Οι... Αυστριακές αδελφές Αλεξανδρή "έλαμψαν" στο Μπακού

Η Άννα-Μαρία (αριστερά) και η Ειρήνη-Μαρίνα με τα αργυρά μετάλλια στο ντουέτο...

TOY NIKOY ΠANTAZΙΔΗ

• Συγχρονισμένη Κολύμβηση: Δικαιώθηκαν εκ του αποτελέσματος...

Η οικονομική κρίση και η πολιτική των μνημονίων έχουν κάνει την Ελλάδα να χάνει τα "καλύτερα μυαλά" της, που μεταναστεύουν για ένα καλύτερο αύριο, αλλά να που είδαμε κάτι ανάλογο και στον αθλητισμό, με πρωταγωνίστριες τρεις 15χρονες, που αυτές κι η οικογένειά τους είχαν το σθένος το 2012 να τα βάλουν με "αραχνιασμένο" κατεστημένο της διοίκησης Διαθεσόπουλου, των 30 και πλέον χρόνων στην "καρέκλα"!

Οι 18χρονες - σήμερα - Βολιώτισσες αθλήτριες της συγχρονισμένης κολύμβησης, οι τρίδυμες αδελφές Αλεξανδρή, "έλαμψαν" στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού, όχι με τα ελληνικά χρώματα, αλλά εκπροσωπώντας τη νέα "πατρίδα" τους, την Αυστρία! Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η οικογένεια Αλεξανδρή έχει κατακτήσει δύο μετάλλια στο Μπακού, όταν ολόκληρη η ελληνική αποστολή έχει μόνο ένα κι αυτό στο μη Ολυμπιακό άθλημα του καράτε.

Οι δύο από τις τρίδυμες αδελφές, η Άννα - Μαρία και η Ειρήνη - Μαρίνα, πήραν το αργυρό μετάλλιο στο ντουέτο, με την ελληνική εκπροσώπηση (Γιάνα Γκεοργκίεβα - Αθανασία Τσόλα) να βρίσκεται στην έκτη θέση, ενώ η Άννα - Μαρία Αλεξανδρή κατέκτησε και το χάλκινο μετάλλιο στο σόλο (6η η Αθανασία Τσόλα). Η οικογένεια Αλεξανδρή θα μπορούσε να κατακτήσει ενδεχομένως και τρίτο μετάλλιο, με τη Βασιλική να μένει... παραπονεμένη, αφού μετά το τραγικό τροχαίο εντός του "χωριού" στο Μπακού, αποδεκατίστηκε η αυστριακή ομάδα της συγχρονισμένης και δεν "κατέβηκε" στο ομαδικό.

Οι λόγοι της αποχώρησης από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας καταγράφονται στην επιστολή που έστειλε στην ΚΟΕ τον Ιούλιο του 2012, εκ μέρους των αθλητριών, η μητέρα τους, μουσικός στο επάγγελμα, Άρτεμις Αργυροπούλου. Να σημειωθεί ότι στην επιστολή "απάντησαν" με μακροσκελείς ανακοινώσεις τότε η διοίκηση της ΚΟΕ και οι ομοσπονδιακές προπονήτριες, χωρίς η ομοσπονδία να φροντίσει να την δημοσιοποιήσει! Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται το ποιος είχε τότε δίκιο...

Η επιστολή της αποχώρησης:

"Μετά τη συνεχιζόμενη κατάφωρη αδικία που επιδεικνύεται εις βάρος μας, εκ μέρους του προπονητικού Team και των υπευθύνων της Εθνικής ομάδος της Συγχρονισμένης Κολύμβησης δηλώνουμε ότι αποχωρούμε από την εθνική ομάδα για λόγους ηθικής τάξης, αξιοπρέπειας και μη αξιοκρατικών επιλογών.

Είμαστε 3 αθλήτριες οι οποίες από τριών ετών βρισκόμαστε στα κολυμβητήρια με συνεχείς και πλούσιες συμμετοχές και επιβραβεύσεις του τίμιου και αγνού αγώνα μας. Στόχος μας πάντοτε ήταν το 'ευ αγωνίζεσθαι' για τους εαυτούς μας, την οικογένεια μας, τους προπονητές μας, τις ομάδες μας, την πόλη του Βόλου, και τα τελευταία τρία χρόνια την Εθνική ομάδα.

Κατακτήσαμε μεταξύ άλλων, το χρυσό μετάλλιο στο solo και στο duetto στο Μεσογειακό Κύπελλο πέρσι στην Ιταλία και φέτος την τέταρτη & έκτη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών στην Ολλανδία (ήμασταν ηλικιακά οι πιο μικρές), Πανελλήνια Πρωταθλήματα, βραβευτήκαμε από τον ΠΣΑΤ (Πανελλήνιο σύλλογο αθλητικών συντακτών) με το έπαθλο κοινωνικής και αθλητικής προσφοράς (Δεκέμβριος του 2010) και περιμέναμε να δώσουμε πάλι χαρές και μετάλλια στην πατρίδα μας στους Μεσογειακούς Αγώνες φέτος το καλοκαίρι στην Ισπανία.

Όμως 'άλλαι αι βουλαί των υπευθύνων. Οι πρώτοι έσονται έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι'. Αντί για μας προτιμήθηκαν στα ατομικά αγωνίσματα άλλες, κυρίως αλλοδαπές αθλήτριες, με άγνωστα κριτήρια και αδιαφανείς μεθόδους. Κατόπιν αυτού και αφού δεν κριθήκαμε άξιες να εκπροσωπήσουμε την Εθνική μας ομάδα όπως ξέρουμε, αποχωρούμε με θλίψη από αυτή και ευχόμαστε καλή τύχη στους υπευθύνους της. Εμείς θα βρούμε τον δρόμο μας σε άλλα αγωνιστικά μονοπάτια, πάντα με πειθαρχία, ηθική, πίστη στον Θεό και καθαρή την ψυχή και την συνείδησή μας".