Ο γνωστός συγγραφέας Νίκος Δήμου είπε ξανά τα πράγματα καθαρά και ξάστερα για το θεοκρατικό κράτος των "Γραικων"που με τις ενέργειές του ντροπιάζει αρχαία Ελλάδα και το Ελληνικό πνεύμα ..Ας ιδούμε , όμως τί γράφει η Αθηναική εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"
Το ειδωλολατρικό σύμβολο του δήθεν Αγίου Φωτός θα έκανε ακόμα και τον ίδιο τον Ιησού «εμμανή αντικληρικό», γράφει ο συγγραφέας Νίκος Δήμου, μέλος του «Ποταμιού» του Σταύρου Θεοδωράκη, σε μια ακόμη δημόσια τοποθέτηση που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις.
«Οσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς, που από ότι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα –και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς» γράφει ο Νίκος Δήμου σε άρθρο του που αναρτήθηκε στο Protagon.gr.
Το άρθρο αφορά τη σχέση του αντικληρισμού με τον αντικομουνισμό, θέσεις που ο συγγραφέας θεωρεί προοδευτικές και φιλελεύθερες. Για να συνδέσει τις δύο έννοιες ο Νίκος Δήμου επικαλείται τη τη φιλοσοφία του Μπερτράν Ράσελ, στην οποία ο κομουνισμός παρουσιάζεται ως θρησκεία με δόγμα, ιερατείο και μεσσίες.
«Ο αντικληρικός δεν είναι απαραίτητα άθεος, ούτε καν εναντίον της θρησκείας. Είναι εναντίον του κλήρου – δηλαδή αντίθετος με τους τρόπους και τις πρακτικές της εκκλησίας. Στην ακρότατη περίπτωση και εναντίον της ύπαρξής της. Μπορεί να την θεωρεί περιττή. Δεν χρειάζεται μεσολαβητές ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό. Δύναται να είναι κανείς πιστός Χριστιανός χωρίς μητροπολίτες, εικόνες, καντήλια και εξαπτέρυγα. Ίσως μάλιστα να είναι πιο σωστός αυτός που ακολουθεί απλώς την Επί του Όρους Ομιλία.
»Αλλά και ο αντικομουνιστής δεν είναι απαραίτητα αντίθετος με τις απόψεις του Μαρξ. Απλώς μπορεί να μην συμφωνεί με το μεταγενέστερο κλειστό Δόγμα (π.χ. του Διαλεκτικού και Ιστορικού Υλισμού) ή με το μονολιθικό, ασάλευτο και αυταρχικό κόμμα» αναφέρει.
Ο αντικομουνισμός και ο αντικληρισμός μπορεί να υποδηλώνουν άνθρωπο, ελεύθερο, ανοιχτό και αδογμάτιστο, γράφει ο Νίκος Δήμου, διαχωρίζει όμως τη θέση του από τον «αντικομουνισμό» του Παναγιώτη Μπαλτάκου, για τον οποίο υπονοεί ότι «είναι αντικομουνιστής επειδή είναι φασίστας, απλώς αλλάζει ένα δόγμα με άλλο».
Οι δημόσιες τοποθετήσεις του Νίκου Δήμου, από τους βασικούς επίσημους υποστηρικτές της πολιτικής κίνησης του Σταύρου Θεοδωράκη, έχουν προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, καθώς ο διακεκριμένος συγγραφέας συνηθίζει συχνά να θίγει ζητήματα ταμπού για την πλειονότητα των Ελλήνων, όπως είναι η θρησκεία αλλά και τα εθνικά θέματα.Τον περασμένο Μάρτιο, για παράδειγμα, αίσθηση είχε προκαλέσει μια αποστροφή του λόγου του σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ για το θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ.
«Είναι ένα θέμα που έχουμε ήδη χάσει. Το 95% των κρατών έχει δεχθεί το όνομα "Μακεδονία" κι εμείς συνεχίζουμε να το συζητάμε» είχε πει, συμφωνώντας ότι τα Σκόπια μπορούν να ονομαστούν όπως θέλουν, ακόμα και «Μακεδονία».
«Οσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς, που από ότι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα –και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς» γράφει ο Νίκος Δήμου σε άρθρο του που αναρτήθηκε στο Protagon.gr.
Το άρθρο αφορά τη σχέση του αντικληρισμού με τον αντικομουνισμό, θέσεις που ο συγγραφέας θεωρεί προοδευτικές και φιλελεύθερες. Για να συνδέσει τις δύο έννοιες ο Νίκος Δήμου επικαλείται τη τη φιλοσοφία του Μπερτράν Ράσελ, στην οποία ο κομουνισμός παρουσιάζεται ως θρησκεία με δόγμα, ιερατείο και μεσσίες.
«Ο αντικληρικός δεν είναι απαραίτητα άθεος, ούτε καν εναντίον της θρησκείας. Είναι εναντίον του κλήρου – δηλαδή αντίθετος με τους τρόπους και τις πρακτικές της εκκλησίας. Στην ακρότατη περίπτωση και εναντίον της ύπαρξής της. Μπορεί να την θεωρεί περιττή. Δεν χρειάζεται μεσολαβητές ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό. Δύναται να είναι κανείς πιστός Χριστιανός χωρίς μητροπολίτες, εικόνες, καντήλια και εξαπτέρυγα. Ίσως μάλιστα να είναι πιο σωστός αυτός που ακολουθεί απλώς την Επί του Όρους Ομιλία.
»Αλλά και ο αντικομουνιστής δεν είναι απαραίτητα αντίθετος με τις απόψεις του Μαρξ. Απλώς μπορεί να μην συμφωνεί με το μεταγενέστερο κλειστό Δόγμα (π.χ. του Διαλεκτικού και Ιστορικού Υλισμού) ή με το μονολιθικό, ασάλευτο και αυταρχικό κόμμα» αναφέρει.
Ο αντικομουνισμός και ο αντικληρισμός μπορεί να υποδηλώνουν άνθρωπο, ελεύθερο, ανοιχτό και αδογμάτιστο, γράφει ο Νίκος Δήμου, διαχωρίζει όμως τη θέση του από τον «αντικομουνισμό» του Παναγιώτη Μπαλτάκου, για τον οποίο υπονοεί ότι «είναι αντικομουνιστής επειδή είναι φασίστας, απλώς αλλάζει ένα δόγμα με άλλο».
Οι δημόσιες τοποθετήσεις του Νίκου Δήμου, από τους βασικούς επίσημους υποστηρικτές της πολιτικής κίνησης του Σταύρου Θεοδωράκη, έχουν προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, καθώς ο διακεκριμένος συγγραφέας συνηθίζει συχνά να θίγει ζητήματα ταμπού για την πλειονότητα των Ελλήνων, όπως είναι η θρησκεία αλλά και τα εθνικά θέματα.Τον περασμένο Μάρτιο, για παράδειγμα, αίσθηση είχε προκαλέσει μια αποστροφή του λόγου του σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ για το θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ.
«Είναι ένα θέμα που έχουμε ήδη χάσει. Το 95% των κρατών έχει δεχθεί το όνομα "Μακεδονία" κι εμείς συνεχίζουμε να το συζητάμε» είχε πει, συμφωνώντας ότι τα Σκόπια μπορούν να ονομαστούν όπως θέλουν, ακόμα και «Μακεδονία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Νικου Δημου και ΕΔΩ
No comments:
Post a Comment