Το 40% καταναλώνει πολύ συχνά αλκοόλ αλλά η «προβληματική κατανάλωση» δε σημαίνει απαραίτητα εξάρτηση, διευκρινίζει ο κ. Δουζένης. Το πρόβλημα όπως αναφέρει ο καθηγητής, απαντάται συχνότερα στον ανδρικό πληθυσμό, γιατί όπως αναφέρει οι άντρες είναι περισσότερο επιρρεπείς στις αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, ενώ κάποιο ρόλο φαίνεται να παίζουν και τα κοινωνικά πρότυπα που παραδοσιακά θέλουν τους άντρες να πίνουν και να καπνίζουν περισσότερο. «Οι γυναίκες δυστυχώς επιταχύνουν και προσεγγίζουν τους άντρες στην κατανάλωση».
Πιο ευάλωτοι οι κοινωνικοοικονομικά υποβαθμισμένοι
Ο αλκοολισμός επηρεάζει όλες τις κοινωνικές ομάδες, αλλά οι άνθρωποι που είναι κοινωνικοοικονομικά υποβαθμισμένοι είναι περισσότερο ευάλωτοι, γιατί βιώνουν πολύ μεγαλύτερες πιέσεις και συχνά βρίσκουν διέξοδο στο αλκοόλ, επισημαίνει ο κ. Δουζένης.
Σε κράτη που τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα μίας κοινωνίας καταρρίπτονται, οι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές αυξάνονται - μεταξύ των οποίων και η χρήση αλκοόλ. Από το 2010 και την έναρξη της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, παρατηρήθηκε αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ που, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι κακής ποιότητας. Παράλληλα, η κατανάλωση τσίπουρου και ρακής έχει αυξηθεί περισσότερο από το κρασί ή άλλα ποτά. «Ο καταναλωτής πίνει για να ζαλιστεί και να ξεφύγει από την πραγματικότητα και όχι για να διασκεδάσει», εκτιμά ο κ. Δουνέζης.
Χρόνια υποτροπιάζουσα ψυχική διαταραχή
Ο αλκοολισμός σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα μπορεί να χωριστεί σε δύο ομάδες, εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής. Ο αλκοολισμός τύπου 2 έχει μία σαφή κληρονομική επιβάρυνση, οικογενειακό υπόβαθρο, με τα ανάλογα πρότυπα από την παιδική ηλικία και ο αλκοολισμός τύπου 1 που είναι κλιμακούμενος σε βάθος χρόνου.
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που διακόπτει το αλκοόλ υποτροπιάζει, αλλά ακόμα περισσότεροι είναι εκείνοι που καταφέρνουν τελικά να ξεφύγουν από τον εθισμό, με τη βοήθεια των σχετικών δομών, επιστρέφοντας σε μία λειτουργική ζωή που μπορεί να είχαν χάσει για πολλά χρόνια.
No comments:
Post a Comment