Αστειατόριον Του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Το μπουζούκι είναι όργανο
Προ ημερών, η λανθασμένη είδηση και η αβασάνιστη αναπαραγωγή της από αρκετά ΜΜΕ ότι η αναρχική Φαίη Μάγερ ήταν κόρη της Μπάρμπαρας Μάγερ, που γεννήθηκε το 1956 και είχε κατηγορηθεί ως συμμετέχουσα στη ΡΑΦ, και όχι της συνονόματης της, με άλλο πατρώνυμο, που έχει γεννηθεί το 1958, ήταν μεγάλη γκάφα και προσβάλλει την έννοια του προσώπου, της ατομικότητας, που είναι θεμέλιο, υποτίθεται, του αστικού κράτους και της δυτικής έννοιας της δημοκρατίας.

Αυτό θυμίζει τον φίλο μου τον Γιώργο Γούσια, που την οικογένειά του την κυνήγησαν κάποιοι εθνικόφρονες μεταπολεμικά, γιατί είχε το ίδιο όνομα με τον γνωστό κομουνιστή Γούσια του εμφυλίου. Ποια είναι η πλαξ;  Ότι το όνομα “Γούσιας” του κομουνιστή ήταν ψευδώνυμο - αλλά πού να το ξέρει τότε ο εκάστοτε χωροφύλακας; Λεπτομέρειες.
Η γενίκευση και η μηχανιστική αναπαραγωγή πάντα κάνουν ζημιά.
Ο σεβασμός στο άτομο, στην ιδιοπροσωπεία είναι, είναι, είπαμε, βασικό στοιχείο όλης της δυτικής πολιτικής φιλοσοφίας. Διατυπώθηκε και με την έννοια της προσωπικής ευθύνης και από τον Σωκράτη (του ‘μόν μέρος) και με την έννοια του αυτεξούσιου στην Ορθοδοξία αργότερα, έγινε νομικό βάθρο της Δύσης, για να καταστρατηγηθεί από ιδεολογήματα όπως ο φασισμός, ο κομουνισμός και συχνά από την αναρχική πρακτική.
Θέλω να πω ότι δικαίως η Μάγερ διαμαρτύρεται ότι την στιγμάτισαν αδικαιολόγητα η Αντιτρομοκρατική και ορισμένα ΜΜΕ. Αλλά από την άλλη, δεν είναι καθόλου έτσι, διότι, όταν το υποστηρίζει, διαπράττει το ίδιο λάθος. Κάποιος συγκεκριμένος άνθρωπος της Αντιτρομοκρατικής διέπραξε τη ζημιά και κάποιοι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι αβασάνιστα την επανέλαβαν, ίσως παρασυρμένοι από τον “αταβισμό του αίματος”: όνομα Μάγερ ίσον τρομοκράτισσα, όνομα Παπανδρέου ή Καραμανλής ίσον πρωθυπουργός. Είναι ακριβώς ο ίδιος μηχανισμός, που όχι μόνο στιγμάτισε απαράδεκτα τη Μάγερ, αλλά και που κυβερνάει την Ελλάδα.
Συνεπώς, η Μάγερ δικαιούται να κατηγορήσει έναν συγκεκριμένο άνθρωπο και όχι όλη την υπηρεσία, κάποιους συγκεκριμένους δημοσιογράφους και όχι όλη τη δημοσιογραφία. Αλλιώς αυτοανατρέπεται, ταυτίζεται με τους διώκτες της. Ακολουθεί την ίδια πρακτική.
Αλλά και η γνωστή αναρχική φράση “Φταίει το κράτος” τι άλλο είναι από μια γενίκευση; Το “κράτος” δεν αντιστοιχεί σε τίποτε, είναι μια μεταφυσική επαγωγή, όπως και το γενικόλογο “αναρχικοί” - διότι κάθε αναρχικός έχει, αυτονόητα, μια συγκεκριμένη, διαφορετική, προσωπικότητα, πρακτική, αντίληψη και ευθύνη. Αλλιώς είναι κοπάδι, κάτι στο οποίο η αναρχία ολοκληρωτικά αντιτίθενται. Κι όταν κάποιος αναρχικός (ή αντιεξουσιαστής) σπάζει τα μαγαζιά αγνώστων, μήπως ακολουθεί την πρακτική που λέει “ένας γύφτος έκλεψε, όλοι οι γύφτοι φταίνε;”
Μπορείς, άραγε, να απαιτείς διάκριση, όταν εσύ προγραμματικά την έχεις καταστρατηγήσει; Και διαβάζω ότι η Μάγερ θα προσφύγει στα αστικά (βεβαίως) δικαστήρια, στα δικαστήρια του κράτους, για να δικαιωθεί - και να πάρει, φυσικά και κυρίως, χρηματικές αποζημιώσεις. Αυτό δεν περιέχει μια ριζική αντίφαση; Αφού τα δικαστήρια είναι μηχανιστικά όργανα του κράτους, πώς τα αποδέχεται, και γιατί προσφεύγει σε αυτά, αφού τα θεωρεί εξ υπαρχής άδικα; Μπορείς να αποδέχεσαι το κράτος με τη λογική τού ολίγον έγκυος;
Διαβάζω και μια ανακοίνωση των αδελφών της Μάγερ, που καταλήγει: “Το κράτος είναι τρομοκράτης”. Σχετικά έγραψε ο Μένανδρος: “Α ψέγομεν ημείς, ταύτα μη μιμώμεθα”.
Πιο λαϊκά: “Το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι”. Κάποια Μάγερ ήταν στη ΡΑΦ, άρα όλες οι Μάγερ είναι ΡΑΦ. Θα τρελαθούμε;


Δημοπρασίες

Ο φράχτης να φτάσει στο Αιγαίο, λέει ο  Άνθιμος. Τότε αυτό δεν θα είναι πέλαγος, ιχθυοκαλλιέργεια θα είναι.

600.000 ευρώ υπερωρίες πληρώθηκαν στην TV-100. Μπερεκέτ!
(Τι είναι το BBC, μπροστά μας; Κάτι σαν τη Λυδία τη Φιλιππησία).

Επτά εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο στοίχιζε το κανάλι του Κούβελα. Λογικό. Φαίνεται πως ακόμη χρηματοδοτούσε την τρύπα του μετρό.

Δεν γλιτώνει, παιδιά, ο Μουμπάρακ. Είναι να μη σε φτύσει η καμήλα...

Αρκεί, βέβαια, να μην έρθει κανένας Χομεϊνί - οπότε πολλοί θα το γυρίσουν στη νοσταλγία.
(Πού ’σαι μεγάλε Καβαλιώτη Μοχάμετ Άλη).

Μπορούμε να φιλοξενήσουμε τον Μουμπάρακ στο Ιμαρέτ. Να διαφημιστεί λίγο παραπάνω και η ωραία Καβάλα.

Καλά που υπάρχει το άσυλο.  Έχω μια ελεύθερη ιδέα και λέω να πάω να τη διακινήσω εκεί.
(Μόνο που είναι αμφίβολο αν θα με αφήσουν, οπότε λέω να τη διακινήσω από εδώ).

Για την “ιθαγένεια εξ αίματος” λένε, σωστά, στο ΠΑΣΟΚ ότι η προσέγγιση είναι ιδεολογική. Αλλά το λένε με βάση, βέβαια, μια άλλη ιδεολογία.

Η νομιμοποιημένη “πρωθυπουργία εξ αίματος” δεν μας πειράζει;

Αχ, δεν μας έφτανε η φτώχεια μας, θέλαμε και σοσιαλισμό.

Δεν γίνεται να δουλεύει παρτ-τάιμ και ο υποτακτικός Παπακωνσταντίνου, μπας και αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της κυβέρνησης;

Με τέτοια καραδεξιά μέτρα στο εργασιακό, αρχίζω και νοσταλγώ τον Ζαχόπουλο.

Δεκαέξι υποψηφιότητες στον Δικηγορικό Σύλλογο. Μήπως είναι όλοι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορούν να τα βρουν;

http://www.makthes.gr/news/permanent/69234/