VICKY KOSTENAS: Πανηγυρικός στην ποίηση που τιμαται 21-3-12

ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΔΙΟΝ

Ποίηση είναι το λίκνο ή η καλαθούνα,

όπου μέσα γεννεσιουργά εκκολάπτεται

ο ποιητικός λόγος για νά΄βγει

στης πεπλοφόρας νύχτας το σεργιάνι

ψυχές ν΄αποπλανήσει περιπλανώμενος

σε ξεμοναχιασμένα ακρογιάλια,

που αδημονούν ανάμεσα από λέξεις

να παρκάρουν τα συναισθήματά τους.

Σαν συνουσία πάθους με το φευγαλέο

και τυχαίο μιάς ιδιοφυούς έμνευσης.

Μοιάζει με λέξεις,

που το ταξίδι σ΄άλλους κόσμους λαχταρούν,

για ν΄απαλύνουν στη σιωπή

το φλογερό τους πάθος.

Να ξεχυθούν πάνω στην ώρα,

όπου η νύχτα αλλάζει πλευρό

και νά΄βγουν να χορέψουν

το δαιμονισμένο της ζωής χορό.

Είναι ένα τανγκό για δυό

κάτω από γρίλιες σφαλιχτές

με τις λατέρνες ωχρές και ανήμπορες

να βελονιάζουν την υπομονή,

αδήμονο στοιχειό.

Με παθιασμένο πρόσωπο της γνώσης,

όταν με μιά συμπυκνωμένη έκφραση

επενδύει στο ασυνήθιστο όνειρο

μιάς κοιμωμένης ομορφιάς.

Το να προσεγγίσει κανείς

με τον πιό σαγηνευτικό και γοητευτικό

τρόπο της φύσης τα φεγγάρια

είναι σαν να παρίσταται

στα προσόδια του Απόλλωνα,

ψιθυρίζοντας στ΄αφτί έναν ελεγειακό στίχο.

Σα μιά αναζήτηση να ηχεί

στην τέχνη των Μουσών.

Πού χωρίς κάν μιά συστηματική

γραμματολογική διασάφηση,

 αλλά ούτε και υπόστρωμα

μιάς κάποιας ιδεολογικής αξίας,

γίνεται ο στίχος πειρασμός

για να ταχθεί από την πρωταρχική

και πρωτογενή αφετηρία στο σημείο μηδέν

μιάς τεθλασμένης αντιδιαστολής.

 Μοιάζει σαν να σφετερίζεται

με ακρεφνή τρόπο αφήγησης  

και με εργαλείο τις γλωσσικές λαβίδες

τ΄αμπέλι της ζωγραφικής.

Όπου εκεί μπαίνει αθόρυβα να ζωγραφίσει,

ό,τι ο λόγος  δεν τολμά από ντροπή να πεί.

Σε σημείο να νιώθουν οι καταστάσεις ,

πως δεν θρέφονται από κοινότοπα

και στατικά της φύσης ποιητικά χωρία,

αλλά από μιά επιθετική μετοχή

να διεκπεραιώνονται τα συντακτικα μέσα,

που αιωρούνται άσκοπα σαν Fuga στο κενό.

Αγνάντι απ΄το παράθυρο το μισοσφαλισμένο.

Κάτω απ΄το θόλο τ΄ουρανού

τη μπούκα των Θεών.

Στα μεσοπέλαγα μ΄ένα σεντόνι

διάπλατα απλωμένο.

Λεύκες ολούθε να συνοδεύουν

πανηγυρικά το βλέμα,

αφήνοντας στα ενδιάμεσα

να αναπηδά της τρικυμίας

το μένος του κυματοσείστη Ποσειδώνα.

Λέξεις που τροχιοθετούν και τροχιοδεικτούν

πορεία μιάς σύνθετης περιόδου,

διατυπώνοντας  με γλωσσικά υφάδια ορισμούς.

Ετσι ακριβώς είναι η αρχή της διαλεκτικής,

που συμπληρώνεται με μεθόδους

διαίρεσης στου Πλάτωνα τον Σοφιστή.

Σ΄αυτό το ταπεινό και απρόσητο

γραμματικό χωρίο  

φύτρωσε η αρχή της διαλεκτικής

και φούντωσε η αλήθεια μες το κρύο.

Vicky Kostenas Lagdos

Dichterin

Zürich 19. März 2012

(Πανηγυρικός στην Ποίηση, που μεθαύριο Τετάρτη έχει την τιμητική της.)