Με μια πολύ σημαντική ομιλία στη Βουλή, ο ευάγγελος Βενιζέλος κλείνει την καριέρα του ώς Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ενημερώνει τον λαό για την πραγματική διάσταση της "διαπραγμάτευσης" της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και για την τραγική θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Δημοσιεύουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Βενιζέλου, το οποίο έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το να ασχοληθεί κανείς με τις σαχλές "κόντρες" των πολιτικών αρχηγών και τους βλακώδεις λεονταρισμούς τους εις βάρος των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές σήμερα στη Βουλή συνέβη το εξής καταπληκτικό: μετά το προχτεσινό ηχηρό αδιέξοδο της συνάντησης των Βρυξελλών, ο κ. Τσίπρας ζήτησε να ενημερώσει τη Βουλή.
Αντί όμως να έρθει και να πει κάτι καινούργιο, κάτι συγκεκριμένο, κάτι ουσιαστικό, κάτι που να μην έχει ήδη ειπωθεί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα ελληνικά και τα διεθνή, αντί να πει κάτι που υπερβαίνει τα στερεότυπα του κυβερνητικού λόγου, ήρθε και επανέλαβε με μεταφυσική βεβαιότητα αυτά που έλεγε προεκλογικά και τις πρώτες μετεκλογικές εβδομάδες, ότι οπωσδήποτε θα επιτευχθεί συμφωνία, διότι όλοι θα υποχωρήσουν μπροστά στη σθεναρή στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, διότι σε τελική ανάλυση αποφασίζει μόνος του ο ελληνικός λαός, μόνη της η Ελληνική Βουλή, μόνη της η Ελληνική Κυβέρνηση.
Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε, δεν εντάσσεται σε μια λογική διαπραγμάτευσης. Εκτός κι αν αυτό που ήθελε να μας πει, ήταν το καταπληκτικό σχέδιο που σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία λέγεται «σχέδιο του Χότζα» που μας παρουσίασε, δηλαδή εάν προσέξατε, υπογράμμισε μόνο δύο από τα σκληρά μέτρα του κειμένου Γιούνκερ: την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αύξηση κατά 10 μονάδες του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ. Μόνο αυτά.
Μπορεί κανείς να υποθέσει εύλογα ότι αφού το σπίτι είναι γεμάτο από τα ζώα και η Κυβέρνηση ασφυκτιά, εάν βγάλουμε την αγελάδα θα αναπνεύσουμε, άρα αν καταφέρουμε να κρατήσουμε το ΕΚΑΣ και να μην αυξήσουμε υπερβολικά τον ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα, θα μπορούσαμε να είμαστε ικανοποιημένοι.
Εκτός κι αν ο κ. Τσίπρας θέλει να πει στη Βουλή σήμερα ότι δεσμεύεται και θέλει και η Βουλή να τον δεσμεύσει, πως δεν θα κάνει ούτε βήμα πίσω, από το κείμενο των 47 σελίδων που έστειλε η Κυβέρνηση προς τους θεσμούς, την τρόικα δηλαδή, θεωρώντας ότι αυτό κωδικοποιεί το πνεύμα και το νόημα των διαπραγματεύσεων που άρχισαν τον τελευταίο καιρό μετά την απομάκρυνση του κ. Βαρουφάκη και την αλλαγή της ομάδας των διαπραγματευτών.
Αξίζει να δει κανείς αυτό το κείμενο των 47 σελίδων και να το συγκρίνει με το καταραμένο e-mail Χαρδούβελη. Είχα πει σε μια τηλεοπτική εκπομπή «κρατήστε το, το e-mail Χαρδούβελη, θα δείτε ότι θα είναι παιδική εκδρομή, σε σχέση με την περιβόητη συμφωνία, η οποία θα είναι το τρένο του τρόμου».
Διότι θα ξεκινήσει με το πρώτο βαγόνι της μικρής συμφωνίας τώρα, μέχρι 30 Ιουνίου και θα συνεχιστεί με ένα μεγάλο συρμό τρόμου, το 3ο Μνημόνιο, γιατί ακόμη δεν έχουμε μιλήσει για τις χρηματοδοτικές ανάγκες από τον Αύγουστο και μετά, δεν έχουμε μιλήσει για το νέο δάνειο, για το πόσα λεφτά, ποιος θα τα δώσει, με ποιους όρους, για πόσο καιρό θα μείνει ακόμη η Ελλάδα στο Μνημόνιο, πόσα χρόνια. Όσους μήνες τρώει η Κυβέρνηση καθυστερώντας, τόσα χρόνια χρειαζόμαστε. Για κάθε μήνα καθυστέρησης, ένα χρόνο επιπλέον παραμονής στο Μνημόνιο.
Το καταπληκτικό είναι ότι η Κυβέρνηση μετά από 4,5 μήνες εμφανίζεται στην κατάσταση που είχα πει ότι ισχύει από τη δεύτερη εβδομάδα, από τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων. Ο απόλυτος στρατηγικός εγκλωβισμός. Ούτε εντολή ρήξης υπάρχει βεβαίως, ούτε πλειοψηφία μεταστροφής προς την υπευθυνότητα γι' αυτό υπάρχει η στροφή των 360 μοιρών, δηλαδή η πλήρης περιστροφή περί τον Άξονα, η οποία σε ζαλίζει, σε εξουδετερώνει. Είναι επικίνδυνη.
Και αντί να μας πει αν έχει γραμμή ως Κυβέρνηση, αν έχει δεδηλωμένη πλειοψηφία, αν μπορεί να συμφωνήσει με τον κυβερνητικό του εταίρο που του βγαίνει από τα αριστερά, μια που τώρα έχουν κοινή εθνικολαϊκιστική βάση και έτσι η υπερδεξιά έχει γίνει υπεραριστερά, με κοινό παρανομαστή την εθνικολαϊκιστική ανευθυνότητα. Αντί να μας πει αν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο, αν η χώρα έχει προοπτική, έρχεται και μας λέει να τοποθετηθεί η αντιπολίτευση.
Δεν μας λέει πως κατάφερε να φέρει τη χώρα σε θέση ρουά – ματ. Πως κατάφερε να την κολλήσει με την πλάτη στον τοίχο. Λέει να τοποθετηθούμε εμείς. Επί ποίου θέματος να τοποθετηθούμε; Τι θέλει να του πούμε; Μας έχει πει αυτός τι εισάγει στη Βουλή; Τι προτείνει στον ελληνικό λαό, ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, ως κάτι πρακτικό και συγκεκριμένο;
Λέμε το ιδεώδες; Το επιθυμητό; Μα το επιθυμητό ήταν πάντα κάτι εξαιρετικά ήπιο και φιλικό για τον ελληνικό λαό. Αλλά αυτό ήταν το δίλημμα που είχαμε; Εάν θα διαλέξουμε το καλό ή το κακό; Το δίλημμα ήταν αν θα πάμε σε σκληρά μέτρα για να σώσουμε την κατάσταση, ή σε απόλυτη καταστροφή.
Και δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει πραγματικά το δίλημμά του το ιστορικό, το προσωπικό, το κυβερνητικό, το κομματικό. Εάν η χώρα πάει έστω κατά λάθος σε καταστροφή, πως πρέπει να χαρακτηριστεί αυτή η συμπεριφορά και τι επιπτώσεις επιφέρει;
Εάν η Κυβέρνησή του οδηγηθεί σε αλλαγή πολιτικής και σε αποδοχή αναδρομικά της δικής μας πολιτικής, χωρίς να μπορεί να την εφαρμόσει αποτελεσματικά υπέρ της χώρας, αυτό πως λέγεται;
Υπάρχουν δυο λέξεις που δεν θέλω να τις πω, παρ' ότι εσείς, κυρίες και κύριοι της συμπολίτευσης, τις λέγατε με ευκολία και με μίσος και τις λέτε ακόμη και τώρα στην εξεταστική Επιτροπή, που ξεκίνησε ως εξεταστική Επιτροπή για τις προηγούμενες Κυβερνήσεις και άρα τις προηγούμενες επιλογές του ελληνικού λαού, αλλά θα εξελιχθεί σε εξεταστική Επιτροπή γι' αυτή την Κυβέρνηση και αυτές τις επιλογές.
Θέλετε τώρα συστράτευση από την αντιπολίτευση. Ποια αντιπολίτευση; Τη συκοφαντούμενη; Την υβριζόμενη; Την λοιδορούμενη; Και ποιος τη ζητάει τη συναίνεση; Ο κ. Τσίπρας; Της «Πρώτης φοράς δημοκρατία, πρώτης φοράς Αριστερά»; Ο εταίρος του ο κ. Καμμένος, με τον τρόπο που εμφανίστηκε προηγουμένως εδώ; Επιτιθέμενος; Απαξιώνοντας τα πάντα και κυρίως το θεσμικό περιβάλλον του κοινοβουλευτικού συστήματος;
Τι θα γίνει λοιπόν μπορείτε να μας πείτε; Έχετε γραμμή; Υπάρχει Κυβέρνηση με άποψη; Υπάρχει δεδηλωμένη πλειοψηφία που στηρίζει την Κυβέρνηση και προς ποια κατεύθυνση; Υπάρχει σχέδιο ή απλώς τρώμε το χρόνο, νομίζοντας ότι τον κερδίζουμε;
Για να πάμε από ακόμη χειρότερη θέση στην επόμενη φάση της διαπραγμάτευσης και μάλιστα της μεγάλης διαπραγμάτευσης, γιατί η χώρα θέλει δυστυχώς πλέον Μνημόνιο 3, νέο δάνειο.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές το Νοέμβριο του 2014 το Eurogroup αποφάσισε ότι η Ελλάδα στις 28 Φεβρουαρίου θα περάσει στο καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και άρα της σταδιακής και προστατευμένης επανόδου στις αγορές. Αυτό συνέβη γιατί η χώρα παρουσίαζε χάρις στις μεγάλες θυσίες των πολιτών της θετικό ρυθμό ανάπτυξης, πρωτογενές πλεόνασμα, ως διαρθρωτικό πλεόνασμα το καλύτερο διεθνώς, μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, θετικό ισοζύγιο απασχόλησης.
Απέμενε η συμφωνία σε ένα τελευταίο κατάλογο μέτρων, που λειτουργούσε διπλά: ως ολοκλήρωση της τελευταίας αναθεώρησης του Μνημονίου ώστε να καταβληθούν οι υπολειπόμενες δόσεις του ’14 και του ’15 και ως κατάλογος των δεσμεύσεων της χώρας κατά τη διάρκεια της προληπτικής πιστωτικής γραμμής.
Ίσχυε παράλληλα η δέσμευση του Eurogroup του ’12 για περαιτέρω παραμετρικές αλλαγές στο χρέος, ώστε να έχουμε περαιτέρω κούρεμα σε όρους καθαρής παρούσας αξίας, ως παρακολούθημα του καταραμένου PSI.
Είδα σήμερα να δημοσιεύεται ένα έγγραφο που σχετίζεται με την Ελληνική Κυβέρνηση για την αναδιάρθρωση, ή για την νέα απεικόνιση του ελληνικού χρέους, με ριζοσπαστικές ωραίες ιδέες. Αυτή είναι η εφαρμογή των όσων έχουμε κερδίσει το 2012 με το PSI και με την αναδιάρθρωση.
Το έγγραφο αυτό, το έχει συντάξει η Lazard. Το έχει συντάξει με εντολή μου, το έχω συζητήσει εις βάθος με τον κ. Pigasse και τον κ. Koen εδώ και πάρα πολλούς μήνες -πολλούς μήνες πριν τις εκλογές- και όλο αυτό βασίζεται στη λογική ότι το ελληνικό χρέος ως καθαρή παρούσα αξία, λόγω της μεγάλης διάρκειας και των μικρών επιτοκίων είναι πάρα πολύ μικρότερο από ό,τι νομίζουμε και άρα μπορούμε να το απεικονίσουμε διαφορετικά.
Να μειώσουμε το κεφάλαιο, να αυξήσουμε το επιτόκιο, το κόστος εξυπηρέτησης είναι το ίδιο. Ξέρετε πόσους τόκους πληρώναμε το 2010; 14 δις ευρώ. Ξέρετε πόσους πληρώνουμε φέτος; 5,5 δις ευρώ. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ουσιαστικό κούρεμα του χρέους κατά 60% πληρώνουμε λιγότερο από το 40%.
Αυτά τα μέτρα που αποτυπώθηκαν στο περιβόητο e-mail Χαρδούβελη, δεν περιελάμβαναν περικοπές μισθών και συντάξεων, μόνο δέσμευση διατήρησης των συντάξεων το 2016 και ’17, στο επίπεδο του 2015. Δεν υπήρχαν ομαδικές απολύσεις, υπήρχαν δημοσιονομικά μέτρα περίπου 1 δις, χωρίς αύξηση στον ΦΠΑ, με εξαίρεση τα ξενοδοχεία.
Τώρα τι λέει το έγγραφο της Κυβέρνησης, αφού επιδεινώθηκαν επί τέσσερις – πέντε μήνες όλα τα μεγέθη; Τώρα το έγγραφο της Κυβέρνησης είναι αυτό που λέει αύξηση του ΦΠΑ παντού, στα νησιά, στα ξενοδοχεία, στα τρόφιμα τα συσκευασμένα. Είναι αυτό που λέει αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, σημαντικές αλλαγές, ενοποίηση ταμείων, αλλαγές σε σχέση με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
Είναι αυτό που επαναφέρει την έκτακτη εισφορά και την αυξάνει σημαντικά για εισοδήματα άνω των 30.000 βάζει πάντα στο στόχαστρο τα μεσαία εισοδήματα. Φυσικά μιλάμε για διατήρηση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., για έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις, για ιδιωτικοποιήσεις. Και αυτό τι είναι; Είναι το σημείο εκκίνησης προφανώς της τελικής φάσης της διαπραγμάτευσης.
Είναι δυνατό να λέει μια Κυβέρνηση «έγραψα μόνη μου τη συμφωνία για να πάρω δάνειο»; Δεν έχει καμία λογική. Άρα θα προστεθούν μέτρα, δεν θα αφαιρεθούν στο έγγραφο της Κυβέρνησης. Να πάρετε κυρίες και κύριοι βουλευτές να συγκρίνετε το έγγραφο της Ελληνικής Κυβέρνηση των 47 σελίδων, με το e-mail Χαρδούβελη.
Το μεγάλο επιχείρημα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα. Μα το πρωτογενές πλεόνασμα, το συμφωνήσαμε το 2012 αριθμητικά στη μελέτη βιωσιμότητας του χρέους, για να μπορεί να μας δανειοδοτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γιατί πρέπει το ίδιο να έχει το τυπικό επιχείρημα, ότι το χρέος είναι βιώσιμο και άρα η χώρα χρηματοδοτήσιμη.
Τώρα το πρωτογενές πλεόνασμα μειώνεται γιατί; Γιατί έχει μειωθεί το χρέος; Γιατί έχουν αυξηθεί οι ρυθμοί ανάπτυξης; Ή γιατί δε μπορούμε να έχουμε παραπάνω; Δε μπορούμε να έχουμε παραπάνω. Λογικό. Δε μπορούμε και δεν πρέπει να έχουμε παραπάνω. Αλλά αυτό σημαίνει πολλά χρόνια παραμονής στο μνημόνιο πλέον. Διότι θα χρειαστούμε νέο δάνειο για την αναχρηματοδότηση του χρέους και για την κάλυψη του νέου ελλείμματος.
Διότι φυσικά παράγεται νέο έλλειμμα, δημοσιονομικό. Δεν πρόκειται για επιτυχία, πρόκειται για το αποτέλεσμα της επιδείνωσης όλων των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας.
Τι έχουμε 4,5 μήνες κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Τι έχουμε κερδίσει; Ποια είναι η σκληρή διαπραγμάτευση; Ποια είναι η πολιτική διαπραγμάτευση; Τώρα που άρχισαν οι ουσιαστικές αποφάσεις, μας αποκλείουν από παντού. Δε μας καλούν στο Βερολίνο.
Η τεχνική διαπραγμάτευση δεν ελήφθη υπ' όψιν λέει ο κ. Τσίπρας, ό,τι συζητήθηκε στο Brussels Group δεν επηρέασε σε τίποτα τους θεσμούς. Μεγάλη επιτυχία δηλαδή. Τι συζητάτε; Και η τρόικα τι απέγινε; Χάθηκε; Ή ζει και βασιλεύει;
Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου, λέγοντας ότι δε θα δεχθεί υφεσιακά μέτρα, με υπερηφάνεια και λεβεντιά οδήγησε ήδη τη χώρα σε ύφεση και σε απώλεια του πρωτογενούς πλεονάσματος, πριν καν μπούμε σε συζήτηση για μέτρα και εφαρμογή μέτρων. Η κυβέρνηση λέγοντας αρχικά –το θυμάστε;- ότι δε θέλει υπολειπόμενες δόσεις, έφερε τη χώρα στο αμήν και τώρα απειλεί ότι αν δε λάβει τις δόσεις δε θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Αλλά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περιμένουμε κάθε Τετάρτη τη σταγόνα του ELA. Και η προσδοκία ήταν να πάρουμε πολύ ELA ώστε οι Τράπεζες ν’ αγοράζουν με τα λεφτά της Φρανκφούρτης έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου να χρηματοδοτούν το Δημόσιο εις βάρος των καταθετών τους.
Η κυβέρνηση μπούκωσε την ελληνική κοινωνία επί 4,5 μήνες, με ψευτολεβέντικες απειλές, με σενάρια εκλογών και δημοψηφίσματος, με εσωκομματικές κόντρες, με ενδοκυβερνητικές τριβές, με προσωπικές ατζέντες των στελεχών της, κυβερνητικών και κοινοβουλευτικών. Και μας παρουσίασε μια καταπληκτική αφήγηση για το ποιος είναι καλός και ποιος κακός διεθνώς. Υπόδειγμα γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ανάλυσης.
Είναι οι καλοί Ρώσοι κατά της κακής Δύσης. Θα πάρουμε και προκαταβολή από τον αγωγό. Θα βοηθήσουν και οι Κινέζοι αγοράζοντας ομόλογα. Μετά, είναι οι καλοί Αμερικάνοι κατά των κακών Ευρωπαίων. Μετά, είναι η καλή κα Μέρκελ, τώρα δεν είναι η μαντάμ Μέρκελ, η καλή κα Μέρκελ, η φίλη μας, στον ώμο της οποίας ακουμπάμε και λέμε τον πόνο μας, έναντι του κακού κ. Σόιμπλε. Και ο κ. Γιουνκέρ μπαλαντέρ. Ήταν ο καλός Γιουνκέρ, ενώ οι άλλοι ήταν κακοί όπως ο κ. Ντάισεμπλουμ, αλλά τώρα έγινε κι ο Γιουνκέρ κακός.
Φοβερή ανάλυση δηλαδή. Συγκλονιστικού επιπέδου θεωρητικού και πολιτικού. Και αφού πήγε ο κ. Βαρουφάκης στο Πάσχα των Καθολικών και συνάντησε την κα Λαγκάρντ στην Ουάσινγκτον και της είπε «θα πληρώνουμε ad infinitum, εις το διηνεκές τις υποχρεώσεις μας», χθες έγινε η μεγάλη κίνηση πριν το Κούγκι, ανάψαμε το δαυλό. Ζητήσαμε από την κα Λαγκάρντ να δεχθεί να καταβάλλουμε τις δόσεις με το μοντέλο Ζάμπια, δηλαδή όλες μαζί στο τέλος Ιουνίου. Και είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ναι. Είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «ναι, βεβαίως».
Αυτό τι είναι; Ενισχύει σε τίποτα τη χώρα; Τη βοηθάει σε τίποτα; Ενοχλεί τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενοχλεί ας πούμε τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή της Ινδίας, μας εμφανίζει ως αναξιόπιστους και μας εμφανίζει ως μια κυβέρνηση και μια χώρα που κάνει φθηνά τεχνάσματα εσωτερικής κατανάλωσης.
Η λογική είναι ότι θα φοβηθούν, ότι τους απειλούμε με οικονομική αυτοκτονία και έχουμε βάλει το πιστόλι στον κρόταφο και από τον φόβο τους μην πιτσιλιστούν από τα αίματα, θα σπεύσουν να μας βοηθήσουν…
Η κυβέρνηση έχει φυσικά εγκαταλείψει τις προεκλογικές υποσχέσεις του προγράμματος Θεσσαλονίκης και όλα αυτά γιατί; Τι είναι το έγγραφο των 47 σελίδων; Το έχετε διαβάσει; Είναι καμιά πλήρης και ολοκληρωμένη συμφωνία; Έχει καμία λύση για το επενδυτικό πρόγραμμα; Για το αναπτυξιακό μέλλον; Έχει καμία λύση για το χρέος; Τίποτα δεν έχει. Είναι μια μικρή, ατελής συμφωνία προκειμένου να καταβληθούν οι δόσεις του τρέχοντος προγράμματος. χωρίς καμία πρόβλεψη όπως είπα για το χρέος, πλην θεωρητικών συζητήσεων στη δική μας λογική, εκεί που φτύνουν θα γλείψουν, θα παραδεχθούν ότι όλα πρέπει να υπολογίζονται σε καθαρή παρούσα αξία και θα ομολογήσουν ότι κουρέψαμε το χρέος κατά 180 δισεκατομμύρια σε καθαρή παρούσα αξία, 100% του σημερινού ΑΕΠ.
Καμία αναπτυξιακή πρόβλεψη, γιατί εδώ που τα λέμε και το πακέτο Γιουνκέρ θεωρητικού χαρακτήρα είναι, καμία πρόβλεψη για τις χρηματοδοτικές ανάγκες και για το πότε θα βγει η χώρα από το μνημόνιο. πότε θα βγει η χώρα από το μνημόνιο κ. Πρωθυπουργέ; Πότε; Ποιο είναι το σχέδιό σας, η επιδίωξή σας;
Τι θα γίνει μετά τις 30 Ιουνίου; Θα βγούμε την 1η Ιουλίου; Εμείς θέλαμε να βγούμε 1η Μαρτίου του 2015. Θα περιμένουμε να τελειώσει το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Έστω θα βγούμε το Μάρτιο του 2016; Μιλήστε, ποιος είναι ο ορίζοντας της χώρας, το σχέδιο; Πότε διεκδικεί προστατευμένη επάνοδο στις αγορές η χώρα; Τι της κομίζετε, τι της λέτε; Τι λέτε στον ελληνικό λαό;
Δυστυχώς, θυμηθείτε τι έλεγε η κυβέρνηση προεκλογικά και τις πρώτες μετεκλογικές μέρες, τις εύκολες. Τώρα δεν υπάρχει λύση για την ολοκλήρωση του μνημονίου 2 και δεν υπάρχει προετοιμασία για το μνημόνιο 3. Ακόμη είμαστε στον πρόλογο.
Και αν στόχος είναι να σερνόμαστε, να τρώμε σάρκες, εθνικό χρόνο, στο ενδιάμεσο θα έχει αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο η ελληνική οικονομία, η θέση μας θα έχει γίνει ακόμη χειρότερη διαπραγματευτικά. Ο καθένας μπορεί ν’ αξιολογήσει τ’ αποτελέσματα. Να συγκρίνει λόγια προεκλογικά και πρακτικά αποτελέσματα.
Αποδείχθηκε μια διπλή πολιτική απάτη. Ίσως για κάποιους αφελείς να είναι αυταπάτη. Κάποιοι όμως ήξεραν ή όφειλαν να γνωρίζουν. Απεδείχθη πρώτον, η προεκλογική απάτη. Δόθηκαν εν ψυχρώ ψευδείς υποσχέσεις, προτάθηκαν ψέματα, ψηφίστηκαν ψέματα.
Δεύτερον, απεδείχθη η μετεκλογική απάτη περί δήθεν διαπραγμάτευσης. Ενώ αποδεικνύεται ότι η μόνη διαπραγμάτευση που γίνεται είναι εσωκομματική και επικοινωνιακή με τη χώρα στριμωγμένη, με την πλάτη στον τοίχο. Ποιος θα πληρώσει κ. Τσίπρα το κόστος του χαμένου εξαμήνου, του εξαμήνου της οπισθοχώρησης; Πείτε τον στον ελληνικό λαό, στους Υπουργούς σας, στους Βουλευτές σας.
Απευθύνεστε πάλι σ’ εμάς και θέλετε να σας στηρίξουμε. Να μας πείτε επισήμως ποια είναι η άποψή σας για τις εκλογές και το δημοψήφισμα. Να σας στηρίξουμε. Πώς; Σε ποια στρατηγική; Υπάρχει κυβέρνηση με δηλωμένη πλειοψηφία για να συνάψει συμφωνία και να εμφανίσει ολοκληρωμένο σχέδιο; Δεν το είδαμε από την ομιλία του κ. Καμένου μάλιστα, εγώ θεωρώ ότι υπάρχει ευθέως ζήτημα δεδηλωμένης πλειοψηφίας στη Βουλή.
Κινηθήκατε σε τελείως διαφορετικές γραμμές. Εσείς είστε βέβαιος για μια συμφωνία συμβιβασμού. Ο άλλος κήρυξε την επανάσταση. Ύψωσε το λάβαρο. Πού συμφωνείτε; Με ποιο μοντέλο ανάπτυξης; Ποια αντίληψη για τους θεσμούς, για τη Βουλή, για την εξωτερική πολιτική, για την παιδεία, για τη Δημόσια Διοίκηση;
Υπάρχουν ακόμη περιθώρια γιατί εμείς έχουμε δυο πυλώνες στην πολιτική μας, την αλήθεια και την υπευθυνότητα. Αυτό πληρώνουμε. Θα το πληρώσετε όχι λόγω υπευθυνότητας, αλλά λόγω αντικειμενικής ευθύνης. Θα το πληρώσετε. Μη γελάτε! Να προετοιμάζεστε πολιτικά και ψυχολογικά γι’ αυτό που θα σας συμβεί.
Η πρώτη προϋπόθεση είναι να ζητήσετε συγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα προεκλογικά ψέματα και για τις μετεκλογικές επικοινωνιακές παραπλανήσεις.
Να αποδεχτείτε ρητά το πλαίσιο της δικής μας στρατηγικής. Να πείτε ρητά ότι «αυτό είναι το μόνο εφικτό, το μόνο ασφαλές».
Και αν έχετε Κυβέρνηση και πλειοψηφία στη Βουλή, τότε εμείς αρκούμεθα να μας ενημερώνετε, να σας λέμε τη γνώμη μας και βεβαίως να βοηθήσουμε στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, για να μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα, για να μην είμαστε στριμωγμένοι, για να μην είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι.
Ήρθατε να μας ζητήσετε να τοποθετηθούμε. Τοποθετούμαστε. Αυτή είναι η θέση μας. Είστε έτοιμος και ικανός να απαντήσετε; Είστε έτοιμος να διαλεχτείτε με την αντιπολίτευση στη βάση της εθνικής ανάγκης και της εθνικής στρατηγικής, της εθνικής συναίνεσης; Στη βάση της αλήθειας;
Εάν έχετε Κυβέρνηση -που δεν το αμφισβητώ αλλά θα φανεί αυτό στις κρίσιμες ψηφοφορίες επί της οριστικής τελικής συμφωνίας και του 3ου Μνημονίου- εμείς θέλουμε να είμαστε στην αντιπολίτευση. Αλλά να μετέχουμε στην εθνική προσπάθεια, γιατί έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου από το 2012 να μιλάω για την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.
Σας επισκέφθηκα στις 18 Φεβρουαρίου δυο μέρες πριν από τη συμφωνία την περιβόητη της 20ης Φεβρουαρίου. Σας έδωσα τα κείμενα και σας είπα «διαβάστε, να ξέρετε τι θα υπογράψει η Κυβέρνησή σας, τι δεσμεύσεις» και σας είπα «γιατί δεν κάνατε εξ αρχής το απλό: να ζητήσετε πολιτικά αυτά που θέλετε, αλλά μέσα στο χρονοδιάγραμμα της δεύτερης παράτασης, μέχρι 28 Φεβρουαρίου;»
Θα κερδίζαμε πολλά. Σας φέρονται πολύ καλύτερα από ό,τι φέρθηκαν σε εμάς, πάρα πολύ καλύτερα, σκανδαλωδώς καλύτερα στην Ευρώπη. Ναι, σκανδαλωδώς καλύτερα! Εάν εναντίον κάποιου στράφηκε η Ευρώπη, αυτή ήταν η προηγούμενη Κυβέρνηση. Αυτό θα το δείτε ανάγλυφα σε λίγο και επιπλέον σας είπα ότι ρωτήστε τι είχαμε αντιμετωπίσει ώστε να αξιοποιήσετε την εμπειρία σε μια εθνική λογική και σε μια εθνική διαπραγμάτευση.
Η αλαζονεία; Η αυταρέσκεια; Η ανευθυνότητα; Η προχειρότητα; Δεν σας άφησε. Τώρα ήρθαν τα δύσκολα. Είπε ο κ. Καμμένος και συμφωνώ: η σημερινή μέρα είναι ιστορική. Κρατήστε την στο ημερολόγιό σας. Θυμηθείτε αυτά που λέγοντα εδώ και καταγράφονται στα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, που είναι το Σώμα της εθνικής ιστορίας.
Κάθε λέξη μετράει, κάθε πρόταση μετράει. Κάθε παράλειψη μετράει. Και εδώ είμαστε να κάνουμε τον τελικό λογαριασμό ενώπιον του ελληνικού λαού και της ιστορίας.
Πηγή:www.reporter.gr
No comments:
Post a Comment