Saturday, December 3, 2016

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ .Δεκέμβρης του 1923 ..οι γιαγιάδες μου επιβίωσαν ζητιανεύοντας στο Χαλέπι .. Δεν μπορώ να ξεχάσω...




Οι γιαγιάδες μου επιβίωσαν ζητιανεύονατς σαν εξόριστες στην Συρία. Τότε που οι πόντιοι εξορίστηκαν αντί να σταλούν στην Ελλάδα σαν ανταλλάξιμοι..12 ίσως και 17 χιλιάδες απο τα ορεινα του πόντου ( Απές και Σεβάστεια) υποχρεωθηκαν να παρουν τον δρομο της επιστροφης στα πάτρια μετα από 30 αιώνες μεσα απο τον δρομο της εξορίας και της εξοντωσης. Αυτοι οι πληθυσμοι οδηγηθηκαν στο ταξιδι της επιστροφης μεσω Συρίας...οι περισσότεροι χαθηκαν απο τυφο,πείνα και άλλες αρρωστειες,επιβιωσαν οι πολύ νεοι και οι δυνατοί. οι γιαγιάδες μου και οι αλλες μανες ζητιανευαν και σωθηκαν χαρη στην ελεημοσύνη των Συρίων..η γιαγια μου είχε ένα κατσαρολακι και μεσα σε αυτο μαζευε απομειναρια απο διαφορετικα φαγητα .... οι άντρες πάλι έκανα κανενα μεροκαματο ..αυτο κρατησε μήνες πολλους ..εφτασαν τελικα κατι λιγοτεροι απο 3 χιλιαδες ..μετα αλλοι εξευτελισμοι...εδω στην καλαμιαρια καραντίνα ,τύφος ,αρρωστειες...οι φιλόξενοι Σύριοι τους φέρθηκαν ίσως καλύτερα..σκληρο ακουγεται ,αλλά ετσι είναι

Γ.Ι.


No comments:

Post a Comment

wibiya widget