Σε αποκλειστική του συνέντευξη στην ΕΡΤ, αποσπάσματα της οποίας μεταδόθηκαν ήδη από το δορυφορικό πρόγραμμα και την εκπομπή «Οδύσσεια», ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός τόνισε πως οι επαφές με την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα στο Σίδνεϊ «έχουν φτάσει σχεδόν στην πλήρη συνεννόηση», επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο τις πληροφορίες που θέλουν την Εκκλησία και την Κοινότητα να βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ στην υπέρβαση των διαφορών του παρελθόντος που τους κράτησαν χωριστά για δεκαετίες.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στους ανταποκριτές της ΕΡΤ στην Αυστραλία Αλέκο Μάρκελλο και Έμμα Παπαεμμανουήλ, ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός αναφέρθηκε ακόμη στις δύσκολες ώρες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τονίζοντας ότι είναι πεπεισμένος πως οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης θα στηρίξουν εν τέλει την προσπάθεια της χώρας να αντιμετωπίσει την κρίση. «Προσεύχομαι καθημερινά για την Ελλάδα» τόνισε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε ακόμη στην παρουσία του Ελληνισμού στην μακρινή Αυστραλία και τα επιτεύγματα των 100δων χιλιάδων Ελλήνων που ζουν στους Αντίποδες:
«Ο Ελληνισμός κράτησε ό,τι έφερε ιερό από τις παραδόσεις μας, το κράτησε με πολύ φιλαργυρία, με την έννοια ότι το ‘σφιξε, σφίχτηκαν μεταξύ τους χτίζοντας εκκλησιές και κοινωφελή ιδρύματα για να μπορέσουν να μείνουν ενωμένοι.
...Πιστεύω ότι ο απόδημος Ελληνισμός -αν το δει κανείς με το αντικειμενικό μάτι που πρέπει να τους δει- είναι στην πρωτοπορία ως προς το φιλότιμο, την εργατικότητα, τη φιλοξενία και όλες τις άλλες αρετές όλων των Ελλήνων», τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στην πολύχρονη «πληγή» που ταλάνισε για δεκαετίες τη σχέση ανάμεσα στις οργανωμένες Κοινότητες της Ομογένειας στην Αυστραλία και την Αρχιεπισκοπή, ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός ήταν ξεκάθαρος, επιλέγοντας εμφαντικά τη λέξη «βελτιόδοξος» αντί του αισιόδοξος:
«Να τονίσω ότι το λεγόμενο «σχίσμα» δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το έχουν διεκτραγωδήσει . Αν δείτε στη Μελβούρνη ποιοι είναι σε σχίσμα, είναι ελάχιστες χούφτες ανθρώπων , δεν είναι καν χιλιάδες. Αλλά εκείνοι που δημιουργούν το θόρυβο είναι συνήθως οι μικρές μειονότητες – οι local minorities…
Εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου, ζούμε ήδη την καταλαγή. Δεν είμαι αισιόδοξος, η λέξη αισιοδοξία είναι μια λέξη. Είμαι βελτιόδοξος, ελπίζω στο καλύτερο. Και το βλέπω το καλύτερο καθημερινά.
Στη Μελβούρνη έχουν πράγματι εξομαλυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια τα πράγματα και τώρα τελευταία στο Σίδνεϊ το ίδιο. Στο Σίδνεϊ είναι λιγότερος ο αριθμός των λεγόμενων «σχισματικών».
Έχουμε συνεδριάσει μερικές φορές και αυτό τον καιρό είμαστε στην ευχάριστη θέση να πω ότι έχουμε φτάσει σχεδόν στην πλήρη συνεννόηση για να μην υπάρχει αυτή η μικρή, ας πούμε, παραφωνία θα λέγαμε, ώστε να μας προκαλούν συνεχώς οι εφημερίδες, ως πότε θα έχουμε δύο εορτασμούς Εθνικούς, ως πότε θα έχουμε το ένα ή το άλλο.
Υπό αυτή την έννοια λέω πως δεν νομίζω πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όλος αυτός ο θόρυβος περί διαιρεμένων Ελλήνων της Αυστραλίας. Στην Αμερική υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. Τα λέω αυτά επειδή πήγα στην Αμερική ως Έξαρχος του Πατριαρχείου την εποχή που ο μακαρίτης ο Ιάκωβος ευρέθηκε σε μια αδύναμη στιγμή να πιστέψει ότι μπορούσε να κάνει με πραξικόπημα αυτοκέφαλη την εκκλησία της Αμερικής. Για αυτό το λόγο λοιπόν είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να συνεχιστούν στο μέλλον αυτές οι διαφωνίες και οι διχόνοιες» κατέληξε.
Ο βετεράνος της ελληνοαυστραλιανής δημοσιογραφίας και πρωην συνιδιοκτήτης του ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Νώντας Πεζάρος σε πρόσφατη συνομιλία μας εξέφρασε την αμφιβολία του για το πόσο χρήσιμη είναι η ανέγερση «πύργου» στη θέση του σημερινού κτηρίου της Ελληνικής Κοινότητας και αν εξυπηρετεί τις ανάγκες του Ελληνισμού.
«Συμφωνα με τους γνώστες,λέει ο κ.Πεζάρος,η ιδέα του «πυργου»,ειναι καταδικασμένη γιατί ουτε πρόκειται να εξυπηρετήσει στη θέση που βρίσκεται το κτηριο της Κοινότητας,ούτε και οικονομικά θα ωφελήσει τον Οργανισμό..
Ενω η αξιοποίηση του οικοπέδουτης κοινότητας στο Μπουλιν, θα εξυπηρετήσει τις αναγκες της παροικίας.
Να το ξανασκεφτουν πολλές φορες πριν προχωρήσουν σε έργα τα οποια έχουν καταδικαστεί απο την πλειοψηφία της παροικίας.. Γιατί αν βγουν έξω και ρωτήσουν όλους τους Έλληνες,ανεξάρτητα αν ειναι ή δεν ειναι μέλη της Κοινότητας,όλοι λένε «τί πάνε να κάνουν αυτοι οι άνθρωποι,δεν βλέπουν ότι εκει πέρα δεν προκειται να εξυπηρετήσει κανέναν»;
Ο Νωντας Πεζάρος την εποχή του ξεσηκωμου και της μεγάλης φυγής των Ελλήνων προς τη Αυστραλία(60-70) κράτησε με τα κείμενά του και την αρθρογραφία του άσβηστη την Ελληνική φλογα για την πατρίδα,δημοκρατία,ισότητα,δικαιοσύνη και ήταν συμπαραστάτης στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν στη νέα χωρα οι φτωχοί νεομετανάστες..
Τόσο ο ίδιος όσο και ο «Νέος κόσμος» αλλα και όλοι οι προοδευτικοί συμπάροικοι αρνήθηκαν τις προσπάθειες της Αρχιεπισκοπής να επιβάλει το Σύστημα Αμερικής στην Αυστραλία..γιαυτο και ζητα απο την Κοινότητα Σύδνευ να προσέξει πολύ στο ΜΝΗΜΟΝΙΟ,που προχωρεί με την Αρχιεπισκοπή..
** Η Κοινότητες είπε ,ειναι θεσμός ,έχουν ιστορία 100και πλέον χρόνων,περικλύουν αγωνες και θυσίες ολόκληρης της παροικίας και πρεπει οι διοικούντες να ειναι αρκετά προσεκτικοί. Πρέπει όλοι τους να μελετήσουν τη μακρόχρονη ιστορία τους πριν ειναι αργά και μας βρουνε νέα δεινά ...
