Έμοιαζε... πανέτοιμη για το νέο της ρόλο. Αυτόν, δηλαδή, της Πρώτης Κυρίας της Γαλλίας. Ο λόγος για την Μπριζίτ Τρονιέ, τη σύζυγο του νέου Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν.
Η ζωή της βρέθηκε ξαφνικά στο... μάτι του κυκλώνα! Μάλλον όμως η ίδια ήταν συνηθισμένη σε αυτό. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού σε κάποια στιγμή της ζωής της χώρισε από τον σύζυγό της, με τον οποίο είχε τρία παιδιά, για να παντρευτεί στη συνέχεια...
...έναν άνδρα 25 χρόνια νεότερό της! Και πρώην μαθητή της! Και πρώην... συμμαθητή της κόρης της!
Η Μπριζίτ Τρονιέ, λοιπόν, αντιμετώπισε με χαρακτηριστική άνεση την ακραία δημοσιότητα που τη... χτύπησε ξαφνικά και μάλιστα χειρίστηκε με τεράστια αξιοπρέπεια τα πικρόχολα σχόλια των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Και δεν ήταν λίγα. «Ένα κούγκαρ στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων;» έγραψε πρόσφατα η βρετανική εφημερίδα The Times... Τα σχόλια που άγγιξαν το επίπεδο του κουτσομπολιού, τα χειρίστηκε με στυλ.
Κι αυτό μοιάζει να είναι και το δυνατό της σημείο, αφού στη μέχρι τώρα δημόσια παρουσία της έχει καταφέρει να κεντρίσει τα βλέμματα, με πολλούς να την εκθειάζουν για το γούστο και την εικόνα της.
Δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες πώς καταφέρνει να δείχνει πάντα κομψή και κλασάτη, είτε φορά ένα επίσημο μαύρο φόρεμα, είτε ένα απλό μπλου τζιν για μια απογευματινή βόλτα.
Συντριπτική νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν δίνουν οι επίσημες εκτιμήσεις που ανακοίνωσε η γαλλική τηλεόραση. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις ο Εμμανουέλ Μακρόν φαίνεται να απέσπασε το 65,1% των ψήφων έναντι του 34,9% της Μαρίν Λεπέν. Νεότερες εκτιμήσεις ωστόσο, ανεβάζουν στο 65,5% το ποσοστό του νέου προέδρου της Γαλλίας.
Ειδικότερα, η η Ifop δίνει στον Macron ποσοστό 65,5% και στη Marine Le Pen 34,5%, η Elabe δίνει στο Macron 65,9% και στη Le Pen 34,1%. Επίσης, δημοσκόπηση της Kantar δίνει στο Macron 65,5% και στη Le Pen 34,5%, ενώ η Ipsos δίνει ποσοστό 65,5% στον Macron και στη Le Pen to 34,9%.
"Ανοίγει μια νέα σελίδα"
"Ανοίγει μια νέα σελίδα", "αυτή της ελπίδας και της εμπιστοσύνης που αποκαθίσταται", δήλωσε πριν από λίγο ο νικητής των προεδρικών εκλογών Εμανουέλ Μακρόν στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Παραδέχθηκε την ήττα της η Λεπέν
Την ήττα της παραδέχτηκε η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία, Marine Le Pen. Μιλώντας σε συγκεντρωμένο πλήθος από τα γραφεία της, η Le Pen δήλωσε πως τηλεφώνησε στον Emmanuel Macron για να τον συγχαρεί.
"Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την προεκλογική εκστρατεία που είχαμε, με τον συγχαρώ με το αποτέλεσμα, και να του ευχηθώ καλή τύχη μπροστά στις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, για το καλό της χώρας", δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ευχαρίστησε ακόμη τους ψηφοφόρους της, "τους 11 εκατ. ψηφοφόρους που με ψήφισαν", ενώ τόνισε πως το κόμμα της είναι τώρα το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στη Γαλλία.
Δήλωσε δε με νόημα πως τα παραδοσιακά κόμματα απέτυχαν να εκπροσωπήσουν τη Γαλλία, καθώς και ότι θα ηγηθεί του Εθνικού Μετώπου στην προεκλογική εκστρατεία για τις κοινοβουλευτικές εκλογές.
"Θερμά συγχαρητήρια" από Ολάντ
Ο απερχόμενος πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ "συνεχάρη θερμά" τον Εμανουέλ Μακρόν για της εκλογή του στο προεδρικό θώκο της χώρας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το προεδρικό μέγαρο, ο Ολάντ επισήμανε ότι η νίκη του Μακρόν δείχνει ότι η πλειονότητα των Γάλλων πολιτών επιθυμεί να ενωθεί γύρω "από τις αξίες της Δημοκρατίας".
"BravoEmmanuelMacron"
Με ανάρτησή του στο twitter ο Βέλγος πρωθυπουργός,CharlesMichel συνεχάρη τον Macron για τη νίκη του, γράφοντας "BravoEmmanuelMacron". Όπως αναφέρουν σχολιαστές της γαλλικής τηλεόρασης, η Le Pen έλαβε μακράν τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία του Εθνικού Μετώπου, αλλά ακόμη και έτσι δεν κατάφερε να φανεί ότι κερδίζει κάτι περισσότερο από μια "ψήφο διαμαρτυρίας".
"Η Γαλλία τα κατάφερε"
Η νίκη του Μακρόν αντιμετωπίζεται με ανακούφιση από πολλούς, οι οποίοι την εκλαμβάνουν και ως ένα ενθαρρυντικό μήνυμα "υποχώρησης" του ακροδεξιού λαϊκισμού.
"Η Γαλλία τα κατάφερε", ο Μακρόν, τα κατάφερε με μεγάλη διαφορά στα ποσοστά από την αντίπαλό του, σε μια εκλογή όμως, με το υψηλότερο ποτέ ποσοστό αποχής σε προεδρική εκλογή. Η υψηλή αποχή θα μπορούσε να αποδοθεί σε διάφορα αίτια: Πρώτ' απ' όλα στην χωρίς προηγούμενο πολιτική προσφορά του δεύτερου γύρου: με ένα Εθνικό Μέτωπο που δεν ήταν ποτέ στην εξουσία και έναν Εμανουέλ Μακρόν που μόλις πριν από έναν χρόνο ήταν άγνωστος για τους πολλούς. Το άλλο στοιχείο είναι ότι τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα είχαν αποκλεισθεί από το δεύτερο γύρο, με συνέπεια να μη δραστηριοποιηθούν ιδιαίτερα και οι μηχανισμοί τους για την κινητοποίηση των ψηφοφόρων.
Θα μπορούσε επομένως να θεωρηθεί ο Μακρόν, ως ένα "χαμηλά" εκλεγμένος πρόεδρος. Πολλοί τον ψήφισαν όχι για το πρόγραμμα, αλλά για να μπει φραγμός στην Λεπέν. Ήταν ψήφος κρίσης, ψήφος δυσαρέσκειας. Η Γαλλία έχει βγει θρυμματισμένη από τη φετινή εκστρατεία και ο Μακρόν θα πρέπει να επιδείξει ταλέντα μεγάλου "μαέστρου", για να επανενώσει τα κομμάτια της χώρας που προέρχονται από τα τέσσερα πολιτικά μπλοκ του πρώτου γύρου: Μακρόν, Λεπέν, Φιγιόν, Μελανσόν. Τέσσερα πολιτικά μπλοκ που έχουν αποδειχθεί ασυμφιλίωτα.
Όση δυναμική πάντως έχει κερδίσει ο Μακρόν από τη σημερινή εκλογή, θα πρέπει να τη διατηρήσει και αξιοποιήσει άμεσα, για τον λεγόμενο "τρίτο γύρο" των βουλευτικών στις 11 και 18 Ιουνίου. Με τη ελπίδα ότι οι Γάλλοι θα έχουν τα ίδια αντανακλαστικά που έχουν γενικά επιδείξει σε κάθε προεδρική εκλογή, και που είναι να προσφέρουν στον νέο Πρόεδρο την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για τα πρώτα βήματα και την εφαρμογή του προγράμματός του.
Γιατί κρυώνουμε; Κρυώνουν το ίδιο όλοι; Η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθουν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο το κρύο και κατά συνέπεια δεν αντιδρά ο οργανισμός τους το ίδιο. Ας πάμε όμως τα πράγματα από τα εύκολα: Το πόσο ζεστά ή κρύα αισθανόμαστε, εξαρτάται και από τις θερμοκρασίες στις οποίες έχουμε μάθει να ζούμε. Για παράδειγμα, αν περάσουμε αρκετό καιρό σε ένα κρύο σπίτι, όταν πάμε σε ένα ζεστό, η διαφορά θα είναι πολύ έντονη.
Σίγουρα η αίσθηση του κρύου δεν είναι ίδια για τους άνδρες και τις γυναίκες. Επίσης διαφορετικά αισθάνονται το κρύο οι ενήλικες και διαφορετικά τα παιδιά. Ο άνθρωπος διαθέτει στο δέρμα του ‘αισθητήρες’ για να αισθανθεί τη ζέστη ή το κρύο. Οι αισθητήρες δεν βρίσκονται σε όλους τους ανθρώπους στα ίδια σημεία. Για αυτό άλλοι κρυώνουν πιο πολύ στο κεφάλι, άλλοι στα πόδια ή στα χέρια, άλλοι στα αυτιά. Διαφέρει επίσης και ο αριθμός των αισθητήρων από άνθρωπο σε άνθρωπο και έτσι ο καθένας αντιλαμβάνεται εμπειρικά διαφορετικά τα θερμοκρασιακά δεδομένα.
Η λύση για το κρύο είναι μία: συνεχής κίνηση και όχι λιπαρά! Με την κίνηση των μυών, γενικότερα, ενισχύεται η κυκλοφορία του αίματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η μυϊκή μάζα ενός ατόμου, τόσο περισσότερο μπορεί να διευκολυνθεί μέσω της κίνησης η ροή του αίματος. Οι γυναίκες που έχουν κατά κανόνα μικρότερη μυϊκή μάζα σε σχέση με τους άνδρες, κρυώνουν συνήθως περισσότερο. Βέβαια, μυϊκή μάζα δεν σημαίνει λίπος, ούτε περισσότερα κιλά. Για αυτό, η λύση στο κρύο δεν είναι ένα πλούσιο σε λιπαρά γεύμα.
´Ενας επίσης λόγος που οι γυναίκες κρυώνουν περισσότερο, είναι ότι οι γυναίκες έχουν διαφορετικό σύστημα θερμοκρασίας από ό,τι οι άνδρες. Αυτό σημαίνει πως περισσότερο αίμα ρέει προς τα βασικά εσωτερικά όργανα και λιγότερο προς τα χέρια και τα πόδια. Σημαντικό ρόλο για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, παίζει ωστόσο και η διατροφή. Σε χαμηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος, συστήνεται η συχνή λήψη γευμάτων καθώς η λήψη τροφής, αυξάνει ταχύτατα το μεταβολικό ρυθμό και την παραγωγή θερμότητας, για κάποιες ώρες μετά το γεύμα. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί τους χειμερινούς μήνες και η κατανάλωση αλκοόλ. Παρά την πεποίθηση ότι μας ζεσταίνει, στην πραγματικότητα ελαττώνει την εσωτερική θερμοκρασία και αυξάνει τον κίνδυνο υποθερμίας.
Μία άλλη σημαντική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία σχετίζεται και με την αντίδρασή του στο κρύο, είναι η λειτουργία της μνήμης. Το σώμα θυμάται πώς έχει αντιδράσει παλαιότερα στο κρύο και έτσι με κάθε νέο ερέθισμα λειτουργεί αντίστοιχα. Αυτό εξηγεί για παράδειγμα το τρέμουλο του σαγονιού από το κρύο, κάθε φορά που οι αισθητήρες δέχονται ένα τέτοιο ερέθισμα. Αμέσως δίνεται εντολή στον εγκέφαλο να κινηθούν οι μύες της περιοχής αυτής γρηγορότερα και κατά συνέπεια να κυκλοφορήσει καλύτερα και γρηγορότερα το αίμα στην περιοχή.
Η έλλειψη ύπνου επίσης μας επηρεάζει και κρυώνουμε πιο πολύ και αυτό γιατί, όταν είμαστε κουρασμένοι, είμαστε πιο ευαίσθητοι στις αλλαγές της θερμοκρασίας.ιατροnet.
Η αγωγή των νέων στην αρχαία Αθήνα είναι παρόμοια με την αγωγή των νέων σε άλλες ελληνικές πόλεις, με εξαίρεση την Σπάρτη. Απλώς γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην αγωγή των Αθηναίων νέων, γιατί η αρχαία Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα αποτελεί γενικότερο πρότυπο σε αυτό το βιβλίο.
Στην αθηναϊκή οικογένεια, την αγωγή αναλάμβανε ο πατέρας ο οποίος ήταν και ο αρχηγός της οικογενείας. Μπορούσε, όμως, η αγωγή να ανατεθεί σε άλλους. Μέχρι τα 7 τους έτη τα αγόρια και τα κορίτσια μεγάλωναν μαζί στον γυναικωνίτη και έπαιζαν μαζί διάφορα ευχάριστα παιχνίδια. Από τα 7 τους έτη τα αγόρια, με τη συνοδεία του παιδαγωγού, πήγαιναν στο σχολείο. Ο παιδαγωγός ήταν ένας ηλικιωμένος και έμπιστος δούλος της οικογενείας. Σε ό,τι αφορά τα κορίτσια, αυτά έμεναν στο σπίτι και η μητέρα τους τα δίδασκε ανάγνωση, γραφή, μουσική, χορό και την οικοκυρική τέχνη.
Φυσικά, ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί γιατί τα κορίτσια δεν πήγαιναν σχολείο μαζί με τα αγόρια. Η απάντηση είναι ότι οι γυναίκες την εποχή εκείνη ασχολούνταν με το νοικοκυριό και την οικογένειά τους και όχι με κάποιο επάγγελμα. Δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, γιατί όπως και οι δούλοι στερούντο μορφώσεως, κάτι που είναι απαραίτητο στην άμεση δημοκρατία. Αν λάβουμε υπόψιν ότι η σημερινή εκπαίδευση είναι απαράδεκτη παγκοσμίως, με το παραπάνω σκεπτικό, κανείς δεν θα είχε δικαίωμα ψήφου στις εκλογές!!!
Στην αρχαία Αθήνα οι άνδρες ήταν αυτοί που εργάζονταν και συντηρούσαν την οικογένεια και συμμετείχαν, όντας πνευματικά καλλιεργημένοι, στις πολιτικές αποφάσεις. Η θέση της γυναίκας ήταν – με εξαίρεση την Σπάρτη και την μινωική Κρήτη – μέτρια στην αρχαία Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες, τότε. Ουσιαστικά, στις περισσότερες – βασικά στις δυτικές – χώρες, μόλις στα μέσα του 20ου αιώνα άρχισαν οι γυναίκες να αποκτούν πολιτικά δικαιώματα και ισότητα με το ανδρικό φύλο, σε όλους τους τομείς.
Επιστρέφοντας στην αγωγή των νέων στην αρχαία Αθήνα, οι γονείς ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν κάποιον δάσκαλο που θα αναλάμβανε την αγωγή των παιδιών τους.
Τα μαθήματα δεν γίνονταν σε κάποιο σχολείο, αλλά στην οικία του δασκάλου. Κάτι σαν ιδιαίτερο ολιγομελές φροντιστήριο! Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι γίνεται αναφορά στα ανήλικα παιδιά και όχι στους ενηλίκους που μπορούσαν να σπουδάσουν δίπλα σε φιλοσόφους και σε φιλοσοφικές σχολές, μοναδικές και ανεπανάληπτες για την ανθρωπότητα.
Οι ανήλικοι, λοιπόν, διδάσκονταν την βασική εκπαίδευση από 4 δασκάλους: τον ``γραμματιστή΄΄, τον δάσκαλο της μουσικής, τον γυμναστή και τον χοροδιδάσκαλο. Η γυμναστική αγωγή των νέων αναλύθηκε στην προηγούμενη ενότητα.
Τα παιδιά διδάσκονταν από τον γραμματιστή ανάγνωση και γραφή. Επίσης, τα παιδιά διδάσκονταν ποίηση όπως του Ομήρου και του Ησιόδου και μάθαιναν από την αρχή της εκπαίδευσής τους να αποστηθίζουν ποιήματα. Όταν μάθαιναν ανάγνωση και γραφή, τότε διάβαζαν και αποστήθιζαν ποιήματα μεγάλων ποιητών της εποχής. Πέρα από την ανάγνωση, την γραφή και την διείσδυση των νέων στα κείμενα των σοφών της εποχής, η μουσική θεωρείτο απαραίτητο στοιχείο στην αγωγή τους.
Στην αρχαία Ελλάδα ο ``μουσικός ανήρ΄΄ήταν ο μορφωμένος άνθρωπος. Ως γνωστόν, η διδασκαλία της μουσικής στην αρχαία Ελλάδα προηγήθηκε από αυτή των γραμμάτων. Η μουσική εκπαίδευση περιλάμβανε την διδασκαλία μουσικού οργάνου, τραγουδιού και χορού. Τα παιδία διδάσκονταν από τον ``κιθαριστή΄΄ λύρα ή αυλό.Το παίξιμο της λύρας συνοδευόταν από την απαγγελία στίχων λυρικών ποιημάτων ή από τραγούδια συχνά ηρωικά κατορθώματα. Από εκεί βγήκε και η λυρική ποίηση.
Στην αρχαία Ελλάδα δεν επικρατούσε η αδιαφορία, η φασαρία και η ανοησία των σύγχρονων μαθητών. Κατά την διάρκεια των μαθημάτων οι νέοι στέκονταν σοβαροί, δεν μιλούσαν μεταξύ τους και παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την διδασκαλία. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα και κανένας δάσκαλος δεν κατάφερε ποτέ στην ιστορία να κρατήσει πραγματικά το ενδιαφέρον των μαθητών.
Στην αρχαία Ελλάδα οι μαθητές αγαπούσαν το σχολείο το οποίο δεν τους πίεζε να βαθμοθηρούν για να φοιτήσουν σε κάποιοι πανεπιστήμιο, ούτε τους πίεζε και τους καθιστούσε ανταγωνιστές από την τρυφερή τους ηλικία με διάφορες εξετάσεις, ``credits΄΄ και βαθμολογίες που τα σύγχρονα γελοία εκπαιδευτικά συστήματα όλου του κόσμου κάνουν.
Εξάλλου, όπως προαναφέρθηκε, σήμερα η εκπαίδευση αποσκοπεί στην μετάδοση στείρων γνώσεων και στην παραγωγή επαγγελματιών. Επίσης, ο εκπαιδευτικός με την υποκειμενική του αξιολόγηση κολλάει μια ταμπέλα στον νέο λέγοντας του ότι είναι ``καλός΄΄ ή ``κακός΄΄ μαθητής ή φοιτητής, τουτέστιν άχρηστος … Ποίος, όμως, είναι ο αλάνθαστος που θα κρίνει έναν άνθρωπο και μάλιστα έναν νέο και θα καθορίσει την μετέπειτα επαγγελματική και κοινωνική του ζωή;
Η αγάπη των Αθηναίων νέων για το σχολείο φαίνεται από το μάθημα της μουσικής στο οποίο πήγαιναν παραταγμένοι σε ομάδες και σιωπηροί, χωρίς να οχλαγωγούν – όπως οι σημερινοί νέοι.
Στα μαθήματα αναφέρθηκε ότι οι νέοι παρέμεναν κόσμιοι και σοβαροί, δεν έκαναν αστεία και ποτέ δεν αντιμιλούσαν στον δάσκαλο, κάτι που γίνεται κατά κόρον σήμερα. Εντούτοις, αν κάποιος μαθητής έδειχνε ασέβεια στο μάθημα και γελούσε ή έκανε φασαρία, τότε ο δάσκαλος τον χτυπούσε. Σήμερα, οι δάσκαλοι φοβούνται να ρίξουν ένα χαστούκι ή με το ραβδί να χτυπήσουν τα χέρια ενός άτακτου μαθητή, για να μην μηνυθούν από τους γονείς του και χάσουν την δουλεία τους από την πειθαρχική επιτροπή του υπουργείου παιδείας. Και όμως, χωρίς να προτείνεται το (πάλαι ποτέ) δεσποτικό γερμανικό σύστημα, είναι εμφανές ότι η αντιμετώπιση των άτακτων μαθητών στην αρχαία Αθήνα σωφρόνιζε τους ιδίους και παραδειγμάτιζε τους άλλους.
Οι νέοι στην αρχαία Ελλάδα, εν αντιθέσει με τους σημερινούς νέους, έδειχναν σεβασμό στους μεγαλυτέρους και τους δασκάλους τους, και ας λέει ο κωμωδιογράφος Αριστοφάνης (445 -385 π.Χ.) ότι πείραζαν τους γέροντες. Ο Αριστοφάνης, επί τη ευκαιρία, είναι γνωστός για την υπερβολή του (…ποιητική αδεία) και δεν μπορεί να προσφέρει αξιόπιστες ιστορικές πληροφορίες.
Γνωστό παράδειγμα είναι το πώς παρουσιάζει τον Σωκράτη. Επιστρέφοντας στους νέους της Αθήνας, οι ``σωφρονιστές΄΄ και οι παιδαγωγοί ήταν αυτοί που επέβλεπαν τη συμπεριφορά τους που έπρεπε να ήταν κοσμία. Οι νέοι στέκονταν μπροστά στους ηλικιωμένους σιωπηρά, χωρίς να μιλούν – εκτός αν τους ρωτούσαν κάτι. Αν ήθελαν να πουν κάτι το έλεγαν χαμηλοφώνως, μιας και η δυνατή φωνή (που έχουν οι νέοι σήμερα) έδειχνε κακή αγωγή. Η ζωή των νέων στην αρχαία Ελλάδα ήταν γενικά συγκρατημένη, ενώ οι σύγχρονοι νέοι έχουν χάσει το μέτρο.
Οι Έλληνες έφηβοι είχαν για διασκέδαση τις παλαίστρες, τα δημόσια γυμναστήρια και τις εορτές. Μάλιστα στα Παναθήναια της Αθήνας, εορτή προς τιμήν της πολιούχου θεάς Αθηνάς, συμμετείχαν στην πομπή του πέπλου της προς το Ερέχθειο, ως αναβάτες σε άλογα, γεμίζοντας με μεγάλη περηφάνια τους Αθηναίους πολίτες. Οι νέοι δεν είχαν δικαίωμα να μπουν στην αγορά (τόπος συνάθροισης των Αθηναίων), ούτε στην Ηλιαία (δικαστήριο της Αθήνας).
Όπως προαναφέρθηκε, οι νέοι σέβονταν τους δασκάλους τους. Αυτό το έκαναν, όχι από φόβο ή ιδιοτέλεια όπως οι σύγχρονοι νέοι που άλλωστε η πλειοψηφία τους δεν σέβεται τους δασκάλους, αλλά επειδή συνειδητοποιούσαν τον παιδαγωγικό ρόλο του δασκάλου και γοητεύονταν από την μαγεία της εκπαίδευσης που δέχονταν. Αναγνώριζαν ότι η σωματική και η ηθικοπνευματική τους αγωγή τους οδηγούσε στην ευδαιμονία, όπως άλλωστε συμφωνούσε και ο Πλάτωνας.
Οι νέοι της Αθήνας συμμετείχαν στις εορτές της πόλεως με χορούς και χορωδίες. Τις εορτές αυτές αναλάμβαναν να χρηματοδοτήσουν υποχρεωτικά οι χορηγοί που ήταν εύποροι Αθηναίοι!!! Η χρηματοδότηση αυτή ονομαζοταν ``χορηγία΄΄ και δεν έχει καμία σχέση με τους συγχρόνους χορηγούς (μάλλον σπόνσορες να τους αποκαλούμε), δηλαδή τις πολυεθνικές και τις μεγάλες εταιρίες που αυτοπροβάλλονται και πλουτίζουν από την διαφήμιση.
Στην αρχαία Αθήνα οι χορηγοί, οι πλούσιοι της πόλης, με δικά τους έξοδα πλήρωναν χοροδιδασκάλους που μάθαιναν στους νέους χορό και τραγούδι λυρικών ποιημάτων τα οποία και παρουσίαζαν στα θέατρα και στις διάφορες εορτές, μπροστά στο περήφανο για τα νιάτα του αθηναϊκό κοινό. Σήμερα ποίο κράτος δίδει σημασία στην αγωγή των νέων και αισθάνεται για αυτούς περήφανο;
Δεν είναι αλήθεια ότι η σημερινή κοινωνία προτιμάει μια νεολαία με μονοδιάστατη υπερεξειδικευμένη παιδεία και αδιάφορη για τα πάντα εκτός από την καλοπέραση, την καριέρα και το χρήμα; Στις θεοκρατικές χώρες τους προτιμάνε αμόρφωτους και θρησκευτικά φανατισμένους, έρμαια του κάθε δικτάτορα … Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι η ενότητα αυτή είναι σημαντική.
Στην αρχαία Αθήνα ο πολίτης είχε σχέση παιδιού προς μητέρας με την πολιτεία και απολάμβανε τα αγαθά της όπως την εκπαίδευση και της φιλοσοφικές της σχολές, το θέατρο, τους αγώνες, τις εορτές, τον αθλητισμό και γενικά τον πολιτισμό της. Γι’ αυτό, όπως προαναφέρθηκε, οι Αθηναίοι αυτοθυσιαζόταν στον πόλεμο, όχι μόνον για να μην χάσουν οι ίδιοι τα αγαθά της πόλης τους, αλλά να μην τα χάσουν οι επερχόμενες γενιές. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της αρχαιοελληνικής παιδείας: η αρμονική, διαλεκτική σχέση πολίτη πολιτείας και η ανάδειξη της νέας γενιάς.
Οι νέοι στην Αθήνα, έπειτα από την βασική τους εκπαίδευση, έπαιρναν ανώτερη μόρφωση. Διδάσκονταν γεωμετρία, μαθηματικά, φυσική, αστρονομία, ιατρική, ρητορική, φιλοσοφία και διάφορες τέχνες. Στην αρχαία Αθήνα οι νέοι μπορούσαν να μαθητεύσουν δίπλα σε κάποιον φιλόσοφο ή σοφιστή. Αυτοί δίδασκαν επί πληρωμή, με κάποιες εξαιρέσεις όπως του Σωκράτη και του σκυλοσόφου Διογένη.
Οι σοφιστές και οι φιλόσοφοι δίδασκαν συνήθως στις στοές. Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε η Ακαδημία του Πλάτωνα, η Περιπατητική σχολή του Αριστοτέλη, η ρητορική σχολή του Ισοκράτη, η σχολή του Επίκουρου, η Στοά του Ζήνωνα, η Κυνική σχολή του Αντισθένη, η Κυρηναϊκή σχολή του Αρίστιππου από την Κυρήνη (ελληνική αποικία στη Λιβύη) και η Μεγαρική σχολή του Ευκλείδη από τα Μέγαρα. Ιατρικές σχολές υπήρχαν στο νησί Κω – υπό την διεύθυνση του Ιπποκράτη, στην Πέργαμο (ελληνική πόλη στην Μ.Ασία), στην Κυρήνη, στον Κρότωνα (ελληνική αποικία στην Κάτω Ιταλία) υπό την διεύθυνση του Αλκμαίονα, και αλλού.
Στην αρχαία Ελλάδα δινόταν τεραστία σημασία στην αγωγή, την εκπαίδευση και την παιδεία των νέων. Σήμερα δίδεται έμφαση μόνον στην στείρα και μονοδιάστατη εκπαίδευση που αποτελεί υποσύνολο της παιδείας … Τελικά, η αρχαιοελληνική παιδεία προβάλλεται ως ανεπανάληπτο επίτευγμα, μιας και αναδεικνύεται ως η μοναδική που ανέδειξε την προσωπικότητα των νέων και δεν τους αντιμετώπισε ως νούμερα ενός σχολείου.
Σκοπός της αρχαιοελληνικής παιδείας ήταν η απόκτηση του αγαθού και του κάλλους, δηλαδή η ανάπτυξη του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Έτσι, η πολιτεία αποσκοπούσε στην συγκρότησή της από ώριμους πολίτες με ηθικοπνευματική καλλιέργεια και σωματική ευεξία. Άλλωστε, οι Αθηναίοι πολίτες του 5ου π.Χ αιώνα, μεσώ της εκκλησίας του δήμου και της Βουλής των πεντακόσιων, αποφάσιζαν για την τύχη της πόλης. Δεν αποφάσιζε κάποιος τύραννος ή βασιλιάς ή αρχηγός ή με τα σημερινά δεδομένα κάποια κυβέρνηση που ``αντιπροσωπεύει΄΄ το λαό...
Η αγωγή των Αθηναίων έφηβων περιλάμβανε και την τέχνη του πόλεμου, γιατί ήταν οι μελλοντικοί στρατιώτες που θα προστάτευαν την πόλη από τους πολέμιούς της.
Έτσι, ο λαός όριζε τους ``παιδοκρίτες΄΄ και ειδικούς δασκάλους που μάθαιναν στους εφήβους να μάχονται σαν οπλίτες και τους ασκούσαν στα όπλα (ξίφος, ακόντιο, δόρυ, τόξο, σφενδόνα).
Η αγωγή των νέων στην Αθήνα κρατούσε ως τα 18 τους χρόνια, δηλαδή ως την ενηλικίωσή τους. Στα 18 τους οι νέοι γίνονταν πλέον Αθηναίοι πολίτες (αν οι γονείς τους ήταν Αθηναίοι), αποκτούσαν πολιτικά δικαιώματα και εντάσσονταν στην στρατιωτική δύναμη της πόλης.
Όταν έφτανε τα 18 του ο Αθηναίος έφηβος έδινε τον ``όρκο των εφήβων΄΄ στο ιερό της Αλιαύρου που βρισκόταν βόρεια της Ακροπόλεως.
Ο όρκος των εφήβων έλεγε:
``Δεν θα ντροπιάσω τα ιερά μου όπλα, δεν θα εγκαταλείψω στη μάχη τον συμπολεμιστή μου, θα αγωνισθώ για τα ιερά και την πόλη μου και θα την παραδώσω, όχι μικρότερη απ ότι την παρέλαβα, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη, όσο οι δυνάμεις μου και οι συμπολίτες μου με βοηθήσουν. Θα υπάκουω στους άρχοντες και στους νόμους, τόσο τους ισχύοντες, όσο και σε αυτούς που θα θεσπιστούν στο μέλλον. Αν οποιοσδήποτε προσπαθήσει να ανατρέψει τους νόμους, θα τον εμποδίσω με σθένος και με την βοήθεια των συμπολιτών μου. Θα τιμώ πάντοτε τους πατέρες (προγόνους) μου και παίρνω για μάρτυρές μου: τους θεούς, τα όρια της πατρίδος μου, τα σιτηρά, τα αμπέλια, τις ελιές, τις συκιές, τα κριθάρια και όλα τα αγαθά που αυτή προσφέρει΄΄.
Η αρχαία Αθήνα φρόντιζε οικονομικά τις χήρες και τα ορφανά των πεσόντων στον πόλεμο. Σημειώνεται ότι η Αθήνα ήταν η μοναδική πόλη όπου γινόταν η μεγαλειώδης τιμητική πομπή του ``Επιταφίου΄΄ για τους πεσόντες στη μάχη οι οποίοι θάβονταν σε περίλαμπρο τάφο και η αυτοθυσία τους για την πόλη ήταν η μέγιστη τιμή που μπορούσε να νιώσει η οικογένειά τους και οι απόγονοί τους.
Σε ό,τι αφορά την ανατροφή των ορφανών των νεκρών ανδρών, αυτή άρχιζε από τη στιγμή του θανάτου του πατέρα τους και κρατούσε μέχρι τα 18 τους χρόνια, όποτε και ενηλικιώνονταν. Η πολιτεία, λοιπόν, γινόταν κηδεμόνας των ορφανών. Το τέλος της κηδεμονίας αυτής γινόταν με μια δημόσια εκδήλωση στο θέατρο του Διονύσου, κατά την διάρκεια της εορτής των Μεγάλων Διονυσίων.
Κατά τον Αθηναίο ρήτορα Αισχύνη (389 - 314 π.Χ.), πριν αρχίσουν στο θέατρο οι δραματικοί αγώνες των ποιητών (το δράμα που δημιουργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα περιλαμβάνει την τραγωδία, την κωμωδία και το σατυρικό δράμα) κάποιος κήρυκας παρουσίαζε στο κοινό τους ορφανούς εφήβους που πλέον είχαν ενηλικιωθεί. Οι νέοι αυτοί κρατούσαν στα χέρια τους την πανοπλία του οπλίτη που η πολιτεία τους είχε δωρίσει τιμητικά.Τότε ο κήρυκας σήμαινε τη λήξη της κηδεμονίας από την πολιτεία και έλεγε ότι οι νέοι αυτοί μπορούσαν να συνεχίσουν μόνοι τη ζωη τους, με την αγάπη όλων των Αθηναίων συμπολιτών τους.
Προαναφέρθηκε ότι η καθημερινή ζωή των νέων στην αρχαία Ελλάδα περιλάμβανε την σχολική εκπαίδευσή τους σε δασκάλους και αργότερα σε φιλοσόφους ή σοφιστές, την μουσική αγωγή τους, την ενασχόλησή τους με τον χορό, την απαγγελία και το τραγούδι ποιημάτων και επών και την αθλητική αγωγή τους στα γυμναστήρια (για αθλητισμό βλ.Κεφ. ``Ο αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα΄΄).
Επιπρόσθετα, οι νέοι συμμετείχαν σε ομαδικά παιχνίδια, βοηθούσαν τον πατέρα τους στο επάγγελμα που ασκούσε και πήγαιναν για κυνήγι ή αλιεία, ανάλογα με το αν η περιοχή που διέμεναν ήταν κοντά στο βουνό ή στην θάλασσα. Μέρος της ζωής των νέων ήταν και η συμμετοχή τους σε αθλητικά γεγονότα, καθώς και εορτές.
Η Σοφία Καζεπίδου ήταν μια φιλήσυχη γυναίκα, μέχρι τη μέρα που ο άντρας της έφυγε αντάρτης στα βουνά του πόντου. Η Σοφία τον ακολούθησε έγινε και αυτή αντάρτισσα. Σκοτώνεται όμως ο άντρας της και γίνεται η ίδια καπετάνισσα και αρχηγός ομάδας ..σε μια μάχη πολεμά σαν άντρας στις Τρεις βρύσες…πίσω στην πλάτη της έχει δεμένη την μικρή Ιφιγένεια ,2 χρόνων νήπιο ,μια σφαίρα βρίσκει την Σοφία, το βρέφος επέζησε ρουφώντας επί 3 μέρες το αίμα από την πληγή της μάνας του του… Η μικρή Ιφιγένεια υιοθετήθηκε και ήρθε στην Ελλάδα ,έζησε την υπόλοιπη ζωή της στην Κάτω Τούμπα ,στην γειτονιά μου ...
ΓΙΏΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΊΔΟΥ
Για 5η φορά στην ιστορία του ο ΠΑΟΚ στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδας, καθώς στον τελικό που διεξήχθη στο Πανθεσσαλικό στάδιο και σημαδεύθηκε από σοβαρά επεισόδια πριν την έναρξη, νίκησε 2-1 την ΑΕΚ.
Ο «Δικέφαλος του Βορρά» προηγήθηκε στο 24' με τον Μπίσεβαρ, η Ένωση ισοφάρισε στο 26' με τον Χριστοδουλόπουλο και ο Ενρίκε στο 81' έδωσε τη νίκη και το τρόπαιο. Είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ νικά την ΑΕΚ σε έναν τελικό. Ο Μπίσεσβαρ αναδείχθηκε MVP του τελικού.
Ο τροπαιούχος ΠΑΟΚ ήταν πιο αποφασιστικός και στις λεπτομέρειες πιο δυνατός, αφού πέτυχε τα δυο γκολ της νίκης του απέναντι σε μια αξιόμαχη ΑΕΚ, που αγωνίστηκε ώστε να κερδίσει το έπαθλο για δεύτερη σερί σεζόν, αλλά δεν το πέτυχε. Ο τελικός είχε καλή αγωνιστική εικόνα μέσα στο γήπεδο, αν και αμαυρώθηκε από τα θλιβερά γεγονότα που προηγήθηκαν και άφησαν τις αρνητικές εντυπώσεις στο κοινό εντός και εκτός σταδίου.
Η ΑΕΚ μπήκε καλύτερα στο παιχνίδι και στο 6' πλησίασε με αξιώσεις την εστία του Γλύκου, αλλά στην τελική που έκανε ο Χριστοδουλόπουλος έστειλε από θέση οφ-σάϊντ την μπάλα στα δίχτυα. H πρώτη αξιόλογη επιθετική προσπάθεια του ΠΑΟΚ καταγράφεται στο 13', όταν κεφαλιά του Σάκχοφ σε σέντρα του Τσίμιροτ, εξουδετερώθηκε από τον Ανέστη. Ως εκείνο το σημείο οι δυο ομάδες έπαιζαν αναγνωριστικό ποδόσφαιρο με ελέχιστες επιθέσεις αλλά πολύ δυνατά μαρκαρίσματα στο κέντρο του γηπέδου.
O ΠΑΟΚ ανέλαβε πρωτοβουλίες και έγινε επιθετικότερος με τους Μπίσεσβαρ και Πρίγιοβιτς και στο 24' άνοιξε το σκορ. Η μπάλα από τον Κάμπος έφτασε σε ιδανική θέση βολής για τον Ολλανδό και ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ δεν αστόχησε και με βολέ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Ενωσης για το 1-0.
Το γκολ αυτό όμως δεν έμελε να διατηρηθεί για πολύ. Δυο λεπτά αργότερα ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, σε μια γρήγορη αντεπίθεση σούταρε δυνατά από καλή θέση, ο Γλύκος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την μπάλα και αυτή κατέληξε στα δίχτυα του για να γίνει έτσι το 1-1.
Το γκολ αυτό έδωσε στην ΑΕΚ αυτοπεποίθηση. Πήρε την υπεροχή στην μεσαία γραμμή και έγινε πιο παραγωγική. Ετσι στο 32' μια δυνατή βολίδα του Χριστοδουλόπουλου πέρασε μόλις άουτ, δίπλα από το αριστερό δοκάρι του Γλύκου. Η ΑΕΚ συνεχιζοντας την επιθετική της πρωτοβουλία είχε στο 36' μια δυνατή κεφαλιά του Τσιγκρίνσκι ελάχιστα άουτ.
Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να βρει διαδρόμους και στο 38' είχε ευκαιρία με τον Μπίσεσβαρ να μπαίνει στην περιοχή του Ανέστη, αλλά το τελικό σουτ έφυγε ελάχιστα άουτ.
Με το ξεκίνημα της επανάληψης η ΑΕΚ μπήκε με ενθουσιασμό και στο 46' δυνατό σουτ του Πατίτο πέρασε ελάχιστα άουτ. Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να ξαναπάρει τον έλεγχο, που έχασε από το ανέλπιστο της ισοφάρισης στο πρώτο ημίχρονο. Οι αμυντικοί του επιτηρούσαν στενά τον Αραούχο, αλλά επιθετικά δεν έφτανε ως το τέλος των προσπαθειών του, αφού και το μεγάλο "όπλο" των Θεσσαλονικέων, ο Πρίγιοβιτς, ήταν σωστά μαρκαρισμένος και παρά τις κεφαλιές που κέρδιζε δεν μπορούσε να βρει λύσεις.
Στο 61' νέο μακρινό σουτ του Γιόχανσεν έφυγε άουτ και στην αντεπίθεση του ΠΑΟΚ ίδια τύχη είχε κι ένα επίσης μακρινό σουτ του Τσίμιροτ. Στο 66' η γρήγορη αντεπίθεση του ΠΑΟΚ με τους Λέοβατς και Τσίμιροτ έφερε αναστάτωση στα καρέ της ΑΕΚ, αλλά ο Βάνιες με προβολή έκοψε σε κόρνερ.
Ο ΠΑΟΚ επέμενε επιθετικά και στο 81' έφτασε στο δεύτερο γκολ. Ο Λέοβατς σέντραρε στην περιοχή της ΑΕΚ και ο Πέδρο Ενρίκε με κεφαλιά από εμφανή θέση οφ σάιντ νίκησε τον Ανέστη γράφοντας το 2-1 μέσα σε αποθέωση.
Στο 4ο των καθυστερήσεων ο Πρίγιοβιτς σούταρε δυνατά για να μπλοκάρει ο Ανέστης, χωρίς άλλη φάση ως το τελος και με θριαμβευτή τον ΠΑΟΚ στο τέλος της σπουδαίας αναμέτρησης
Καταδικάστηκε με πέντε μήνες φυλάκισης ο γνωστός τραγουδιστής Πασχάλης για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία σε βάρος του Κωνσταντίνου Πάγκαλου, του γενετιστή που πραγματοποίησε την επίμαχη εξέταση DNA.
Σε πέντε μήνες φυλάκιση με αναστολή καταδικάστηκε ο τραγουδιστής Πασχάλης Αρβανιτίδης από το Α' Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.
Ο γνωστός τραγουδιστής ήταν κατηγορούμενος για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία σε βάρος του Κωνσταντίνου Πάγκαλου, του γενετιστή που πραγματοποίησε την επίμαχη εξέταση DNA. Η υπόθεση εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό και, παρότι η εισαγγελέας πρότεινε την αθώωσή του, η έδρα κατά πλειοψηφία τον έκρινε ένοχο και τον καταδίκασε. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί μαζί με τον τραγουδιστή και η σύζυγός του Αλίκη, η οποία δεν άσκησε έφεση κατά της απόφασης, αλλά ήταν παρούσα στην δίκη.
Οι δημόσιες δηλώσεις τόσο του Πασχάλη όσο και της συζύγου του για «εξέταση κάτω από αδιαφανείς συνθήκες» τούς οδήγησαν πρώτη φορά το 2009 στην Ευελπίδων, με τον διορισμένο από το δικαστήριο επιστήμονα Κωνσταντίνο Πάγκαλο να ζητεί με αγωγή χρηματική αποζημίωση.
Ενα νέο θρίλερ εξαφάνισης νεαρής κοπέλας έχει να αντιμετωπίσει η Αστυνομίας, καθώς αναζητείται μια 18χρονη που χάθηκε από το Αττικό νοσοκομείο.
Με το θέμα της εξαφάνισης ασχολήθηκε εκτενώς η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» του Alpha με την Αγγελική Νικολούλη, με τον πατέρα της να δηλώνει πως την πήγε στο νοσοκομείο και από εκεί την έχασε!
Αναλυτικά όσα αναφέρει για την υπόθεση και τις λεπτομέρειες το site της εκπομπής:
Ηρωίδα του νέου θρίλερ η Ελένη Ευσταθιάδη 18 μόλις χρόνων, που εξαφανίστηκε από τα επείγοντα του Αττικού νοσοκομείου το Σάββατο 21 Ιανουαρίου.
Η μαρτυρία ενός οδηγού ταξί, ο ιδιοκτήτης καταστήματος στην Αχαρνών που τον πλήρωσε και το περίεργο τηλεφώνημα σε έναν άγνωστο αλλοδαπό άνδρα που την παρέλαβε, συνθέτουν τον νέο γρίφο που κλήθηκε να λύσει η εκπομπή.
Ο πατέρας της Δημήτρης Ευσταθιάδης που βρέθηκε στο στούντιο του «Τούνελ», μίλησε για τα στοιχεία που κατάφερε να συγκεντρώσει με δυσκολία και που οδηγούν σε ένα σκληρό κύκλωμα…
Η μονάδα εξωτερικών ερευνών του «Τούνελ» βρέθηκε στο σημείο της Αχαρνών όπου οδηγήθηκε τη νύχτα της εξαφάνισης η αγνοούμενη Ελένη. Το μπερδεμένο κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται και τα όσα ήρθαν στο φως είναι αποκαλυπτικά.
Την κοπέλα φαίνεται να παρέλαβε ένας Πακιστανός που κυκλοφορεί με το παρατσούκλι Σαχ Μαξούτ. Στο Facebook χρησιμοποιεί ένα άλλο ψευδώνυμο και η σελίδα του, προκάλεσε ανατριχίλα…
Όπλα, ναρκωτικά, πακέτα με χρηματικά ποσά, κοπέλες σε προσωπικές στιγμές, αλλά και αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ. φαίνονται απροκάλυπτα στο σοκαριστικό προφίλ του.
Υπήρχε και η φωτογραφία της αγνοούμενης Ελένης. Η ίδια φαινόταν να είχε σχολιάσει ότι ήταν στο νοσοκομείο και ότι θα γυρνούσε στο σπίτι της, αλλά ο τρόπος γραφής δεν ήταν ο δικός της σύμφωνα με τον πατέρα της.
Μετά τα όσα ήρθαν στο φως, η δικηγόρος της οικογένειας Βούλα Δημητριάδου, ανέφερε θα ενημερώσει την Εισαγγελέα Ανηλίκων για περαιτέρω έρευνα.
Η εξαφάνιση της όμορφης Ελένης, κρύβει ένα οικογενειακό δράμα. Ο πατέρας την μεγάλωσε μόνος του μετά τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της. Μέρα – νύχτα οργώνει την Αθήνα για να την βρει, με τη φωτογραφία της στα χέρια του…
«Πήγα το παιδί μου στο νοσοκομείο και εξαφανίστηκε…»
Από το Αττικό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι, όπου είδε την κόρη του για τελευταία φορά, ο Δημήτρης Ευσταθιάδης , μίλησε στην κάμερα του «Τούνελ».
Γεμάτος αγωνία για την τύχη της, περιέγραψε όσα συνέβησαν πριν την χάσει κυριολεκτικά μπροστά από τα μάτια του.
Στις 21 Ιανουαρίου πήγαν στο Αττικό νοσοκομείο που εφημέρευε, γιατί η 18χρονη Ελένη είχε πόνους στο στομάχι. Ήταν περίπου δέκα και μισή το βράδυ και υπήρχε πολύς κόσμος που περίμενε να εξεταστεί, λόγω της εφημερίας. Προμηθεύτηκαν το απαραίτητο εισιτήριο προτεραιότητας και περίμεναν τη σειρά τους.
Η Ελένη έδειχνε να υποφέρει και ο πατέρας της την συνόδεψε στην τουαλέτα δύο φορές. Την τρίτη φορά την άφησε να πάει μόνη της. Είχε αφήσει τη τσάντα της με τα προσωπικά της στοιχεία, στον χώρο αναμονής των εξωτερικών ιατρείων.
«Για μια στιγμή πήρα τα μάτια μου από την πόρτα και την περίμενα να βγει. Αφού πέρασαν περίπου δέκα λεπτά, την αναζήτησα» είπε στον ρεπόρτερ της εκπομπής.
«Πήγα στο μπάνιο και συνειδητοποίησα πως δεν ήταν εκεί. Ανάστατος βγήκα έξω στην είσοδο κι άρχισα να ρωτάω τον κόσμο. Οδηγοί ταξί που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην πιάτσα, μου είπαν ότι μια κοπέλα με τα χαρακτηριστικά της κόρης μου, είχε πάρει μια κούρσα με προορισμό την Αθήνα».
Για δυο ώρες ο πατέρας περίμενε στην πιάτσα μήπως και συναντήσει τον οδηγό που μετέφερε την Ελένη στην πόλη, κάτι που έγινε. Ο ταξιτζής του είπε πως άφησε την κόρη του σε συγκεκριμένο σημείο επί της οδού Αχαρνών. Γνωρίζοντας πως η Ελένη δεν είχε χρήματα μαζί της, τον ρώτησε με ποιο τρόπο τον πλήρωσε.
Εκείνος του απάντησε πως η νεαρή κοπέλα μπήκε σε κατάστημα ψιλικών , τηλεφώνησε σε κάποιον και τότε ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, βγήκε και του πλήρωσε το αντίτιμο της κούρσας.
Μες στην αγωνία ο πατέρας ειδοποίησε έναν συγγενή του και πήγαν μαζί στην Αχαρνών, να ψάξει για την Ελένη.
«Στο ψιλικατζίδικο συνάντησα έναν νεαρό υπάλληλο που μου είπε ότι δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ήξερε… Αν κάνουν κακό στο παιδί μου…» κατάφερε να ψελλίσει μπροστά στην κάμερα, ώσπου η φωνή του πνίγηκε στα δάκρυα.
«Την εξαφάνισαν νύχτα στην Αχαρνών…»
Ο Δημήτρης Ευσταθιάδης επέμεινε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος ψιλικών στην Αχαρνών, που είδε τελευταίος την κόρη του. Τον ειδοποίησαν και όταν έφτασε στο μαγαζί, του έδειξε την φωτογραφία της 18χρονης Ελένης. Εκείνος του απάντησε πως πράγματι είχε περάσει από εκεί, τη νύχτα που χάθηκε.
Ανέφερε πως η αγνοούμενη μπήκε στο μαγαζί του και τον ρώτησε αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο του. Κάλεσε κάποιον που της είπε να μιλήσει στον ιδιοκτήτη και όταν αυτός πήρε το τηλέφωνο, του ζήτησε να πληρώσει την κούρσα της κοπέλας. Ο πατέρας αναρωτήθηκε ποιο είναι αυτό το άτομο και ο ιδιοκτήτης αποκρίθηκε πως επρόκειτο για κάποιον τακτικό πελάτη του. Λίγες μέρες αργότερα ο ιδιοκτήτης τηλεφώνησε στον πατέρα και του είπε πως το συγκεκριμένο άτομο είχε περάσει από εκεί και τον είχε ενημερώσει για την εξαφάνιση. Εκείνος του απάντησε ότι η κοπέλα είχε επιστρέψει στο σπίτι της.
«Αυτός είναι αλλοδαπός. Ανησυχώ πάρα πολύ! Φοβάμαι μήπως το παιδί μου έχει μπλέξει άσχημα…» είπε στο «Τούνελ» ο πατέρας της κοπέλας.
«Ψάχνω τα βράδια με τη φωτογραφία της στα χέρια, σε περίεργα στέκια. Κάποιοι μου λένε πως την έχουν δει με άτομα που βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα. Τι της έχουν κάνει; Πρόσφατα είχα τα γενέθλια μου. Αποκλείεται να μην με έπαιρνε στο τηλέφωνο να μου ευχηθεί, γιατί με αγαπάει πάρα πολύ. Δεν την άφησαν ή της έχει συμβεί κάτι κακό…» κατέληξε συγκινημένος.
«Κινδυνεύει, βοηθήστε να τη σώσουμε…»
«Η Ελένη κινδυνεύει και μακάρι να αποδειχτεί ψέμα αυτό που θα πω, αλλά όλα δείχνουν πως έχει ήδη ενταχθεί σε επικίνδυνο περιβάλλον. Η ανησυχία του πατέρα της είναι μεγάλη και εύλογη…»
Με τα παραπάνω λόγια η νομική εκπρόσωπος της οικογένειας Βούλα Δημητριάδου, μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής, έδωσε την δική της εκδοχή.
Η ίδια γνώριζε και την μητέρα της Ελένης, που την έχασε σε τρυφερή ηλικία από την επάρατο νόσο.
«Ο ξαφνικός χαμός της εξαίρετης αυτής μητέρας, άφησε πολλά κενά στην αγνοούμενη κοπέλα, που δεν καλύφθηκαν όσο κι αν προσπάθησε ο πατέρας της να αναπληρώσει τη μητρική στοργή» τόνισε.
Ο πατέρας της 18χρονης Ελένης, είπε χαρακτηριστικά:
«Ήταν εννιά χρονών όταν έχασε τη μάνα της. Της έλειπε και της λείπει ακόμα. Της στοίχησε πολύ. Παλεύαμε με τον καρκίνο, γιατροί νοσοκομεία, τα ζούσε όλα αυτά ».
Η δικηγόρος ανέφερε στο «Τούνελ» πως η αγνοούμενη κοπέλα υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν θύμα εκμετάλλευσης στο χώρο εργασίας της.
«Υπάρχει μία δικογραφία που είναι σε εξέλιξη σε βαθμό κακουργήματος. Υπάρχουν άνθρωποι που ευθύνονται για τις επιλογές της Ελένης, που δεν είναι συνειδητές».
Η νομική σύμβουλος της οικογένειας απηύθυνε έκκληση σε όσους μπορούν να βοηθήσουν, έστω με μια πληροφορία στην εκπομπή, «για να σωθεί αυτό το παιδί, που θα μπορούσε να είναι το παιδί όλων μας».
