο λεβέντη τον παππού σου  Σπύρο Βασιλειάδη, που η φήμη του καλου και μερακλη κηπουρου έχει ξεπεράσει προ πολλού τα Μακεδονικά σύνορα...

Ο Ιδιοκτήτης  της εταιρίας TIRNAVOS IMPORTS , Αχιλλέας Τσούκρας,με την αγαπημένη του κόρη  Ελεονώρα  ,κατα τη διάρκεια εργασίας στις μεγάλες αποθήκες τους,στο Ώκλυ .Ο Αχιλλέας με τη σύζυγό του  Ρίτα Τσούκρα διατηρούν χρόνια επιχειρησεις στη Μελβούρνη και μαζί τους έχουν και τα άλλα 2 παιδιά τους την πάντα χαρούμενη και ευγενική Βίκη,φιλόλογος, και τον ΓιωργοΤσούκρα. 

Νεκρόφιλος κοιμαται με τη νεκρη σύζυγό του..

Μπορεί η σύζυγός του να έχει πεθάνει από το 2003, αυτό δεν εμποδίζει έναν άνδρα από το Βιετνάμ να κοιμάται δίπλα στο άψυχο σώμα της, παρά τις πιέσεις που δέχεται από τις τοπικές αρχές για να τη θάψει.

Ο 57χρονος Λι Βαν κήδεψε τη γυναίκα του και για έναν ολόκληρο χρόνο κοιμόταν πάνω στο τάφο της μέχρι που δεν άντεξε και αποφάσισε να την...ξεθάψει!

Έτσι, την πήρε σπίτι του και αφού την τοποθέτησε μέσα σε μια γύψινη θήκη που έχει ανθρώπινη μορφή, την έντυσε και την έχει στο σπίτι του

Μάλιστα κοιμάται και μαζί της.

Οι αρχές του έχουν ζητήσει επανειλημμένα να την θάψει αλλά μιας και δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να τον υποχρεώνει να το κάνει, εκείνος αρνείται κατηγορηματικά.

Μέχρι σήμερα αξιωματούχοι προσπαθούν να τον πείσουν ότι αυτό που κάνει απειλεί τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αλλά τίποτε.

Πηγη:briefing.news

Το χιόνι τρελλαίνει Τρικαλινούς και.. ΟΙΧΑΛΙΑ!!

Ενω η Ευρώπη...τουρτουρίζει και στην Ελλάδα οι δήμαρχοι  και όλοι οι καλοί άνθρωποι προσπαθουν να βρουν ζεστούς χωρους για τους άστεγους..στο ΦΒ πολλοί είναι οι χαρούμενοι με τη χιονόπτωση..
Στα Τρίκαλα φαίνεται πως το περιμεναν πολύ ...αλλοιως δεν εξηγείται.. μόλις άρχισε να πέφτει να εμφανιστούν αρκετες φωτογραφίες στο ΦΒ...Χαρειτε και σεις μαζι με τους Τρικαλινους ..
Kai απο την Οιχαλία ,΄μεσω Γερμανίας και το Βαγγέλη Κράπη πηραμε και απο εκει εικόνες χιονιού

• 

  Evangelos Krapις

  

  Λευκό τοπίο η Οιχαλία

  Τα λευκά φόρεσε και η Οιχαλία μια και το χιόνι ήταν αρκετό να σκεπάσει τα πάντα.....

  source: Η BLOGgoΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΟΙΧΑΛΙΑΣ city ΤΡΙΚΑΛΩΝ

  link: Full Article..

  

Elsa Dolia

Άσπρη πόλη!!!!!! 

============================

Psofakis Billy added 2 new photos.

8 minutes ago via mobile · 

========================================

Mpalntoynas Axilleας

Μετεώρων τωρα

xioni kai trela!!!!!1-2-12

======================================

Επιτέλους χιονίζει για τα καλά...

Copyright: Thanassis Spanias

===========================================

Eleni Milona likes Antonis Pliatsikas's photo.

======================================

Η Efi Kanari πρόσθεσε νέα φωτογραφία.

H ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΗ ΩΡΑ..

=======================================

Ο Karakikes Stores πρόσθεσε νέα φωτογραφία. —

 με τον χρήστη Lewnidas Karakikes στο Εμπορικο Κεντρο Καρακικες Πυλη Τρικαλων.

Και στην Πύλη πέφτει για καλά..

==================================

Zoi Hatzithoma

Έξοδος για ποτό στα χιονισμένα Τρίκαλα....και ελπίζω όχι του Μεσολογγίου....Καλό βράδυ...

Απο τις πρωτες φωτογραφίες που μίλησαν για χιόνι..