Με κομμένη την ανάσα οι τηλεθεατές του δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ περίμεναν προχθές να ακούσουν τα νέα για την -φιλοσαμαρική- εφημερίδα «Παρασκήνιο». Το δημοσιογραφικό δαιμόνιο του διευθυντή ενημέρωσης της δημόσιας τηλεόρασης, Αιμίλιου Λιάτσου, είχε διαισθανθεί την αγωνία του κοινού του. Δίνει εντολή, λοιπόν, να γραφτεί η είδηση. Ότι δηλαδή αυτή η εφημερίδα γιόρτασε στα γραφεία της τη νέα περίοδο, θα εμπλουτισθεί, θα ανανεωθεί, θα κυκλοφορεί κάθε Σάββατο και μπλα μπλα… Η εντολή του Λιάτσου είναι να διαβαστεί η είδηση στο κεντρικό δελτίο. Άλλωστε η μέρα ήταν φτωχή σε ειδήσεις- κάτι Βοστώνες, κάτι Μανωλάδες υπήρχαν μόνο. Η άνκορ γούμαν Έλλη Στάη, που δεν είναι χθεσινή και φροντίζει να προστατεύει τη δημόσια εικόνα της, αρνείται και του λέει καθαρά ότι πρόκειται για γκρίζα διαφήμιση. Για κατάμαυρη πρόκειται βεβαίως, αλλά αυτό δεν ενοχλεί τον διευθυντή, που βράχος της δημοσιογραφικής δεοντολογίας καθώς είναι, πλασάρει την είδηση-λαυράκι σε μια δυστυχή νεαρή συνάδελφο, η οποία την διαβάζει με σφιγμένα δόντια. Οι τηλεθεατές ανακουφισμένοι από την πληρότητα του δελτίου και ικανοποιημένοι για την τύχη της ΝΕΤ που της έλαχε τέτοιου μεγέθους δημοσιογράφος για διευθυντής, χαλάνε τον κόσμο με τα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα…
Πέρα από τα καλαμπούρια, η περίπτωση του Λιάτσου, προσωπική επιλογή του Σαμαρά, μας γυρίζει σε σκοτεινές εποχές της δημόσιας τηλεόρασης. Να θυμίσω μόνο με πόσο άκομψο και εντέλει αντιδημοκρατικό τρόπο χειρίστηκε την υπόθεση του Κώστα Αρβανίτη και της Μαριλένας Κατσίμη και ακόμα το κόψιμο ρεπορτάζ συναδέλφου για αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ! Ένας σοβαρός, ικανός και αυτάρκης δημοσιογράφος- διευθυντής, θα νουθετούσε και θα διόρθωνε τυχόν αβλεψίες και άστοχες ενέργειες συνεργατών του. Αυτός προτίμησε να δώσει την εικόνα ενός αντιπάλου τους. Αντί να δημιουργήσει μια ομάδα επαρκών δημοσιογράφων και να προσφέρει ένα αξιοπρεπές ειδησεογραφικό προϊόν, όπως οι περισσότερες δημόσιες τηλεοράσεις του πολιτισμένου κόσμου, προτίμησε να ξεσηκώσει ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και να λογοκρίνει. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο, σε ένα μαγαζί που ζέχνει επί χρόνια- με λίγα φωτεινά διαλείμματα. Αλλά αν σέβεσαι τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών που σε μισθοδοτούν και αν δεν προβάρεις το ρόλο του κομματικού υπαλλήλου, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις, ή, αν δεν μπορείς, παραιτείσαι.
Δεν θα ασχοληθώ με το πρόσφατο δημοσιογραφικό παρελθόν του Αιμίλιου Λιάτσου, με Πετρούλες, με Τζούλιες και άλλες τέτοιες ομορφιές. Το βρίσκω εύκολο και εν πολλοίς ανέντιμο. Έκανε κάποιες τηλεοπτικές δουλειές και (κατα)κρίθηκε από πολλούς γι’ αυτές. Τελεία εδώ. Κρίνεται ωστόσο για την τωρινή του δουλειά, που έως σήμερα βαθμολογείται με ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό. Και κάτι χειρότερο: Εγκαλείται για κομματικές σκοπιμότητες και φαβοριτισμό. Διότι αν θυμόταν την αλφαβήτα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, θα έπρεπε να είχε πετάξει με τις κλωτσιές από το γραφείο του τον συντάκτη που θα του έφερνε την «είδηση» - διαφήμιση μιας εφημερίδας για προβολή στο κεντρικό δελτίο. Αντίθετα, πίεσε ο ίδιος να προβληθεί!
Πολλοί θα σκεφθούν-και όχι άδικα- ότι αυτές οι κινήσεις του ίσως να προέρχονται από την πίεση, ή με τις ευλογίες του Σίμου Κεδίκογλου ή κάποιου άλλου, από την αυλή Σαμαρά. Αν είναι έτσι, τόσο το χειρότερο. Θα καταντήσει, όπως και άλλοι, ένα ακόμα φρούτο στο κομματικό καφάσι της ΕΡΤ ΑΕ.
( Και για όσους δεν έχουν κατανοήσει πώς ο Σαμαράς στήνει με συνέπεια το κομματικό του κράτος, ήλθε η χθεσινή απόφαση για έξι νέες θέσεις αναπληρωτών υπουργών, έως και για το ουσιαστικά ανύπαρκτο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης! Καταλάβαμε τώρα;)
ΚΩΣΤΑΣ ΡΕΣΒΑΝΗΣ
No comments:
Post a Comment