ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ

του Βασίλη Μούρτη

Εδώ και τέσσερα χρόνια το Καστελόριζο, ένα όμορφο, ακριτικό νησί του Αιγαίου, έχει πέσει «θύμα» όσων το ταύτισαν με την καταστροφή της χώρας. Ούτε οι κάτοικοι του νησιού είχαν κάποια συμμετοχή σε αυτό που χαρακτηρίστηκε καταστροφή της Ελλάδας (αυτή προϋπήρξε), δηλαδή το μνημόνιο, ούτε βέβαια το ίδιο το νησί, ως τόπος.

Το πιθανότερο είναι πως κανένας, σχεδόν, απ’ όσους αναφέρονται στο θέμα δεν έχει επισκεφθεί το νησί. Και κανένας δεν αναφέρεται σε αυτό και δεν το συνδέει με ένα κορυφαίο για την Ελλάδα και τα συμφέροντά της ζήτημα, αυτό της ΑΟΖ, όπου μαζί με τη Στρογγύλη προσδιορίζουν τα απώτατα όριά της και έτσι διασφαλίζεται η ενιαία ευρωπαϊκή ΑΟΖ.

Το Καστελόριζο έπεσε θύμα όσων ήθελαν, για δικούς τους και καθόλου αθώους λόγους, να συμβολίσουν την καταστροφή της χώρας, αθωώνοντας και κηρύσσοντας ενόχους κατά βούληση, ή μάλλον καταπώς εξυπηρετούνταν καλύτερα τα συμφέροντά τους και για άλλους τα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Γύρω από το ακριτικό νησί πλέχθηκε ένας μύθος μετά την 23η Απριλίου 2010. Σύμφωνα με τον μύθο αυτόν, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μόλις είχε υπογράψει τη συμφωνία προσφυγής της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, αποφάσισε, ξαφνικά, να πάει στο Καστελόριζο και να κάνει μια φιέστα, στην οποία θα ανακοίνωνε, πανηγυρικά,  την ένταξη, ίσως και διότι δεν καταλάβαινε τι είχε συμβεί.

Στη δημιουργία αυτής της εντύπωσης, την οποία τελικά, μέσα στον ορυμαγδό των επιθέσεων που δέχθηκε η τότε κυβέρνηση, πρωτοστάτησαν «πρωτοκλασάτοι» δημοσιογράφοι, οι οποίοι, αφενός, δεν είχαν καμία σχέση και δεν παρακολουθούσαν το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ και το κυβερνητικό ρεπορτάζ και, αφετέρου, είχαν και εξακολουθούν να έχουν μεγάλες προκαταλήψεις γι’ αυτό που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ, από την εποχή, ακόμα, του Ανδρέα Παπανδρέου.


Οι δημοσιογράφοι, όμως, που ήταν, τότε, διαπιστευμένοι στο κυβερνητικό ρεπορτάζ γνώριζαν ότι η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που κατασκευάστηκε στη συνέχεια και γίνεται επίκλησή της ακόμα και σήμερα. Μεταξύ των διαπιστευμένων δημοσιογράφων ήταν και αυτός που γράφει αυτές τις γραμμές. Ειδοποιήθηκε, όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, μία εβδομάδα πριν τις 23 Απριλίου, ότι επίκειται μετάβαση του πρωθυπουργού στο Καστελόριζο και ρωτήθηκε αν θα μετάσχει στη δημοσιογραφική αποστολή. Ο λόγος για τον οποίο είχε αποφασιστεί να γίνει η επίσκεψη δεν είχε απολύτως καμία σχέση με την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό στήριξης. Τότε δεν γνώριζε κανένας, ούτε καν η Μέρκελ, η οποία δεν είχε αποφασίσει ποια στάση θα τηρήσει, αν θα αποφασιζόταν η ένταξη της Ελλάδας στον EFSF.

Η εκδήλωση είχε αποφασιστεί να γίνει ανεξάρτητα από τις διεργασίες και τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο λόγος απλός. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αποφασίσει να προωθήσει τοπικά μοντέλα ανάπτυξης με βάση τα προϊόντα της κάθε περιοχής και αυτό το τόνιζε σε όλες σχεδόν τις ομιλίες του.  Το μοντέλο που είχε υιοθετήσει, για να γίνονται οι συζητήσεις, ήταν αυτό της περιφερειακής ΟΚΕ. Μια τέτοια συνεδρίαση ήταν αυτή που είχε προγραμματιστεί να γίνει στο Καστελόριζο. Και αυτή έγινε, τελικά, ανεξάρτητα από την εμβόλιμη δήλωση του κ. Παπανδρέου για την ένταξη στον μηχανισμό στήριξης. Το μοντέλο αυτό, της συνεδρίασης των περιφερειακών ΟΚΕ, είχε εφαρμοστεί και σε άλλες περιπτώσεις.

Ο τότε υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Γιώργος Ντόλιος θυμάται ότι ο ίδιος γνώριζε, από ημέρες πριν, ότι θα είναι μεταξύ των υπουργών που θα συνοδεύσουν τον πρωθυπουργό στο Καστελόριζο για το συγκεκριμένο θέμα και δεν γνώριζε τίποτα περί ένταξης στον EFSF. Όπως δεν γνώριζε και κανένα μέλος τής τότε κυβέρνησης. Δεν βρέθηκε κανένας να πει ότι γνώριζε από πριν πως η Ελλάδα θα εντασσόταν στον μηχανισμό.

Λίγες μέρες πριν ο κ. Παπανδρέου μεταβεί στις Βρυξέλλες, είχε συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο γνώριζε, όπως και όλοι οι Έλληνες, ότι η συζήτηση με τους εταίρους θα περιελάμβανε και το ενδεχόμενο αυτό, αλλά μόνο ως ενδεχόμενο, με ελάχιστες πιθανότητες. Και όλοι συμφώνησαν ότι αν τεθεί το θέμα η Ελλάδα θα έπρεπε να δεχθεί την ένταξη.

Τι συνέβη όμως και αυτό που ήταν μια πιθανότητα έγινε ξαφνικά βεβαιότητα; Γιατί οι απρόθυμοι Ευρωπαίοι, με πρώτη την κυρία Μέρκελ και ακόλουθο τον Ν. Σαρκοζί, στην ουσία πίεσαν την ελληνική κυβέρνηση να δεχθεί τον μηχανισμό, για τον οποίο ο Γ. Παπανδρέου προσπαθούσε αρκετό διάστημα πριν;

Ήταν Παρασκευή 23 Απριλίου 2010 όταν έγινε η συνάντηση των Βρυξελλών. Οι ευρωπαίοι εταίροι είχαν πάρει τις προηγούμενες ημέρες πολλά ανησυχητικά μηνύματα από τις αγορές, τα οποία δεν αφορούσαν μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την ευρωζώνη, καθώς ήταν ορατό ότι η κρίση ακουμπούσε ήδη Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ιταλία και πλησίαζε τη Γαλλία, το Βέλγιο κ.λπ. Άρα το πρόβλημα γινόταν ευρωπαϊκό, με τάσεις να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.

Ο Γ. Παπανδρέου είχε αγωνιστεί, μέχρι τότε, να δημιουργηθεί ο μηχανισμός και ήταν οι Ευρωπαίοι που αντιδρούσαν. Μέχρι εκείνη την Παρασκευή, ξημερώματα, δεν είχαν βρεθεί τα χρήματα για να πληρωθεί το μεγάλο ελληνικό ομόλογο που έληγε ύστερα από έναν μήνα. Αποφάσισαν, λοιπόν, ότι ήρθε η ώρα να συγκροτηθεί, και μάλιστα τάχιστα, ο μηχανισμός στήριξης και να έχει ανακοινωθεί ότι η Ελλάδα που ήταν το πρώτο, μεγαλύτερο και πιο εμφανές πρόβλημα εντάσσεται σε αυτόν, ώστε τη Δευτέρα που θα άνοιγαν οι αγορές να έχει κατευναστεί το άσχημο κλίμα στις αγορές. Έτσι και έγινε.

Στη λήψη της απόφασης βοήθησε και η ανακοίνωση της Eurostat, την παραμονή της απόφασης (22.04.10) η οποία ανακοίνωσε ότι το ελληνικό έλλειμμα από 12,6% ανέβηκε στο 13,7%, με τη σημείωση ότι πλέον υπάρχει άριστη σχέση με την ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και έναν αστερίσκο λόγω του κακού παρελθόντος και των ψευδών στοιχείων που έδινε η χώρα επί κυβέρνησης Καραμανλή.

Μετά την απόφαση, έγινε σύσκεψη μεταξύ του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του, για το πώς και πού θα γινόταν η ανακοίνωση. Κάποιος από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού αναρωτήθηκε μήπως θα έπρεπε να αναβληθεί η επίσκεψη στο Καστελόριζο και η ανακοίνωση να γίνει από το Μέγαρο Μαξίμου. Η επ’ αυτού συζήτηση ήταν χλιαρή και κανένας δεν υποστήριξε την άποψη αυτή, ενώ ο κ. Παπανδρέου ήταν κάθετος: «θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά μας» είπε.

Αυτό είναι το διαδικαστικό μέρος της ιστορίας του Καστελόριζου. Η εκδοχή της φιέστας που διοργανώθηκε από τον Παπανδρέου είναι απολύτως ψευδής. Σήμερα, υποστηρίζεται μόνο από άσχετους, ανιστόρητους και εμπαθείς δημοσιογράφους, οι οποίοι έχουν προσωπικούς λόγους να επιμένουν ή έχουν εντολές από τα αφεντικά τους να το κάνουν.

Τα «Νέα», πάντως, του Στ. Ψυχάρη συμπορεύθηκαν με αυτό το ψεύδος όλο το προηγούμενο διάστημα, χθες, στο θέμα τους για το Καστελόριζο, εγκατέλειψαν τον μύθο και δεν έκαναν καμία αναφορά σε αυτόν. Αντιθέτως αναφέρθηκαν στις ευθύνες του Κ. Καραμανλή και των συνεργατών του, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.

Ο Στ. Ψυχάρης γνώριζε από την αρχή ότι τα πράγματα δεν έγιναν σύμφωνα με τον μύθο, αλλά, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, τον υιοθέτησε και τον επέβαλε σε όλον τον ΔΟΛ. Προκύπτει μια απορία: Γιατί το αφεντικό του ΔΟΛ άφησε τα «Νέα» να προσεγγίσουν το θέμα με αυτόν τον τρόπο; Κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά.  Το βέβαιο είναι ότι ο μύθος έχει σταματήσει να πουλά και στο μεταξύ αλλάζει η στάση των απλών ανθρώπων απέναντι στον «αποδιοπομπαίο τράγο» της τελευταίας τετραετίας. Και στον ΔΟΛ έχουν ευαίσθητες κεραίες.

http://agenda-news.gr/

Corriere Della Sera: "..η Ιστορία αρχίζει να δικαιώνει το Γ. Παπανδρέου". Συνέντευξη

Γιώργος Παπανδρέου: «Μετά τις θυσίες, τώρα χρειάζεται 

σε όλους ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης»

Η γνωστή ιταλική εφημερίδα Corriere Della Sera,αφιερώνει αρκετό χώρο στη σημερινή της έκδοση για να παρουσιάσει ενδιαφέρουσα  συνέντευξη με τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας και πρόεδρο της Διεθνούς Σοσιαλιστικής κ.Γεώργιο Α.Παπανδρέου.

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είμαι ευτυχής που η Ελλάδα ξανακέρδισε μια κάποια εμπιστοσύνη, αλλά μένει η πίκρα για το ότι χρειάστηκε υπερβολικά πολύς χρόνος. Αν η Ευρώπη δρούσε άμεσα και ενωτικά, ίσως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την εξορία από τις αγορές. Θα βρισκόμασταν σε μια καλύτερη θέση, θα είχαμε εγκρίνει ένα πρόγραμμα με λιγότερο σκληρούς και επώδυνους όρους για την κοινωνία, χωρίς να αποκλειστούμε από τις αγορές».

«Ο Γ. Παπανδρέου – σχολιάζει η εφημερίδα- ήταν ο ηγέτης, στα χέρια του οποίου τον Οκτώβριο του 2009 έσκασε η μεγάλη απάτη-βόμβα των δημοσιονομικών, αποτέλεσμα της διαχείρισης του προκατόχου του Κ. Καραμανλή. Ο Παπανδρέου τότε, απέναντι στην διεθνή κοινότητα, διάλεξε μια οδυνηρή πορεία διαφάνειας υιοθετώντας το πρώτο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Μια ειλικρίνεια η οποία όμως προκάλεσε την πτώση του και σήμερα ακόμη τροφοδοτεί τον εξοστρακισμό του από την ελληνική πολιτική, όπου παραμένει απλός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

Όμως, τέσσερα χρόνια αργότερα, με την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, η Ιστορία αρχίζει να τον δικαιώνει».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρόεδρε Παπανδρέου, είπατε πριν, ότι δεν έχουν όλα τελειώσει. Τι απομένει ακόμη να γίνει;

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Επανακτήσαμε την εμπιστοσύνη με τίμημα μεγάλες θυσίες, αλλά τώρα χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Ανέκαθεν υποστήριζα ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι το έλλειμμα αλλά τα διαρθρωτικά προβλήματα, τόσο θεσμικά όσο και οικονομικά. Υπερβολική γραφειοκρατία, διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, φοροδιαφυγή και σπατάλες που δεν επιτρέπουν την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων και εμποδίζουν την ανάπτυξη. Το πρόγραμμα της τρόικας έδωσε έμφαση περισσότερο στις περικοπές παρά στις μεταρρυθμίσεις. Τώρα αλλάζει, αλλά αυτό έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα εφαρμόζατε την ίδια πολιτική; Δεν ήταν λανθασμένη η πρόταση διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το ευρώ;

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι εύκολο να λες ποια κίνηση θα ήταν καλύτερη όταν έχει τελειώσει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, αλλά όταν είσαι στο παιχνίδι και η μπάλα έρχεται μπροστά σου, έχεις λίγα δευτερόλεπτα να αποφασίσεις. Ήμασταν σε πόλεμο. Αν είχε διεξαχθεί το δημοψήφισμα θα είχαμε κερδίσει, θα υπήρχε μεγαλύτερη σαφήνεια, μεγαλύτερη ταχύτητα στις μεταρρυθμίσεις, ο λαός θα αισθανόταν ότι συμμετέχει ενεργά και θα είχαμε δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο εξωτερικό: η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει το ευρώ. Η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα ήταν καταστροφική για την οικονομία μας, η ανασφάλεια μας σκότωσε.

EΡΩΤΗΣΗ: Πως ήταν δυνατόν η κυβέρνηση Καραμανλή να παρουσίαζε επί χρόνια παραποιημένα στοιχεία στις Βρυξέλλες. Είχαν οι Βρυξέλλες ευθύνες;

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ παρακολουθούσαν την κατάσταση. Μπορεί και να απέστειλαν προειδοποιητικές επιστολές στον τότε πρωθυπουργό και τους υπουργούς οικονομικών. Δεν δημοσιοποιήθηκε, όμως, τίποτα. Η κυβέρνησή μου κλήθηκε να αποκαλύψει το μεγάλο ψεύδος και να αποδείξει ότι ήταν πρόθυμη να αλλάξει ριζικά την όλη κατάσταση. Εγώ και η κυβέρνησή μου τιμωρηθήκαμε για αμαρτίες που έκαναν άλλοι, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο. Θα προτιμούσα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – πριν από τις εκλογές του 2009, τις οποίες κερδίσαμε – να έλεγαν με σαφήνεια ποια ήταν η όλη κατάσταση.

EΡΩΤΗΣΗ : Είναι δυνατόν να επουλωθεί η κοινωνική πληγή της Ελλάδας;

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Αν έχεις 65% ανεργία για πολλά χρόνια, σημαίνει ότι έχεις χάσει μια γενιά. Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια, ένα Erasmus για τους άνεργους. Χρειάζονται πόροι για την προώθηση της εκπαίδευσης των νέων Ελλήνων, Ισπανών, Ιταλών, παντού στην Ευρώπη. Θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να μεταβούν σε άλλη χώρα για να αποκτήσουν νέα επαγγελματική κατάρτιση. Και επιπλέον, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κρίση για να επανασχεδιάσουμε την ελληνική οικονομία, δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε, αλλά να αλλάξουμε όλοι μαζί.

ΕΡΩΤΗΣΗ : Πως θα μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι στο λαϊκιστικό και αντιευρωπαϊκό κύμα που επικρατεί στην Ευρώπη ;

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν μάθαμε να εργαζόμαστε από κοινού, ρίχναμε ο ένας το λάθος στον άλλον: οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, οι Γερμανοί εγωιστές, κτλ. Είναι κάτι που κάναμε όλοι. Η Ευρώπη είναι ένα σχέδιο το οποίο πρέπει να αλλάξει, να διευρύνει τα σύνορά του. Διότι ή εμείς θα εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση ή η παγκοσμιοποίηση θα καταστήσει απάνθρωπη την Ευρώπη.

 13 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2014, 16:42

Διαβάστε τη συνέντευξη στα Ιταλικά εδώ

Eνω τα "Ελληνικά ΜΜΕ" ασχολούνται με..γλάστρες,τα Τουρκικά ΜΜΕ γράφουν για τη στήριξη του Γ.Παπανδρέου στο"Γκεζί"

Υπέρ του ''κινήματος Γκεζί'' που τα έβαλε με την κυβέρνηση Ερντογάν, την σύγχρονη έννοια της Δημοκρατίας ως συμμετοχική διαδικασία και αποφυγή συγκέντρωσης εξουσιών αλλά και με αιχμές κατά εκείνων - όπως μερίδα Γερμανών πολιτικών και άλλοι βόρειοι- που επικρίνουν ως δήθεν ''τεμπέληδες'' τους Ελληνες αντί να συνεργάζονται όλοι μαζί τοποθετήθηκε στην Τουρκία ο πρώην Πρωθυπουργός καιΠρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. Γιώργος Παπανδρέου.
Αυτά τουλάχιστον τα σημεία αναδεικνύουν οι τουρκικές εφημερίδες που δίνουν έμφαση στις παρεμβάσεις του Γ.Παπανδρέου στην εκδήλωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Κωνσταντινούπολη.

Η δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από τη διενέργεια εκλογών, είναι η αποφυγή της συγκέντρωσης των εξουσιών, δήλωσε από το βήμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου τονίζοντας ότι κινήματα όπως το Γκεζί συνιστούν μεγάλο μέρος της δημοκρατίας.

«Η δημοκρατία είναι μια καινοτομία προκειμένου να εξασφαλιστεί ο διαχωρισμός των εξουσιών … γιατί η συγκέντρωση των εξουσιών το μόνο που να κατορθώσει είναι να αποστερήσει από την κοινωνία τη συλλογική φαντασία, το οποίο θα έχει σαν αποτέλεσμα, κάποιος άλλος να αποφασίζει για σας. Το βαθύ νόημα της δημοκρατίας δεν είναι να παραχωρεί την εξουσία σε κάποιον, είναι η συμμετοχή όλων».

Σε ερώτηση δημοσιογράφου αναφορικά με την εξέγερση στην Αίγυπτο, ο κ. Παπανδρέου απάντησε: «Τα κινήματα των νέων είναι εδώ. Το κίνημα Γκεζί είναι εδώ. Χρειάζεται να ακουστούν περισσότερες συμμετοχικές φωνές. Αυτό αποτελεί κομμάτι της δημοκρατίας. Από τη μία μεριά είχαμε εκλογές στην Αίγυπτο όπου εξελέγη ο κ. Μόρσι. Αλλά από την άλλη μεριά, δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από εκλογές. Πιστεύω ότι η δημοκρατία πρέπει να προχωρήσει πιο βαθιά», δήλωσε θέτοντας το σωκρατικό ερώτημα:«Μπορείς να εκλέξεις ένα δικτάτορα; Μπορείς να εκλέξεις κάποιον που θα παραμείνει για πάντα (στην εξουσία); Αυτό είναι η συζήτηση για τη δημοκρατία. Δημοκρατία σημαίνει ότι η πολιτική δεν εκλέγει μόνο πολιτικούς». 
<<Ορισμένες φορές οι πολιτικοί κατηγορούν ο ένας τον άλλον αντί να εργαστούν από κοινού για την επίλυση του προβλήματος. Παίζουν το παιχνίδι του εθνικισμού, του σεκταρισμού, των θρησκευτικών διαφορών, του λαϊκισμού. Αντί να πουν '‘είναι ένα οικονομικό πρόβλημα ας εργαστούμε μαζί η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιταλία κλπ’', ορισμένοι πολιτικοί λένε ‘'όχι, οι τεμπέληδες Έλληνες αποτελούν το πρόβλημα''>>, δήλωσε, απευθύνοντας έκκληση στους πολιτικούς να αποφύγουν τέτοιες προσεγγίσεις. 
Μια αναφορά που ερμηνεύεται από αναλυτές ως αιχμή κατά Γερμανών πολιτικών και γερμανικών ΜΜΕ αλλά και άλλων βορείων που έχουν χρησιμοποιήσει τέτοιες απαξιωτικές αναφορές κατά της Ελλάδας.

Οι παρεμβάσεις του Γ.Παπανδρέου είχαν μεγάλη έκταση στον τουρκικό τύπο .Ιδού οι βασικοί τίτλοι: 
Η Vatan αναφέρεται στις δηλώσεις Παπανδρέου, με τον τίτλο: «Υποστήριξη του γείτονα στο Γκεζί»

Η Turkiye αναφέρεται στο θέμα με τον τίτλο: «Ο Παπανδρέου υποστήριξε το Γκεζί».

Η Taraf γράφει για το θέμα στην πρώτη σελίδα με τον τίτλο: «Φύτεψε δενδρύλλιο στο σημείο που άρχισε το θέμα Γκεζί».

Η Radikal κάνει αναφορά στο θέμα με τίτλο: «Φυτεύτηκε δενδρύλλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο πάρκο Γκεζί».

H Posta γράφει για το θέμα με τον τίτλο: «Έκκληση για το Γκεζί από τους Σοσιαλιστές»

Η Milliyet γράφει για το θέμα με τον τίτλο: «Οι άνθρωποι αποκαλούν ‘G0’ τους ‘G20’».

Η Hurriyet αναφέρεται στις δηλώσεις Παπανδρέου με τον τίτλο: «Ο Παπανδρέου είπε: Η δημοκρατία δεν είναι μόνο εκλογές».
Το ίδιο τίτλο χρησιμοποιεί και η Cumhuriyet.

Η Bugun αναφέρεται στο θέμα με τίτλο: «Ο Παπανδρέου φύτεψε δενδρύλλιο στο Γκεζί».

http://www.onalert.gr

Τα ωραια του Τάσου Βαίτση για ΓΑΠ:..εμεις Ελληνα πρωθυπουργο ''θελαμε''.....οχι σουηδο..να χαλαει την πιατσα!!

Τάσος Βαΐτσης 

κρατικη διαφημιση δεν μοιραζες...,δεν ενεκρινες τα δανεια των μπομπολοψυχαρηδων...εφτιαξες το opengove και μας ''διελυσες'' το κομμα...,την κωλοδιαυγεια και δεν μπορουσαμε ουτε μια λαμογια να περασουμε...,τα`βαλες με τους θυμιους..,με τους πετρελαιαδες...τι σκατα ηθελες να τα βαλεις και με τους τραπεζιτες....,ακου εκει ''κοινες'' κι οχι προνομιουχες...να χαθουν κι οι διοικησεις...,αμ το δημοψηφισμα ρε ''παλιοφασιστα'' πως σου`ρθε......εκανες και γυμναστικη..,επεφτες κι απ`τα ποδηλατα...,εκανες και κανο..και στις διακοπες πηγαινες και σε ξενοδοχεια..,δεν μπορεσες ρε ανεπροκοπε να φτιαξεις μια βιλλιτσα τοσα χρονια βουλευτης.....εμεις Ελληνα πρωθυπουργο ''θελαμε''.....οχι σουηδο..να χαλαει την πιατσα με ότι καταπιανεται....αντε τωρα εκει στα κωλοπανεπιστημια που σε καλουν ολοι οι βελανιδοφαγοι,οι ασχετοι...κι ασε μας εμας...,ζαχαρη ειμαστε....δημοκρατια,διαφανεια,αναπτυξη....αλλη χωρα γιναμε απο τοτε που ''ξεκουμπιστηκες''....κατσε εκει που εισαι.......#πινοσετ

Γιατί τόσο μίσος, κακία και περιφρόνηση για τον ΓΑΠ ;

Γιατί τόσο μίσος,.... τόση περιφρόνηση, τόση κακία, τόσες άδικες επιθέσεις;

Γράφει ο Σταυρος Στραβόλαιμος

Προκαλούν έκπληξη και συνάμα αηδία το πάθος και οι μειωτικοί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούνται σε βάρος του. Τον είπανε Γιωργάκη, ανίκανο, χαζούλη, παιδί της μαμάς του, Αμερικανάκι, δοσίλογο, προδότη, πράκτορα ξένων συμφερόντων, άβουλο και μοιραίο, Τσολάκογλου, μέχρι και εκτέλεση στο Γουδί τόλμησαν να ζητήσουν.

Ότι και να κάνει, ότι και να πει, όπου βρεθεί, όποια κίνηση κι αν κάνει, είναι θέμα κριτικής και μάλιστα κακόπιστης, με ειρωνικά υπονοούμενα, ψευδολογίες, ανακρίβειες και επιχειρηματολογία επιπέδου κυρά Κατίνας της γειτονιάς.

Το εξωφρενικό βεβαίως είναι ότι εκτός από τον ίδιο, τα βάλανε και με τα παιδιά του, τα αδέλφια του, τη μητέρα του, δεν άφησαν κανέναν στο απυρόβλητο. Τους ενοχλεί που υπάρχει, που αναπνέει, που είναι όρθιος, ενεργός και δραστήριος, δημοφιλής και σπουδαία παγκόσμια προσωπικότητα διεθνώς αναγνωρισμένη - δεν δέχομαι επίσης κουβέντα αντίθετη περί αυτού - γιατί δεν τους κάνει τέλος πάντων τη χάρη να εξαφανιστεί από προσώπου γης.

Το «ακατανόητο» είναι ότι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, δικαιώνεται πανηγυρικά σε όλα και μαζί η πολιτική που εφάρμοσε για τη σωτηρία του τόπου αναδεικνυόμενη, ως η μόνη εφικτή παγκοσμίως.

Ακόμα και ο Ζάππειος Πρωθυπουργός των 18.5 δις ισοδυνάμων, που δεν τα είδαμε και δεν τα απαντήσαμε ποτέ, που δεν υπέγραφε το λάθος, γιατί τάχα είχε άλλο μίγμα πολιτικής, προσκυνάει σήμερα την πολιτική των μνημονίων και την εφαρμόζει χωρίς αντιρρήσεις, ενστάσεις και τσαμπουκάδες περί επαναδιαπραγμάτευσης που μας είχε ζαλίσει όντας αντιπολίτευση.

Άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και τώρα ίσως και η Σλοβενία προσέτρεξαν για βοήθεια, που αλλού στον μηχανισμό στήριξης που δημιουργήθηκε εκ υπαρχής με τις άοκνες προσπάθειες του Παπανδρέου, επισκεπτόμενος τότε τας «Ευρωπαϊκάς Αυλάς».

Ακόμα και η Μέρκελ και ο Σόιμπλε αναγνώρισαν ότι ήταν λάθος που δεν αποδέχτηκαν την πρόταση του έλληνα Πρωθυπουργού για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Σύσσωμη η συντηρητική Ευρώπη, αναγνώρισε εκ των πραγμάτων, ότι το οικονομικό μας πρόβλημα δεν ήταν μόνο Ελληνικό, αλλά πρωτίστως Ευρωπαϊκό, όπως ισχυριζόταν εξ αρχής ο Παπανδρέου.

Τώρα άρχισαν να συζητούν το ενδεχόμενο δημιουργίας ευρωομόλογου και επιβολής φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και επί του Διοξειδίου του Άνθρακα, ζωτικής σημασίας θέματα, που είχε μαλλιάσει η γλώσσα του να προτείνει, χωρίς να εισακούγεται, αντιμετωπιζόμενος απλώς ειρωνικά.

Αφού λοιπόν δικαιώθηκε και συνεχίζει να δικαιώνεται σε όλα όσα είπε και έκανε, γιατί τόσο μίσος, τόση περιφρόνηση, τόση κακία, τόσες άδικες επιθέσεις; Τι να συμβαίνει άραγε;

Τα πράγματα είναι απλά, πολύ απλά και ξεκάθαρα. Τα κατεστημένα συμφέροντα της ρεμούλας και της αρπαχτής, των νταβαντζήδων των ΜΜΕ, των θαλασσοδανείων και των στημένων διαγωνισμών για έργα του δημοσίου, τα λαμόγια της μεγαλοαστικής μπουρζουαζίας, οι συστηματικοί φοροκλέφτες δηλαδή του ιδρώτα των ελλήνων πολιτών, είδαν ότι ο Γιώργος εννοούσε και εννοεί και δεν κάνει πίσω με τίποτα σε αυτά που λέει και επιδιώκει.

Ξαφνισμένοι διαπίστωσαν ότι θα έχουν μπλεξίματα μαζί του, αφού φάνηκε αμέσως ότι αυτός ο παράξενος τύπος, σκόπευε να σταματήσει το ασύστολο πάρτι σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού.

Τους βαρυφάνηκαν οι πρωτοβουλίες που πήρε ως Πρωθυπουργός, στην κατεύθυνση της Διαφάνειας, της αξιοκρατίας, των κανόνων, του συμμαζέματος της κρατικής σπατάλης, μιας σειράς μεταρρυθμίσεων και μέτρων, που δεν υπήρχαν μέχρι τότε, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, του εντοπισμού των κρυμμένων εισοδημάτων και την ανάδειξη όσων πλούτιζαν σε βάρος των φορολογουμένων πολιτών.

Τους έκατσε στο στομάχι η εφαρμογή του πόθεν έσχες, οι σημαντικές νομοθετικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση μη δυνατότητας ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Έβγαζαν αφρούς βλέποντας κινήσεις όπως:

- ο θεσμός του Οικονομικού Εισαγγελέα που ενισχύθηκε με όλες τις απαιτούμενες εξουσίες για την εξυπηρέτηση του διευρυμένου ρόλου του.

- η Ποινικοποίηση της μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και απόκρυψης συναλλαγών, που αποτελούν τους δύο βασικούς άξονες της φοροδιαφυγής η φορολόγηση εξοχώριων εταιρειών (offshore), συνήθη οχήματα μεγάλης φοροδιαφυγής, με αποτρεπτικό συντελεστή, προκειμένου να αποκαλύπτονται τα φυσικά πρόσωπα που κρύβονται πίσω από αυτές.

- η ενίσχυση αρμοδιοτήτων του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος με τους υπάλληλοι του να αποκτούν προανακριτικές αρμοδιότητες ο σχεδιασμός των πρώτων διασταυρώσεων στοιχείων, τόσο για τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής, όσο και για τον εντοπισμό πηγών αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών, από τις οποίες προέκυψαν και τα πρώτα απτά αποτελέσματα στην είσπραξη.

- η διευκόλυνση αναγκαστικής είσπραξης με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων, η δημιουργία πρότυπων δομών υπό την μορφή Ομάδων Εργασίας, για την ανάπτυξη ειδικών πολιτικών και διαδικασιών στους τομείς της Είσπραξης Οφειλών, του ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου και των Μεγάλων Επιχειρήσεων.

- η αναβάθμιση και διασύνδεση των πληροφοριακών συστημάτων του Υπουργείου (νέο taxis-net, ELENXIS, ICIS) που αποσκοπούν στην καλύτερη εποπτεία και έλεγχο των φορολογουμένων και των υπηρεσιών.

- η θεσμοθέτηση μειζόνων θεσμικών αλλαγών στη διαδικασία εκδίκασης φορολογικών και τελωνειακών διαφορών από τα διοικητικά δικαστήρια.

Συμπέρασμα: Αν σήμερα ανοίξανε τα κελιά των φυλακών και υποδέχονται όλο τον «καλό» τον κόσμο μέσα, από ιερωμένους μέχρι τραπεζίτες και από μεγαλοπολιτικούς μέχρι μόδιστρους και μεγαλοπαράγοντας του αθλητισμού και πολλά άλλα μπουμπούκια της «καλής κοινωνίας», οφείλεται στο γεγονός των πρωτοβουλιών αυτού του νταμαροκέφαλου Παπανδρέου που έκανε και κάνει του κεφαλιού του και δεν εννοεί σαν τον πατέρα του να συνδιαλέγεται, να συναλλάσσεται και να διαπραγματεύεται μαζί τους. Αυτά πληρώνει τώρα, γιαυτά εμείς τον σεβόμαστε και τον αγαπάμε, γιαυτά εμείς θα είμαστε ότι και να συμβεί κοντά του.

Δημοσιεύθηκε στις
http://www.messiniakesapopseis.gr/index.php/apopseis/stravolaimos-stayros/1339-giati-toso-misos-tosi-perifronisi-tosi-kakia-toses-adikes-epitheseis