Δίχασε το Ευρωκοινοβούλιο η ομιλία Τσίπρα Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ

Αόριστος, στο ποιές είναι οι ακριβείς μεταρρυθμίσεις που προτίθεται να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να επιτευχθεί μία συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και δανειστών, εμφανίσθηκε, ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Κρατώντας ανά χείρας το «ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος και υποστηρίζοντας ότι αυτό το «ΟΧΙ» δεν σημαίνει «ρήξη με την Ευρώπη» αλλά «επιλογή επιστροφής στις αρχές της ευρωπαϊκής ενοποίησης, της αλληλεγγύης και της ισότητας», ο έλληνας πρωθυπουργός κατάφερε να διχάσει το Ευρωκοινοβούλιο, με την πτέρυγα των ακροδεξιών ευρωβουλευτών να ζητωκραυγάζουν, αναρτώντας ταμπέλες με το «ΟΧΙ» στα γραφεία τους και τους ευρωβουλευτές άλλων πολιτικών ομάδων, να γιουχάρουν, καθόλου κόσμια είναι η αλήθεια, τον έλληνα πρωθυπουργό.

Αλλοιώνοντας την έννοια του «ΟΧΙ» που ψήφισε ο ελληνικός λαός, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι έχει την αμέριστη συμπαράσταση των ελλήνων, να συνεχίσει η κυβέρνηση του την προσπάθεια, για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας, χωρίς την συνέχιση της λιτότητας και τα λάθη του παρελθόντος.

Ισχυρίσθηκε ότι, η προς ολοκλήρωση διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους εταίρους, επιδιώκει να επιβεβαιώσει  το γεγονός πως η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα απέτυχε και δεν οδήγησαν στην επίλυση της κρίσης.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόσθηκαν προγράμματα λιτότητας αλλά όχι όπως αυτά που εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, ενθυμούμενος ότι στα «μνημονιακά χρόνια» εκτοξεύθηκε η ανεργία και η φτώχεια στην Ελλάδα ενώ αυξήθηκε το δημόσιο χρέος.

Διεκδικούμε (σ.σ.;) είπε, συμφωνία που να προβλέπει αξιόπιστες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις από αυτούς, που έχουν την δυνατότητα να τις σηκώσουν. Με πολιτικές αναδιανομής, προς όφελος των αδυνάτων.

Επιβεβαίωσε το ότι, σήμερα, η Ελλάδα στέλνει προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, τοαίτημα για αναχρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, υποστηρίζοντας ότι, όλα τα χρήματα που δόθηκαν μέχρι τώρα, από τον Μηχανισμό,δεν πήγαν στον ελληνικό λαό αλλά για την διάσωση των ελληνικών και ευρωπαϊκών τραπεζών.

Η πρόταση μας περιλαμβάνει αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις και με το κατά δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις, ανέφερε.

«Δεν είμαι από τους πολιτικούς που ισχυρίζονται ότι για όλα φταίνε οι κακοί ξένοι» αλλά ισχυρίσθηκε ότι, καμία από τις μεταρρυθμίσεις που πρότειναν οι δανειστές, δεν ωφέλησε την αποτελεσματικότητα και την λειτουργία της κρατικής μηχανής.

Κλείνοντας δε την πρωτολογία του, ο έλληνας πρωθυπουργός, διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση του δεν θέλει να συγκρουσθεί με την Ευρώπη, ότι η ελληνική κρίση αποτελεί ευρωπαϊκό πρόβλημα που απαιτεί μία ευρωπαϊκή λύση και κάλεσε τους ευρωπαίους να βρουν, μαζί με την Ελλάδα, έναν γόνιμο και έντιμο συμβιβασμό, για να αποφευχθεί η διαίρεση της Ευρώπης.

Στρασβούργο: Νίκος Ρούσσης

Πηγή:www.reporter.gr

Ο ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΣΣΗΣ,Αποκαθηλώνει Ντόρα Μπακογιάννη-Κούβελου-Μητσοτάκη στο ΦΒ

Αποκαθήλωση (5) Ντόρα Μπακογιάννη-Κούβελου-Μητσοτάκη

Πρώτη φορά που γνώρισα από κοντά την Ντοράκλα ήτανε στην ...Κωνσταντινούπολη.
Ητανε μέλος της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στην Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου επικεφαλής ήταν ο μετέπειτα υφυπουργός άμυνας της Πασοκικής κυβέρνησης Θόδωρος Κοτσώνης, τον οποίον αργότερα, όταν η Ντόρα πήγε στο ΥΠΕΞ κάπου τον βόλεψε στον κρατικό μηχανισμό.
Υπήρχε μία τριήμερη συνάντηση εκεί, στην Κωνσταντινούπολη, βουλευτών-μελών της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, την οποία ήμουνα υποχρεωμένος να παρακολουθήσω ως εκπρόσωπος Τύπου του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα και απεσταλμένος του Καναλιού της Βουλής.
Την πρώτη ημέρα επισκεφθήκαμε όλοι μαζί το Πατριαρχειο, συναντήσαμε τον Βαρθολομαίο, κάτσαμε γύρω-γύρω, σε κάτι καρέκλες, σαν να είμαστε σε κηδεία, όταν ο ...Αγιότατος "κάρφωσε" στους παρευρισκόμενους την Ντόρα λέγοντας.
"Ελπίζω να πηγαίνει καλά ο γάμος σας, μετά την ευλογία που ζητήσατε και λάβατε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο"
Επεσε σιγή στην εκλεκτή ομήγυρη και εγώ κατάλαβα ότι, η Ντόρα είχε ζητήσει την ευχή του Πατριάρχη στη ζούλα, όχι για να ευτυχίσει με τον Ισίδωρο αλλά για να έχει άκρες με το Πατριαρχείο.
Το ίδιο βράδυ, με έξοδα της Βουλής των Ελλήνων (που ήτανε στα μπεργκέτια της τότε), όλη η αντιπροσωπεία φάγαμε σ' ένα ονομαστό εστιατόριο στο "Πέρα" της Κωνσταντινούπολης.
Να τα μικρά πιατάκια με τους μεζέδες, να οι ρακές, να τα κεμπάπ, άπαντες ξεκωλιασθήκανε στο φαί.
Το πουλμανάκι της ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη μας μετέφερε, μετά το γεύμα, στο ξενοδοχείο "Χιλτον" αλλά εγώ είχα αρχίσει να αισθάνομαι άσχημα, σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορώ ν' ανταποκριθώ στο επίμονο ερωτικό φλέρτ της κυρίας Κοτσώνη.
Ωραία γυναίκα και καυλιάρα, δεν λέω αλλά το στομάχι μου έφερνε κάτι περίεργες βόλτες και σαν να είχα πυρετό.
Πήγα, γρήγορα-γρήγορα, στο δωμάτιο μου και έπεσα με τα ρούχα στο κρεβάτι.
Κατά τις τέσσερις το πρωϊ ξύπνησα κάθιδρος, με ρίγη, υψηλό πυρετό και κάθε τρείς και λίγο, πήγαινα στην τουαλέττα και ξέρναγα.
Ητανε προφανές...
Είχα πάθει τροφική δηλητηρίαση.
"Χίλτον" ήτανε αυτό, πήρα τηλέφωνο στην ρεσεψιον και ζήτησα, στ' αγγλικά, έναν γιατρό.
Γιες σερ, γιες σέρ, γκουτνάΪτ σέρ, μου έλεγε ο ρεσεψιονίστας και έκλεινε το τηλέφωνο.
Πήγα στο μίνι μπάρ του δωματίου...
Εβγαλα από μέσα ότι οινοπνευματώδες είχε, το έρριξα μέσα σε μία σαμπανιέρα που υπήρχε εκεί, κι' άρχισα τις εντριβές σ' όλο μου το σώμα.
Υστερα έβαλα όλα μου τα ρούχα και κουκουλώθηκα κάτω από τα σκεπάσματα στο κρεβάτι.
Πέρασα όλη την νύχτα άγρυπνος, να ιδρώνω, να ξανατρίβομαι, ν' αλλάζω ρούχα μέχρι το πρωί στις οκτώ, όπου παραπατώντας κατέβηκα στο "λόμπυ" να φάω πρωϊνό να στυλωθώ.
Σόρρυ που άργησα, μου λέει με κάτι κολυβοεγγλέζικα ο σερβιτόρος, αλλά είχα πάει σαμπάνια και χαβιάρι στη σουΪτα του Τζεμ, όπου βρίσκεται μαζί με την κυρία ...Μπακογιάννης.
Δεν πειράζει ρε, του λέω, πόση ώρα είναι εκεί μέσα οι δυό τους.
Ε, είναι καμιά ώρα, μου απαντά και μιλάνε για ...χαλιά.
Μούκατσε στο λαιμό, το ψωμάκι με το βούτυρο και το μελι.
Τι χαλιά μου λες ρε, ο Τζέμ είναι ο υπουργός εξωτερικών σας και η Μπακογιάννης ελληνίδα βουλευτίνα.
Γιες σερ, γιες σερ, μου λέει ο σερβιτόρος, μιλάνε για εμπόριο χαλιών που θα κάνει το σύζυγο της κυρίας Μπακογιάννης, από Τουρκία σε Ελλάδα.
Εφαγα άρον-άρον, ήπια κι' ένα καφέ, ανέβηκα στο σαλόνι του ξενοδοχείου και σωριάσθηκα σ' έναν καναπέ.
Σ' έναν άλλο καναπέ, απέναντι μου, η Ντόρα αγκαλιά με τον Ισίδωρο, να χασκογελάνε αλλα εγώ δεν είχα κουράγιο να κουνήσω.
Εκείνη ακριβώς την ώρα "έσκασε" ο γελοίος ο Θόδωρος Κοτσώνης.
Δημοσιογράφος είσαι συ μωρέ, μου λέει, που κάθεσαι εδώ και προ ολίγου, η κυρία Μπακογάννη ολοκλήρωσε μία μυστική συνάντηση με τον Ισμαήλ Τζέμ και δεν πας να την ρωτήσεις τι είπανε.
Κυρία Μπακογιάννη, φώναξε δυνατά, εδώ ο κύριος Ρούσσης, απορεί τι είπατε τόση ώρα με τον Ισμαήλ Τζέμ στη σουΪτα του.
Μα γιατί απορείτε και δεν έρχεσθε να με ρωτήσετε κύριε Ρούσση, απάντησε μεγαλοπρεπώς η Ντόρα.
Για την ελληνοτουρκική φιλία μιλούσαμε, κοπιάστε να σας πώ λεπτομέρειες.
Ακούστε κυρία Μπακογιάννη, ψέλισα.
Γνωρίζω πολύ καλά το τι συζητήσατε με τον κύριο Τζέμ, αλλά αν μου στρώσετε κι' εμένα ένα χαλί να έλθω μπουσουλώντας μέχρι εκεί, ευχαρίστως να το συζητήσουμε το θέμα.
Το ηλίθιο χαμόγελο του Ισίδωρου "πάγωσε" στα χείλη του, το βλέμμα της Ντόρας σκοτείνιασε και όλο αυτό το παρασκήνιο γράφθηκε στην εφημερίδα "Ποντίκι" της εποχής.
.......συνεχίζεται!!!!

Μπακογιάννη: Φοβάμαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει δέκα φορές χειρότερο μνημόνιο

Φόβους ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έρθει μνημόνιο δέκα φορές χειρότερο εξέφρασε η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη.

NEWPOST.GR

Ενας άλλος ...Αντώνης Tου ΝΪΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ

Τον έβλεπα συχνά τα βράδια, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολιτευσης, να κάθεται μόνος του σ' ένα τραπέζι, μ' ένα μισόκιλο κρασί, ψωμί και μερικές ελιές μπροστά του, στην ταβέρνα που είχε ο αδελφός του, εκεί πίσω από την σημερινή ΓΑΔΑ, στους Αμπελόκηπους.Είχε μονίμως το κεφάλι σκυφτό πάνω σε κάτι χαρτιά και όλο έγραφε, σκιτζάριζε και δεν έλεγε κουβέντα σε άνθρωπο.

Μου κέντρισε το ενδιαφέρον αλλά η όλη στάση του δεν μου επέτρεπε να τον πλησιάσω.

Μ' όλη μου την διακριτικότητα, ρώτησα και έμαθαΑντώνης Ταβάνης ήταν το όνομα του, ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο όταν μπουκάρισαν τα τάνκς της Χούντας, συνελήφθη, φυλακίσθηκε και βασανίσθηκε, απ' ότι μου είπαν, σκληρά στην Ασφάλεια.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η ταβέρνα του αδελφού του έκλεισε και δεν τον ξαναείδα.
Εκείνο το βράδυ, που ενάμισυ εκατομμύριο κόσμος διαδήλωνε και έκανε την Αθήνα να τρέμει, διαμαρτυρόμενος για τη δολοφονία του Μιχάλη του Καλτεζά από έναν κωλόμπατσο, βρισκόμουνα στις πρώτες γραμμές των διαδηλωτών.Απέναντι παρατεταγμένες οι διμοιρίες των ΜΑΤ, φωτιές και δακρυγόνα, πολεμική ατμόσφαιρα....Ξαφνικά, μία φιγούρα ξέκοψε από τον κύριο όγκο της διαδήλωσης και κατευθύνθηκε προς τους πάνοπλους Ματατζήδες.
Θα τον αναγνώριζα ανάμεσα σε χίλιους.Ηταν ο Αντώνης, μ' ένα μισοάδειο μπουκάλι ούζο στο χέρι, που έκανε κατά μέτωπο επίθεση στις ...διμοιρίες, κραυγάζοντας "Φασίστες, κουφάλες, δολοφόνοι.."
Τον έλειωσαν στο ξύλο...
Σχεδόν ημιθανή τον μπουζούριασαν σε μία αστυνομική κλούβα και απ' ότι έμαθα εκ των υστέρων, πέρασε δυό μήνες στο νοσοκομείο μέχρι να συνέλθει.
Οι εφημερίδες, την άλλη μέρα, έγραψαν ότι η δολοφονία του Καλτεζά έβγαλε στο δρόμο, την γενιά του Πολυτεχνείου.
Δεν έγινε βέβαια καμία αναφορά στον Αντώνη....
Κάποια στιγμή έμαθα από έναν φίλο ότι είχε εγκατασταθεί στο Παρίσι και είχε κάνει, μάλιστα, κάτι πετυχημένες εκθέσεις με "κολάζ".
Εύχομαι να ζεί και να είναι καλά...
Βλέποντας, όμως, σήμερα, δηλωμενους φασίστες να παρελαύνουν, να προπηλακίζουν και να προκαλούν όλο τον κόσμο, χωρίς ουτε ένας να βρίσκεται, για την τιμή των "δημοκρατικών όπλων", να επιτεθεί εναντίον τους, μ' ένα μισοάδειο μπουκάλι ούζο στο χέρι και κραυγάζοντας "Φασίστες, κουφάλες, δολοφόνοι", τον θυμήθηκα....και κατάλαβα ότι Αντώνηδες, αυτού του φυράματος κι' αυτής της ψυχής, δεν υπάρχουν πλέον σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

Το πήραμε απο τη σελίδα στο ΦΒ του Nikos Roussis

Απόφαση-ροχάλα, προς την ελληνική δικαιοσύνη και τους παρτάκηδες νεοέλληνες, έβγαλε πριν λίγο το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Γράφει στο ΦΒ ο

Nikos Roussis

Απόφαση-ροχάλα, προς την ελληνική δικαιοσύνη και τους παρτάκηδες νεοέλληνες, έβγαλε πριν λίγο το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Εκδικάζοντας την προσφυγή της ΙΒ, η οποία είχε απολυθεί από την δουλειά της επειδή αποκάλυψε ότι ήταν φορέας του Εϊτζ, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκρινε ότι η εν λόγω πράξη, που έγινε αποδεκτή, ως νομιμη, από την ελληνική Δικαιοσύνη ήταν αντίθετη προς τη Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και καταδίκασε την Ελλάδα, τόσον για παραβίαση των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις όσον και για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
Υποχρέωσε δε την Ελλάδα να καταβάλλει στην δικαιωθείσα, συνολική αποζημίωση 14.340 ευρώ για ηθική και υλική βλάβη.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσφεύγουσα υπήρξε θέμα διάκρισης εξαιτίας της κατάστασης της υγείας της καί ότι τα εθνικά δικαστήρια είχαν βασίσει την απόφαση τους, να εγκρίνουν ως νόμιμη την απόλυση της, σε ανακριβείς πληροφορίες, οτι δηλαδή υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας.
Η Ι.Β εργάζονταν, από το 2001, σε μία επιχείρηση κατασκευής κοσμημάτων στην Αθήνα με 70 συνολικα εργαζόμενους και το 2005 γνωστοποίησε σε τρείς από τους συναδέλφους της ότι έχει προσβληθεί από τον ιό του Εϊτζ.
Τριάντα τρείς από τους συναδέλφους της έστειλαν επιστολή στον ιδιοκτήτη-επιχειρηματία, ζητώντας την απόλυση της Ι.Β, για να προστατευθεί η υγεία τους.
Παρά τις προσπάθειες του εργοδότη, που κάλεσε ειδικούς να τους εξηγήσουν το ότι δεν κινδύνευαν από μετάδοση της ασθένειας, οι συνάδελφοι της ΙΒ επέμεναν στην άποψη τους και η ΙΒ απολύθηκε.
Προσέφυγε στα ελληνικά δικαστήρια και πρωτοδίκως η απόλυση της κρίθηκε παρανομη αλλά στο Εφετείο, όπου προσέφυγαν ο εργοδότης και οι συνάδελφοι της, η απόλυση της έγινε αποδεκτή, γεγονός που επικυρώθηκε και με σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου, στις 17 Μαρτίου 2009, με το σκεπτικό ότι "η καταγγελία της σύμβασης της ΙΒ δεν είναι παράνομη, εφόσον δικαιολογείται από το συμφέρον του εργοδότη και την αποκατάσταση της αρμονικής συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων και την ομαλή λειτουργία της εταιρίας."

Εκδικάζοντας την προσφυγή της ΙΒ, η οποία είχε απολυθεί από την δουλειά της επειδή αποκάλυψε ότι ήταν φορέας του Εϊτζ, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκρινε ότι η εν λόγω πράξη, που έγινε αποδεκτή, ως νομιμη, από την ελληνική Δικαιοσύνη ήταν αντίθετη προς τη Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και καταδίκασε την Ελλάδα, τόσον για παραβίαση των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις όσον και για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
Υποχρέωσε δε την Ελλάδα να καταβάλλει στην δικαιωθείσα, συνολική αποζημίωση 14.340 ευρώ για ηθική και υλική βλάβη.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσφεύγουσα υπήρξε θέμα διάκρισης εξαιτίας της κατάστασης της υγείας της καί ότι τα εθνικά δικαστήρια είχαν βασίσει την απόφαση τους, να εγκρίνουν ως νόμιμη την απόλυση της, σε ανακριβείς πληροφορίες, οτι δηλαδή υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας.
Η Ι.Β εργάζονταν, από το 2001, σε μία επιχείρηση κατασκευής κοσμημάτων στην Αθήνα με 70 συνολικα εργαζόμενους και το 2005 γνωστοποίησε σε τρείς από τους συναδέλφους της ότι έχει προσβληθεί από τον ιό του Εϊτζ.
Τριάντα τρείς από τους συναδέλφους της έστειλαν επιστολή στον ιδιοκτήτη-επιχειρηματία, ζητώντας την απόλυση της Ι.Β, για να προστατευθεί η υγεία τους.
Παρά τις προσπάθειες του εργοδότη, που κάλεσε ειδικούς να τους εξηγήσουν το ότι δεν κινδύνευαν από μετάδοση της ασθένειας, οι συνάδελφοι της ΙΒ επέμεναν στην άποψη τους και η ΙΒ απολύθηκε.
Προσέφυγε στα ελληνικά δικαστήρια και πρωτοδίκως η απόλυση της κρίθηκε παρανομη αλλά στο Εφετείο, όπου προσέφυγαν ο εργοδότης και οι συνάδελφοι της, η απόλυση της έγινε αποδεκτή, γεγονός που επικυρώθηκε και με σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου, στις 17 Μαρτίου 2009, με το σκεπτικό ότι "η καταγγελία της σύμβασης της ΙΒ δεν είναι παράνομη, εφόσον δικαιολογείται από το συμφέρον του εργοδότη και την αποκατάσταση της αρμονικής συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων και την ομαλή λειτουργία της εταιρίας."

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΜΙΣΗΣΑΝ...ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ ΟΥΔΕΙΣ

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Tα !!!!!!!!! δικά μου, βεβαίως!-*)


Γράφει ο




  Nikos Roussis 

Προσωπικώς, δεν μου κάνει καμία εντύπωση η “αποκάλυψη”ότι o εκδότης..Φώτης Μπόμπολας αποχώρησε από τις «Επιχειρήσεις Ψυχαγωγίας ΣΤΟΑ» αφού μεταβίβασε τις μετοχές της εταιρείας στον Αλέξανδρο Τσοχατζόπουλο, παίρνοντας σε αντάλλαγμα 400.000 ευρώ “μαύρα” χρήματα που δεν δηλώθηκαν πουθενά.

* Την πρώτη φορά που άκουσα για τα “μαύρα” ήταν μία ημέρα του Οκτωβρίου 1988, που αντίκρυσα τον εκδότη της αριστερής εφημερίδας “Πρώτη” και μεγαλοεργολάβο της εποχής, Χρήστο Καλογρίτσα, για να γνωρισθούμε και να βάλλει την σφραγίδα του στην πρόσληψη μου.
Παρόντος του επικεφαλής του Λογιστηρίου της εφημερίδας (παλαιού Κνίτη) Αντώνη Μαλάμη κι' αμέσως μετά την πρώτη χειραψία μου είπε:
Θα παίρνεις τόσα από το “μισθολόγιο” κι' ένα κομμάτι των αποδοχών σου, θα τα παίρνεις “μαύρα”, για να μην φαίνεται το ύψος των απολαβών σου και δυσαρεστηθούν οι πολιτικοί συντάκτες.
Τι θα πεί “μαύρα” τον ρώτησα κι' έβαλε τα γέλια...
Να ρε παιδάκι μου, εκτός από το μισθό σου θα παίρνεις κάθε μήνα κι' ένα ποσό, χωρίς παραστατικά και χωρίς δελτίο παροχής υπηρεσιών.
Εξη μήνες άνεργος, μετά την θορυβώδη αποχώρηση μου, ύστερα από 12 χρόνια αόκνου εργασίας στον Οργανισμό Λαμπράκη, με τον πατέρα μου στο νοσοκομείο με σπασμένη λεκάνη, μ' έναν αδελφό αδύναμο να δουλέψει και μία μάννα αιωνίως...φιλάσθενη, δεν είχα και πολλά περιθώρια, ν' αρνηθώ την ευγενική αυτή πρόταση.
Δούλεψα, συνεισφέροντας με πολλές και μεγάλες αποκαλύψεις σ' αυτή την εφημερίδα, μέχρι το 1990 που την έκλεισε ο μακαρίτης ο Χαρίλαος Φλωράκης, επειδή, ο τότε διευθυντής της Νίκος Τσαγκρής, αρνήθηκε να αφιερώσει ένα ολόκληρο δισέλιδο, για την δημοσίευση όλης της ομιλίας του.
...κι' έβαλε διευθυντή το σημερινό αστέρι της τηλεοπτικής οθόνης Παύλο Τσίμα για να την κλείσει οριστικά μέσα σε μία εβδομάδα.
Αυτή όμως είναι μία άλλη ιστορία...
* Εκεί γύρω στο 1992 και αφού είχα περάσει μία διετία συνεργαζόμενος, με “μπλογκάκι” με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, με φώναξε ο Γιάννης Ρουμπάτης, ο οποίος είχε μία ραδιοφωνική εκπομπή στο Σκάϊ με τίτλο “Κι' αύριο ημέρα είναι” και μου πρότεινε να με εντάξει στην δημοσιογραφική του ομάδα. 
Δέχθηκα, χωρίς δεύτερη κουβέντα και συμφώνησα να πάω την άλλη μέρα, να γνωρίσω τον Γιάννη Αλαφούζο, για να κανονίσουμε τα της πληρωμής.
Οποία έκπληξη...
Θα παίρνεις τόσα στο μισθολόγιο, τόσα με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και τόσα “μαύρα” που είπε ο Αλαφούζος.
Βλέποντας την διάθεση μου ν' αντιδράσω, το αφεντικό χαμογέλασε και μου διευκρίνισε ότι όλοι οι συνεργάτες του σταθμού αμείβονταν μ' αυτον τον τρόπο.
...και ξεκίνησα να δουλεύω στο Σκάι όπου, από ένα διάστημα και μετά, έβγαινα σαν τον ...Μουεζίνη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σταθμού που παρουσίαζε ο Αρης Πορτοσάλτε, και αποκάλυπτα στους ακροατές λεπτομέρειες, γύρω από το σκάνδαλο που είχε στήσει τότε ο Μητσοτάκης, για την πώληση της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην Ιταλική μαφία της Καλτεστρούτσι.
Τα δύο περίπου χρόνια που δούλεψα εκεί θυμάμαι, κάθε πρώτη του μηνός, όλα τα μεγάλα δημοσιογραφικά ονόματα του Σταθμού εκείνης της εποχής, να στέκονται μπροστά από ένα γυάλινο κουβούκλιο, όπου μέσα βρίσκονταν η σέξυ ταμίας της επιχείρησης, η οποία και τους έδινε τα “μαύρα”, παίρνοντας τα με τις χούφτες, μέσα από μία επίσης μαύρη σακούλα.
Αλλοί έπαιρναν εκατομμύρια δραχμές, άλλοι κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες και εγώ τις 80.000 δραχμές που μου αναλογούσαν.
* Με “μαύρα”, χωρίς μισθολόγιο και κρατήσεις, πλήρωνε τους δημοσιογράφους και το προσωπικό και ο Μπίγκ Μάκ (Μακης Ψωμιάδης), με τον οποίο “ευτύχησα να συνεργασθώ” για ένα δίμηνο, όταν έβγαλε την εφ
Η εικόνα που παρουσίαζε την ημέρα της πληρωμής ήταν σουρεαλιστική...
Καθόνταν στο γραφείο του και αποπίσω ο τοίχος ήταν ντίγκα στις χριστιανικές εικόνες. 
Απαραίτητο “αξεσουάρ” του γραφείου του το ιπποδρομιακό περιοδικό “Γκανιάν” διότι, εκτός των άλλων, ο κύριος Μάκης ήταν και ιδιοκτήτης αλόγων του ιπποδρόμου και στοιχημάτιζε μεγάλα ποσά στα άλογα του, είτε για να κερδίσουν αν ήταν ασουάΪντερ είτε για να χάσουν αν ήταν φαβορί.
Δίπλα του οι μαύρες σακούλες με το “χρήμα”, απόπου ο κύριος Μάκης, με την πουράκλα στο στόμα, έβγαζε τα πεντοχίλιαρα, τα φυλλομετρούσε σαν να ήταν μαρουλόφυλα και μας πλήρωνε.
Κατάντια, το ξέρω, αλλά αν ο πατέρας σου έχει εμφανίσει καρκίνο και χρειάζεται φάρμακα και νοσηλεία, τι μπορείς να κάνεις;
* Προφανώς “μαύρα” ήτανε κι' αυτά που προσπάθησε να βγάλλει λάθρα στην Ελβετία ο νεόκοπος εκδότης Θέμος Αναστασιάδης και μην μου πείτε ότι δεν ήταν “μαύρα” τα λεφτά που έδιναν, τον καιρό της βασιλείας του λάϊφ στάϊλ, οι εταιρίες επικοινωνίας στους δημοσιογράφους, για να κάνουν στημμένες συνεντεύξεις με επιχειρηματίες-πελάτες τους, σε περιοδικά όπως το “ΜΕΝ” και το “Νιτρο”.
Τώρα, όλοι δείχνουν να πέφτουν από τα σύνεφα που αποδέκτης των 400.000 ευρώ “μαύρα” ήτανε ένας αξιοπρεπής κατά τα άλλα εκδότης, ο Φώτης Μπόμπολας.
Γιατί απορείτε ρε παιδιά; Κανείς από τις σημερινές δημοσιογραφάρες δεν έχει ενθυλακώσει “μαύρα”; Κανείς δεν πήρε χαμπάρι ότι, από την στιγμή που μία επιχείρηση πληρώνει σε “μαύρα”, με .... “μαύρα” θα νταλαβερίζεται; 
...και πότε το ελληνικό κράτος ασχολήθηκε σοβαρά με την κυκλοφορία του “μαύρου χρήματος” ( που κατά τα λεγόμενα των ειδικών προέρχεται από παράνομες δραστηριότητες, όπως είναι η πορνεία, τα ναρκωτικά και το εμπόριο όπλων), στα ταμεία των εκδοτικών επιχειρήσεων.
Διότι η κυκλοφορία του “μαύρου χρήματος” στα ταμεία των πολιτικών κομμάτων είναι μία άλλη ιστορία....

( From EVAS MAR page in Face book.)