Έφυγε χθες το απόγευμα από την ζωή ο ηθοποιός Κώστας Τσάκωνας σε ηλικία 72 ετών, πέντε χρόνια μετά το σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, που του προκάλεσε μεγάλη αστάθεια, ενώ πάλευε με τον καρκίνο.
Ο γνωστός ηθοποιός πέθανε στις 17:30 το απόγευμα της Τετάρτης στην Ευρωκλινική Αθηνών όπου και νοσηλευόταν.
Σύμφωνα με πληροφορίες η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 11 το πρωί στο κοιμητήριο Αργυρούπολης.
Πριν από λίγα χρόνια η ψευδής είδηση του θανάτου του Κώστα Τσάκωνα, που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο, αναστάτωσε τους φίλους και συγγενείς του γνωστού ηθοποιού, ο ίδιος όμως το είχε χειριστεί όπως ήξερε καλύτερα. Με χιούμορ και ανέκδοτα.
«Θα πάω σε κανά γιατρό να μου πει μήπως πέθανα και δεν το ξέρω», είχε απαντήσει τότε στους δημοσιογράφους, ενώ συνέχισε με χιούμορ λέγοντας: «Λες να σου μιλάω από τον άλλο κόσμο και να μη το ξέρω; Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας λέει ότι θέλει!», αποκρίθηκε ο γνωστός ηθοποιός που χάριζε απλόχερα το γέλιο.
Το βράδυ της Τετάρτης, σε ηλικία 72 ετών, ο πολυαγαπημένος ηθοποιός Κώστας Τσάκωνας, άφησε την τελευταία του πνοή, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Κώστας Τσάκωνας βρισκόταν αντιμέτωπος με την επάρατη νόσο και είχε υποβληθεί πρόσφατα σε χειρουργική επέμβαση στην ουροδόχο κύστη σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Παρά τα προβλήματα της ασθένειάς του, αντιμετώπιζε την κατάσταση με χιούμορ και δεν έχανε το κουράγιο του.
Υπήρξε ένας από τους ηθοποιούς που άφησαν ιστορία στον κινηματογράφο, αλλά και την περίοδο της παντοκρατορίας της βιντεοκασέτας.
«Εγώ έχω το χάρισμα ότι γεννήθηκα με την φάτσα και τη φωνή του Καραγκιόζη», είχε αναφέρει με χιούμορ σε συνέντευξη του ο ίδιος και συμπλήρωσε: «Η ζωή μου είναι βίος και ξυπολιτεία. Ξυπόλυτος κυκλοφορούσα μικρός. Θυμάμαι τα πρώτα μου παπούτσια, μου τα πήρε ο πατέρας μου εννέα χρονών».
Βιογραφία:
Ο Κώστας Τσάκωνας γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα και φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη».
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη. Στη συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση.
Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Ο ηθοποιός τραυματίστηκε σοβαρά το 2004 όταν ένα δέντρο έπεσε στο κεφάλι του και σε συνδυασμό διάφορων προβλημάτων υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, δεν ήταν πλέον σε θέση να εργαστεί στο θέατρο.
Τα προβλήματα υγείας και η δυσχερής οικονομική του κατάσταση τον οδήγησαν να σκεφτεί να κάνει απεργία πείνας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας το Πάσχα του 2011.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, στις 11 το πρωί, στο νεκροταφείο Αργυρούπολης.
Σύμφωνα με το οικείο περιβάλλον του, μέχρι και την τελευταία στιγμή αντιμετώπιζε την κατάσταση της υγείας του με το γνωστό χιούμορ που τον χαρακτήριζε.
Φιλμογραφία:
- «Λάβετε θέσεις» (1973)
- «Τα χρώματα της ίριδος»» (1974) [αστυνομικός]
- «Από που πάνε για τη χαβούζα» (1978)
- «Βέγγος ο τρελός καμικάζι» (1980)
- «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» (1980) [Νικόδημος (ή παραθυράκιας ή βρικόλακας)]
- «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) [Δημοσθένης Παπαχριστόφορος]
- «Τι έχουν να δουν τα μάτια μου» (1983) [Μήτσος Κουφοβασίλης]
- «Χούλιγκανς (κάτω τα χέρια απ’ τα νιάτα!)» (1983) [νονός Γιώργου]
- «Εθνική παπάδων» (1984) [ιερομόναχος]
- «Θηλυκό θηριοτροφείο» (1984) [Θοδωρής]
- «Ρόδα τσάντα & κοπάνα νο3» (1984) [Τιμόθεος]
- «Ροκάκιας την ημέρα… το βράδυ καμαριέρα» (1984) [Ιορδάνης]
- «Επαγγελματίας οπαδός» (1985) [Κώστας Τσακανίκας]
- «Η γυναικάρα απ’ το Κιλκίς» (1985) [Νώντας Κακαλίδης]
- «Ιππότης της λιγούρας» (1985) [Μπάμπης]
- «Ο κυνηγός της χαμένης φαλάκρας» (1985) [Μπάμπης Ταλαίπωρος]
- «Ο προφήτης με την πυρηνική κεφαλή» (1985) [Αδαμάντιος Τριχόπουλος]
- «Πόντιος είμαι… αλλά κάνω θεραπεία» (1985) [Θωμάς Ρεζιλίκης / Κανάκης]
- «Χωρίς μαλλί και γνώση…» (1985) [Ξεφτέρης]
- «Άλλες τον προτιμούν γουλί» (1986) [Βάγγος «Ντέζι»]
- «Επάγγελμα: Γυναίκα» (μια ζωή πατίνι)» (1986) [Αμάρανθος]
- «Κερατάς και… δαρμένος» (1986) [Ιούλιος]
- «Μάθε παιδί μου μπάσκετ» (1986) [Πολύκαρπος Δημητριάδης]
- «Ο άνθρωπος από το Τσερνομπίλ» (1986) [Ζήσιμος]
- «Ο παπα…μαφίας» (1986) [παπα-Κώστας / Ντάινος Πάρας / δον Μπενίτο]
- «Οι Πόντιοι» (1986) [Γιαννίκος]
- «Για μια χούφτα… τούβλα» (1987) [Αρίστος Αβράμογλου]
- «Καθαρίζω για τη γυναίκα μου» (1987) [Ανδροκλής Καραβοριάς]
- «Κλασική περίπτωση βλάβης» (1987)
- «Λόρδαν ο βάρβαρος» (1987) [ταχυδακτυλουργός]
- «Μας τάπαν κι άλλοι που την είχαν πιο μεγάλη» (1987) [Γρηγόρης Καρακατσίδας]
- «Ο ψευδομάρτυρας» (1987) [Παντελής Χατζηκουτουβέας]
- «Πόντιος είμαι ό,τι θέλω κάνω» (1987) [Πέτρος]
- «Η μεγάλη απόφραξη (Το σκατόμουτρο)» (1988) [Τρύφωνας]
- «Φαλακρός στόχος» (1988) [Βασίλης Μπρίλιος]
- «Ο τοκογλύφος» (1989) [Κλεόβουλος]
- «Ο φακίρης» (1989) [Κώστας («δόκτωρ Γιαχαβάγκας»)]
- «Αθηναίοι» (1990) [ιδιοκτήτης γραφείου τελετών]
- «Ο κόμης… Τσάκωνας» (1990) [Παναγής Τσάκωνας]
- «Φτηνά τσιγάρα» (2000) [Τέλης]
- «Η φούσκα» (2001) [αρχιεγκλωβισμένος]
- «Magic hour» (2011).
