- Αρέσει σε 9 άτομα.
Θανάσης Παυλόπουλος Έτσι ακριβώς ! Πολλά θα είχαμε προλάβει να περιορίσουμε
τότε, αν υπήρχε η ελάχιστη πολιτικη συναίνεση ..
Πριν από 13 λεπτά · ·
2
Ioannis Vlachos σωστά ενώ τώρα όλα κυλούν φυσιολογικά!!!!! και σαφώς δεν τίθετα
ι τέτοιο ζήτημα ε΄??? το άλλο με τον τοτό το γνωρίζετε κύριε υπουργέ????
Πριν από 10 λεπτά · · 2
Dim Papageorgiou Kaiγιατί Γιαννάκη μου την κοπανησατε νυχτα και δεν καθήσατε
να μας σωσετε; Γιατί τα ΤΕΜΠΕ τα έδινες στους εκατομμυριούχους και αφησατε τις
μικρομεσαιες επιχειρησεις να κλείσουν..; Τέτοια εποχή δεν κλείσατε τη βουλή;
Ή νωρίτερα.. Δυστυχως οι φυλακές γέμισαν με αθωους που χρεωκόπησαν..
Καλοφάγωτα τα όσα πήρατε αλλά μη προκαλείτε..
Πριν από 9 λεπτά · · 2
Ioannis Vlachos εδώ βλέπουμε τα χειροτερα!!!!!! η βουλη να κλεινει κυβερνηση
να εγκλεγεται απο τουσ ιδιουσ χωρισ καν ο λαος να συμμετεχει που εχουν
συμβει αυτα κατσε να θυμιθω............ α ναι σε αυτην την δημοκρατικη χωρα!!!!
που αλλου!!
Πριν από 6 λεπτά · · 1
Angelos Bavellas Στο χωριό μου .. Στην Πλάκα στους Αέρηδες λένε συνηθως:
ΚΡΕΙΤΟΝ ΤΟ ΣΙΓΑΝ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ
Ioannis Vlachos ολοι οι πολιτικοι του δικομματισμου σε τετοιες ωρες παντα
ερχονται πιο κοντα στον πολιτη!!!!ειναι πολυ συγκινητικό.!!!! αφου τα βλεπω
και δεν μπορω να κρατηθω!!!
Πριν από 4 λεπτά ·
Ioannis Vlachos
το παραδοξο ειναι οτι αν ολα αυτα τα χρονια παρακολουθουσαν τα σχολια του
κοσμου οπως τωρα λογου χαρη χρησιμοποιοντας το facebook τοτε ισως να μη
ν γινοντουσαν αυτα τα εκτροπα!!!!! αλλα τωρα βλεπει κανεις ξεκαθαρα οτι αυτοι που μας εταξαν λα...Δείτε περισσότερα
πριν από λίγα δευτερόλεπτα ·
Monday, April 9, 2012
Ο ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ:Αν η Νέα Δημοκρατία είχε ακολουθήσει τη λαϊκίστικη συνταγή του ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα βρισκόμασταν σε κατάσταση πραγματικής χρεοκοπίας...
Έλληνας φτιάχνει στρώματα από φύκια και κάνει χρυσές δουλειές διεθνώς!
Τρίτη, 10 Απριλίου 2012
Πλάτωνας. Φτιάχνει, λοιπόν, στρώματα από φύκια και τα κάνει χρυσές δουλειές διεθνώς. Λέει ο ίδιος: " Σκεφτόμουν πως ο Σωκράτης έφυγε από τη ζωή στα 71 του. Ο Πλάτωνας στα 80. Ο Πυθαγόρας στα 75. Μιλάμε για ηλικίες δυσανάλογες με το προσδόκιμο ζωής της εποχής εκείνης.
Πριν φτιάξω την εταιρεία, επέστρεψα στις ζωές εκείνων των Ελλήνων. Θέλησα να μάθω περισσότερα για την καθημερινότητά που απολάμβαναν. Τι έτρωγαν; Γιατί επέλεγαν να κοιμούνται πάνω σε φύκια; Έτσι κατασκευάζουμε κρεβάτια χωρίς μέταλλα. Για τα στρώματά μας χρησιμοποιούμε φύκια και φυσικά αρωματισμένο βαμβάκι. Η φιλοσοφία των προϊόντων της είναι κοντά στις συνήθειες ζωής εκείνων των Ελλήνων".
Να καικάτι έξυπνο και δημιουργικό..Εύγε.
katoci.com
katoci.com
Ποιός είναι πρόθυμος για κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Λιγότεροι από όσους θα ήθελαν το κάθε κόμμα αυτοδύναμο; Ή περισσότεροι;
Γράφει ο -------------------------
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΚΟΡΙΚΟΣ
--------------------------------
Ας ασχοληθούμε σήμερα με την εσωτερική πολιτική κατάσταση, γιατί αν το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι κυρίως οικονομικό, όπως όλοι συμφωνούμε πλέον, ενόψει εκλογών πρέπει να δούμε το ίδιο πρόβλημα από την πολιτική του οπτική.
Υπάρχουν δύο πολύ αξιόλογες απόψεις: Η μία εκφράζεται από ανθρώπους της αγοράς, από οικονομολόγους, Έλληνες και ξένους και από μερίδα πολιτών στο εσωτερικό. Είναι δυνατόν να αναθέσουμε την επίλυση των προβλημάτων που δημιούργησαν ή δεν έλυσαν τα δύο μεγάλα κόμματα τα τελευταία 35 χρόνια, όταν ήταν παντοδύναμα και είχαν την ευκαιρία; Κι επειδή η αφοπλιστική και αυτονόητη απάντηση είναι ότι ασφαλώς και δεν πρέπει γιατί εκτός των άλλων δεν δείχνουν και σημάδια μεταμέλειας, προτείνουν κάτι άλλο, ο καθένας το δικό του μικρότερο κόμμα.
Η άλλη άποψη προέρχεται κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και λέει ότι δεν είναι λύση ούτε για τη χώρα ούτε για την κοινωνία, ούτε για τους πολίτες ούτε για το πολιτικό σύστημα ούτε για την Αριστερά, ούτε για το ΠΑΣΟΚ η συνεργασία με τη ΝΔ γιατί έτσι ενταφιάζεται οριστικά η δυνατότητα να υπάρξουν μεγάλα κόμματα στο μέλλον. Και η χώρα έχει ανάγκη από μεγάλα κόμματα που θα εξασφαλίζουν μεγάλη συναίνεση στην κοινωνία για να κυβερνήσουν. Όπως λοιπόν ο Σαμαράς από την αρχή ήταν εναντίον του μνημονίου για να διαφυλάξει τη ΝΔ ως εναλλακτική λύση διακυβέρνησης, έτσι και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιστρέψει στην κεντροαριστερά και να προσπαθήσει να συνεργαστεί με τα κόμματα της άλλης Αριστεράς ως εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Και βλέπουν ως πρώτο θύμα αυτής της συνεργασίας την ΔΗΜΑΡ και δεν αποκλείουν και τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα μικρά κόμματα του χώρου τα οποία υπάρχουν ή μπορεί να προκύψουν όπως η Κοινωνική Συμφωνία.
Για το πρόβλημα της ακυβερνησίας, που προβάλει η ΝΔ λένε απλά ότι προκειμένου να κυβερνήσουμε μαζί καλύτερα να δώσουμε ακόμα και ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση Σαμαρά, παρά να συμμετέχουμε άμεσα στην ίδια ή σε άλλη κυβέρνηση συγκυβέρνησης γενικά.
Εδώ γίνεται όμως μάλλον ένας αναχρονισμός. Η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά ήταν διακαής πόθος του ΠΑΣΟΚ και κυρίως των πολιτών που το επέλεγαν τη δεκαετία του 70 και έζησε αυτό με διάφορες μορφές και τη δεκαετία του 80. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πράγματι υποσχέθηκε τη βραδιά της μεγάλης νίκης στις 18 Οκτωβρίου 1981 ότι θα τηλεφωνούσε στον Χαρίλαο Φλωράκη για να συνεργαστούν στη σύνθεση της κυβέρνησης, αλλά αυτό το τηλέφωνο δεν έγινε ποτέ. Το ξαναείπε το 1989 όταν πρότεινε ως βάση συνεργασίας την ψήφιση της απλής αναλογικής, αλλά ήταν πια αργά για τον ΣΥΝ ο οποίος προτίμησε την συγκυβέρνηση Τζαννετάκη για 3 μήνες και πάλι εκλογές που έφεραν τον Μητσοτάκη με ισχνή πλειοψηφία στη θέση του πρωθυπουργού.
Αν τότε εκείνο το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει συνεργασία σίγουρα θα είχε πετύχει. Αλλά μετά από 20 χρόνια έχουν τέτοια πικρή εμπειρία τα κόμματα της Αριστεράς, ώστε δεν υπάρχει καν σκέψη σε κανέναν, πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ δεν ανήκει πια στην αριστερά, αλλά στον νεοφιλελεύθερο πυρήνα των κυβερνητικών κομμάτων της ευρωζώνης. Με κυβερνητική πρακτική ολοζώντανη ακόμα και τη στιγμή που μιλάμε. Και με δεσμεύσεις να ακολουθήσει την ίδια πολιτική αν του δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον. Είναι τουλάχιστον 20 χρόνια πίσω αυτή η ιδέα.
Παρόλα αυτά η χώρα θα ζήσει όπως και οι Έλληνες. Οι εκλογές γίνονται τη χειρότερη στιγμή για την ψυχολογία των πολιτών, δηλαδή τη στιγμή της πλήρους απελπισίας, απογοήτευσης, της κατάθλιψης και της μελαγχολίας. Από την επόμενη Βουλή θα φανεί η λύση, είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Με θετικό τρόπο, αν τα πράγματα αρχίσουν να βελτιώνονται. Με αρνητικό τρόπο, αν συνεχίσουμε τον ίδιο λάθος δρόμο με τα ίδια φυσιολογικά λάθος αποτελέσματα. Γιατί αν περιμένεις ότι εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική θα έχεις διαφορετικά αποτελέσματα, δεν είσαι ρεαλιστής.
Για να υπάρξει θετική προοπτική δεν είναι δύσκολο, αλλά δεν γίνεται με αστειότητες. Δεν γίνεται με τις παιδικές χαρές του αρχηγού και με τους κηπουρούς του αρχηγού. Δεν γίνεται από κόμματα αρχηγικά, όπου ο κάθε σοβαρός πολιτικός δεν είναι λογικό να περιμένουμε ότι θέλει να ενταχθεί και να γίνει το ξεσκονόπανο και ο γλείφτης του αρχηγού. Πόσο μάλλον αν συνεργάζονται περισσότερα του ενός κόμματα, τα οποία είναι και τα δύο ή και περισσότερα αρχηγικά. Είναι διαφορετικό ένας πολιτικός αρχηγός να είναι μια προσωπικότητα με κύρος και επομένως επιβάλλεται φυσιολογικά στο κόμμα του γιατί ως προσωπικότητα έχει μεγαλύτερη εμβέλεια, από το να επιβάλει μια δική του αυλή, στο όνομα της ατυχούς στιγμής που τον ανέδειξε αρχηγό και επομένως θα είναι αρχηγός όσο ζεί εκτός αν ο ίδιος αποφασίσει να παραιτηθεί. Τέτοιους αρχηγούς της δεύτερης κοπής έχουμε δεί πολλούς και μεταξύ αυτών όλους τους σημερινούς, ακόμα κι αν είναι χρόνια στην αντιπολίτευση.
Ποιο κόμμα δεν είναι αρχηγικό; Η ΝΔ του Κ. Καραμανλή, ή του Αντώνη Σαμαρά; Ή η Δημ. Συμμ. Της Ντόρας Μπακογιάννη; Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου ή του Βαγγέλη Βενιζέλου; Ή η Κοινωνική Συμφωνία, ή το Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά; Ή η ΔΗΜ ΑΡ του Φώτη Κουβέλη ή το ΚΚΕ της Αλέκας Παπαρήγα, εκεί ίσως ταιριάζει ο χαρακτηρισμός γραφειοκρατική ηγεσία που είναι το ίδιο; Ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ που αποτελείται από περισσότερες της μιάς κομματικές συνιστώσες, δεν είναι ένα άθροισμα αρχηγικών και γραφειοκρατικών ηγεσιών που έχουν αυτοδιοριστεί επικεφαλής των συνιστωσών και μοιράζονται τις θέσεις στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ;
Φυσικά υπάρχει πάντοτε η ελπίδα, αυτά τα πράγματα να αλλάξουν μετά τις εκλογές, επειδή απλώς αυτά τα μοντέλα διοίκησης των κομμάτων είναι ξεπερασμένα. Ποια ηγεσία όμως ευνόησε τους αντάρτες που διέγραψε επειδή δεν ψήφισαν το μνημόνιο; Ποια ηγεσία αναγνώρισε στους βουλευτές της και στους υπουργούς της ακόμα, συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων; Ήξερε το υπουργικό συμβούλιο του Γιώργου Παπανδρέου ότι θα συνεργαστούν με τη ΝΔ και με τον ΛΑΟΣ; Ήξερε το ΥΣ ότι θα πάμε σε δημοψήφισμα ή μετά από 12 ώρες ότι δεν θα πάμε σε δημοψήφισμα; Ήξερε κανείς βουλευτής του Αντώνη Σαμαρά ότι θα συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ; Ή ότι θα ψηφίσουν το μνημόνιο και μάλιστα με κομματική πειθαρχία; Ποιο συλλογικό όργανο αποφάσισε τη στάση του κόμματος; Κανένα. Ποιος από τους αρχηγούς υποσχέθηκε έστω ότι αυτό το πράγμα είναι παρελθόν και στο μέλλον δεν θα ισχύει το ίδιο μοντέλο;
Ο πρώτος που θα το κάνει στην πράξη θα εκπλαγεί με τα αποτελέσματα που έχει η δημοκρατία. Αν δεν είναι φυσικά ψεύτικη αλλά αληθινή. Εθελοντική και όχι με το ζόρι.
Ας το δούμε όμως το πράγμα απλά. Όποιος θέλει κυβέρνηση Σαμαρά, γιατί να ψηφίσει Βενιζέλο; Ψηφίζει απευθείας Σαμαρά. Αν κάποιος θέλει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς διαφορετικό. Σημαίνει ότι και τα δύο κόμματα δεν θα κατηγορούν το ένα το άλλο ψευδώς για να ξεχάσουν την κατηγορία την επομένη των εκλογών και να αισθανθούν όλοι οι πολίτες προδομένοι και αυτοί που ψήφισαν ΝΔ και αυτοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Σημαίνει ότι και προεκλογικά θα έχουν διαπιστώσει σύγκλιση των πολιτικών που υποστηρίζουν και ότι θέλουν μετεκλογικά να κυβερνήσουν μαζί με εντολή του ελληνικού λαού για να εφαρμόσουν αυτή την πολιτική που συμφωνούν ότι είναι η καλύτερη και έχει εγκριθεί από τους πολίτες στις κάλπες.
Αν κάποιος θέλει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, δεν πηγαίνει μέσω Κουβέλη, αλλά ψηφίζει απευθείας Βενιζέλο και μάλιστα του δίνει λευκή επιταγή να συνεργαστεί με όποιον θέλει μετεκλογικά και κρίνει καλύτερο. Δεν γίνεται αυτό με το να υπόσχεται ο Κουβέλης ότι με το ΠΑΣΟΚ αυτό δεν μπορεί να συνεργαστεί. Αν πάλι κάποιος θέλει κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, φροντίζει προεκλογικά να μην κατηγορεί τον άλλον για τρομοκράτη ή για ανεύθυνη πολιτική ή για ακυβερνησία, αλλά διαμορφώνει με διάλογο σοβαρό πρόγραμμα σύγκλισης, με αλλαγή πολιτικής ώστε με άλλο τρόπο και όχι με τον λαθεμένο να πετύχει την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Κι αφού πάρει λαϊκή εντολή κυβερνά ή κάθεται στην αντιπολίτευση αν δεν έχει εγκριθεί αυτή η πολιτική από την πλειοψηφία που πάει μαζί και με μπόνους 50 εδρών. Αν λές προεκλογικά ότι θέλω να συνεργαστώ με τη ΔΗΜΑΡ, αλλά δεν δεσμεύομαι ότι δεν θα κυβερνήσω με τον Σαμαρά αν δεν βγαίνουν τα κουκιά, δεν είναι ούτε ρεαλιστικό ούτε βιώσιμο.
Γιατί ο πολίτης καταλαβαίνει. Αυτή τη στιγμή το μεγάλο ρεύμα είναι υπέρ της ανατροπής της πολιτικής του μνημονίου. Είναι πάνω από 80-20 αυτή η τάση στους πολίτες. Μέσω των μετρήσεων, το σύστημα διακυβέρνησης προσπαθεί να περάσει την εντύπωση ότι το μεγάλο δίλημμα είναι: Ψήφος διαμαρτυρίας στα δύο κόμματα που μας έφεραν εδώ, ή παραμονή στο ευρώ και στην ΕΕ. Όπου πάλι η ψήφος διαμαρτυρίας υπερέχει, αλλά με 42 – 40. Αλλά για να βγεί αυτό το 40% αθροίζουν την ΔΗΜΑΡ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον μισό ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για να μειωθεί η ψήφος διαμαρτυρίας στα δύο κόμματα, αφαιρούν τους αντιμνημονιακούς της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ. Πρόκειται για καταφανέστατη παγίδα, ότι δηλαδή εντάξει διαφωνώ με τη ΝΔ που ψήφισε το μνημόνιο, αλλά πρέπει να την ψηφίσω για να παραμείνουμε στο ευρώ, ενώ αν θέλω να ψηφίσω υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και στο ευρώ, μπορώ να επιλέξω τον Καμένο, ή την ΔΗΜΑΡ, ή τον ΣΥΡΙΖΑ ή την Κοινωνική Συμφωνία. Επίσης όποιος επιθυμεί πάνω από όλα την έξοδο από το ευρώ και από την ΕΕ, μπορεί να ψηφίσει ΚΚΕ μόνον, κι αυτό τώρα τελευταία έγινε γιατί έβλεπε η κα Παπαρήγα ότι κινδύνευε να πάρει τεράστιο ποσοστό αν έμενε στην προηγούμενη θέση της που ήταν στρατηγικά εκτός ΕΕ, αλλά όσο διαρκεί η κρίση, φυσικά και δεν συμφέρει τους Έλληνες να βγούμε από το ευρώ και να υποτιμήσουμε την εργασία μας, τη χώρα μας, την περιουσία μας και τον πλούτο.
antoniskokorikos.blogspot.com.
Sunday, April 8, 2012
Ανεμολόγια στο ΣΚΑΙ και ..περπάτημα στη Μελβούρνη. Τί βλεπουμε και ακουμε στην Αυστραλία όταν η Αθήνα κοιμάται..
Κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα (07 πμ ωρα Αν. Αυστραλίας))αρχίζει στην Αθήνα η εκπομπή του
Κωστα Λαβίθη - έζησε και στην Αυστραλία. και -που κρατα συντροφιά όλους τους ξενύχτες και όχι μόνο..Χαρη στο Ιντερνετ η εκπομπή αυτη,που κρατά μεχρι στις 05 τα χαράματα ή 12 μεσημερι στη Μελβούρνη, ακούγεται σε όλο τον κόσμο.. Προσωπικα ακουω την εκπομπή και μ αρεσει παρά τους φανατικούς και τους προπαγανδιστες που συχνα εμφανίζονται και προσπαθουν να μας πεισουν για πράγματα που δεν καταλαβαινουν και οι ίδιοι.. Τελος παντων σκεφτηκα λοιπον να σας μεταφερω μέρος της εκπομπής, όσο περπατουσα στη Χαρουμενόπετρα της Μελβούρνης για να γνωρίσετε και την εκπομπή και τη γείτονιά μου..Καλη ακρόαση και θεαση να έχετε..
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-O ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ
H συνέντευξη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Θεόδωρου Πάγκαλου, στη δημοσιογράφο Κάτια Μακρή για την εφημερίδα Real News (8.4.2012):
Αποφασίσατε να μην είστε υποψήφιος. Για ποιο λόγο;
«Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια και θεωρώ ότι όλα τα πράγματα έχουν μία αρχή και ένα τέλος.»
Μήπως συνέβαλε σ’ αυτό και το ότι το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπικά δεν πάει καλά; Μήπως έπαιξε ρόλο και η προσωπική σας φθορά;
«Όταν κανείς έχει κακή πρόθεση, μπορεί να κάνει τέτοιου είδους ψυχαναλύσεις. Εγώ στην πολιτική είμαι εναντίον της ψυχανάλυσης.
Από τότε που βγήκα για πρώτη φορά Βουλευτής, το 1981, πάντα στις εκλογές διάφοροι συνάδελφοί σας, οι οποίοι, είτε επειδή ήταν χαμερπείς, τα έπαιρναν από κάποιον είτε επειδή με αντιπαθούσαν για δικούς τους λόγους, δημιουργούσαν στον Τύπο μία εντύπωση ότι δεν ξαναβγαίνω. Και κάθε φορά, έβγαινα.
Και τώρα, η μόνη δημοσκόπηση που έχω υπ’ όψιν μου στην περιοχή με έδινε στη θέση στην οποία εξελέγην. Είχα πολλές πιθανότητες να εκλεγώ λοιπόν. Το θεωρώ ανούσιο σαν επιχείρημα.»
Τα δύο τελευταία χρόνια, πάντως, κάνατε ό,τι μπορούσατε για να προκαλέσετε την κοινή γνώμη…
«Να μιλήσω για μένα, δεν έχω καμιά αντίρρηση. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσω και για τα χάλια του Τύπου. Τι θέλει ο Τύπος, τέλος πάντων; Ειλικρινείς πολιτικούς, που να λένε την αλήθεια ή πολιτικούς που να γλείφουν και να λένε αυτά που θέλει η εικαζόμενη πλειοψηφία των πολιτών; Δε διάβασα πουθενά έναν έπαινο γιατί είπα την αλήθεια. Η ακραία περίπτωση ειλικρίνειας που διαπίστωσα στον Τύπο ήταν διάφοροι που έλεγαν «τέλος πάντων, μπορεί να έχει ένα δίκιο, αλλά γιατί το λέει;».
Αυτό αποδίδει το μέγεθος της ευθύνης που έχουν οι άνθρωποι που εργάζονται στα μέσα ενημέρωσης για την κατάντια της χώρας. Διότι, αν κάποιος μου αποδείξει ότι είναι λάθος αυτά που είπα, είμαι έτοιμος να το δεχτώ. Και ασφαλώς κάποια από αυτά που είπα είναι εν μέρει λάθη ή εν μέρει μπορούν να ειπωθούν με διαφορετικούς τρόπους από διαφόρους. Γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Από κει και πέρα, ποιος καθορίζει, όμως, ότι είναι αντιπαθές αυτό που είπα; Αντέδρασαν ορισμένες μειοψηφίες. Ποιες είναι αυτές; Γιατί θίγονται; Όλα αυτά δεν έχουν σημασία;»
Γράφετε βιβλίο με τίτλο «Μαζί τα φάγαμε»;
«Ναι. Διαπίστωσα ότι αυτή η φράση προκάλεσε δύο ειδών αντιδράσεις. Η πρώτη είναι η κτηνώδης αντίδραση. Κάθε τόσο συναντώ έναν κτηνώδη τύπο, ο οποίος δεν έχει καταλάβει προφανώς για το ποιο θέμα συζητάμε, ο οποίος μου λέει «μαζί τα φάγαμε» και κάνει την χειρονομία ότι τρώει. Επειδή κι εγώ είμαι υπέρβαρος, θεωρώ ότι αυτό εμπνέει κάτι το κτηνώδες στο μυαλό του. Συνήθως δε, όσοι κάνουν τις χειρονομίες είναι κι αυτοί υπέρβαροι. Προκάλεσε, όμως, και μια πιο σοβαρή συζήτηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της συνευθύνης. Εκτιμώ και σέβομαι τον λαό. Ο μέσος πολίτης στην Ελλάδα και ενασχόληση με τα πολιτικά έχει και ευθύνη έχει. Αυτοί που περιφρονούν τον λαό θεωρούν ότι παραπλανείται από τα μεγάλα κόμματα συστηματικά. Όλοι μαζί οδηγήσαμε τη χώρα στην χρεωκοπία, ο καθένας με τις ιδιαίτερες ευθύνες του, με άλλου επιπέδου και ένταση ευθύνες. Δεν είναι ίδιες οι ευθύνες ενός Πρωθυπουργού και ενός πολίτη που κλέβει την εφορία. Αλλά όλοι έχουν ευθύνη. Κι αφού το κάναμε όλο αυτό, φτιάξαμε έναν μύθο ότι μόνο οι πολιτικοί έκλεψαν λεφτά και μας έφεραν στη δυστυχία.»
Σε μια τελευταία συνέντευξη σε γαλλικό μέσο είπατε πως στην Ελλάδα μια ψήφος ισούται με έναν διορισμό, αλλά εσείς δεν έχετε διορίσει κανέναν. Αποκλείεται να είναι αλήθεια…
«Ούτε έναν. Πέραν του πολιτικού μου γραφείου, τους μετακλητούς υπαλλήλους που επιλέγω για να κάνω τη δουλειά μου, δεν έχω κάνει ούτε ένα διορισμό. Βρέστε μου έναν και θα αναγνωρίσω το λάθος μου. Δεν έχω κάνει τίποτα που να είναι εις βάρος άλλου πολίτη. Δεν μετέθεσα, δε διόρισα δεν προήγαγα κάποιον.»
Αυτό που γίνεται με τις τροπολογίες δεν είναι ντροπή;
«Αίσχος είναι. Αλλά πώς θέλετε να συγκρατηθούν οι Υπουργοί και οι Βουλευτές όταν σε 15 ημέρες έχουν εκλογές; Δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Μόνο το σταυρό βλέπουν μπροστά τους. Η πίεση του σταυρού προτίμησης είναι αφόρητη. Έχουν γίνει προτάσεις από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ για την αλλαγή του εκλογικού και του πολιτικού συστήματος, ώστε να καταργηθεί ο σταυρός προτίμησης. Και λέω και του πολιτικού συστήματος, γιατί και ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήργησε το σταυρό προτίμησης κι αμέσως μετά διόρισε όλους τους γνωστούς και φίλους του στη σειρά που επιθυμούσε αυτός να εκλεγούν. Αυτό δεν είναι σύστημα που αντέχει. Αλλά, αν υπάρχει το κόμμα με τις οργανώσεις, με τις δημοκρατικές διαδικασίες, είναι αλλιώς. Είχε κάνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση ο Γιώργος Παπανδρέου, τώρα το εγκαταλείψαμε και γυρνάμε πίσω.
Η επόμενη Βουλή θα είναι μία κόλαση. Θα συγκροτηθεί από ψηφοθήρες, οι οποίοι θα έχουν υποσχεθεί εκατοντάδες προσωπικές εξυπηρετήσεις.»
Τα δύο μεγάλα κόμματα σ’ αυτές τις εκλογές θα έχουν το 50+1%, ώστε να έχουν πολιτική νομιμοποίηση;
«Είναι πολύ μικρή η πιθανότητα τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί να μην έχουν πλειοψηφία στη Βουλή. Θεωρώ ύποπτο και απαράδεκτο, όμως, το επιχείρημα του 50+1%. Πού το βρήκαμε αυτό; Σε ποιο Σύνταγμα και ποιον νόμο;»
Αν δεν το έχουν, όμως, θα βγαίνουν όλα τα αντιμνημονιακά κόμματα και θα λένε πως η Κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση…
«Και βεβαίως όλοι οι αντιμνημονιακοί δημοσιογράφοι θα νομιμοποιούν την εκδήλωση ασέβειας προς τους θεσμούς και το σύστημά μας, γιατί αυτό είναι πιο εύκολο. Αν υπάρξουν 151 Βουλευτές, θα υπάρχει και Κυβέρνηση στη χώρα.»
Την αυτοδυναμία, την θεωρείτε απίθανη;
«Δεν νομίζω ότι κανένα κόμμα θα έχει αυτοδυναμία και δε νομίζω ότι με κανέναν τρόπο πρέπει να επιβληθεί και από ένα κόμμα εκβιαστικά μία αλληλουχία εκλογών που θα μας σμπαραλιάσει οικονομικά και θα τινάξει στον αέρα όλη την αξιοπιστία σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον.»
Βλέπετε συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ;
«Με δεδομένη την οικονομική πολιτική, δεν μπορώ να φανταστώ μέχρι το 2014, κεφαλαιώδη θέματα τέτοιας σημασίας, που να μπορούν να εμποδίσουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα δύο μεγάλα κόμματα, να αποτελέσουν τον κορμό μιας ενιαίας αντιμετώπισης των προβλημάτων της χώρας. Από κει και πέρα, σ’ αυτόν τον κορμό μπορούν να προστεθούν διάφορες δυνάμεις. Μικρότερα κόμματα, κοινωνικές οργανώσεις, προσωπικότητες.»
Ο Βενιζέλος είναι καλός πρόεδρος για το ΠΑΣΟΚ;
«Κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι μια σημαντική προσωπικότητα. Έχει διαπιστωθεί και από την κοινή γνώμη και από τη διανόηση και απ’ το κόμμα. Κάθε αρχή, κάθε εξουσία έχει και τις δικές της απαιτήσεις. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που εξαιρετικά πολιτικά στελέχη όταν γίνονται Υπουργοί δεν επαρκούν. Πιστεύω ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει εκπροσωπήσει τη χώρα στη δύσκολη αυτή συζήτηση για την οικονομία κατά τρόπο ικανοποιητικό και επαρκή κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να του αναγνωριστεί. Από κει και πέρα, θα δούμε…»
Ο κ. Παπαδήμος τα πήγε καλά αυτό το τετράμηνο;
«Άριστα. Είχαμε έναν εξαιρετικό Πρωθυπουργό. Συνεπή, εργατικό, ο οποίος έδειξε ότι έχει και τη δυνατότητα να επιβάλλει την άποψή του σε δύσκολες στιγμές και να επιδείξει μετριοπάθεια σε άλλες. Ήταν ένας εξαιρετικός πρωθυπουργός. Πού ήταν ο κ. Παπαδήμος; Τον ήξερε κανείς ως πολιτικό πριν από 6 μήνες; Αναδείχθηκε μέσα από τις κοινωνικές εφεδρείες της χώρας και τέτοιες εφεδρείες υπάρχουν ακόμη.»
Μπορεί να παίξει ρόλο την επόμενη ημέρα;
«Βεβαίως μπορεί. Κι αυτός και άλλοι. Η Κυβέρνηση, όμως, πρέπει να είναι πολιτική. Εγώ δεν είμαι υπέρ της Κυβέρνησης τεχνοκρατών και το λέω ανοικτά. Οι Κυβερνήσεις πρέπει να εκπροσωπούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τον Έλληνα πολίτη.»
Σας ανησυχεί το ότι δημιουργούνται κόμματα με σημαία το αντι-Μνημόνιο και δημοσκοπικά πάνε καλά;
«Το να είσαι εναντίον της Ευρώπης, όπως είναι το ΚΚΕ, είναι κάτι σεβαστό. Το ΚΚΕ, και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν τους αρέσει αυτό που λέω, είναι ένα επαναστατικό κόμμα, που δεν θέλει αστική δημοκρατία, δεν θέλει οικονομία της αγοράς, θέλει δικτατορία του προλεταριάτου, να κάνουμε μία σταλινικού τύπου κομματική δικτατορία. Το διακηρύττουν με χίλιους τρόπους. Άμα το λέει κάποιος τρίτος, θυμώνουν. Αν φύγεις από αυτό, αρχίζουν οι αντιφάσεις. Ο κ. Κουβέλης λέει είναι υπέρ της Ευρώπης, αλλά εναντίον του Μνημονίου. Μα και πώς θα μείνουμε στην Ευρώπη, αν δεν εφαρμόσουμε το Μνημόνιο;»
Για το κόμμα Καμμένου ποια είναι η άποψή σας;
«Το κόμμα Καμμένου το θεωρώ χαρακτηριστικό της πολιτιστικής παρακμής της χώρας. Βρίσκω εξωφρενικό ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι θα ψηφίσουν αυτό το πράγμα.»
Το κόμμα Κατσέλη - Καστανίδη τι είναι;
«Δεν θέλω να σχολιάσω τον καθένα που αισθάνεται κάποια στιγμή τη διάθεση να κάνει ένα κόμμα. Το 1951 υπήρξαν κόμματα και κόμματα. Είχε κάνει ένα κόμμα ο ζαχαροπλάστης, ο Πράπας. Είχε κάνει ένα άλλο κόμμα ο καθηγητής Ρουσόπουλος, ο οποίος το είχε ονομάσει «κατασκευάζειν και χαίρειν» κι ήταν υπέρ των πολυκατοικιών. Υπήρχε ένα κόμμα που έλεγε να γίνουμε Αμερικάνοι, πήρε 1,5 ή 2%. Να γίνουμε πολιτεία της Αμερικής. Εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και πολύ λάθος… Ως ιδέα άξιζε μια καλύτερη τύχη…»
Τι συνειρμός είναι αυτός τώρα με το κόμμα Κατσέλη; Σας φαίνεται περίεργο που, ενώ ήσασταν μαζί σ’ όλα τα υπουργικά συμβούλια, τώρα μαζί με τον κ. Καστανίδη αποφασίζουν να υπηρετήσουν μία άλλη πολιτική;
«Περίεργο είναι. Αλλά δεν μπορώ να σας πω ότι με εμποδίζει να κοιμηθώ το βράδυ… Πάντως, είναι καλά παιδιά και οι δυο.»
Έγιναν εγκλήματα τη διετία Παπανδρέου, όπως λέει η κυρία Βάσω Παπανδρέου;
«Όχι, βέβαια. Τη διετία Παπανδρέου έγινε πολύ σημαντικό έργο και η κ. Βάσω Παπανδρέου ή δεν έχει παρακολουθήσει ή δεν μπορεί να αντιληφθεί. Δεν συμφωνώ καθόλου με την άποψή της. Θεωρώ ότι είναι μία άποψη η οποία είναι εντελώς ιδιαίτερη. Δεν έχω την πρόθεση να δώσω περισσότερη σημασία… Είναι οφθαλμοφανώς άσχετη με την πραγματικότητα.»
Η δημοσκοπική κατάρρευση δείχνει ότι ο κόσμος είναι πολύ θυμωμένος με το ΠΑΣΟΚ.
«Η αιτία είναι ότι κατέρρευσε η οικονομία και αναγκαστήκαμε να βάλουμε το χέρι στην τσέπη του κόσμου. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη, πάντως, ήταν το «λεφτά υπάρχουν». Δεν έπρεπε να λεχθεί κάτι τέτοιο. Έδινε μια εικόνα που δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Αλλά έγιναν και τεράστιες αλλαγές σε πολλούς τομείς. Εναντίον της πολιτικής πελατείας, εναντίον της ανομίας.»
Δηλαδή όλη αυτή η εικόνα λέτε ότι αδικεί τον Παπανδρέου; Γιατί έφυγε κακήν κακώς…
«Αναμφισβήτητα. Ο Παπανδρέου έφυγε, γιατί είχε βγει ένας ικανός αριθμός Βουλευτών, που έλεγαν πως θα τον καταψηφίσουν. Τι να κάνει; Να κάνει ότι δεν τους βλέπει και δεν τους ακούει; Ήταν λογικό να φύγει.
Ο Παπανδρέου αδικήθηκε γιατί έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας κοινωνίας, η οποία έψαχνε για αποδιοπομπαίους τράγους.»
Φεύγετε από τη Βουλή, φεύγετε και από την πολιτική;
«Θα μιλάω, θα γράφω και θα ανακατεύομαι… Κι αν μου ζητάτε κάπου κάπου και καμιά συνέντευξη, θα σας τη δίνω. Σπανιότερα, φαντάζομαι, γιατί τότε θα έχετε βρει άλλους που θα αγαπάτε περισσότερο και θα παρακολουθείτε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αλλά θα παρακμάσω σιγά σιγά. Δε θα παρακμάσω από τη μια μέρα στην άλλη…»
AMΠOT -Στηρίζει τη λέσβια αδερφή του αλλα λεει όχι στο γαμο του ιδιου φύλου -ο ηγετης της αντιπολίτευσης
O αρχηγός της Αυστραλιανήςαντιπολίτευσης Τόνη Άμποτ θα συνεχίσει να αρνειται το γάμο των ομοφυλοφίλων,παρότι η αδελφή του εμανίστηκε σήμερα δημοσίως σαν λέσβια..
Η αδελφή του Χρηστίνα Φόρστερ ,47 ετων ανακοίνωσε ότι είναι σε σχέση με την Βιρτζίνια Έντουαρντ.
Ο κ. Άμποτ χαιρέτησε την απόφαση της αδελφής του αλλα αρνήθηκε να στηρίξει την αλλαγή του νόμου υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων ..
Ολόκληρη την είδηση στην Αγγλική καθως και όλες τις άλλες ειδήσεις διαβάστε εδώ
Opposition Leader Tony Abbott is still opposed to same sex marriage despite his sister coming out publicly as a lesbian.
Tony Abbott's sister, Christine Forster, 47, has revealed she is in a relationship with Virginia Edwards.
"I have decided to publicly confirm that I am gay and am in a committed, live-in relationship with Virginia," Ms Forster told The Australian.
Ms Forster has been previously married and has four children.
Gay marriage advocates were hopeful Ms Forster's story would soften Mr Abbott's stance.
She has tried to convince Mr Abbott to change his mind about same sex marriage.
Mr Abbott has hailed his sister's bravery for coming out but says it won't shift his view.
"We've had a lot of interesting discussions and we'll keep those discussions going, but fundamentally I want to be a politician that keeps my commitments," Mr Abbott said.
"We went into the election with a position and as far as I'm concerned, that's the position we will keep."
Mr Abbott said he has grappled with the issue greatly.
LATEST NEWS
Στα ψιλά των ειδήσεων και των συνειδήσεων. Της Ελενας Ακρίτα
Δεν ξέρω πια τι να πω… Δεν ξέρω πια τι να γράψω… Ειπώθηκαν όλα. Με τρόπο χυδαίο, με τρόπο αμήχανο, με τρόπο ευπρεπή, με τρόπο απρεπή… Ειπώθηκαν όλα… Από όλους… Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές, σχολιαστές, ειδικοί, σχετικοί και άσχετοι, ευαίσθητοι κι αναίσθητοι, έξυπνοι κι εξυπνάκηδες… Ειπώθηκαν όλα… Από όλους… Τα ακούσαμε όλα… Από όλους…
Δεν ξέρω αν η αυτοκτονία είναι πράξη δειλίας ή πράξη γενναιότητας. Ξέρω μόνο ότι είναι πράξη απόγνωσης. Και δεν μπορώ να την κρίνω. Αρνούμαι να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Αλλωστε, τόσος κόσμος το κάνει με μεγαλύτερη ευκολία από μένα. Θαυμάζω τη ρητορική δεινότητα όλων αυτών που τα ξέρουν όλα, που τα καταλαβαίνουν όλα, που τα αποκωδικοποιούν όλα. Και που σαν ένορκοι σε δικαστήριο βγάζουν την τελική απόφαση.
Δεν ανήκω σ' αυτή την κατηγορία. Ισως δεν ανήκα ποτέ… Είμαι πολύ κουρασμένη. Το μυαλό μου έχει γίνει χυλός, τα πόδια μου μολύβια, η ψυχολογία μου ένα με τα πλακάκια. Δεν έχω απαντήσεις… Δεν ξέρω καν τις ερωτήσεις… Τα 'χω χαμένα…
Μόνο μια σκέψη θα μοιραστώ κι ας γίνω δυσάρεστη σε πολλούς. Μια σκέψη μόνο - κι ας είναι κόντρα στη θεοποίηση του λαϊκισμού. Από την Τετάρτη το πρωί, με την αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα, προσπαθώ να κατανοήσω πέντε πράγματα. Τι είναι αυτό που πυροδότησε ΤΩΡΑ την αντίδρασή μας; Τι είναι αυτό που ΤΩΡΑ μας ευαισθητοποίησε; Τι είναι αυτό που ΤΩΡΑ ξεχείλισε το ποτήρι;
Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας, τα τελευταία 2 χρόνια έχουν γίνει περίπου 1.750 αυτοκτονίες στη χώρα μας. Οσο η ύφεση επελαύνει τόσο το DNA του Eλληνα υποχωρεί. Η λιακάδα, το κέφι, το γλέντι, η καλή μας διάθεση, το καλαμπούρι, η παρέα, το τραγούδι, όλα αυτά που μας ξεχώριζαν από τον όποιο Σκανδιναβό, όλα αυτά που μας έκαναν μοναδικά ανθεκτικούς σε πολέμους, εμφυλίους, χούντες, στερήσεις, πείνα, ανεργία, είναι σίγουρο πια πως λυγίζουν στο βάρος μιας αδυσώπητης πραγματικότητας.
Δεν θα διαφωνήσω με κανέναν στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη αυτοκτονία στην καρδιά της πιο «συμβολικής» πλατείας της Ελλάδας είχε ισχυρή σημειολογική αξία. Eνα απόλυτα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα. Oμως εμείς, όλοι εμείς αυτό περιμέναμε για να σηκωθούμε από την πολυθρόνα; Πού ήμασταν τόσο καιρό που αυτοκτονούσε ο ένας απελπισμένος μετά τον άλλον; Και που όλες αυτές οι αυτοκτονίες περνούσαν στα ψιλά των ειδήσεων; Και των συνειδήσεων;
Πού ήμασταν τον Μάρτιο μήνα - πριν από λίγες ημέρες - όταν ένας άντρας αυτοκτόνησε πέφτοντας με το αυτοκίνητό του στον Πειραιά; Ποιος πήγε εκεί να ακουμπήσει ένα λουλούδι ανάμεσα στις θύρες Ε-7 και Ε-8 του λιμανιού; Πέρασε κι αυτό στα ψιλά και των ειδήσεων και των συνειδήσεων. Στις Σέρρες αυτοκτόνησε με καραμπίνα ένας οικογενειάρχης πνιγμένος στα χρέη. Πέρασε στα ψιλά και των ειδήσεων και των συνειδήσεων. Στη Θεσσαλονίκη ένας επιχειρηματίας που η ανάγκη τον έριξε στα νύχια των τοκογλύφων. Πέρασε στα ψιλά και των ειδήσεων και των συνειδήσεων. 1.750 αυτοκτονίες μέσα σε 2 χρόνια. Ολες στα ψιλά των ειδήσεων και των συνειδήσεων. Κι εμείς πότε ευαισθητοποιηθήκαμε; 1.750 αυτοκτονίες μετά;
Πώς γίναμε τόσο αδρανείς, πλαδαροί, με τόσο αργά αντανακλαστικά; Δεν ξέρω. Ξέρω πότε γίναμε. Ξέρω ποιοι μας έκαναν. Αλλά κι εμείς δεν αντισταθήκαμε. Λέγαμε ένα «ο φουκαράς», ένα «οι αλήτες που τον φτάσαν ώς εκεί» και πάμε παρακάτω. Δίναμε τράτο, δίναμε περιθώριο. Μέχρι την επόμενη αυτοκτονία…
Μέχρι που η αυτοκτονία οπτικοποιήθηκε. Μόνο έτσι ταρακουνηθήκαμε. Οταν είδαμε το φορείο στο Σύνταγμα. Οταν είδαμε το μεγάλο δέντρο να κρύβει την τραγωδία. Οταν ΕΙΔΑΜΕ. Οταν η απόγνωση έγινε εικόνα. Μόνο τότε… Γιατί εκεί φτάσαμε… Πρέπει να ΔΟΥΜΕ την εικόνα του άστεγου για να πιστέψουμε ότι υπάρχουν άστεγοι. Πρέπει να ΔΟΥΜΕ την εικόνα του άσιτου που ψάχνει στα σκουπίδια για να πιστέψουμε ότι υπάρχουν άστεγοι και σκουπίδια. Πρέπει να βάλουμε το δάχτυλο πάνω στην πληγή για να πιστέψουμε ότι υπάρχει πληγή. Εχουμε γίνει ένας λαός εικονολατρών - χωρίς το αντίρροπο των εικονοκλαστών. Κι εκεί είναι οι δικές μας ευθύνες… Στις μειωμένες αντοχές. Στις τεράστιες ανοχές… Εκεί οι δικές μας ευθύνες.
Αρκετά χαϊδέψαμε αυτιά, αρκετά ρίξαμε την μπάλα στην κερκίδα. Φταίμε κι εμείς. Εμείς και οι ασθενικές αντιστάσεις μας. Κάποιοι εγκληματίες οδηγούν τη χώρα μας στην ομαδική αυτοκτονία. Εμείς όμως, εμείς, οι πολίτες συνυπογράφουμε με τη σιωπή μας των εγκλημάτων την τέλεση. Των αθώων την εκτέλεση…
Των αθώων… Των 1.750… Που πέρασαν στα ψιλά των ειδήσεων και των συνειδήσεων. Και που διέψευσαν τον Καρυωτάκη. Δεν ήταν ιδανικοί: μόνο αυτόχειρες!
Δημοσιεύεται στα ΝΕΑ Αθηνών Σαββατο 7/4/12
Μίσος, τυλιγμένο με την ελληνική σημαία
Του Πέτρου Παπασαραντόπουλου
Χθες πήγα στην πλατεία Συντάγματος, εκει που αυτοκτόνησε ο 77χρόνος. Γύρω από το δέντρο, 20-30 άτομα. Στο δέντρο, λουλούδια, κεριά, γράμματα και συνθήματα. Πλησιάζω και τα διαβάζω. Ο λόγος του μίσους μπροστά στα μάτια μου. Κάτω από την ελληνική σημαία, σύμβολο υποτίθεται της ενότητας των Ελλήνων, κείμενα και συνθήματα για τους προδότες, τους γερμανοτσολιάδες, τα καθάρματα, τους κουΐσλιγκ, τη χούντα που μας κυβερνά, τα λαμόγια, τους κλέφτες, τους δοσίλογους, τους χαραμοφάηδες, τις γερμανικές αποζημιώσεις, τη ναζίστρια Μέρκελ, τη γερμανική κατοχή, τη γενοκτονία των Ελλήνων, τους πουλημένους δημοσιογράφους και πολιτικούς, την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, τα τσιράκια και τους λακέδες των Ευρωπαίων και του Σόιμπλε, τους προαιώνιους εχθρούς της φυλής μας. Συνθήματα για εκτελεστικά αποσπάσματα, αγχόνες, καλάσνικοφ. Κάθε κείμενο, μια γροθιά στο στομάχι.Ένας ηλικιωμένος κοιτούσε προς τη Βουλή, σκοπεύοντας και πυροβολώντας με το χέρι του που στο μυαλό του φάνταζε ότι κρατούσε περίστροφο.
Όσο για τις συζητήσεις, δεν υπάρχει περιγραφή. Κρεσέντο hate speech, λόγου της μισαλλοδοξίας.
Φεύγοντας, κατηφόρησα τη Σταδίου. Αντίκρυσα το καμμένο ΙΛΙΟΝ και το κτίριο με τους τέσσερις νεκρούς της Μαρφίν. Παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ασήμαντα υποστυλώματα ενός σάπιου καθεστώτος που πρέπει να γκρεμιστεί.
Μου πήρε ώρες για να συνέλθω.
Subscribe to:
Posts (Atom)