ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ... ΕΠΕΙΓΟΝ

Διαμαρτυρία για π. Γεώργιο Δορμπαράκη

   Αγαπητοί φίλοι,

Στο συνημμένο έγγραφο θα βρήτε το ιστορικό της υπόθεσης για την οποία σας απασχολώ. Πρόκειται για ένα ακόμη ‘κατόρθωμα’ του πασίγνωστου μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ. Κρίναμε κάποιοι ότι εδώ χρειάζεται η έκφραση της αλληλεγγύης προκειμένου α) να εκπληρωθή ένα ηθικό καθήκον, β) να μειωθή στην Εκκλησία μας το παράλογο και ο αναχρονισμός, γ) να μη δημιουργείται η εντύπωση σε ορισμένους ότι το πλήρωμα της Εκκλησίας είναι ανόητο ή παθητικό απέναντι στην αυθαιρεσία, δ) να συμβάλουμε στην πρόληψη τυχόν επαναλήψεων.

Όσοι νομίζετε ότι θέλετε να υπογράψετε παρακαλώ ενημερώστε με. Θα αναρτηθή στον ιστότοπο ‘Αμήν’. Θερμή παράκληση, αν συμφωνείτε φυσικά με το διάβημα, να το προωθήσετε σε γνωστούς σας προκειμένου να μου δηλώσουν αν συνυπογράφουν. Προθεσμία είναι το βράδυ της Πέμπτης. Μπορείτε να τα προωθήσετε όλα τα ονόματα σεις ή να τα στέλνει ο καθένας σε μένα, όπως εξυπηρετεί.

Απαιτούνται ονοματεπώνυμο, ιδιότητες, και τόπος κατοικίας. Θα είναι καλό να το προωθήσετε και σε κληρικούς. Η διαμαρτυρία θα είναι τόσο περισσότερο αποτελεσματική όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των υπογραφόντων.

Είναι φανερό επίσης ότι δεν ζητούμε συνυπογραφή από πρόσωπα τα οποία έχουν οποιαδήποτε σχέση συνεργασίας με την μητρόπολη Πειραιώς ώστε να μην τα φέρουμε σε δύσκολη θέση.

Φιλικά, π. Βασίλειος Θερμός

Διαμαρτυρία για μια επισκοπική αυθαιρεσία
Στις 9 Ιανουαρίου 2013 αναρτήθηκε στο διαδίκτυο (http://www.amen.gr/article11916) έκκληση 26 πιστών χριστιανών προς όλα τα εμπλεκόμενα στην υπόθεση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου μέρη, στην οποία με σεβασμό παρακαλούσαν να καταβληθή κάθε προσπάθεια για να θεραπευθή το πρόβλημα και να μην οδηγηθούμε σε σχίσμα. Ένας εκ των υπογραψάντων ήταν και ο πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς π. Γεώργιος Δορμπαράκης, φιλόλογος και θεολόγος, κληρικός έγκριτος και αξιοσέβαστος, με πλούσια ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.
Στις 11 του μηνός πληροφορηθήκαμε έκπληκτοι (http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_11.html) ότι ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ απαίτησε από τον π. Γεώργιο, την επόμενη κιόλας μέρα της ανάρτησης,  να αναζητήσει άλλη Μητρόπολη διότι ετόλμησε να συνυπογράψει την έκκληση. Επικοινωνήσαμε με τον π. Γεώργιο και μας επιβεβαίωσε την είδηση. Παρά το γεγονός ότι τυπικά εμφαίνεται σαν αίτημά του να λάβει απολυτήριο, η αλήθεια είναι ότι εξαναγκάστηκε να το κάνει για να μην παραμείνει υπό την σοβαρή δυσμένεια και ενδεχομένως ‘πόλεμο’ του μητροπολίτη.
Το μυαλό μας αδυνατεί να συλλάβει το νόημα μιάς τέτοιας απόφασης. Διώκεται στην Εκκλησία μας η ελευθερία της γνώμης; Μήπως έχει ποινικοποιηθή η ειρηνευτική πρωτοβουλία και έκκληση; Με ποιά λογική τιμωρείται ένας δόκιμος και υποδειγματικός κληρικός επειδή συμμετείχε σε μια ευγενική δημόσια έκκληση για ένα χρόνιο πρόβλημα που πληγώνει την Εκκλησία; Πώς είναι δυνατόν να στερούνται τόσοι χριστιανοί τον ποιμένα τους με μια αιφνίδια απόφαση του μητροπολίτη, χωρίς έστω μια προσωπική ακρόαση προηγουμένως;
Εάν ο Σεβασμιώτατος θεωρεί πως η εν λόγω πρωτοβουλία αποτελεί εκκλησιολογικό παράπτωμα, τότε για να είναι συνεπής με την πράξη του οφείλει να καταγγείλει στην Ιερά Σύνοδο και τους 26 συνυπογράφοντες. Διαφορετικά παραμένει έκθετος σε εύλογες κατηγορίες για αυταρχικότητα. Πολύ συχνά Έλληνες Ορθόδοξοι κληρικοί παρεμβαίνουν στα δημόσια πράγματα, ακόμη και στα εκκλησιαστικά, με γραπτό λόγο ή στα ηλεκτρονικά μέσα, ενίοτε με τρόπο λιγώτερο συγκρατημένο και ευγενικό από την συγκεκριμένη έκκληση, χωρίς όμως να εκφράσουν κάποια ενόχληση οι Ιεράρχες μας.
Η δημόσια αυτή διαμαρτυρία μας δεν στοχεύει στην αποκατάσταση του π. Γεωργίου Δορμπαράκη στην ενορία του, κάτι που ο ίδιος άλλωστε μάς απέκλεισε υπό τις κρατούσες σήμερα συνθήκες. Αποσκοπεί όμως στη ευαισθητοποίηση του πληρώματος της Εκκλησίας, του ιερού κλήρου, αλλά και των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών απέναντι σε φαινόμενα αυθαιρεσίας και εξουσιαστικής βίας, τα οποία (περιττό να το τονίσουμε) δεν γίνονται πλέον ανεκτά όπως στο παρελθόν. Ιδίως μεσω της θεολογικής ανανέωσης των τελευταίων δεκαετιών, την οποία οι νεώτερες γενιές ευτυχήσαμε να γνωρίσουμε και να σπουδάσουμε, τέτοιες πρακτικές έγινε φανερό πως υποσκάπτουν αυτή καθ’ εαυτή την φύση της Εκκλησίας και του σωστικού μηνύματός της.
Η ευχή και η προσευχή μας είναι να χρειάζονται στο εξής όλο και λιγώτερο τέτοιες παρεμβάσεις που στοχεύουν στο να αναιρέσουν την εν τη πράξει παραχάραξη της αλήθειας της Εκκλησίας και του γνησίου ορθοδόξου φρονήματος