Έχε το νου σου στο παιδί.

       "  γιατί, αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα"

Χιλιάδες τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στον δρόμο για την Ευρώπη. Ο αριθμός των ανηλίκων από τη Συρία και το Αφγανιστάν, που φτάνουν χωρίς τους γονείς τους στην Ελλάδα, αυξάνεται διαρκώς. Κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ανθρωπιστικές οργανώσεις για έξαρση φαινομένων κάθε είδους κακοποίησης και σεξουαλικής - εργασιακής εκμετάλλευσης των ορφανών του πολέμου."  γιατί, αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα" 

AYΓΗ 30/10/15

Σ.Σ Συμφωνούμε απόλυτα με  το παραπάνω σχόλια ,όσο και με τα όσα πριν λίγο είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή.

Δεν ακούσαμε όμως τίποτα για τις αιτίες αυτής κυριολεκτικά σφαγής και τον ξεριζωμό ολόκληρων λαων απο τις εστίες τους . Γιατί;

Σε αγγλικες εφημερίδες διαβάζουμε ότι αιτία των όσων συμβαίνουν είναι να φύγουν οι Άραβες απο τα εδάφη τους και να πάρουν  άλλοι τα πετρέλαια ...

Έχουν αυτα καμμιά βάση;

Ε

Δύο παιδιά ανά κινεζική οικογένεια

ΠΕΚΙΝΟ. Τέλος στην πολιτική του ενός παιδιού, που εφαρμόζεται στην Κίνα την τελευταία τριακονταετία, έθεσε χθες το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας επιτρέποντας στα ζευγάρια να αποκτούν δύο παιδιά εφόσον το θέλουν.

Η απόφαση σηματοδοτεί την ουσιωδέστερη μεταβολή των πολιτικών οικογενειακού προγραμματισμού των τελευταίων ετών, πολιτικών που από πολλούς θεωρήθηκαν ως επονείδιστη παρέμβαση στην οικογενειακή ζωή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιβολή του μέτρου οδήγησε στη διαταραχή της ισορροπίας ανάμεσα στα δύο φύλα, αφού τα αγόρια εθεωρούντο προτιμητέα, αλλά και στην εφαρμογή δρακόντειων μέτρων όπως ήταν ο εξαναγκασμός σε έκτρωση.

Το ανακοινωθέν της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, που δημοσιεύεται από το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο Νέα Κίνα, αναφέρει ότι η απόφαση κατάργησης του μέτρου του ενός παιδιού «έχει στόχο τη βελτίωση της ισορροπημένης ανάπτυξης του πληθυσμού, αλλά και κρίνεται απαραίτητη εξαιτίας της γήρανσής του».

Αναλυτές, πάντως, επισημαίνουν πως ακόμα και η χαλάρωση των μέτρων οικογενειακού προγραμματισμού δεν πρόκειται να προκαλέσει έκρηξη των γεννήσεων αφού, ακόμα και χωρίς εφαρμογή του μέτρου, τα ποσοστά γονιμότητας εμφανίζουν πτωτική τάση. Αλλωστε και στο παρελθόν χαλάρωση του μέτρου δεν προκάλεσε τις αναμενόμενες γεννήσεις, καθώς πολλοί νέοι Κινέζοι επιθυμούν, πλέον, να αποκτήσουν οικογένεια με λιγότερα μέλη.

Το ανακοινωθέν εκδόθηκε λίγες μόλις ημέρες μετά τη συνάντηση της Κεντρικής Επιτροπής, που απέβλεπε στη χάραξη των κοινωνικών και οικονομικών πολιτικών που θα φέρουν την Κίνα στο 2020. Τα τελευταία χρόνια, ανάλογες συνεδριάσεις συνήθως δεν καταλήγουν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων, αλλά συνήθως στρέφονται στη μελέτη οικονομικών θεμάτων. Μέχρι σήμερα, τίποτα δεν μαρτυρούσε ότι η Κεντρική Επιτροπή θα οδηγούνταν στη λύση της πολιτικής του ενός παιδιού.

Η Κίνα έχει πληθυσμό 1,4 δισεκατομμυρίου ανθρώπων και εισήγαγε την πολιτική του ενός παιδιού το 1979, ως προσωρινό μέτρο, προκειμένου να μπει τροχοπέδη στην ανεξέλεγκτη τότε πληθυσμιακή έκρηξη, αλλά και για να περιορίσει τις πιέσεις στους υδάτινους, και άλλους, πόρους. Λίγο μετά την εφαρμογή της, επιτράπηκε στα ζευγάρια που ζούσαν στην ύπαιθρο, μακριά από τα αστικά κέντρα, να αποκτούν δύο παιδιά, εφόσον όμως το πρώτο παιδί ήταν κορίτσι. Επίσης, περισσότερα του ενός παιδιά επιτράπηκε να έχουν οικογένειες που ανήκαν σε εθνικές μειονότητες.

Οι κινεζικές οικογένειες ανέκαθεν είχαν αδυναμία στα αγόρια και συχνά τα ζευγάρια επέλεγαν την έκτρωση όταν ανακάλυπταν ότι θα αποκτήσουν κόρη. Αυτή η πρακτική διατάραξε την ισορροπία στην αναλογία ανδρών γυναικών, με αποτέλεσμα πολλοί άνδρες σήμερα να δυσκολεύονται να βρουν συζύγους, γεγονός που κατέληξε στη δημιουργία εκτεταμένων δικτύων παράνομης διακίνησης νυφών.

Οσα ζευγάρια παραβίαζαν τον νόμο του ενός παιδιού καλούνταν να καταβάλουν τσουχτερά πρόστιμα ανάλογα με το εισόδημά τους, αν και σε κάποιες περιπτώσεις αγροτικές οικογένειες είδαν το βιος τους, χοίρους και όρνιθες, να κατάσχεται.

Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από την κινεζική κυβέρνηση, ο νόμος του ενός παιδιού έχει αποτρέψει 400 εκατομμύρια γεννήσεις και έχει βοηθήσει αναρίθμητες οικογένειες να βγουν από το τέλμα της ένδειας. Η αλήθεια είναι ότι δεν συμφωνούν όλοι στην ορθότητα αυτής της προσέγγισης. Αντιθέτως, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα ποσοστά γεννήσεων στην Κίνα θα έπεφταν ούτως ή άλλως καθώς βελτιώνονταν η οικονομική κατάσταση της χώρας και τα επίπεδα εκπαίδευσης των πολιτών της. Επίσης, η αιφνίδια πτώση των ποσοστών γέννησης προκάλεσε αύξηση του μέσου όρου ηλικίας του πληθυσμού, με συνέπεια τη μείωση του εργατικού δυναμικού που θα πρέπει να επωμισθεί τα βάρη των «μπέιμπι μπούμερ», που σήμερα συνταξιοδοτούνται.

ΑΣΑΝΖ~η Ελληνική κυβέρνηση δεν έλεγχει στρατό κι αστυνομία.

Στην Ελλάδα έχετε κάτι που μοιάζει με πόλεμο, είπε ο Τζούλιαν Άσαντζ, και θα τα καταφέρνατε καλά σε αυτόν τον πόλεμο, εάν η κυβέρνηση έλεγχε στρατό κι αστυνομία.

Πολλά και ενδιαφέροντα είπε σε συνέντευξή του, που έδωσε στο

Κόκκινο 105,5 και στο Press Project ο ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Άσαντζ. Διαβάστε ολόκληρη της συνέντευξη:

Παρόλο που με τη δράση του Wikileaks και τις αποκαλύψεις του Edward Snowden ο κόσμος πλέον ξέρει ότι το σύστημα είναι διεφθαρμένο και παρά τα κινήματα που ξεκίνησαν όπως αυτό των αγανακτισμένων και του Occupy Wall Street δεν έχουμε δει μια ικανοποιητική ανατρεπτική διαδικασία. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η αποτυχία όπως εμφανίζεται του Occupy Wall Street να παράγει ένα καθαρό αποτέλεσμα αποθάρρυνε τον κόσμο -τουλάχιστον στην δύση- ώστε να δημιουργηθούν μεγάλες μαζικές συγκεντρώσεις, ωστόσο, πολλά δίκτυα αναπτύχθηκαν από το Occupy Wall Street τα οποία συνεχίζουν σε άλλες περιοχές……

Γενικότερα το πρόβλημα της ανθρωπότητας ήταν πάντα η έλλειψη κατανόησης για το πως λειτουργεί στην πραγματικότητα ο κόσμος και το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε ως ανθρώπινα .όντα είναι να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας και ο ένας τον άλλο. Αυτό έγινε σε κάθε περίπτωση που η ανθρωπότητα κατάφερε κάτι…

Η επόμενη ανάπτυξή μας σε σχέση με το πως θα ξανα-δομήσουμε την κοινωνία και το πως θα παράγουμε καλύτερους θεσμούς μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο όταν α) υπάρξουν νέες πληροφορίες που αποκαλύπτουν πως οι σύγχρονοι θεσμοί συμπεριφέρονται στην πραγματικότητα και β) αυτές οι νέες πληροφορίες καταχωρηθούν με τον σωστό τρόπο στο μυαλό των ανθρώπων… Το πρόβλημα με το α) είναι το πρόβλημα της μυστικότητας και το πρόβλημα με το β) είναι το πρόβλημα που έχουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη μετάδοση της πληροφορίας .

Μίλησες για τα Media. Το Wikileaks ξεκίνησε συνεργαζόμενο με μερικά από τα μεγαλύτερα διεθνή ΜΜΕ, ωστόσο, είδαμε ότι πολλά από αυτά τελικά απέσυραν την υποστήριξή τους. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Όλοι οι θεσμοί σε βάθος χρόνου ορίζονται από την αναζήτηση της εξουσίας, άσχετα με το πως ξεκινάνε. Οι μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί λειτουργούν εδώ και πολύ καιρό και είναι πανίσχυροι και έτσι η ιδιοκτήτες τους και οι διαχειριστές τους έχουν μάθει πως να εκμεταλλεύονται αυτή τους την δύναμη κάνοντας χάρες σε άλλες ισχυρές ομάδες που βρίσκονται κοντά τους και υπερασπίζονται είτε τις ελίτ είτε κατευθείαν τους μετόχους τους.

Η μόνη εξαίρεση είναι όταν αυτοί οι οργανισμοί είτε έχουν κάποιον ιδεολογικό ηγέτη που μπορεί να ελέγξει το πεπρωμένο του οργανισμού ή ίσως όταν το επιχειρηματικό μοντέλο είναι λαϊκό και το μέσο βασίζεται στους αναγνώστες του.

Όσον αφορά τα ΜΜΕ έχουμε συμφωνίες με περισσότερους από 110 δημοσιογραφικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο και σε πολλές περιπτώσεις διαφορετικών δημοσιεύσεων δώσαμε σε όλους ακριβώς το ίδιο υλικό και έτσι μπορέσαμε να συγκρίνουμε το αποτέλεσμα.

Έτσι μπορούμε να δούμε τις γεωπολιτικές τους δεσμεύσεις, την κουλτούρα τους, την παρέμβαση των πολιτικών και τις παρεμβάσεις των διευθυντών. Είδαμε την απόκρυψη στοιχείων, την λογοκρισία για λόγους πολιτικής ή υπό τον φόβο νομικών κυρώσεων ή ακόμα και εξαιτίας θεμάτων ευαίσθητων σε κάποιες κουλτούρες.

Για παράδειγμα η Εφημερίδα Guardian, η El Pais, η Le Monde και οι NYT απέκρυψαν πολλά σημεία στη δημοσίευση των διπλωματικών τηλεγραφημάτων για λόγους άλλους από την προστασία ανθρώπων εξαιτίας της αποκάλυψης, ενώ η εφημερίδα Hindu που είναι η καλύτερη αγγλική εφημερίδα στην Ινδία λογόκρινε μόλις δύο τηλεγραφήματα.

Παρόλο όμως που κάνετε αυτές τις αποκαλύψεις το επιχείρημα του συστήματος που λέει ότι «αν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι» φαίνεται ότι είναι αποτελεσματικό στην κοινωνία.

Καταρχάς οι εθνικές υπηρεσίες ασφαλείας είναι πανίσχυρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο το υπουργείο Άμυνας ταΐζει το 10% του πληθυσμού είτε με άμεση μισθοδοσία είτε μέσω συμβολαίων με άλλες εταιρίες και αυτό το 10% επηρεάζει και άλλες κοντινές κοινωνικές ομάδες, τους φίλους, τους συνεργάτες στις επιχειρήσεις και μπορεί έτσι να εκτείνεται στο 30 ή ακόμα και στο 40% του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ. Επίσης τα media έχουν επίσης πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα που συχνά εμπλέκονται με τις υπηρεσίες ασφαλείας και έτσι καθησυχάζουν τον κόσμο.

Δεύτερον, η υπόθεση με τις μυστικές υπηρεσίες είναι περίπλοκη και εμπλέκεται στην πραγματικότητα ολόκληρος ο κόσμος. Δεν είναι εύκολο για τον κόσμο να φανταστεί, πόσο μάλλον να το πιστέψει. Οι μυστικές υπηρεσίες προσμοιάζουν στο μοντέλο του Θεού: είναι αόρατες, άυλες, κανείς δεν ξέρει τι κάνουν και ξέρουν τι κάνουμε όλοι. Ζητάνε να τις αντιμετωπίζουμε με καλή πίστη. Τουλάχιστον ο Θεός με κάποιο τρόπο απέδειξε ότι υπάρχει.

Ακόμα και οι άθεοι πιστεύουν ότι υπήρξε ιστορικά (ο Ιησούς). Αλλά επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε κάτι που δεν έχουν δει οι ίδιοι μέχρι δεν θέλουν να παραδεχτούν τι συμβαίνει μέχρι να δουν υπαλλήλους των μυστικών υπηρεσιών και κατασκόπους κάτω από το κρεβάτι τους. Και στην πραγματικότητα είμαι ικανοποιημένος που δεν καταλαβαίνουν τον κίνδυνο γιατί αν τον καταλάβαιναν η αντίδραση δεν θα ήταν οι άλλοι να σταματήσουν τις παρακολουθήσεις αλλά θα γίνονταν ποιο επιθετικές.

Και για να γυρίσω στην ερώτησή σου, για το «αν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς», αυτό που σκέφτομαι είναι ότι δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα το αν ο κόσμος προσπαθεί να μαντέψει τι θα ενδιέφερε αυτές τις πανίσχυρες επιχειρήσεις και δεν είμαι και σίγουρος που βρίσκονται τα όρια όταν προσπαθείς να περιορίσεις τον εαυτό σου εντός του πλαισίου προσαρμόζοντας την συμπεριφορά σου αυτολογοκρινόμενος.

Ακόμα και κάποιος φούρναρης π.χ., που δεν ασχολείται καθόλου με την πολιτική μπορεί κατά λάθος ή από αδικία να βρεθεί μπλεγμένος έτσι και αλλιώς εξαιτίας ενός μπερδέματος ή εξαιτίας της ανικανότητας στις μυστικές υπηρεσίες και στα κράτη. Αλλά είναι απαραίτητο να προστατέψουμε στην κοινωνία αυτούς που παραμένουν ειλικρινείς, όπως οι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης.

Όλοι αυτοί είναι που προστατεύουν την κοινωνία από την κατάρρευση εξαιτίας της διαφθοράς ή της ανικανότητας. Αν αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν η κοινωνία θα παρηκμάσει και αυτό θα επηρεάσει ακόμα και τον φούρναρη. Δεν αφορά μόνο εσένα, αφορά επαγγελματίες που προσπαθούν να ελέγξουν την κυβέρνηση και αν δεν μπορούν να προστατευθούν θα επικρατήσει η κυβέρνηση.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τις κυβερνήσεις να γίνονται όλο και πιο επιθετικές την ίδια ώρα που όλο και πιο δύσκολα ο λαός μπορεί να ελέγξει την εξουσία. Πιστεύεις ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που οι θεωρίες συνωμοσίας απλά δεν είναι πια αρκετά ευφάνταστες;

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ με διώκει με κατηγορία «συνωμοσίας», για κατασκοπεία. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το λαό. Ακόμα και ο νόμος έχει τη λέξη συνομωσία στον τίτλο του.

Είναι ενδιαφέρον να δείτε ότι κάποιες από τις αβάσιμες και παρανοϊκές περιπτώσεις συνομωσίας που είχαν να κάνουν με τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες ή άλλους κρατικούς οργανισμούς τελικά αποδεικνύεται ότι δεν ήταν και τόσο θεωρία συνομωσίας. Το ήξερα τότε και τότε ξέρουμε ακόμα περισσότερα. Η μεγάλη ανησυχία τώρα είναι που πηγαίνει όλο αυτό.

Θέλω να σημειώσω ότι το μόνο που σώζει το ανθρώπινο είδος είναι η γραφειοκρατία, η διαφθορά και η ανικανότητα γιατί αυτή τη στιγμή οι μυστικές κρατικές υπηρεσίες υποκλέπτουν σχεδόν όλες τις τηλεπικοινωνίες, σχεδόν κάθε άνθρωπο. Θα μπορούσαν πραγματικά να κυριαρχούν στον πλανήτη αν δεν ήταν διεφθαρμένες, γραφειοκρατικές και αν δεν ήταν ανίκανες. Αλλά ευτυχώς η μυστικότητα ζει εντός της ανικανότητας και της διαφθοράς και υπάρχουν πολύ μεγάλες μυστικές υπηρεσίες και άρα πολύ διεφθαρμένες και πολύ ανίκανες.

Το πρόβλημα είναι ότι στον εμπορικό τομέα, όπως για παράδειγμα το Google και το Facebook δεν είναι ούτε διεφθαρμένοι, ούτε ανίκανοι αφού παραδοσιακά ορίζονται και λειτουργούν μέσα σε μια πολύ ανταγωνιστική αγορά και αναγκάζονται να γίνουν εξαιρετικά αποδοτικές στην συλλογή των πληροφοριών. Αλλά οι μυστικές υπηρεσίες απλά συνδέονται με αυτές τις εταιρίες και ρουφάνε όλες τις πληροφορίες που συλλέγουν.

Να σε ρωτήσω τώρα κάτι διαφορετικά. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση με πολύ καλές σχέσεις με τον Ισημερινό και την Βενεζουέλα. Πως θα σου φαινόταν να ζητούσες πολιτικό άσυλο από την Ελλάδα;

Θα ενδιαφερόμουν πολύ να ακούσω μια τέτοια προσφορά γιατί γνωρίζω ότι υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από τον ελληνικό λαό και μια τέτοια κίνηση θα είχε νομικά και ηθικά μεγάλη σημασία στην Ευρώπη. Αλλά η ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι ποια είναι η πραγματική φύση της ελληνικής δύναμης. Έχει στα αλήθεια τέτοια επιλογή; Νομίζω όχι.

Γιατί πιστεύεις ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει στην πραγματικότητα την δύναμη να σου προσφέρει άσυλο;

Αν ήμουν εγώ στη θέση του Τσίπρα τι θα έκανα σε αυτή τη σύγκρουση με την Τρόικα; Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν διαφορετικά επιχειρήματα από διαφορετικές σκοπιές αλλά αυτό που θα έβρισκα εγώ ενδιαφέρον θα ήταν να χρησιμοποιήσω αυτή τη σύγκρουση προκειμένου να δημιουργήσω μια ισχυρή ενότητα εντός της Ελλάδας. Όταν έχεις τον έλεγχο του στρατού και της αστυνομίας σε έναν πόλεμο και εφόσον έχεις υγιή πληθυσμό και δνε αντιμετωπίζεις φυσικές καταστροφές μπορείς να κάνεις πολλά. Αλλά ειλικρινά αυτή είναι η ερώτηση… Γιατί στην Ελλάδα είχατε μια κατάσταση που προσομοιάζει με πόλεμο και μάλιστα η Ελλάδα έχει επιβιώσει στο παρελθόν από ακόμα δυσκολότερες καταστάσεις πολέμου και έτσι δεν υπάρχει λόγος να πιστεύω ότι δεν θα μπορούσατε να τα καταφέρετε καλά και σε αυτόν τον πόλεμο ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να έβγαιναν και μερικά καλά από όλη αυτή την υπόθεση. Επαναλαμβάνω όμως ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν έχεις τον έλεγχο της αστυνομίας και του στρατού και νομίζω ότι υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε απόλυτο έλεγχο σε αυτές τις υπηρεσίες, οπότε δεν είχε και πολλές επιλογές.

Στην Ελλάδα ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε τα αποτελέσματα της λιτότητας που έχουν επιβληθεί. Θέλεις να μας πεις αν η TTIP που συζητιέται αυτή τη στιγμή είναι στην πραγματικότητα λιτότητα για όλη την Ευρώπη;

Η TTIP είναι ένα κομμάτι που αφορά τις σχέσεις μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης ενός πολύ μεγαλύτερου σχεδίου που ονομάζουμε τα τρία «Ταυ», TTP , TTIP και TISA. Το σχέδιο αυτό θέλει την δημιουργία μιας μεγάλης περίφραξης, ενός νέου οικονομικού και νομικού καθεστώτος που θα εμπλέκει 52 έθνη, 1.6 δισεκατομμύρια κόσμο και, κυρίως, τα 2/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ. Κατασκευάζεται πολιτικά για αποτρέψει την Κίνα να παίξει το χαρτί της.

Όποτε εμφανίζεται κάτι ριζοσπαστικό και μεγάλο σημαίνει ότι υπάρχει κάποια μεγάλη δύναμη που το υποστηρίζει και σε αυτή την περίπτωση έχει την στήριξη των μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιριών που πάντα προσπαθούν να πετύχουν συμφωνίες σαν και αυτή αλλά επίσης έχει και την στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και των μυστικών της υπηρεσιών που βλέπουν την ευκαιρία για στρατηγικό αποκλεισμό της Κίνας, της Ινδίας και της Ρωσίας. Γιατί φοβούνται ότι η Κίνα μπορεί να επεκταθεί στην Ευρώπη και να ενταχθεί στο σύστημα, όπως το ίδιο μπορεί να συμβεί και στις νότιες χώρες της Ασίας.

Η συμφωνίες αυτές είναι οι πιο μεγάλες και ριζοσπαστικές που οδηγούν σε ένα διεθνές καθεστώς από την κατασκευή της Ευρώπης και έχουν στόχο την εγκαθίδρυση μια για πάντα τον διεθνή νεοφιλελευθερισμό σε αυτές τις χώρες δεσμεύοντάς τες με μια διεθνή συνθήκη από την οποία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποσυρθείς. Πολύ δυσκολότερο και από την Ελλάδα να αφήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί καλύπτει σχεδόν σε κάθε πτυχή της οικονομίας, όπως είναι οι μεταφορές, τα καύσιμα και οι υπηρεσίες που καλύπτουν περίπου το 75% της ευρωπαϊκής οικονομίας (όπως για παράδειγμα τις υπηρεσίες διαδικτύου, επεξεργασίας τροφίμων, τις συμβουλευτικές και τις λογιστικές υπηρεσίες). Βασικά καλύπτει σχεδόν οτιδήποτε δεν μπορείς να ρήξεις στο πόδι σου.

Βασικά μας επιστρέφει πίσω στα χρόνια ακριβώς μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ήλεγχαν το συντριπτικό ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ και ξεκίνησαν να δημιουργούν διεθνείς θεσμούς για να κρατήσει τον έλεγχο. Έτσι δημιουργήθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Αλλά σταδιακά ο ΠΟΕ έγινε αυτόνομος θεσμός όταν επεκτάθηκε και συμπεριέλαβε την Ινδία, την Βραζιλία, την Ρωσία και την Κίνα οπότε τελικά εκδημοκρατίστηκε κατά μια έννοια. Οι εσωτερικές διαπραγματεύσεις οδήγησαν τελικά στην συνάντηση στη Ντόχα το 2000 όπου επιχειρήθηκε να θεσπιστούν ουδέτεροι κανόνες που δεν άρεσαν στις ΗΠΑ οπότε τελικά σαμπόταραν αποτελεσματικά τη διαδικασία και ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις εκτός του ΠΟΕ με τους συμμάχους της. Το αποτέλεσμα ήταν τελικά η διατλαντική εμπορική συμφωνία που αρχικά σχεδιάστηκε για να δημιουργηθεί ένα νέο νομικό πλαίσιο εκτός του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου που θα ελέγχει τα 2/3 του ΑΕΠ, θα δώσει στις πολυεθνικές ότι θέλουν και θα απομονώσει την Κίνα.

Κατά την άποψή μου το σημαντικότερο ζήτημα είναι ότι κλειδώνει για πάντα το αμερικανικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο που συνδέεται με τις πολυεθνικές, τουλάχιστον για τις ερχόμενες δεκαετίες. Κάτι που σημαίνει ότι αν η Ελλάδα εκλέξει μια νέα κυβέρνηση ή ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσει να πάρει άλλο δρόμο, απλά δεν μπορεί. Θα είναι ήδη πολύ αργά. Στη συμφωνία υπάρχουν όροι όπως για παράδειγμα αν η κυβέρνηση θελήσει να αλλάξει την νομοθεσία μπορεί να δεχτεί πρόστιμο. Μπορεί να δεχτεί ακόμα και πρόστιμο σε περίπτωση που δεν διευκολύνει τις πολυεθνικές αλλά με το να υπάρχει τόσο φιλελεύθερος ρυθμιστικός κώδικας για περίπου το 95% της βιομηχανίας στο διεθνές εμπόριο σημαίνει ότι θα ελεγχθεί σχεδόν απόλυτα η οικονομική δράση.

Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις αυτές τις διεθνείς συμφωνίες και όσο οι βιομηχανίες θα αλλάζουν και θα υπάρχουν νέες ανακαλύψεις, νέοι τρόπο εργασίας και εμπορίου οι χώρες που θα έχουν υπογράψει αυτές τις συμφωνίες θα μείνουν πίσω ακριβώς εξαιτίας του ίδιου του ρυθμιστικού τους πλαισίου.

Μια τελευταία ερώτηση. Αυτές τις ημέρες το προσφυγικό ζήτημα μονοπωλεί τις συνόδους κορυφής. Σε αυτές παίρνουν μέρος οι ίδιοι οι ηγέτες που προμήθευσαν με όπλα ή συμμετείχαν ενεργά στους βομβαρδισμούς των κρατών προέλευσης των προσφύγων. Ποια είναι η γνώμη σου για όλα αυτά;

Είναι ντροπιαστικό από ηθικής άποψης το ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν δέχονται πρόσφυγες από τη Συρία και η Αγγλία ανακοίνωσε ότι θα δέχεται μόνο 4.000 πρόσφυγες το χρόνο για τα επόμενα πέντε χρόνια. Και αυτό ισχύει για όλους. Αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας στη Μέση Ανατολή σε συνεργασία με τους συμμάχους τους στην περιοχή, την Τουρκία, την Ιορδανία, το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία.

Όταν δημοσιεύσαμε τα τηλεγραφήματα, που βρίσκονται και στο καινούριο βιβλίο μου: «Τα αρχεία του Wikileaks», δείξαμε ότι οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Συρίας από το 2006 έκαναν σοβαρές προσπάθειες να κάνουν την κυβέρνηση -ανοίγω εισαγωγικά- παρανοϊκή και να την οδηγήσουν να υπεραντιδράσει- κλείνω τα εισαγωγικά- και να την κάνουν να ανησυχεί για πραξικοπήματα δημιουργώντας τεχνική ένταση μεταξύ των σιητών και των σουνιτών και να σταματήσουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καταπολεμήσει την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους με στόχο να δημιουργήσουν πρόβλημα στο Ιράκ.

Στην πραγματικότητα προσπαθούσαν να κάνουν την Συρία να φαίνεται αδύναμη και να αποτρέψουν την ίδια την κυβέρνηση από το να έχει πλήρη έλεγχο εντός των συνόρων της στοχεύοντας στην ενθάρρυνση της ανατροπής της κυβέρνησης και την αποτροπή ξένων επενδύσεων στην Συρία. Έτσι μυστικά χρηματοδοτούσαν μια σειρά ΜΚΟ προκειμένου να χρησιμοποιήσουν την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο για να προωθήσουν τα σχέδιά τους.

Υπάρχει και η ενδιαφέρουσα ερώτηση σχετικά με το τι είχαν να κερδίσουν οι ΗΠΑ ως αποτέλεσμα από όλα αυτά… Λοιπόν δεν έχει να κάνει με το τι κερδίζουν οι ΗΠΑ και ο λαός της, έχει να κάνει με τα συμφέροντα συγκεκριμένων λόμπι που τα προωθούσαν όλα αυτά, όπως οι άνθρωποι της CIA που όταν δημιουργήθηκε το πρόβλημα χρειάζονταν μεγαλύτερο προϋπολογισμό για να λύσουν το πρόβλημα. Υπάρχουν ακόμα τα συμβόλαια με τους εμπόρους όπλων και την βιομηχανία κατασκευής όπλων. Όταν δεν υπάρχουν προβλήματα ο προϋπολογισμός τους περικόπτεται. Και φυσικά υπάρχουν και οι γεωστρατηγικοί στόχοι όπως είναι η αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ, ο έλεγχος των αγωγών φυσικού αερίου, η αποδυνάμωση ενός συμμάχου του Ιράν, ο αποκλεισμός της τελευταίας βάσης των Ρώσων εκτός της χώρας τους, την δημιουργία ενός νέου αγωγού φυσικού αερίου που θα περνάει από το Κατάρ που θα φτάνει στην Ευρώπη προκειμένου να ανταγωνιστούν το ρώσικο αέριο.

Όπως είπα και πριν όταν υπάρχουν μεγάλες αλλαγές υπάρχουν και μεγάλα συμφέροντα και δυνάμεις που θέλουν να τις ελέγξουν κινούμενες με πολλαπλά κίνητρα. Αυτό βλέπουμε εδώ. Είναι εύκολο να προβλέψεις τις καταστροφικές συνέπειες της δράσης τους αλλά από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών δεν υπάρχει τίποτα που να τους χαλάει με το να πλημυρίσει η Ευρώπη από πρόσφυγες από τη Συρία.

Για την ακρίβεια έχουμε μια ενδιαφέρουσα θεωρία σχετικά με την κίνηση των προσφύγων. Κοιτάξαμε στα τηλεγραφήματα που είχαμε στα χέρια μας και έχουμε την εξής θεωρία: Μερικές φορές κάποιες χώρες υπόκεινται σε στρατηγικό απο-πληθυσμό προκειμένου να μειωθεί η δύναμη μιας κυβέρνησης προσπαθώντας να κάνεις τον κόσμο να φύγει από τη χώρα. Στην περίπτωση της Συρίας αυτοί που φεύγουν προέρχονται κυρίως από την μεσαία τάξη, γιατί αυτοί είναι πιο εύκολο να φύγουν, έχουν χρήματα στις βαλίτσες τους. Αυτοί που φεύγουν είναι οι μηχανικοί, οι γιατροί, οι γραφειοκράτες. Αυτοί ακριβώς που χρειάζεται μια κυβέρνηση για να συνεχίσει να λειτουργεί.

Και έτσι ενθαρρύνοντας τον κόσμο να φύγει από χώρα του, π.χ. με την Γερμανία να ανακοινώνει ότι θα δεχτεί πολλούς πρόσφυγες και την Τουρκία να έχει ήδη σχεδόν 2 εκατομμύρια αποδυναμώνεις σημαντικά την Συριακή κυβέρνηση.

Κοιτάξαμε να δούμε αν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο και ανακαλύψαμε ότι το 2007 η Ιρακινή κυβέρνηση έκανε επίσημο αίτημα στη Γερμανία να σταματήσουν να υποστηρίζουν τη μετανάστευση. Σε αυτή την περίπτωση ξεκάθαρα δεν υπήρχε σχέδιο αποδυνάμωσης της Ιρακινής κυβέρνησης αλλά σε κάθε περίπτωση στο Ιράκ ένοιωθαν το ίδιο αποτέλεσμα, ότι αποδυναμωνόταν η δυνατότητα κυβερνησιμότητας ενώ και η Σουηδία στον πόλεμο με το Ιράκ ανακοίνωσε στον ΟΗΕ ότι θα δέχεται πρόσφυγες από τη χώρα ως μέρος της συμμετοχής της. Έτσι βλέπουμε ότι άσχετα από το αν υπάρχει σχεδιασμός πίσω από αυτές τις κινήσεις οι δυνάμεις που θέλουν την ανατροπή της Συριακής κυβέρνησης θα πρέπει να νιώθουν χαρούμενοι με το τελικό αποτέλεσμα.

Ως άνθρωπος που έχει δεχτεί πολιτικό άσυλο δεν προτείνω φυσικά ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με καλό τρόπο οι Σύριοι πρόσφυγες αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η κατάσταση, ο απο-πληθυσμός μιας χώρας οδηγεί τελικά στην κατάρρευσή της.

(Πηγή: The Press Project, crashonline.gr) /apocalypsejohn.com

Συνεργάτης των Ναζί ο ''εθνάρχης'' Κων/νος Καραμανλής, κατέδιδε 'Ελληνες Εβραίους;

Μία ακόμα ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ από το ''ΚΑΛΑΜΙ''των ΗΠΑ:

Συνεργάτης των Ναζί ο ''εθνάρχης'' Κων/νος Καραμανλής, κατέδιδε 'Ελληνες Εβραίους;
H ''δράση'' του Κ. Καραμανλή στην κατοχή, είχε ως αποτέλεσμα να τον αγνοήσουν στην Γερμανία στο ζήτημα των κατοχικών αποζημιώσεων. Κι άλλο έγγραφο της CIA δείχνει πως έκλεισε η υπόθεση του ''χασάπη της Θεσσαλονίκης'' (περίοδο γερμανικής κατοχής) ΜΑΧ ΜΕRΤΕΝ και πως οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν την ανάμιξη Κ. Καραμανλή, αρνούμενοι να δώσουν ''κατοχικές αποζημιώσεις'' στην Ελλάδα...(έγγραφο της CIA)

Πληροφοριοδότης της CIA και ο Δημήτρης Αγγελόπουλος (''Χαλυβουργική''),
την εποχή της δίκης 'Αϊχμαν στο Ισραήλ με τις αποκαλύψεις περί ''καταδότη Καραμανλή'', δίκη Μέρτεν, πρωθυπουργία Κων/νου Καραμανλή... (έγγραφο της CIA)

ΣΟΚ.Καπετάν Γιώργος:Δεν μπορώ να βλέπω άλλα πτώματα στη θάλασσα!

Ο Καπετάν Γιώργος πήρε να μου ευχηθεί "χρόνια πολλά " για τη γιορτή μου προχτες.

Στην ερώτησή μου "που βρίσκεσαι", η φωνή του έχασε το χρώμα της. 

-Στη χειρότερη θάλασσα του κόσμου, ανάμεσα Λέσβο και Λερο, μου απαντά.

-Ερχόμαστε να ψαρέψουμε κι αντί για ψάρια κάθε μέρα βρίσκουμε ανθρώπινα πτώματα να επιπλέουν στο νερό, και να μπερδεύονται στα δίχτυα μας..

Που θα πάει αυτό το κακό δεν ξέρω.. Και κάνει κρύο πολύ ".

Πριν προλάβω κάνω άλληερώτηση η φωνή του χάθηκε. 

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ καπετάνιο.Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ  πάντα περιμένει τα νεα απ όλες τις θαλασσές μας.

Π.Δέλτας.

ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΤΙΜΗΣΑΝ και τα.. ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΤΟ "ΟΧΙ"

Ολόκληρη η Ελλάδα ντύθηκε σήμερα στα γιορτινά για να τιμήσει τους ήρωες του 40. Χωριά και πόλεις κατάθεσαν στεφάνια στα ηρώα τους και χειροκρότησαν τη νεολαία τους να παρελαύνει .


Ανάμεσα σ αυτά και  Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ


Όπου η δραστήρια πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου κ. Ελευθερία  Καρκαλέτσου μας έστειλε τις  φωτογραφίες που κοινοποίησε η κ,

Μεταξία Μουλαντζίκου Καρκαλέτση.

Καταπληκική και η παρακάτω φωτογραφία ο που τα μικρούλικα παρελαύνουν
ενώ ο χοροδιδάσκαλος κ.Απόστολος Σβ'ανας(πάνω δεξιά) τα έχει ήδη μαθει να χορεύουν..

 Τα παρακάτω βίντεο με την κατάθεση στεφάνου και την παρέλαση  ανήκουν στο Baios Koukouzelis.

4:56/4:56

Baios Koukouzelis στην τοποθεσία Mitropoli Karditsa

·Σχολική παρέλαση 28ης Οκτωβρίου 2015 στην Μητρόπολη Καρδίτσας με τη συμμετοχή του Μορφωτικός Σύλλογος Μητρόπολης..Συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλαν στην άρτια τέλεση των επαιτειακών εκδηλώσεων... ΤΙΜΉ ΚΑΙ ΔΌΞΑ στους Ήρωες του 1940...

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ...!!!!
ΖΉΤΩ ΤΟ ΈΘΝΟΣ...!!!!

Συγκίνησε ο πιλότος του F16: Ενωμένοι, δυνατοί και περήφανοι θα συνεχίσουμε. Χρόνια πολλά Ελλάδα!

Στη στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης

Proto THEMA 28/10/201513:1415

Δείτε το βίντεο με την εντυπωσιακή πτήση του σμηναγού Θεοχαρόπουλου Λουκά στο τέλος της παρέλασης  - «Να είστε περήφανοι για την αποστολή σας. Ο Θεός μαζί σας», η απάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας

 Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της παράλασης στη Θεσσαλονίκη ήταν το μήνυμα του πιλότου του F16 που πραγματοποίησε εκπληκτικούς ελιγμούς πάνω από την πόλη και τον Θερμαϊκό.
«Ενωμένοι, δυνατοί και περήφανοι θα συνεχίσουμε. Χρόνια πολλά Ελλάδα», είπε ο χειριστής του αεροσκάφους, αφού προηγουμένως είχε αφήσει άφωνους όλους τους παρευρισκόμενους με τους ελιγμούς που πραγματοποιούσε κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια τους.
Στο κοκπιτ του F16 βρισκόταν ο Ο σμηναγός Θεοχαρόπουλος Λουκάς, με περισσότερες από 1500 ωρες πτήσης. 



Έκδηλη ήταν η συγκίνηση το Προέδρου της Δημοκρατίας προς τον αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας: «Κύριε σμηναγέ, τα φτερά σας σκεπάζουν τη χώρα και το λαό μας, να είστε περήφανοι για την αποστολή σας. Ο Θεός μαζί σας. Χρόνια πολλά και του χρόνου». 

Όπως και πέρυσι
Όλοι θυμόμαστε πως είχε εντυπωσιάσει πέρυσι, όχι μόνο τους Θεσσαλονικείς, αλλά όλους του Έλληνες, ο πιλότος της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16, Σμηναγός Σωτήρης Στράλης, με του ελιγμούς του, κατά την διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου.

 

Πέρα από το «ακροβατικό πιλοτάρισμα», αίσθηση είχε προκαλέσει η φράση: «Χρόνια πολλά Μακεδονία, χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη, χρόνια πολλά Ελλάδα. Η ελληνική ομάδα αεροπορικών επιδείξεων, εύχεται σε όλους τους Έλληνες χρόνια πολλά, σηκώστε το κεφάλι ψηλά». Φράση που λόγω της διττής σημασίας της, έγινε το «σλόγκαν» εκείνων των ημερών.
 

 

 

 

 

συγχέουμε την αναζήτηση εναλλακτικών με τους εύκολους δρόμους»

Η ουτοπία δεν έχει πει την τελευταία της λέξη», λέει ο Ανρί Μαλέρ, ο οποίος προσθέτει ότι δεν πρέπει να αναζητούμε εύκολους δρόμους και διευκρινίζει ότι η δημοκρατία μπορεί να έρθει μόνον ως προϊόν πολιτικών και κοινωνικών κινητοποιήσεων

• Μετά το 1989 και την κατίσχυση του νεοφιλελευθερισμού, τη θέση της ουτοπίας κατέλαβε ένας πραγματισμός της δυστοπίας, στον αστερισμό του οποίου βρισκόμαστε μέχρι σήμερα. Υπάρχει οδός διαφυγής και ποιος ο ρόλος της Αριστεράς;

Η κατάρρευση του σταλινοποιημένου κομμουνισμού παρέσυρε κατά την πτώση του όχι μόνο τις ελπίδες αυτών που βρίσκονταν χωρίς στόχευση στο πλευρό του, αλλά επίσης τα σχέδια αυτών που είχαν πολεμήσει στο πλευρό του. Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και το γεωπολιτικό χάος αποτελούν ένα τμήμα των επιπτώσεων αυτής της κατάρρευσης χωρίς προηγούμενο.

Αυτή η παγκοσμιοποίηση κι αυτό το χάος είναι οι στόχοι της αμυντικής αντίστασης και των κατακερματισμένων εναλλακτικών. Αλλά όσο επείγουσες κι αν είναι αυτές, δεν καταγράφονται σε κανένα παγκόσμιο σχέδιο κοινωνικής και διεθνιστικής χειραφέτησης. Εκεί βρισκόμαστε σήμερα.

Αλλά η συγκεκριμένη ουτοπία δεν είπε ακόμη την τελευταία της λέξη, υπό την προϋπόθεση ότι δεν συγχέουμε την εναλλακτική λύση για την ανοικοδόμησή της με τους εύκολους δρόμους. Δεν υπάρχει εξουσία προς κατάληψη για την Αριστερά, εάν δεν υφίσταται μέλλον προς κατάκτηση. Είναι μια πραγματική επανίδρυση, στην οποία είμαστε προσκεκλημένοι. «Κομμουνισμός», «Ουτοπία», «Μαρξ»: το λεξιλόγιο της ελπίδας φαίνεται να ακυρώθηκε από την ιστορία του 20ού αιώνα.

Αλλά λίγη σημασία έχουν οι λέξεις εάν μπορούμε να κρατήσουμε ένα πράγμα... Θέλω να πω, δηλαδή, ότι ο στόχος μιας «κοινωνίας είναι η ελεύθερη ανάπτυξη του ενός να αποτελεί την προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων», όπως έλεγε ο Μαρξ (ξανά αυτός) για να ορίσει τον «κομμουνισμό» (ε, ναι λοιπόν!). Λίγη σημασία έχει η λέξη: Ο πρώτος ρόλος μιας Αριστεράς της Αριστεράς (gauche de gauche) είναι να ξαναδώσει νόημα και να επαναφέρει μια τέτοια προοπτική.

• Ζώντας σ’ έναν κόσμο ακραίων ανισοτήτων και σκληρών οικονομικών ανταγωνισμών, σε τι μπορεί να μας χρησιμεύσει σήμερα ο Μαρξ;

Η επαναξιολόγηση χωρίς εφησυχασμό της σκέψης του Μαρξ βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Αυτή δεν μπορεί απλώς να επιβεβαιώσει ότι ο Μαρξ ήταν δέσμιος του αιώνα του, ενώ εμείς θα απελευθερωθούμε από τον δικό μας. Ο Μαρξ είναι ακόμη σύγχρονος, εάν θέλουμε να κατανοήσουμε τις πηγές της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και τις πλέον καταστροφικές συνέπειές της.

Επιπροσθέτως η επιστροφή στον Μαρξ, ακόμη κι από την οπτική του ίδιου του Μαρξ, δεν θα είχε κανένα νόημα. Η επιστροφή στον Μαρξ παραμένει παρ’ όλα αυτά απαραίτητη: Η επανίδρυση μιας θεωρίας και μιας πολιτικής χειραφέτησης δεν μπορεί να γεννηθεί από το μηδέν.

• Οι αποκαλύψεις των Wikileaks και του Εντουαρντ Σνόουντεν σκιαγραφούν μια «δημοκρατία υπό επιτήρηση». Ποιο βλέπετε να είναι το μέλλον της;

Αυτές οι αποκαλύψεις συμβάλλουν αναμφίβολα στην επιτήρηση των πολιτικών και οικονομικών εξουσιών και ενισχύουν το αίτημα για μια ριζοσπαστική δημοκρατία, η οποία θα καταργήσει τα κρυμμένα μυστικά σ’ αυτές τις παράνομες περιοχές πληροφόρησης, οι οποίες είναι οι οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί. Αλλά αυτή η δημοκρατία δεν μπορεί να γεννηθεί παρά μόνο μέσα από τις κοινωνικές και πολιτικές κινητοποιήσεις: μορφές εξέγερσης εξίσου ειρηνικές είναι δυνατόν να προκύψουν ως συνιστώσες δυνάμεις σε αρκετές χώρες και ειδικά στην Ευρώπη.

• Το χρέος έχει γίνει σήμερα το μέσο για τον έλεγχο κρατών και ατόμων. Υπάρχει τρόπος να βγούμε απ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο;

Το χρέος, οι Ελληνες φίλοι μας το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, είναι αποτέλεσμα της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας, η οποία έγινε «αυτόνομη» σε σχέση με την «πραγματική» ή, για την ακρίβεια, σε σχέση με τις παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτουν οι χρεωμένες χώρες.

Τώρα, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους (59%) είναι απολύτως παράνομο, όπως κατέδειξε στη Γαλλία η «Κολεκτίβα για τον έλεγχο του χρέους». Είναι απολύτως προφανές ότι ο «εκβιασμός του χρέους» έχει στόχο την επιβολή 

νεοφιλελεύθερων πολιτικών στους λαούς, οι οποίες, με την πρόφαση ότι θα τους επιτρέψουν να ξεχρεώσουν μόνοι τους, τους στερούν τους απαραίτητους πόρους και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αυξήσουν το ίδιο το χρέος, αφαιρώντας [από τους λαούς] τους απαραίτητους πόρους για να αναπτύξουν μια οικονομία που ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες της πλειονότητας των πληθυσμών.

Η άρνηση του χρέους πρέπει να γίνει ταυτοχρόνως από πολλές χώρες, πρόθυμες να εθνικοποιήσουν τις τράπεζες

Δεν βλέπω άλλον τρόπο πέραν της άρνησης αποπληρωμής του χρέους και τον αγώνα για την ακύρωσή του, αλλά υπό μία πολύ δεσμευτική προϋπόθεση: ότι αυτή η άρνηση θα προέρχεται ταυτοχρόνως από διάφορες χώρες έτοιμες να εθνικοποιήσουν τον τραπεζικό τους τομέα. Το ερώτημα του ευρώ τίθεται, νομίζω, με τους ίδιους όρους: Εάν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες προτείνουν την έξοδο από την ευρωζώνη, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο το σοκ να είναι τόσο ισχυρό που θα προκαλέσει έναν ριζικό ανασχηματισμό στην ίδια την ευρωζώνη.

Κι ό,τι κι αν σκεπτόμαστε για τα πρόσφατα επεισόδια στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, είναι ολοφάνερο ότι η απομόνωση της πρώτης ελληνικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε καταστροφική. Είναι περιττό να τονίσουμε την ευθύνη της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σήμερα μειοψηφίας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

• Ο έλεγχος των περισσότερων ΜΜΕ από μεγιστάνες του πλούτου και μεγάλες επιχειρήσεις αναδεικνύει περισσότερο από ποτέ τη ζωτική ανάγκη να υπάρξουν ανεξάρτητα Μέσα Ενημέρωσης. Στην Ελλάδα δημιουργήσαμε την αυτοδιαχειριζόμενη «Εφημερίδα των Συντακτών». Πόσος χώρος υπάρχει σήμερα για την ανάπτυξη τέτοιων μέσων;

Θεωρώ φρόνιμο να πω ότι στην περίπτωση της Γαλλίας η υπόθεση των ανεξάρτητων ΜΜΕ δείχνει να έχει στεριώσει (παράδειγμα, η περίπτωση της «Monde Diplomatique») αλλά και να ανθίζει (για παράδειγμα αναφέρω τις περιπτώσεις της «Mediapart» και της «Basta»), περιπτώσεις δηλαδή ανεξάρτητων Μέσων. Για να μην επισημάνω και τα διαρκώς αναδυόμενα sites και blogs πληροφόρησης ή και «αντιπληροφόρησης».

Το χαμηλότερο κόστος στην παραγωγή της είδησης στο Ιντερνετ ευνοεί αυτά τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά από μόνα τους αυτά τα εναλλακτικά Mέσα δεν αποτελούν εναλλακτική στα δεσπόζοντα-κυρίαρχα Μέσα. Και επειδή η πληροφόρηση αποτελεί το θύμα καπιταλιστικής οικειοποίησης και συγκεντροποίησης, το σύνολο του χώρου των μίντια χρειάζεται ριζική αλλαγή, ώστε η πλειονότητα των Μέσων Ενημέρωσης να γίνουν ανεξάρτητα.

Αυτό πρακτικά σημαίνει: περιορισμό της συγκέντρωσης στα χέρια των λίγων της ιδιοκτησίας των Μέσων Ενημέρωσης, διαχωρισμό της ιδιοκτησίας των Μέσων από την ιδιοκτησία βιομηχανικών επιχειρήσεων, απελευθέρωση του δημόσιου τομέα από τη «δαγκάνα» της εκτελεστικής εξουσίας και δημιουργία ενός «Δημόσιου Τομέα Πληροφόρησης και Πολιτισμού», που θα στηρίζεται σε δύο μορφές ιδιοκτησίας: στη δημόσια και τη συνεταιριστική. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα ανεξάρτητα και αυτοδιαχειριζόμενα Μέσα Ενημέρωσης θα καθίσταντο συστατικό κομμάτι του δημόσιου τομέα. Δεν απαγορεύεται να ονειρεύεται κανείς!

Ποιος είναι

Από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του Γαλλικού Μάη του 1968, στον οποίο συμμετείχε μέσα από τις τάξεις της Κομμουνιστικής Επαναστατικής Ενωσης (LCR), ο γεννημένος στην Τουλούζη το 1946 καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης είναι συγγραφέας του βιβλίου «Αναζητώντας το αδύνατο; Η ουτοπία, με τον Μαρξ, παρά τον Μαρξ» (1995). Είναι επίσης ο ιδρυτής της «Ενωσης Κριτικής στα ΜΜΕ» (Acrimed). www.henri-maler.fr

Επιμέλεια μετάφρασης από τα γαλλικά: ΔΗΜΗΤΡΗΣ Σ. ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

«Αυτό που εμποδίζει την αλλαγή είναι το παρόν πολιτικό σύστημα»

«Χρειάζεστε επιμήκυνση του χρέους και δημόσιες επενδυτικές τράπεζες»

«Τράπεζες και πιστωτές δεν θέλουν αθέτηση χρέους και αριστερές κυβερνήσεις»

Ἀλβανικὸ ἢ Ἑλληνικὸ Ἔπος; Γράφει ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ

Ημερομηνία: 

 27/10/2015

Σαράντος Ι. Καργάκος

Καὶ φέτος, ὃπως γὶνεται ἐπὶ δεκαετὶες τὼρα, πολλοί ἀνεμωλίως θὰ μιλήσουν σὲ διὰφορους πανηγυρικούς ἤ θὰ γράψουν σὲ κὰποια ἀφιερωματικὰ κεὶμενα γιὰ Ἔπος τῆς Ἀλβανὶας ἤ γιὰ Ἀλβανικὸ Ἔπος. Ὡσάν τὸν πὸλεμο κατὰ τῶν Ἰταλῶν νὰ τὸν ἔκαναν οἱ Ἀλβανοὶ καὶ ὄχι οἱ δικοὶ μας συγγενεῖς!
Καὶ γιὰ νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς, ὁ πὸλεμος αὐτός δὲν ἔγινε - ἄν τὸ δοῡμε ἱστορικὰ καὶ ἐθνολογικά - ἐπὶ ἀλβανικοῡ, ἀλλὰ ἐπὶ ἑλληνικοῡ ἐδάφους, ποὺ ἁπλῶς οἱ πολιτικὲς μανοῦβρες τὸ ἐπεδίκασαν στὴν Ἀλβανία. Ἀσφαλῶς, καὶ οἱ Ἀλβανοὶ εἶχαν συμμετοχὴ στὸν πὸλεμο ἀλλὰ στὸ πλευρὸ τῆς Ἰταλὶας. Ὡς προσὰρτημα τοῦ ἰταλικοῡ στὲμματος ἡ Ἀλβανὶα μᾱς κὴρυξε τὸν πὸλεμο καὶ στὸ πλευρὸ τῶν Ἰταλῶν πολὲμησαν τὲσσερα τὰγματα τῆς λεγόμενης ἀλβανικῆς «μιλίτσιας» καὶ ἀναρίθμητοι Ἀλβανοὶ ποὺ, ἀσκημένοι στὸ ληστρικό βίο, ἦσαν οἱ καλύτεροι ὁδηγοὶ τῶν ἰταλικῶν στρατευμὰτων.   Πὰμπολλοι ἀκόμη ἔδρασαν ὡς ἐλεὺθεροι σκοπευτὲς καὶ «χὰρισαν» θὰνατο σὲ ἀνύποπτους Ἓλληνες μαχητὲς.
Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴ συνθηκολόγηση καὶ τὴ διὰλυση τοῡ μετὼπου, σὼματα ἐνὸπλων Ἀλβανῶν ἒδρασαν ὼς δὺναμη κατοχῆς καὶ καταστροφῆς στὴν Ἤπειρο ὑπὸ τὴν ἀνοχὴ τῶν Ἰταλῶν. Κορυφαῖο τραγικὸ περιστατικὸ εἶναι ἡ ἐκτέλεση τοῡ συμπατριὼτη μου νομάρχη Βασιλὰκου, καθώς καὶ ἡ ἐκτέλεση τῶν 50 περίπου προκρίτων τῆς Παραμυθιὰς, ἓνα συγκλονιστικό περιστατικὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ἔγραψα στὸν «Οἰκονομικὸ» ἐπί τῶν ἐνδόξων ἡμερῶν τοῡ Γιὰννη Μαρὶνου καὶ τοῡ Δημὴτρη Στεργὶου. Γιὰ ποιὸ «Ἀλβανικὸ Ἔπος» λοιπὸν, ἐξακολουθοῡμε νὰ μιλὰμε καὶ νὰ γρὰφουμε; Αὐτό εἶναι τὸσο ἀνὸητο, ὅσο ἀνὸητο εἶναι καὶ τὸ νὰ ὀνομὰζουμε τὰ γλυπτὰ τῆς Ἀκροπὸλεως - κι ὂχι μὸνο τοῡ Παρθενῶνος - «Ἐλγὶνεια Μὰρμαρα»!
Νὰ δὶνουμε, δηλαδὴ, στὰ ἀριστουργὴματα τοῡ λαξευμένου μαρμὰρου τὸ ὂνομα τοῡ κλὲφτη καὶ ὄχι τῶν δημιουργῶν αὐτῆς τῆς τὲλειας ὀμορφιᾶς. Κατὰ τὸν ἴδιο ἀφελῆ τρόπο χαρὶζουμε λεκτικὰ - καὶ ὄχι πάντοτε κακοβούλως - τὸν πρῶτο συμμαχικό θρίαμβο, ποὺ ἦταν θρίαμβος τῆς Ἑλλάδος, στοὺς Ἀλβανοὺς ποὺ συμπολὲμησαν μὲ τοὺς Ἰταλοὺς κατὰ τῆς Ἑλλάδος.
Τὸ «ἐμπόλεμον» μὰλιστα ἴσχυε μὲχρι τὰ ἔσχατα χρὸνια. Ἡ ἂρση του ἔγινε κατὰ τρόπο ἀτελῆ καὶ δυστυχῶς φὲρει τὴν ὑπογραφή τοῦ μὲχρι πρὸσφατα προὲδρου τῆς δημοκρατὶας. Καὶ λὲγω ἀτελῆ, διὸτι δὲν κατοχυρώθηκαν ἐπαρκῶς τὰ δικαιὼματα τῶν Ἑλλὴνων Βορειοηπειρωτῶν, οὔτε δεσμεὺθηκε τὸ ἐπὶσημο ἀλβανικό κρὰτος νὰ βὰλει φραγμό στὸ ἰταμό στοιχεῖο τῶν Τσὰμηδων ποὺ πρωταγωνιστεῖ σὲ κὰθε ἀνθελληνική ἐκδήλωση. Καὶ ποὺ σὲ τελευταὶα ἀνάλυση δηλητηριὰζει τὶς εἰρηνικές σχὲσεις - στὸ βαθμὸ ποὺ ὑπάρχουν - μεταξὺ τῶν δὺο λαῶν. Κὰθε χρὸνο ἀσχολοὺμαστε μὲσῳ τοῦ τὺπου, ἔντυπου, ραδιοφωνικοῡ, τηλεοπτικοῡ (τὼρα καὶ διαδικτυακοῡ) μὲ τὸ ἄν ὁ Μεταξᾱς ἤ λαὸς εἶπε τὸ «ΟΧΙ».
Τὸ ποιὸς τὸ εἶπε (ἤ μᾶλλον τὸ ἔγραψε) θὰ φανεῑ, ὅταν ἐκδοθεῑ ἡ πολὺτομη ἱστορία μου γιὰ τὸν Β’ Παγκὸσμιο Πόλεμο. Κι ἐνῶ στεκὸμαστε στὸ «ναὶ» καὶ στὸ «ὄχι», ἡ νεολαὶα μας ἀγνοεί σχεδόν τὰ πὰντα γιὰ τὴν Γκραμπὰλα καὶ γιὰ τὸ Ὕψωμα 731. Ὃμως τὸ ὀδυνηρὸ δὲν εἶναι αὐτό. Ἐπὶ 75 χρὸνια τὰ κὸκκαλα τῶν Ἑλλὴνων μαχητῶν εἶναι ἐν πολλοῖς ἀσυμμὰζευτα καὶ ἄταφα. Οἱ Ἰταλοὶ καὶ οὶ Γερμανοὶ ἔθαψαν παντοῡ τοὺς νεκροὺς τους. Καὶ μὸνον οἱ δικοὶ μας νεκροὶ δὲν ἀξιώθηκαν μιᾶς εὐπρεποῡς τιμῆς. Σκορπίσαμε ἄσκοπα ἐδῶ κι ἐκεῖ χρὴματα γιὰ νὰ κὰνουμε φιγούρα. Καὶ μὸνο γιὰ τοὺς νεκρούς ποὺ ἔμειναν γιὰ πὰντα στὰ βορειοηπειρωτικὰ βουνὰ, μὰς ἔπιασε τσιγκουνιά.
Φὲτος - καὶ παρὰ τὴν κρίση - κὰτι πὰει νὰ γὶνει. Εὔχομαι ἡ προσπάθεια νὰ πετύχει. Οἱ νεκροὶ περιμὲνουν.

Σαράντος Ι. Καργάκος

Ιστορικός - Συγγραφέας

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μπαρμπαντώνης του '40.

Του Αποστόλη Κουρσο-βιτη