Ο Αυγουστος ηταν ο μηνας για το μαζεμα και τιναγμα των σουσαμιων.
Γράφει η
Keti Ketaki Alevizopoulou
Οι σουσαμιες τα “σαμια” αν βοηθουσε και ο καιρος αυτη την εποχη ειχαν πληρως αναπτυχθει και το πολυκλωνο σωμα τους που εφτανε στο υψος των 60-70 εκατοστων γεμιζε με καψες που μεσα τους εκλειναν χρυσοκιτρινα σπορακια το σπορο του σουσαμιου το “σαμι”.
Απο τα χαραματα ξεκινουσε ολη η οικογενεια μα προπαντος το γυναικομανι ( αντρις κουπελις γναικις κι γρες) και με συνοδεια το τραγουδι τους μαζευαν τις πρασινες σουσαμιες.
Τα μαζεμενα φυτα τα συγκεντρωναν σε σκιερο μερος οπου μια μεγαλη εμπειρη γυναικα η ο νοικοκυρης τα εδεναν σε δεματακια “μιας χεριας” χρησιμοποιωντας αντι για σχοινι λεπτα μακροστενα χορτα(γηγενη αυτοφυη)
Αργα το απογευμα φορτωναν στο καρο τα δεματακια τις “Σαμιστρες” οπως τις ελεγαν και τις πηγαιναν σε προκαθορισμενο μερος συνηθως σε αλωνια η χερσα χωραφια η οικοπεδα κοντα η μεσα στο χωριο και τις αραδιαζαν σε μικρες πυραμιδες ανα πεντε -εξι με το ριζωμα κατω και τις κορφες πανω για να ξεραθουν και να ανοιξουν οι καψες ωστε να τιναχθουν αργοτερα ευκολα και να πεσουν οι πολυτιμοι σποροι τους που ηταν και η ανταμοιβη τους.
Θυμαμαι εκεινα τα παλια χρονια τους μηνες Αυγουστο και μεχρι τα μεσα του Σεπτεμβρη γυρω-γυρω το χωριο και το οικοπεδο μας ηταν γεματο απο τις αραδιασμενες σε παραξενα σχηματα σαμιστρες που σιγα-σιγα ξεραινονταν και απο πρασινες γινονταν καφεκιτρινες.
Οταν ξεραινονταν οι χαρα μας σαν παιδια δεν περιγραφεται.Τρωγαμε σαμι μπολικο οταν κατα την διαρκεια του τιναγματος και του κοσκινισματος μαζευομασταν ολα τα παιδια εκει να βοηθησουμε και αυτη ηταν η ανταμοιβη μας.!!
No comments:
Post a Comment