Monday, January 20, 2014

"Εν αυτώ δε τω χρόνω [529 μ.Χ.] διωγμός γέγονεν Ελήνων μέγας .." Δρ.Κώστας Βίτκος

«Επί δε της υπατείας του αυτού Δεκίου ο αυτός βασιλεύς θεσπίσας πρόσταξιν έπεμψεν εν Αθήναις, κελεύσας μηδένα διδάσκειν φιλοσοφίαν μήτε νόμιμα εξηγείσθαι...» (18.47). Δηλαδή: «Όταν ο Δέκιος ήταν ύπατος, ο ίδιος ο αυτοκράτορας [Ιουστινιανός] έβγαλε διάταγμα και το έστειλε στην Αθήνα, προστάζοντας ότι κανένας δεν πρέπει να διδάσκει φιλοσοφία ούτε να εξηγεί τους νόμους...».
Με το βάρβαρο αυτό διάταγμα του Ιουστινιανού η ελληνική φιλοσοφία δέχτηκε θανατηφόρο χτύπημα. Ξαφνικά, το αγαθό «σκουλήκι» της φιλοσοφίας έπαψε να ροκανίζει τις «αποκαλυπτικές αλήθειες» της ιουδαιο-χριστιανικής θρησκευτικής παράδοσης.
Αλλά δεν ήσαν μόνο οι φιλόσοφοι που είχαν μπει στο στόχαστρο του Ιουστινιανού: κυνηγήθηκαν και οι απλοί Έλληνες και «ελληνίζοντες» που είχαν την ατυχία να επιμένουν ελληνικά.
Ο ΜΕΓΑΣ ΔΙΩΓΜΟΣ
Αλήθεια, ποιος θα περίμενε να δει τον «χριστιανό» αυτοκράτορα των Ρωμαίων Ιουστινιανό να καταδιώκει αθώους μη χριστιανούς Έλληνες και ελληνότροπους, και να τους δίνει τρεις μήνες προθεσμία για να αλλαξοπιστήσουν; Εδώ είμαι πάλι υποχρεωμένος να μεταφέρω τα λόγια του Μαλάλα:
«Εν αυτώ δε τω χρόνω [529 μ.Χ.] διωγμός γέγονεν Ελήνων μέγας και πολλοί εδημεύθησαν, εν οίς ετελεύτησαν Μακεδόνιος, Ασκληπιόδοτος, Φωκάς ο Κρατερού, και Θωμάς... Και εκ τούτου πολύς φόβος γέγονεν . Εθέσπισε δε ο αυτός βασιλεύς [Ιουστινιανός] ώστε μη πολιτεύεσθαι τους ελληνίζοντας, τους δε των άλλων αιρέσεων όντας αφανείς γενέσθαι της Ρωμαϊκής πολιτείας, προθεσμίαν τριών μηνών λαβόντας εις το γενέσθαι αυτούς κοινωνούς της ορθοδόξου πίστεως» (18.42).



Δηλαδή: «Την ίδια χρονιά [529 μ.Χ.] έγινε μεγάλος διωγμός των Ελλήνων. Πολλοί έχασαν τις περιουσίες τους, και κάποιοι από αυτούς πέθαναν, όπως ο Μακεδόνιος, ο Ασκληπιόδοτος, ο Φωκάς, γιος του Κρατερού, και ο Θωμάς... Αυτό προξένησε μεγάλο φόβο. Ο ίδιος αυτός αυτοκράτορας [Ιουστινιανός] θέσπισε να μην πολιτεύονται αυτοί που έχουν ελληνικές πεποιθήσεις, ενώ αυτοί που ανήκουν σε άλλες αιρέσεις πρέπει να εξαφανιστούν από το ρωμαϊκό κράτος, αφού πρώτα έχουν λάβει προθεσμία τριών μηνών για να ασπαστούν την ορθόδοξη [χριστιανική] πίστη».
Περίεργο. Τελειώσαμε γυμνάσια στην Ελλάδα και ποτέ δεν μάθαμε ότι τον 6ο μ.Χ. αιώνα στην Κωνσταντινούπολη οι χριστιανοί αυτοκράτορες καταδίωκαν τους Έλληνες πολυθεϊστές! Ότι τους έπιαναν, τους εξέθεταν σε δημόσια θέα, και έκαιγαν τα «μυσερά» αγάλματα των θεών τους («συσχεθέντες Έλληνες περιεβωμίσθησαν και τα βιβλία αυτών κατεκαύθη [...] και εικόνες των μυσερών θεών αυτών και αγάλματα»).
Εγώ, προσωπικά, έπρεπε να μπω σε αυστραλιανό πανεπιστήμιο για να μάθω κάτι τέτοιο από έναν Βυζαντινό χρονικογράφο, που το όνομά του δεν κυκλοφορεί ευρέως την Ελλάδα. Ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που νόμιζαν ότι η λεγόμενη «Βυζαντινή αυτοκρατορία» ήταν ελληνική, και όχι απλώς ελληνόφωνη. Δεν είχα διαβάσει ότι ο Μ. Κωνσταντίνος είχε καταστρέψει τα ωραιότερα ιερά («τα τε των ιερών επιφανέστατα καταστρέφων») και αφού έφτιαξε χριστιανικές εκκλησίες («και τα χριστιανών ανεγείρων οικήματα»), κατόπιν πήρε ανθρώπους από άλλες πόλεις και τους έριξε μέσα στο Βυζάντιο («τας άλλας χηρώσας πόλεις ανθρώπων, εις το Βυζάντιον μετέστησε»), κάνοντας το πολυεθνικό.
ΟΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ
Ωστόσο, ο Μ. Κωνσταντίνος ήταν ένα κομμάτι μάλαμα μπροστά στον μισέλληνα Θεοδόσιο. Όταν ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να καταστήσει πρωτεύουσα του ανατολικού τμήματος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας την αρχαία ελληνική πόλη Βυζάντιο (παλιά αποικία των Μεγαρέων), στην Ακρόπολη της πόλης βρήκε τρεις ελληνικούς ναούς: τον ναό του Ηλίου (Απόλλωνα;), τον ναό της Άρτεμης και τον ναό της Αφροδίτης. Δεν τους κατεδάφισε, μόνο τους στέρησε τα έσοδα. Λέει ο Μαλάλας:
«Και εν αυτώ τω χρόνω [330 μ.Χ.] ο αυτός βασιλεύς Κωνσταντίνος τους όντας εν Κωνσταντινουπόλει τρειςς ναούς εν τη πρώην λεγομένη ακροπόλει του Ηλίου και της Αρτέμιδος σελήνης και της Αφροδίτης εκέλευσεν αχρηματίστους του λοιπού διαμείναι» (13.13).
Εντάξει, οι ναοί δεν θα είχαν έσοδα, αλλά κάποιοι εύποροι Έλληνες θα μπορούσαν να τους συντηρήσουν για να μην καταρρεύσουν. Να όμως που καταφθάνει ο Θεοδόσιος και δεν αφήνει τίποτε όρθιο! Μεταφέρω πάλι τα λόγια του Μαλάλα:
«Ο δε αυτός βασιλεύς Θεδόσιος εν τω αυτώ χρόνω [383 μ.Χ.] τους τρεις ναούς τους όντας εν Κωνσταντινουπόλει εις την πρώην λεγομένην Ακρόπολιν καταλύσας, εποίησε τον Ηλίου ναόν αυλήν οικημάτων, και εδωρήσατο αυτήν τη μεγάλη εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, ήτις αυλή κέκληται έως του νυν του Ηλίου. Το δε της Αρτέμιδος ναόν εποίησε ταβλοπαρόχιον τοις κοττίζουσιν [...]. Το δε της Αφροδίτης ναόν εποίησε καρουχαρείον... κτίσας πέριξ οσπήτια και κελεύσας δωρεάν μένειν εν αυτοίς τας πάνυ πενιχράς πόρνας» (13.39).
Δηλαδή: «Ο ίδιος ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τη χρονιά αυτή [383 μ.Χ.] κατεδάφισε τους τρεις ναούς στην Κωνσταντινούπολη, εκεί που πρώτα ήταν γνωστό ως Ακρόπολη. Μετέτρεψε τον ναό του Ηλίου σε αυλή, περιτριγυρισμένη από σπίτια και τη δώρισε στη μεγάλη εκκλησία [Αγία Σοφία] της Κωνσταντινούπολης. Αυτή η αυλή ονομάζεται Αυλή του Ηλίου μέχρι σήμερα. Τον ναό της Άρτεμης τον μετέτρεψε σε αίθουσα παιχνιδιών για τους ταβλαδόρους [...]. Τον ναό της Αφροδίτης τον μετέτρεψε σε καρόσπιτο... κι εκεί κοντά οικοδόμησε σπίτια και διέταξε να μένουν σ’ αυτά δωρεάν οι πολύ φτωχιές πόρνες.»
Αυτά, και άλλα πολλά, λέει ο χρονικογράφος Ιωάννης Μαλάλας. Διαβάστε τον για να φρίξετε!

No comments:

Post a Comment

wibiya widget