Γιώργος Παπανδρέου: «Μετά τις θυσίες, τώρα χρειάζεται
σε όλους ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης»
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είμαι ευτυχής που η Ελλάδα ξανακέρδισε μια κάποια εμπιστοσύνη, αλλά μένει η πίκρα για το ότι χρειάστηκε υπερβολικά πολύς χρόνος. Αν η Ευρώπη δρούσε άμεσα και ενωτικά, ίσως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την εξορία από τις αγορές. Θα βρισκόμασταν σε μια καλύτερη θέση, θα είχαμε εγκρίνει ένα πρόγραμμα με λιγότερο σκληρούς και επώδυνους όρους για την κοινωνία, χωρίς να αποκλειστούμε από τις αγορές».
«Ο Γ. Παπανδρέου – σχολιάζει η εφημερίδα- ήταν ο ηγέτης, στα χέρια του οποίου τον Οκτώβριο του 2009 έσκασε η μεγάλη απάτη-βόμβα των δημοσιονομικών, αποτέλεσμα της διαχείρισης του προκατόχου του Κ. Καραμανλή. Ο Παπανδρέου τότε, απέναντι στην διεθνή κοινότητα, διάλεξε μια οδυνηρή πορεία διαφάνειας υιοθετώντας το πρώτο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Μια ειλικρίνεια η οποία όμως προκάλεσε την πτώση του και σήμερα ακόμη τροφοδοτεί τον εξοστρακισμό του από την ελληνική πολιτική, όπου παραμένει απλός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Όμως, τέσσερα χρόνια αργότερα, με την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, η Ιστορία αρχίζει να τον δικαιώνει».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρόεδρε Παπανδρέου, είπατε πριν, ότι δεν έχουν όλα τελειώσει. Τι απομένει ακόμη να γίνει;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Επανακτήσαμε την εμπιστοσύνη με τίμημα μεγάλες θυσίες, αλλά τώρα χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Ανέκαθεν υποστήριζα ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι το έλλειμμα αλλά τα διαρθρωτικά προβλήματα, τόσο θεσμικά όσο και οικονομικά. Υπερβολική γραφειοκρατία, διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, φοροδιαφυγή και σπατάλες που δεν επιτρέπουν την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων και εμποδίζουν την ανάπτυξη. Το πρόγραμμα της τρόικας έδωσε έμφαση περισσότερο στις περικοπές παρά στις μεταρρυθμίσεις. Τώρα αλλάζει, αλλά αυτό έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα εφαρμόζατε την ίδια πολιτική; Δεν ήταν λανθασμένη η πρόταση διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το ευρώ;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι εύκολο να λες ποια κίνηση θα ήταν καλύτερη όταν έχει τελειώσει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, αλλά όταν είσαι στο παιχνίδι και η μπάλα έρχεται μπροστά σου, έχεις λίγα δευτερόλεπτα να αποφασίσεις. Ήμασταν σε πόλεμο. Αν είχε διεξαχθεί το δημοψήφισμα θα είχαμε κερδίσει, θα υπήρχε μεγαλύτερη σαφήνεια, μεγαλύτερη ταχύτητα στις μεταρρυθμίσεις, ο λαός θα αισθανόταν ότι συμμετέχει ενεργά και θα είχαμε δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο εξωτερικό: η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει το ευρώ. Η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα ήταν καταστροφική για την οικονομία μας, η ανασφάλεια μας σκότωσε.
EΡΩΤΗΣΗ: Πως ήταν δυνατόν η κυβέρνηση Καραμανλή να παρουσίαζε επί χρόνια παραποιημένα στοιχεία στις Βρυξέλλες. Είχαν οι Βρυξέλλες ευθύνες;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ παρακολουθούσαν την κατάσταση. Μπορεί και να απέστειλαν προειδοποιητικές επιστολές στον τότε πρωθυπουργό και τους υπουργούς οικονομικών. Δεν δημοσιοποιήθηκε, όμως, τίποτα. Η κυβέρνησή μου κλήθηκε να αποκαλύψει το μεγάλο ψεύδος και να αποδείξει ότι ήταν πρόθυμη να αλλάξει ριζικά την όλη κατάσταση. Εγώ και η κυβέρνησή μου τιμωρηθήκαμε για αμαρτίες που έκαναν άλλοι, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο. Θα προτιμούσα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – πριν από τις εκλογές του 2009, τις οποίες κερδίσαμε – να έλεγαν με σαφήνεια ποια ήταν η όλη κατάσταση.
EΡΩΤΗΣΗ : Είναι δυνατόν να επουλωθεί η κοινωνική πληγή της Ελλάδας;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Αν έχεις 65% ανεργία για πολλά χρόνια, σημαίνει ότι έχεις χάσει μια γενιά. Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια, ένα Erasmus για τους άνεργους. Χρειάζονται πόροι για την προώθηση της εκπαίδευσης των νέων Ελλήνων, Ισπανών, Ιταλών, παντού στην Ευρώπη. Θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να μεταβούν σε άλλη χώρα για να αποκτήσουν νέα επαγγελματική κατάρτιση. Και επιπλέον, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κρίση για να επανασχεδιάσουμε την ελληνική οικονομία, δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε, αλλά να αλλάξουμε όλοι μαζί.
ΕΡΩΤΗΣΗ : Πως θα μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι στο λαϊκιστικό και αντιευρωπαϊκό κύμα που επικρατεί στην Ευρώπη ;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν μάθαμε να εργαζόμαστε από κοινού, ρίχναμε ο ένας το λάθος στον άλλον: οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, οι Γερμανοί εγωιστές, κτλ. Είναι κάτι που κάναμε όλοι. Η Ευρώπη είναι ένα σχέδιο το οποίο πρέπει να αλλάξει, να διευρύνει τα σύνορά του. Διότι ή εμείς θα εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση ή η παγκοσμιοποίηση θα καταστήσει απάνθρωπη την Ευρώπη.
13 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2014, 16:42
Διαβάστε τη συνέντευξη στα Ιταλικά εδώ
No comments:
Post a Comment