EFHMERIS: Δρ Βίτκος*:Ολιγογράμματοι οι καταγγέλοντες τα.. φωνήεντα.

Saturday, August 4, 2012

Δρ Βίτκος*:Ολιγογράμματοι οι καταγγέλοντες τα.. φωνήεντα.

Δρ ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΤΚΟΣ

ΕΠΑΝΕΠΙΣΚΕΨΗ

Παρέκβαση: Μη βιάζεστε! Το ξέρω. Η λέξη «επανεπίσκεψη» δεν υπάρχει στα λεξικά. Είμαι όμως ελεύθερος να την φτιάξω με πρότυπο τις λέξεις: «επανεξέταση», «επανέκδοση» και «επανεμφάνιση».

Αλλά η παρέκβασή μου εδώ αφορά σε κάτι άλλο, πάλι γλωσσικό. Αφορά στην πρόσφατη καταγγελία μιας δασκάλας από τη Ραφήνα, η οποία λέει: «Δεν μας φτάνει η οικονομική κατακρήμνιση της πατρίδος μας, πρέπει να υποστούμε και την εθνική μας εξολόθρευση». Αν απορείτε τι θα προκαλέσει την «εθνική μας εξολόθρευση», η απάντηση είναι ετούτη εδώ: η συρρίκνωση των ελληνικών φωνηέντων –από επτά σε πέντε– που επιχειρείται στο νέο σχολικό βιβλίο της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού!

Είναι προφανές ότι η καλή μας «δασκάλα από τη Ραφήνα» είναι ολίγον τι ολιγογράμματη. Αγνοεί την απόκλιση ανάμεσα στην προφορά ενός φθόγγου (ήχου) και στην αποτύπωσή του με την γραφίδα. Με άλλα λόγια, συγχέει τη φωνή με τη γραφή. Στην ελληνική γλώσσα έχουμε πέντε φωνηεντικούς ήχους («α», «ε», «ι», «ο», και ου), τους οποίους ακούμε από τη στιγμή που ρουφάμε το πρώτο γάλα από το βυζί της μάνας μας μέχρι την εντάφια σιγή μας.

Αργότερα, στο σχολείο, μαθαίνουμε να γράφουμε τον φωνηεντικό ήχο, λ.χ., «ου», χρησιμοποιώντας δύο γράμματα μαζί (το «ο» και «υ»). Μαθαίνουμε ν’ αποτυπώνουμε τον φωνηεντικό ήχο «ι»με μια ποικιλία γραμμάτων: «η», «υ», «οι» και «ει». Βέβαια, αυτή η πολλαπλή αποτύπωση του φθόγγου «ι» δεν συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα, δεδομένου ότι το «η» προφερόταν «εε», το «υ» προφερόταν «ου», το «οι» προφερόταν «οϊ» και το «ει» προφερόταν «εϊ».

Συμπέρασμα: Στην ελληνική γλώσσα τα φωνήεντα είναι επτά («α», «ε», «η», «ι», «ο», «υ», «ω»), αλλά οι φωνηεντικοί ήχοι είναι πέντε («α», «ε», «ι», «ο», «ου»). Τέλος παρέκβασης.

ΣΤΟ ΘΕΜΑ

Στο άρθρο της προπερασμένης Πέμπτης (17/7/12) έγινε λόγος για το αρχαίο βάρβαρο έθος τηςθρησκευτικής περιτομής με κοφτερή πέτρα (ή με χαλύβδινο μαχαίρι), την οποία υπέβαλαν ακόμη και στον «Υιότου Θεού», όταν αυτός συμπλήρωσε την όγδοη ημέρα της ζωής του. Θα ήταν όντως ενδιαφέρον, αν μαζί με το «τίμιο» ξύλο και τα γύφτικα καρφιά, που σώθηκαν ως τις μέρες μας (ένα τέτοιο «καρφί» μού έδειξε μια νεαρή λιγναστράγαληκαλόγρια σε μοναστήρι της Θάσου), είχε σωθεί κι ένα μέρος της ακροβυστίας (ή ακροποσθίας, κατά το ελληνικότερο) από την περιτομή του Ιησού, την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει κάθε πρώτη του Γενάρη.
Παρακολουθώντας τον αθηναϊκό Τύπο, είδα ότι το θέμα της θρησκευτικής περιτομής έχει και συνέχεια – μια συνέχεια που θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας, παραθέτοντας ένα πρόσφατο άρθρο, που λέει:

«Είναι ή όχι αντισημιτική και αντί-ισλαμική πράξη η απαγόρευση της θρησκευτικής περιτομής, στο όνομα της υγείας; Σε ζήτημα των ημερών φαίνεται να αναδεικνύεται για Εβραίους και Μουσουλμάνους η απόφαση νοσοκομείων σε Αυστρία και Ελβετία να αναστείλουν προσωρινά την πρακτική της περιτομής ύστερα από απόφαση δικαστηρίου της Κολωνίας, στη δυτική Γερμανία, που έκρινε ότι θα μπορούσε να επιφέρει σοβαρές βλάβες στην υγεία ενός μικρού αγοριού. Εκφράζονται, παράλληλα, και φόβοι από ραβίνους ότι την ίδια τακτική θα ακολουθήσουν νοσοκομεία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

»Η απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου, ωστόσο, δεν αφορούσε την κατάργηση της περιτομής, ενώ προέκυψε ύστερα από την υπόθεση ενός αγοριού που υπέστη επιπλοκές λόγω της περιτομής στην οποία υποβλήθηκε. Ύστερα και από την ανακοίνωση, όμως, που εξέδωσε ο γερμανικός Ιατρικός Σύλλογος με την οποία συμβούλευε τους γιατρούς να μην προχωρούν σε περιτομές που δεν είναι αναγκαίες έως ότου ξεκαθαριστεί το θέμα, ακολούθησαν έντονες διαμαρτυρίες από ομάδες Εβραίων και Μουσουλμάνων.
»Συνέχεια στο θέμα δόθηκε όταν και το Νοσοκομείο Παίδων της Ζυρίχης, μεταξύ άλλων νοσοκομείων, ανέστειλε πριν δύο εβδομάδες την πρακτική της περιτομής. Εκπρόσωπος, ωστόσο, του νοσοκομείου δήλωσε ότι η απόφαση αυτή δεν επηρεάστηκε άμεσα από την απόφαση που έλαβε το γερμανικό δικαστήριο αλλά περισσότερο από τη συζήτηση που έχει ανακύψει στην Ελβετία γύρω από ιατρικά και ηθικά ζητήματα όπως αυτό.

»Τις τελευταίες ημέρες, το θέμα έχει λάβει αρκετά μεγάλες διαστάσεις στη χώρα μεταξύ ομάδων που είναι ενάντιες στην περιτομή και θρησκευτικών ομάδων, με τις πρώτες να θεωρούν ότι η πρακτική της περιτομής, κατά την οποία αφαιρείται η ακροποσθία του ανδρικού μορίου, στερεί από το αγόρι τη σωματική του ακεραιότητα και με τις τελευταίες να επιμένουν ότι πρόκειται για κομμάτι της θρησκευτικής τους παράδοσης και ελευθερίας.

»Την ίδια ώρα, στην Αυστρία σε παρόμοια ανακοίνωση με εκείνη του γερμανικού Ιατρικού Συλλόγου προχώρησε ο κυβερνήτης της επαρχίας Βόραλμπεργκ, ο οποίος μίλησε μάλιστα και για απόφαση η οποία δημιουργεί δεδικασμένο, προκαλώντας και εκεί αντιδράσεις.

»Τόσο στην ιουδαϊκή όσο και στη μουσουλμανική θρησκεία, η τελετουργία της περιτομής έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ανήλικο αγόρι, το οποίο υποβάλλεται σε αυτήν κατά την όγδοη ημέρα της γέννησής του για τους Εβραίους και κατά την ηλικία των 7-8 ετών για τους Μουσουλμάνους.
»Το θέμα έφτασε και μέχρι την γερμανική κυβέρνηση η οποία σκοπεύει να προτείνει σχετικό νόμο που θα νομιμοποιήσει την περιτομή στη χώρα, ενώ η ίδια η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, μέσω εκπροσώπου της, μίλησε για το δικαίωμα στην ελευθερία της θρησκείας.»

Αυτά λέει το πρόσφατο άρθρο. Η άποψή μου πάνω στο θέμα της θρησκευτικής περιτομής είναι πλέον γνωστή. Θεωρώ την θρησκευτική περιτομή ακρωτηριασμό, όχι μόνο του γεννητικού οργάνου αλλά και του ανθρώπινου νου.

* Ο Κώστας Βίτκος είναι Δρ Φιλοσοφίας και διδάσκει δωρεάν τα αρχαία Ελληνικά στη Μελβούρνη ενώ αρθρογραφεί τακτικά στο ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ καθώς και σε άλλα έντυπα

*Ο Δρ ΒΙΤΚΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΟΜΑΘΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ