2-2-15 .Τσίπρας στην Κύπρο: Προτεραιότητα το Κυπριακό

"H παρουσία μου εδώ συμβολίζει ότι η Κύπρος και η προσπάθειά σας για μια βιώσιμη λύση στο Κυπριακό αποτελεί προτεραιότητα και η στήριξη μας σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί, επίσης, προτεραιότητα", δήλωσε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στη σύντομη συνομιλία που είχαν μπροστά στις κάμερες πριν την έναρξη της κατ' ιδίαν συνάντησης τους. Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται στην Κύπρο, για το πρώτο, επίσημο ταξίδι του εκτός Ελλάδας, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.

"Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό γίνεται στην Κύπρο γιατί η Κύπρος έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό για τους Έλληνες" δήλωσε χαρακτηριστικά ο Έλληνας Πρωθυπουργός.

"Καλωσορίζω την άφιξη κάθε Ελληνα Πρωθυπουργού και ιδιαίτερα ενός Πρωθυπουργού με νωπή και ισχυρή την εντολή και με γνωστό το ενδιαφέρον για την Κύπρο, που κάνει την επίσκεψη ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και  καλοδεχούμενη..." Με τα λόγια αυτά καλωσόρισε στην Κύπρο τον Αλέξη Τσίπρα, ο Νίκος Αναστασιάδης. "Θέλω να πιστεύω, ότι κατά τη διάρκεια των συνομιλιών η συναντίληψη και το πνεύμα συνεννόησης και η στενή συνεργασία  που πάντοτε υπήρχαν, θα επιβεβαιωθούν για άλλη μια φορά."

Ο κ. Τσίπρας έφτασε στο αεροδρόμιο Λάρνακας λίγο πριν τις 8:15. Τον υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας ο Υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης και ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο Βασίλης Παπαϊωάννου. Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας συνοδεύουν ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και ο  Υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, ενώ στο αεροδρόμιο βρισκόταν και ο Πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα, Κυριάκος Κενεβέζος.

Επίκεντρο των επαφών του Ελληνα Πρωθυπουργού θα είναι οι εξελίξεις στο Κυπριακό, οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, θέματα οικονομίας καθώς και διμερή και διεθνή ζητήματα.

Το σημερινό του πρόγραμμα

Λίγο πρίν από το μεσημέρι ο κύριος Τσίπρας θα καταθέσει στεφάνι στα φυλακισμένα μνήματα και ακολούθως θα μεταβεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή, όπου θα έχει συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο.

Στις 13:00 μετά το μεσημέρι ο Ελληνας Πρωθυπουργός, θα μεταβεί στη Βουλή και θα έχει συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Βουλής, τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, ενώ στις 18:00 θα συναντηθεί με τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια.

Στη συνέχεια θα έχει συναντήσεις με την Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων και επιτροπή Μή Κυβερνητικών Οργανώσεων, ενώ στις 20:00, ο Αλέξης Τσίπρας θα προσφωνήσει την Ολομέλεια της Βουλής.

Ακολούθως θα παρακαθίσει σε επίσημο δείπνο που θα παραθέσει προς τιμήν του, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, στο Προεδρικό Μέγαρο.

Σε Τύμβο και ΕΛΔΥΚ αύριο

Αύριο το πρωί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα καταθέσει στεφάνι στον Τύμβο Μακεδονίτισσας και ακολούθως θα επισκεφθεί το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.

Το μεσημέρι θα αναχωρήσει για τη Ρώμη, δεύτερο σταθμό της περιοδείας του σε ευρωπαϊκές χώρες.

 kathimerini.gr

Διηγήσεις-εκτιμήσεις Θεοδώρου Πάγκαλου ."Τα μυαλά στα κάγκελα"

Από το τέλος των γυμνασιακών μου χρόνων, με βασάνισε η αδυναμία να επιλέξω καθοριστικά και μια για πάντα ανάμεσα σε δυο ρεύματα ιδεών. Ήταν ρεύματα αμφισβήτησης και από μια άποψη θα μπορούσαν να θεωρηθούν συμπληρωματικά. Από την άλλη, ήταν έντονες οι αντιφάσεις που ζούσα εξαιτίας αυτής της διπλής αφοσίωσης στο μαρξισμό και παράλληλα στην ατομική αμφισβήτηση, δηλαδή τον υπαρξισμό και τον σουρεαλισμό.

Όσο προχωρούσε η επιστημονική μου κατάρτιση, μπροστά στα γεγονότα που η ζωή με ανάγκαζε να αντιμετωπίσω εγκατέλειπα την ατομική αμφισβήτηση για να προσχωρήσω σε οργανωμένες συλλογικές μορφές αγώνα για την κοινωνική αλλαγή. Έγινα κομμουνιστής την εποχή που αυτό ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο για την ελευθερία του ατόμου και καμιά φορά για την επιβίωσή του.
Το 1968 το ΚΚΕ διεσπάσθη στην περιβόητη δωδέκατη Πλατιά Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του στη Βουδαπέστη, όπου μετείχα. Ακολούθησαν κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονότα όπως ο Μάης του ’68 στο Παρίσι, η πολιτική επανάσταση στην Κίνα και η Άνοιξη της Πράγας. Η δεύτερη εισβολή των σοβιετικών και των άλλων «σοσιαλιστικών» τανκς στην Τσεχοσλοβάκικη πρωτεύουσα με οδήγησαν οριστικά στην προσπάθεια αναθεώρησης του μαρξιστικού – λενινιστικού δόγματος.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια για να καταλάβω ότι οι συναγωνιστές μου δεν είχαν πολιτικές πεποιθήσεις αλλά κάποιου είδους φανατισμό θρησκευτικού χαρακτήρα. Δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν τη βία ως «μαμή της ιστορίας», τη δικτατορία του προλεταριάτου, τη μοναδικότητα του «Κόμματος» και το δόγμα του αλάνθαστου της εκάστοτε ηγεσίας. Ενώ στην Ελλάδα η δικτατορία έμοιαζε να έχει για τα καλά σταθεροποιηθεί, εμείς περνάγαμε ατελείωτες ώρες προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι είμαστε οι πιο καλοί, οι πιο σύγχρονοι και οι πιο συμπαθητικοί κομμουνιστές…
Όταν το ’74 ο Ανδρέας Παπανδρέου μας κάλεσε να συσπειρωθούμε γύρω από τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη ήμουν από τους πρώτους που προσήλθαν. Ήμουν ευτυχής. Επιτέλους μπορούσα να αναπτύξω την πολιτική μου δραστηριότητα μέσα σε ένα πλαίσιο ριζοσπαστικής κατεύθυνσης, αλλά ταυτόχρονα να αγωνίζομαι για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την πλήρη εφαρμογή ενός προχωρημένου συστήματος προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο μαρξισμός έγινε απλώς ένα εργαλείο ανάλυσης και το «ντουφέκι» αράχνιασε στην τρίτη πόρτα του διαδρόμου προς την κουζίνα μαζί με διάφορα οικιακά εργαλεία. Ουδέποτε το φανταζόμουν ότι μετά από δεκαετίες εναλλαγής σοσιαλδημοκρατίας και νεοφιλελευθερισμού – ευρωπαϊκής ομαλότητας δηλαδή – στη μοναδική αυτή χώρα θα προέκυπτε από ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές, με ακραία καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα ίσως, αλλά αναμφισβήτητα ως πρωτεύουσα επιλογή, ένα μίγμα μαρξισμού και σουρεαλισμού με αξιώσεις.
Το κείμενο αυτό γράφεται τη στιγμή που η νέα κυβέρνηση καταλαμβάνει τις θέσεις που της εξασφάλισε η έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Το πανηγύρι μόλις έχει αρχίσει. Παρά τη μακρά μου θητεία στον υπαρξισμό που είχε ξεκινήσει από την παράγκα του Σίμου την δεκαετία του ’50, παρακολουθώ αποσβολωμένος πράξεις και δηλώσεις. Εάν δεν ήξερα ότι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και φτωχοί παρακολουθούν ακόμα με αγωνία και ελπίδα αυτά τα καμώματα θα σκεφτόμουν απλώς ότι ανοίγει σε λίγο το Τριώδιο και θα φώναζα πικρόχολα όπως ο πρωταγωνιστής του θεάτρου σκιών: «Ε, ρε γλέντια!»

02 Feb 2015 12:29

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικονομικά (Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών) στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Ι (Πάνθεον Σορβόνη) με υποτροφία της Γαλλικής Κυβερνήσεως.

Με σημαντική δράση στο φοιτητικό κίνημα και ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια από την χούντα το 1968.

Από το 1969 μέχρι το 1978 εργάσθηκε στη Σορβόνη ως Εντεταλμένος Διδάσκαλος και Ερευνητής σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας. Διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1981 εκλέχθηκε για πρώτη φορά Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, ιδιότητα την οποία κατέχει αδιάλειπτα μέχρι σήμερα.

Διετέλεσε Υφυπουργός Εμπορίου (1982), Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Κατά την περίοδο 1989 μέχρι 1993 ορίστηκε Αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Τον Οκτώβριο 1993 ορκίστηκε και πάλι Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούλιο 1994 αναλαμβάνει Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τον Ιανουάριο 1996 ορκίστηκε Υπουργός Εξωτερικών ασκώντας τα καθήκοντά του μέχρι τον Φεβρουάριο 1999.

Τον Απρίλιο 2000 ορκίσθηκε Υπουργός Πολιτισμού διατηρώντας το αξίωμα έως το Νοέμβριο 2000. Διετέλεσε Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Τον Ιούνιο 2003 ορίσθηκε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το Νοέμβριο του 2004 ορίσθηκε Συντονιστής της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ. Επανεκλέχθηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ορίσθηκε αρμόδιος του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών. Στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη του Τομέα Αυτοδιοίκησης, Δημόσιας Διοίκησης και Δικαιοσύνης ενώ σήμερα προΐσταται στον νευραλγικό Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Άμυνας.

Τον Σεπτέμβριο του 2006 ανέλαβε Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στις διαδικασίες για την Συνταγματική Αναθεώρηση.

Από το 2004 έως τις εκλογές του 2009 εκπροσώπησε την Βουλή των Ελλήνων στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι τον Μάϊο του 2012.

Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και διαφόρων βιβλίων μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα «Παγκοσμιοποίηση και Αριστερά» (2001), «Εφήμεροι Προφήτες – Αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και κοινωνικά κινήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης» (2005), «Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι» (2005), «Παρέμβαση στην Επικαιρότητα» (1994) και «Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα» (1988).

Είναι παντρεμένος με την Χριστίνα Χριστοφάκη και πατέρας πέντε παιδιών.

Τρία ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα γραμμένα πριν 65 χρόνια

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ Στάδιον δόξης (συλλογή Εαυτούληδες 1950) Ως ανύποπτος καθόμαν, ήρθαν όλα μι' αντάρα οι ήρωές-μου κι οι στίχοι-μου — φιόρα-μου όλα πλατύφυλλα —, κάθε μια της ζωής-μου ήταν — κει — στραβομάρα, κάθε γκάφα-μου ή τύφ-λα... Κι ως αρπώντας με μ' έβγαλαν σηκωτόν απ' την πόλη (με καμπούρες κι αλλήθωροι — με στραβή άλλα αρίδα). όλα εκεί με τριγύρισαν και με δείξαν — χαχόλοι — κει βαθιά, τη Χαλκίδα: ... Βλέπεις μαιτρ —μου φωνάξανε— τη Χαλκίδα την είδες όπου συ μες στα φάλτσα-σου μόνον, ήξερες ν' άρχεις; Νά τα έργα-σου, οι πόθοι-σου — όλοι εμείς — φασουλήδες, νά και συ θιασάρχης!... Τι ντεκόρ ανισόρροπο που με μύτη γελοία μαιτρ μπεκρής το σκεδίαζε στό 'να πόδι να στέκει. ήταν κει, λες και χτίστηκε με γλαρή κιμωλία, όρθιο η πόλη λελέκι... Κι ω Θεέ-μου, τι θίασος, τι λερή συνοδεία εαυτούληδων (τούτοι-μου), να μοιράσουν σαν λύκοι μεταξύ-τους — για ρόλους-των — κάθε μια-μου αηδία, κάθε τι ρεζιλίκι.. Κι είμαι γω θιασάρχης-τους; Αλς κουρσούμ τώρα εξώλης και προώλης-τους (τέλειος να μαθαίνω τους ρούμπες), νά μ' αυτούς τους παλιάτσους-μου θα κινήσω στις πόλεις με κραυγές και με τούμπες!... Κι ως στα πάλκα η φάτσα-μου γελαστή θα προβαίνει (αχ, κι η πρόγκα — τι δόξα-μου!.,. — σ' ουρανούς θα με σύρει) η Χαλκίδα εκεί πισω-μου θα φαντάζει χτισμένη σαν από —τεμπεσίρι... Η Κυρά μου η τρέλα... (Τα Νέα Ελληνικά 1 [Ιανουάριος 1952])

Πώς ήταν έτσι, πώς μου εφάνη ως είχεν έμβει κειο το βαπόρι μες στο λιμάνι με όκια τεφρά, όπως το τύλιξε στ' αχνά μετάξια της σιγά η ρέμβη ως το ρυμούλκησε μειλίχιο η νύστα μου εκεί αλαφρά. Ήρθε και στάθηκε μπερδικλωμένο σ' αχνή τολύπη κ' ήταν σαν κάτι, κάτι ανείπωτο νάχε να πει, κι ύστερα, παίρνοντας, σκυφτή επιβάτισσά του τη λύπη ως ήρθε θάφευγε, με κυβερνήτη του τη σιωπή. Κι η νύχτα έφτασε. Αχ, το βαπόρι μες στην ασβόλη, τι τρέλα θάκανε ανεπανόρθωτη και μαγική; Μη θα κεραύνωνε με μια του λέξη την έρμη πόλη μη θα ξεμπάρκαρε τη φρίκη αμίλητη οτο μώλο εκεί; Ή μη—βαρκάκια του—μ' άσπρες κορδέλες σταυροδεμένα φέρετρα θάστελνε όξω—σαν κύματα και σαν αφροί— όπου θα κείτονταν της γης τα νήπια μαχαιρωμένα ή όπου όλοι όσοι αγαπήθηκαν, θάσαν vεκροί; . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Τίποτα, τίποτα... Μα πώς έτσ' ήταν, πώς μου εφάνη αυτό το πλοίο; Στάθηκε αμίλητο μ' όψη φριχτή, κι έφυγε, ως τόφερε η Κυρά μου η τρέλα μες στο λιμάνι, αυτή που παίρνοντας με από το χέρι με περπατεί... Εαυτούληδες (από τη συλλογή Εαυτούληδες 1950) Ως ωραία ήταν μου απόψε η λύπη, ήρθαν όλα σιωπηλά χωρίς πάθη και με ήβραν —χωρίς κανέν' να μου λείπει— τα λάθη. Κι ως τα γνώρισα όλα-μου γύρω — μπραμ-πάφες όλα κράταγαν, τρουμπέτες και βιόλες —ΕΑΥΤΟΥΛΗΔΕΣ που με βλέπαν, oι γκάφες- μου όλες. A!... τι θίασος λίγον τι από αλήτες μουζικάντες μεθυσμένους και φάλτσους, έτσι ως έμοιαζαν — με πρισμένες τις μύτες— παλιάτσους. Και τι έμπνευση να μου δώσουν τη βέργα μπρος σε τρίποδα με κάντα μυστήρια, όπου γράφονταν τ' αποτυχημένα-μου έργα —εμβατήρια! Α... τι έμπνευση!... Μαιτρ του φάλτσου 'γώ πάντα, με τη βέργα-μου τώρα ψηλά —λέω— με τρόμους νά, με δαύτη-μου να παρελάσω τη μπάντα στούς δρόμους. Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας, μες σε κόρνα θα τα βροντούν και σαντούρια οι παλιάτσοί-μου — στον αέρα πηδώντας — τα θούρια... Τα ποιήματα "Ταμάρα", "Το ξάφνιασμα", "Η Κυρά μου η τρέλα. . .", "Το βαπόρι", "Στάδιον δόξης" και "Εαυτούληδες" είναι από το περιοδικό Περίπλους τ. 44, Μάρτιος-Ιούνιος '97 (δες σελίδες σύγχρονης ελληνικής ποίησης)

J. Fischer: Η Μέρκελ να εγκαταλείψει τις πολιτικές λιτότητας

Εκκληση στη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να εγκαταλείψει την λιτότητα και να υιοθετήσει αναπτυξιακές πολιτικές απευθύνει ο πρώην γερμανός υπουργός εξωτερικών και αντικαγκελάριος Joschka Fischer σε άρθρο του με αφορμή το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών.

Στο άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα project-syndicate, ο κ.Fischer που διετέλεσε επίσης υπουργός οικονομικών την περίοδο 1998-2005, αναφέρει ότι μια συμφωνία-συμβιβασμός με την ελληνική κυβέρνηση θα είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της λιτότητας και θα συνεπάγετο σημαντικά εσωτερικά ρίσκα για την κ. Μέρκελ. Ομως, οι κίνδυνοι θα ήταν μικρότεροι από την αποτυχία του ευρώ. Απο την άλλη, τυχόν μη συμφωνία θα κατέληγε σε χρεοκοπία της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τον κ. Fischer, η κ. Μέρκελ ίσως δεν έχει επιλογή γιατί οι ελληνικές εκλογές μπορεί να έχουν επίπτωση στημ Ισπανία, την Ιταλία και την Γαλλία όπου οι πολιτικές αντιδράσεις απέναντι στις πολιτικές της λιτότητας αυξάνονται, μεταφέροντας την πίεση στο Eurogroup.

Ανεξάρτητα απο την τροπή που θα πάρουν τα πράγματα στην Ευρωζώνη, οι ελληνικές εκλογές συνιστούν ήττα της κ. Μέρκελ κια της στρατηγικής της για το ευρώ που βασίζεται στη λιτότητα.

Ο συνδιασμός της μείωσης του χρέους και των διαρθρωτικών αλλαγών θα φέρει σε δύσκολη θέση οποιαδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση γιατί υπερφορολογεί τους ψηφοφόρους. Χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Αυτό είναι το μάθημα της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, τονίζει.

Για τον ίδιο, το ερώτημα δεν είναι αν η γερμανική κυβέρνηση το αποδεχθεί αλλά πότε. Θα χρειασθεί να ηττηθούν οι συντηρητικοί στις ισπανικές εκλογές για να γίνει αντιληπτό; αναρωτιέται ο κ. Fischer.

Η κ. Μέρκελ θα πρέπει να λάβει το μήνυμα των ελληνικών εκλογών και να κατανοήσει ότι το έλλειμμα ανάπτυξης απειλεί την συνοχή της Eυρωζώνης, τονίζει ο Fischer.

 NERIT ,Δημ. Κ. 

Στην Κύπρο σήμερα Δευτέρα ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας

Το πρώτο ταξίδι του εκτός Ελλάδος, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, πραγματοποιεί αύριο Δευτέρα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θα φθάσει γύρω στις οκτώ το πρωί στην Κύπρο. Στο αεροδρόμιο της Λάρνακας θα τον καλωσορίσει ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης.

Από το αεροδρόμιο, ο κ. Τσίπρας θα μεταβεί στη Λευκωσία, όπου θα τον υποδεχθεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο προεδρικό μέγαρο, όπου θα έχουν κατ” ιδίαν συνάντηση και θα ακολουθήσουν συνομιλίες μεταξύ αντιπροσωπειών των δύο χωρών.

Στη συνέχεια, οι δύο ηγέτες θα προβούν σε δηλώσεις. Στο επίκεντρο των συνομιλιών αναμένεται να βρεθεί το Κυπριακό, η κατάσταση της οικονομίας στις δύο χώρες και αλλά και θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Αργότερα, ο Έλληνα Πρωθυπουργός θα καταθέσει στεφάνι στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και στα Φυλακισμένα Μνήματα.

Ακολούθως θα μεταβεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή όπου θα έχει συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο. Το απόγευμα, θα συναντηθεί με την Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων και με Ελληνοκυπριακές και Τουρκοκυπριακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Επίσης, θα μεταβεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπου θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Γιαννάκη Ομήρου και χωριστές συναντήσεις με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Ακολούθως θα προσφωνήσει την Ολομέλεια της Βουλής.

Η επίσκεψη ολοκληρώνεται αύριο το βράδυ με επίσημο δείπνο στο προεδρικό μέγαρο, που θα παραθέσει προς τιμήν του πρωθυπουργού ο Κύπριος πρόεδρος.

Υπ.Εξωτερικών Ν.ΚΟΤΖΙΑΣ: «Δεν μπορούν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν κράτος – παρία»

Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς 

«Στο τελευταίο ευρωπαϊκό συμβούλιο, οι συνάδελφοί μου κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν κράτος – παρία, γιατί χρωστάει λεφτά», τονίζει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, αναφερόμενος στα αποτελέσματα της συνόδου των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών για το θέμα των κυρώσεων στη Ρωσία.

«Άλλο χρωστάω λεφτά και άλλο δεν αξιοποιώ και εγκαταλείπω τα δικαιώματα που έχω στην ΕΕ», σημειώνει ο υπουργός Εξωτερικών και προσθέτει: «Η πείρα που αποκόμισα τις τελευταίες πέντε ημέρες, που υπήρξαν τα πρώτα σχέδια απόφασης μέχρι και την ίδια τη διαπραγμάτευση, είναι ότι η ΕΕ είναι υποχρεωμένη να κάνει διαπραγματεύσεις.

Δεν μπορείς να διατάσσεις αν δεν θέλεις να είσαι διατασσόμενος. Αυτό είναι το βασικό που κατάλαβα και νομίζω ότι κερδίσαμε αυτή τη διαπραγμάτευση. Μπορεί στο μέλλον να χάσουμε μια άλλη, αλλά αποκαταστήσαμε την κυριαρχία της χώρας και την έννοια της ισοτιμίας κάθε κράτους – μέλους μέσα στην ΕΕ.

Η διαπραγμάτευση από ό,τι παρατηρώ – ήταν χιλιάδες τα μηνύματα που πήρα, για πρώτη φορά πήραμε τόσο πολλά στο υπουργείο – έδωσε μια αίσθηση αξιοπρέπειας στον ελληνικό λαό, μια αίσθηση εμπιστοσύνης και ένα μικρό αεράκι αισιοδοξίας»

Ο κ. Κοτζιάς τονίζει με έμφαση ότι «η έξοδος της χώρας μας από την κρίση δεν είναι μόνον υπόθεση χρηματοπιστωτικών αγορών. Είναι και υπόθεση ο άνθρωπος να νιώθει καλά, να νιώθει ο Έλληνας ότι μπορεί να συμβάλει, να έχει ο πολίτης τα δικαιώματά του και να μπορεί να ονειρεύεται για το μέλλον. Ένα λιθαράκι σε αυτή τη διαδικασία ελπίζω να αποδείξει η ιστορία ότι ήταν και αυτή η συνεδρίαση του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών»

Για το κλίμα που συνάντησε μεταξύ των Ευρωπαίων ομολόγων του στη σύνοδο των Βρυξελλών, ο υπουργός Εξωτερικών σημειώνει: «Νομίζω ότι χάρη στην πολιτική και την τακτική που ακολουθήσαμε, με τις οδηγίες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, μπορέσαμε αντί να υποχρεωθούμε να βάλουμε βέτο, να περάσουμε τη θεμελιακή μας γραμμή: «δεν θέλουμε άλλες κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας».

Ασφαλώς συνεχίζουν οι προηγούμενες που είχαν συμφωνηθεί στο παρελθόν, αλλά όχι αυτό το μεγάλο κύμα των κυρώσεων και με αυτό τον τρόπο και κρατήσαμε την ευρωπαϊκή ενότητα, δεν διασπάστηκε πάνω σε αυτό το ζήτημα, αλλά και δεν υπήρξε ρήγμα σε βάρος της Ρωσίας.

Γ ι” αυτό είχαμε την πρόσκληση από τον συνάδελφό μου τον Λαβρόφ να επισκεφτώ τη Μόσχα, γι” αυτό είχαμε μια συζήτηση μαζί του, γι” αυτό και θα προκύψει και θα γίνει συζήτηση – τηλεφωνική – ανάμεσα στον κ. Πούτιν και στον πρωθυπουργό της χώρας.

Πρέπει να σας πω, ότι είχα συζήτηση με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον κ. Κέρι, ο οποίος άκουσε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης, την οποία είπα και στο Συμβούλιο, ότι δεν έχουμε διάθεση να υποσκάψουμε τα δημοκρατικά δικαιώματα καμιάς κοινωνίας και καμιάς πλευράς, θέλουμε να διαμεσολαβήσουμε, αλλά δεν θέλουμε να ανοίξουμε μέτωπα. Είχαμε πολύ ευχάριστη συζήτηση με τον κ. Κέρι και σύντομα θα κάνουμε και συνάντηση».

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ και ίσως αιώνων Η κ.Ομπάμα έγραψε ιστορία.

Πρόεδρος Ομπάμα και η πρώτη κυρία Michelle στο Ριάντ, Σαουδική Αραβία, την Τρίτη, 27 Ιανουαρίου 2015.

Αυτή την εβδομάδα,  η Μισέλ Ομπάμα έκανε  ένα γιγάντιο βήμα για τις γυναίκες, όταν βγήκε από το Air Force One για μια επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία χωρίς μαντίλα και ...μπούργκα..  
This week, Michelle Obama took one giant step for women when she stepped out of Air Force One on a visit to Saudi Arabia without a headscarf. It’s a stark departure from Princess Kate, Ann Curry and other prominent Western women who voluntarily submit to Islamic “fashion” decrees for women when on official or professional visits to the Middle East.

Με  Rachel Campos-Duffy

Δημοσιεύθηκε 28 του Γενάρη του 2015

Fox News Latino

ΤΡΙΚΑΛΑ. Η Κακοκαιρία έκλεισε δρόμους στα ορεινά

Οι έντονες βροχές και η κακοκαιρία στα Τρίκαλα προκάλεσαν κατολισθήσεις και πτώσεις βράχων που έκλεισαν το οδικό δίκτυο.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του trikalavoice.gr σημαντικά προβλήματα εντοπίζονται σε όλο το ορεινό εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο του Νομού, στην εθνική οδό Τρικάλων-Άρτης, στη Μεσοχώρα, στο Πολυνέρι, στη γέφυρα Αλεξίου, στον Κλεινοβό, στο Χαλίκι, στον Κονισκό, στη Χρυσομηλιά κ.α..

Κατολισθήσεις σημειώθηκαν επίσης και στα ημιορεινά χωριά του Κόζιακα. Παράλληλα φουσκώνουν επικίνδυνα ο Πηνειός ποταμός και ο παραπόταμός του ο «Ανάποδος», ενώ προβλήματα εντοπίζονται και στο ύψος των Μεγάλων Καλυβίων όπου πιθανόν να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων στην επαρχιακή οδό Τρικάλων-Καρδίτσας.

Μιλώντας στο trikalavoice.gr ο αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Μιχαλάκης δήλωσε: «είμαστε επί ποδός, εφτά μηχανήματα βρίσκονται σε όλο τον ορεινό όγκο και παραμένουμε σε επιφυλακή, ώστε να μην δημιουργηθούν περαιτέρω προβλήματα».

ΜΑΡΚ ΜΑΖΑΟΥΕΡ: Αν διώξουν την Ελλάδα, ετοιμαστείτε για τα χειρότερα στην Ευρώπη

Με ένα πύρινο άρθρο, που όμως στηρίζεται σε ιστορικά δεδομένα και όχι σε αυθαίρετες εκτιμήσεις, ο φημισμένος καθηγητής Ιστορίας του…Columbia και συγγραφέας, Μαρκ Μαζάουερ γράφει στους Financial Times για τους κινδύνους που υπάρχουν για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, σε περίπτωση που οι ηγέτες της Ευρωζώνης αποφασίσουν να εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα.

Γράφει ο κ. Μαζάουερ: «Μέχρι και την περασμένη εβδομάδα οι Ευρωπαίοι ηγέτες πίστευαν ότι ο χειρότερος εφιάλτης τους ήταν ένας θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές. Τώρα που το ακροαριστερό λαϊκιστικό κόμμα είναι στην κυβέρνηση, ανησυχούν για το τι θα συμβεί αν αποτύχει.

Κατατροπωμένα από την πολιτική λιτότητας, τα δύο κόμματα που κυριάρχησαν μετά την μετάβαση της Ελλάδας στη δημοκρατία το 1974, βλέπουν τους ψηφοφόρους τους να φυλορροούν προς τα αριστερά και τα δεξιά. Αν η τάση αυτή εξαπλωθεί, μπορεί να απειλήσει το ίδιο το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης.

Η γενιά που ίδρυσε την Ε.Ε. γνώριζε πολύ καλά ότι η δημοκρατία είναι ένα νέο και εύθραυστο εγχείρημα. Ήδη από το 1921 ο ιστορικός James Bryce έγραφε με έκπληξη για την «οικουμενική αποδοχή της δημοκρατίας ως την φυσιολογική και φυσική μορφή διακυβέρνησης». Αλλά τα πράγματα πήραν γρήγορα περίεργη τροπή. Η ευρωπαϊκή αριστερά είχε αποκτήσει ήδη μια αμφίθυμη στάση ως προς την κοινοβουλευτική δημοκρατία, ακόμα και πριν το ξέσπασμα της κρίσης του 1929 και την άνοδο του Στάλιν στην Ε.Σ.Σ.Δ. Η δεξιά, ο μεγάλος νικητής στην μεσοπολεμική Ευρώπη, ήταν ένας θίασος κληρικών, στρατηγών και αυταρχικών ηγετών. Το κέντρο δεν μπορούσε να κρατήσει.

Ο Μαρκ Μαζάουερ

Ως το 1939, η πλειοψηφία των επιτυχημένων δημοκρατικών συστημάτων της ηπείρου είχε καταστραφεί, εξαιτίας της φυγής προς τα άκρα. Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, το πιο σύγχρονο συνταγματικό πολίτευμα της εποχής του, έδωσε την θέση της στο Τρίτο Ράιχ. Στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη, η διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης αντιστράφηκε, καθώς 16 χώρες στράφηκαν προς τα δεξιά. Μόνο μετά από το 1945 τα κόμματα από όλο το ιδεολογικό φάσμα άρχισαν να συμφιλιώνονται με τις αρετές της πολιτικής μετριοπάθειας. Η επώδυνη αποκατάσταση του κέντρου ήταν προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση της δημοκρατίας.

Η ακροδεξιά

Η ιστορία σπάνια επαναλαμβάνεται. Η σημερινή ακροδεξιά μιλάει τη γλώσσα της δημοκρατίας και η εκλογική της δύναμη μπορεί προς το παρόν να καθιστά τη γλώσσα αυτή ειλικρινή. Αλλά πρόκειται για μια πολύ μικρή παρηγοριά. Αυτό το οποίο πρεσβεύει μπορεί να γίνει πιο θανάσιμο για την Ε.Ε. από οτιδήποτε μπορεί να εξαπολύσουν οι ακροαριστεροί λαϊκιστές.

Μολονότι επικρίνουν την πορεία που έχει πάρει η Ε.Ε., ο ΣΥΡΙΖΑ και το Ποδέμος της Ισπανίας, παραμένουν αφοσιωμένοι ευρωπαϊστές. Δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις δυνάμεις της δεξιάς. Η Χρυσή Αυγή, ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα, κράτησε σταθερά τα ποσοστά της στις ελληνικές εκλογές, κερδίζοντας την τρίτη θέση παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της βρίσκεται στην φυλακή. Πολιτικά, είναι ευρωσκεπτικιστική. Οικονομικά, το όραμα της είναι ο φασισμός σε μια χώρα.

Τα ξυρισμένα κεφάλια των γυμνασμένων μελών της Χρυσής Αυγής μπορεί να μην ανησυχούν όσους μένουν εκτός Ελλάδας. Αλλά μια στροφή προς την ακροδεξιά εξελίσσεται και σε μια άλλη χώρα. Στην Γαλλία, η αποδυνάμωση της κεντροδεξιάς έχει ωφελήσει το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, το οποίο κατέλαβε την κορυφή στις περσινές ευρωεκλογές. Αντίστοιχη νίκη πέτυχε και το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας.

Ζοφερή εικόνα

Η εικόνα είναι ακόμα πιο ζοφερή, καθώς οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν πως η απειλή από τα άκρα επηρεάζει τα κόμματα της κεντροδεξιάς. Είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε όλη την ήπειρο. Με λίγα λόγια, η μάχη για την υπεράσπιση του ενιαίου νομίσματος της ηπείρου αναβιώνει μια ακροδεξιά γλώσσα εθνικής καθαρότητας, ρατσισμού και ανεξαρτησίας.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμβολίζει την αποκήρυξη της Ευρώπης, αλλά τον επαναπροσδιορισμό της. Το σκεπτικό που βρίσκεται πίσω από το αποτέλεσμα στην Ελλάδα βασίζεται σε μια απλή διαπίστωση: το οικονομικό τραύμα από την κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα καταστρέφει την κοινωνία. Με την ανεργία των νέων πάνω από το 50%, μια ολόκληρη γενιά οδηγείται στον αποκλεισμό.

Την ίδια ώρα, η ιδέα του κοινού καλού θυσιάζεται μέσα από εξαναγκαστικές πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων, με ορατό το ενδεχόμενο της οικολογικής καταστροφής. Αυτή η εμπειρία της λιτότητας και ο αντίκτυπος της ένωσε μαζί διαφορετικές τάξεις και ηλικίες, πόλεις και χώρες.

Δελεαστική διαγραφή, αλλά…

Μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί οι πολίτες στα χρεωμένα κράτη της Ευρώπης υιοθετούν αυτήν την στάση, αν και αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από την πλειοψηφία των πιστωτών του Βορρά. Ωστόσο οι δανειστές πρέπει να το λάβουν υπόψη, γιατί μπορεί να είναι η τελευταία πράξη του δράματος. Είναι πολύ δελεαστικό να διαγράψει κανείς τους Έλληνες ως ανεύθυνους ακραίους και να τους δείξει την πόρτα της εξόδου. Μόνο που τότε μπορεί να τους ακολουθήσουν και άλλοι έξω από το ευρώ ή ακόμα και έξω από την ίδια την Ε.Ε., γυρίζοντας την Ευρώπη πίσω στο σημείο που βρισκόταν όταν ξεκίνησε το σχέδιο της ενοποίησης πριν από μισό αιώνα.

Αυτήν την φορά, τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Χειρότερα εν μέρει γιατί η θεσμική συνεργασία είναι αναγκαία περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τώρα που η παγκοσμιοποίηση έχει αναγκάσει τους λαούς να είναι μαζί και τα περιθώρια για μοναχικές πορείες έχουν εξαφανιστεί. Χειρότερα και γιατί, πριν από μισό αιώνα οι λαοί είχαν έντονη την ανάμνηση του που μπορεί να οδηγήσει ο φασισμός, ενώ τώρα φαίνεται να το έχουμε ξεχάσει.

Αν η ψήφος των Ελλήνων ήταν υπέρ της αλληλεγγύης, επέδειξε μια αρετή που το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου την έχει ξεχάσει. Οι Γερμανοί ή Φινλανδοί ψηφοφόροι μπορεί να νιώθουν ότι έχουν επιδείξει αρκετή αλληλεγγύη προς τους Έλληνες. Αλλά στην πραγματικότητα έχουν δείξει αλληλεγγύη προς τα δικά τους τραπεζικά ιδρύματα, τα οποία θα ήταν μεταξύ των μεγάλων χαμένων αν η Ελλάδα δεν λάμβανε πακέτο διάσωσης, και αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό.

Ηθικό όραμα

Ποιο είναι το ηθικό όραμα που προτείνουν οι πιστώτριες χώρες; Η λιτότητα δεν είναι πολιτική. Και αν ο χρηματοοικονομικός κλάδος οφείλει να υπηρετεί την Ευρώπη αντί να την κυβερνά, τότε πρέπει να αποκατασταθεί μια ιδέα του κοινού καλού.

Η εναλλακτική είναι μια επικίνδυνα διαιρεμένη ήπειρος. Αυτό που διακινδυνεύει η Ευρώπη αν δεν αλλάξει πορεία είναι μια επιπλέον διάβρωση του πολιτικού κέντρου και την άνοδο του ακροδεξιού εξτρεμισμού και ενδεχομένως την ίδια την διάλυση της ένωσης.

iefimerida.gr 01|02|2015 18:05

"Μπουνιά" Ομπάμα: Οχι άλλη λιτότητα, στρατηγική ανάπτυξης ζητά για την Ελλάδα

Ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα δήλωσε στο CNN ότι δεν μπορείς να πιέζεις άλλο τους λαούς με τη λιτότητα. Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης, υπογράμμισε ο Αμερικανός ηγέτης.Βεβαίως, ο Πρόεδρος Ομπάμα πιστεύει ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα, αλλά όχι με συνθήκες λιτότητας, αλλά ανάπτυξης. Μίλησε για τη φοροδιαφυγή, και αναφέρθηκε στην αδυναμία συλλογής φόρων.

“Ελπίζω η Ελλάδα να παραμείνει στην  Ευρωζώνη, αυτή είναι η ελπίδα μου”, CNN ο κ. Ομπάμα.

Σημείωσε επίσης ότι από την αρχή βοηθήσαμε και ασχοληθήκαμε με την ελληνική κρίση. Και είναι σημαντικό ότι και η Γερμανία αναγνωρίζει ότι πρέπει να μείνει στο ευρώ.

ΟΛΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΟΜΠΑΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Συμφωνειτε με την δήλωση του νεου Ελληνα πρωθυπουργου ότι η λιτοτητα δεν φέρνει αποτελεσμα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΠΑΜΑ: “Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι δεν μπορεις να συνεχισεις να πιεζεις χώρες που βρισκονται σε υφεση. Καποια στιγμη πρεπει να υπάρξει στρατηγικη ανάπτυξης, προκειμενου αυτές οι χωρες να μπορεσουν να αποπληρωσουν τα χρεη τους, να μειωσουν καποια από τα ελλειμματα τους.

Δεν υπαρχει αμφιβολια ότι η ελληνικη οικονομια βρισκοταν σε επιτακτικη αναγκη μεταρρυθμισεων, η συλλογη των φορων στην Ελλαδα ηταν διασημα τραγικη.

Νομιζω ότι για να μπορεσει η Ελλαδα να γινει ανταγωνιστικη στην παγκοσμια αγορα, επρεπε να δρομολογησουν μια σειρα πο αλλαγες. Είναι πολύ δυσκολο να γινουν αυτες οι αλλαγες αν το επιπεδο διαβιωσης των πολιτων εχει πεσει κατά 25%, αυτό δεν μπορει να το αντεξει ουτε η ελληνικη κοινωνια ουτε το πολιτικο συστημα.

Επομενως η ελπιδα μου είναι ότι η ελλαδα θα μεινει στην ευρωζωνη, νομιζω ότι αυτό θα απαιτουσε συμβιβασμους από ολες τις πλευρες. Οταν η οικονομικη κριση στην Ελλαδα ενεσκυψε πριν από μερικα χρονια, εμεις ειχαμε ενεργο ρολο στην προσπαθεια αντιμετωπισης της. Νομιζω ότι αναγνωριζει η Γερμανια και αλλοι ότι θα ηταν καλυτερο για την Ελλαδα να παραμεινει στην Ευρωζωνη, από το να βρεθει εξω από αυτή. Είναι μία κατασταση που στις αγορες δεν αρεσει.

Γενικως όμως με απασχολει η αναπτυξη στην Ευρωπη, η δημοσιονομικη πειθαρχια είναι σημαντικη, οι διαρθρωτικες μεταρρυθμισες είναι απαραιτητες σε πολλς από αυτές τις χωρες, αλλα αυτό που μας διαδαξε η αμερικανικη εμπειρια, είναι ότι ο καλυτερος τροπος να μειωσεις τα ελλειμματα είναι να αποκαταστησεις την δημοσιονομικη σταθεροτητα είναι να αναπτυχθεις και όταν εχεις μια οικονομια σε ελευθερη πτωση πρεπει να υπαρξει στρατηγικη αναπτυξης και όχι απλως να γινονται προσπαθειες πιεσης ενός πληθυσμου που δεινοπαθει ολοενα και περισσοτερο”.