ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ Ο "Νέος Κόσμος"; Απο το ..Ρασπούτιν στην "Ιερά Αρχιεπισκοπή"

ΣΤΗ δεκαετία του 1960,η εφημερίδα "Νέος Κοσμος"  της Μελβούρνης δημοσίευε σε συνέχειες το "Ρασπούτιν "και το "Διαβολοκαλόγερο του Κάρλτον"..και όχι μόνο δεν αποκαλούσε "Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας" τους εδω εκπροσωπους της Ισταμπούλ,παρά τους έσερνε τα εξ αμάξης και οδηγουσε την τοτε παροικία σε εξέγερση κατα των ρασοφόρων!!!

Τα χρόνια πέρασαν,αλλάξαν και οι καιροί,αλλα κανείς δεν περίμενε απο αυτούς που έτρεχαν τότε να μοιράσουν χερι-χερι την εφημερίδα τους ,αριστεροί κυρίως,να φτάσει κάποτε η στιγμή, όπου ο ΝΚ,θα μπορουσε να γράψει ακόμα και είδηση ότι οι παλιοημερολογίτες αποτελουν
«Μία πληγή του γένους που ακριβοπληρώνεται» και όσα ακόμα θα διαβάσετε στο χθεσινό του φύλλο...Ευτυχως δεν ζουν πολλοι απο τους παλιούς γιατί θα αυξάνονταν κατα πολύ τα δάκρυα -και οι καρδιακές προσβολές-στη Μελβούρνη κα σ ολόκληρη την Αυστραλία!!!

Απάντηση του καθηγητή Θεολογίας
Α. Πανώτης στους ΓΟΧ Αυστραλίας

Στην έκδοση της (07/03/11) αποκαλύψαμε την έκρηξη νέου πολέμου της Αρχιεπισκοπής με τους ΓΟΧ Αυστραλίας.
Στο δημοσίευμά μας, με τίτλο «Νέος πόλεμος Αρχιεπισκοπής-ΓΟΧ» αναφέραμε, ότι «τη νέα σύγκρουση πυροδότησε σκληρή επίθεση του νεοαφιχθέντος στην Αυστραλία επισκόπου των ΓΟΧ Τριμυθούντος κ. Χριστόδουλου (της παράταξης Αυξεντίου), στην κανονική εκκλησία της Αυστραλίας, την οποία αποκαλεί «αμαρτωλή θυγάτηρ αμαρτωλής μητρός».

Εξηγούσαμε, ότι «η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας παρέπεμψε τον κ. Χριστόδουλο στο Πρωτοβάθμιο Πνευματικό Δικαστήριό της με το ακόλουθο κατηγορητήριο: Προσχώρηση εις την παρασυναγωγή Παλαιοημερολογιτών, Εθελούσια εγκατάλειψη της Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου Μεγάρων και Σαλαμίνος, Οικειοποίηση Επισκοπικών Καθηκόντων και τέλεση κατά συρροήν ιεροπραξιών παρ,  ενορία, Φατρία και τυρεία, Δεινότατο σκανδαλισμό της συνείδησης των πιστών».
Αναφέραμε, ότι «ο «κατηγορούμενος» επίσκοπος Τριμυθούντος, κ. Χριστόδουλος, αρνείται να παραστεί στο Πνευματικό Δικαστήριο και παραθέσαμε το ακόλουθο απόσπασμα της απάντησης του κ. Χριστόδουλου προς τον εγκαλούντα αυτόν, εκ μέρους της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, Επίσκοπο Δορυλαίου κ. Νίκανδρο:
«Η εκκλησία εις την οποία ανήκετε είναι η αμαρτωλή θυγάτηρ αμαρτωλής μητρός και υμείς και οι προϊστάμενοί σας είσθε οι υποκείμενοι εις τα αυστηράς διατάξεις των και όχι ημείς που συνειδησιακώς εξελέξαμεν να πορευθώμεν «τοις κείνοις ρήμασιν πειθόμενοι». Ως εκ τούτου τα περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων κλπ με τα οποία απειλείτε τα αντιπαρέρχομαι ως μη αφορώντα με».

Σήμερα δημοσιεύουμε απάντηση στην επίθεση του κ. Χριστόδουλου στην κανονική εκκλησία από τον Θεολόγο-Ιστορικό κ. Αριστείδη Πανώτη, που διάβασε το δημοσίευμά μας στο διαδίκτυο.

Παραθέτουμε την απάντηση του κ. Πανώτη μετά κάποιες, αναγκαίες παρεμβάσεις μας:
“Σκέψεις ενός ιστορικού εξ αφορμής σχολίου της εφημερίδος «Νέος Κόσμος» της Αυστραλίας, της 7-4-2011: «Νέος πόλεμος αρχιεπισκοπής-ΓΟΧ» του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη.

«Μία πληγή του γένους που ακριβοπληρώνεται»
Σε εποχές μεγάλης οικονομικής δυσχέρειας που ακολουθεί πολεμικά γεγονότα και εσωτερικές κρίσεις οι πολυμελείς παλιά ελληνικές οικογένειες δεν άντεχαν να τα βγάλουν πέρα και οι νεότεροι εκπατρίζονταν σε αναζήτηση τύχης σε άλλες χώρες και ηπείρους. Αυτό συνέβηκε και στον 20ο αιώνα με την αθρόα μετανάστευση στην Αμερική και στην Αυστραλία, στην Νότια Ρωσία και πρόσφατα, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και στο Βέλγιο και τη Γερμανία.
Οι μετανάστες που πήγαν στο εξωτερικό βρέθηκαν σε κάποια άλλη πολιτιστική και θρησκευτική πραγματικότητα και όπως ήλθαν από την Ελλάδα ακατήχητοι αυτοσχεδίαζαν την εθνική και θρησκευτική ζωή τους και το πνευματικό συμφέρον τους με τα φολκλορικά δεδομένα του τόπου τους αγνοώντας το Πιστεύω και την Τάξη της Εκκλησίας μας που έχει συμπυκνωθεί σε αρχές και αξίες επί 20 αιώνες για το συμφέρον της πνευματικής καλλιέργειας και σωτηρίας τους. Με βάση τους ιερούς κανόνες το Γένος μας πορεύθηκε στην ιστορία και οδήγησε με ασφάλεια τον λαό μας στην ενότητα και στην ελευθερία. Έτσι ασφαλίστηκε η υπόληψη μας από τις παγίδες μασκαρευμένων «κληρικών» με τις φαντασιώσεις τους, που αλλάζουν κατά καιρούς για να τρομάζουν τους απλούς ανθρώπους, όπως είναι  η διόρθωση του Ιουλιανού Ημερολογίου το 1923 και πρόσφατα ο Οικουμενισμός και το σκιάχτρο του Πάπα της Ρώμης, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Μερικοί μάλιστα βρίζουν χυδαία ακόμη και τη μητέρα εκκλησία μας, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως,  που έσωσε και απελευθέρωσε τον ελληνισμό και που τόσο ακόμη βάλλεται από τους Τούρκους.

 Είναι τραγικό δείγμα αναίδειας και αγραμματοσύνης όταν κάποιοι νεόκοποι «κληρικοί» αναίσχυντα υβρίζουν την Εκκλησία μας ως «θυγατέρα. αμαρτωλής Μητρός», όταν ξέρουμε ότι η Εκκλησία μας «είναι και παραμένει Άμωμος και Αγία, ως γνήσιο Σώμα του Χριστού και ότι δεν συγχέεται με τους αμαρτωλούς εκ του κλήρου και του λαού που την συγκροτούν και οικονομεί την μετάνοιά τους  και περιμένει ακόμη και την μετάνοια αυτών που την διακωμωδούν κατεργάρικα και λένε πώς «είναι «Παλαιοημερολογίτες», ενώ «λειτουργούν με το διορθωμένο Νέο Ημερολόγιο το εορτολόγιο» για να μη χάσουν την πελατεία τους! Και αυτά, ενώ τους ξεμπροστιάζουν και όλες οι «παρατάξεις των Γ.Ο.Χ., ως άσχετους «ψευδαδελφούς» με τον χώρο τους. Πρέπει να είναι και εντελώς απληροφόρητοι και κακόπιστοι όταν και πρόσφατα οι Ορθόδοξες Εκκλησίες της Οικουμένης αναγνωρίζουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως «Μητέρα Εκκλησία και προκαθήμενη της αγάπης», και στην δικαιοδοσία της Αυστραλίας. Την κατά τον 28ον κανόνα της Δ' Οικουμενικής Συνόδου δικαιοδοσία της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως πολέμησαν και πολεμούν μόνον εχθροί του ελληνισμού, όπως απέδειξε και ή πρόσφατη σύναξη όλων των κανονικών επισκόπων που συνυπάρχουν στην Αυστραλία σε μια ορθόδοξη ενότητα, κάτι, που έγινε και σε όλες τις ηπείρους και απέδειξε ποιοι είναι οι γνήσιοι Ορθόδοξοι και ποιοί πολιτεύονται ως λαθρεπιβάτες και πειρατές.

Η πολιτεία μερικών Κοινοτήτων της Αυστραλίας, που επιμένουν χωρίς αυτογνωσία στο φαιδρό σχίσμα μου υπενθυμίζει κάποιες σοφές παροιμίες του λαού μας, όπως εκείνη που λέγει: «σ’ αυτό, τον κόσμο το στραβό, παπά δεν είχαν και, ήλθα εγώ» και την ερώτηση «και παπάς έγινες Γιάννη;. απάντηση: έτσι τα έφερε η κατάρα», γιατί κατάρα είναι να «εμπιστεύεσαι όσους μια φορά φάνηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης σου» όπως έλεγε ο Σαίξπηρ, αφού είναι βέβαιο: «πως κάποιος πού σε απογοήτευσε μια φορά με ένα απεσταλμένο του θα σε εξαπατήσει και πάλι με άλλο»! Τόση αφέλεια ενδημεί στην Αυστραλία;

Πρέπει, επί τέλους, οι ομογενείς μας να καταλάβουν ότι μια Κοινότητα που κυβερνιέται από πλοηγό, που δεν έχει κανένα δίπλωμα αξίας και ικανότητας, οδηγείται, σίγουρα σε βραχονησίδα με βέβαιο πνιγμό όσων εμπιστεύονται σ' αυτόν την Σωτηρία των ψυχών τους. Γιατί δεν αργεί : «το πονηρό πουλί από την μύτη να πιαστεί». Αυτά τα λίγα από ένα πολιό διδάσκαλο πολλών αρχιερέων, ιερέων και δασκάλων, που πάντα είναι ειλικρινής και ξέρει πώς για το καλό πάντα «ή αλήθεια είναι μαλώστρα».

Αριστείδης Πανώτης
Θεολόγος-ιστορικός