Ο γνωστός δημοσιογράφος Νίκος Ρούσης ανάρτησε πριν λίγο απο το ΦΒ
Τόχω δηλώσει, πολλές φορές, από δω μέσα και δεν ντρέπομαι γι' αυτό, ότι το πατρικό μου σπίτι στον Κορυδαλλό μου το πήρανε οι τράπεζες, διότι αδυνατούσα να εξοφλήσω ένα επισκευαστικό δάνειο.
Οτι, ΑΝΑΓΚΑΣΘΗΚΑ, να πάρω την οικογένεια μου και να φύγω, τέτοιες μέρες του 2006 από την Ελλάδα και να έλθω στο Στρασβουργο, χωρίς να έχω "κλεισμένη" καμία δουλειά εκ των προτέρων, έχοντας ως αποκούμπι 2.000 ευρώ για τα ενοίκια, την συνεργασία μου με το Κανάλι της Βουλής (75 ευρώ την ημέρα για τις πέντε ημέρες της Συνόδου), μία αντιμισθία 800 ευρώ τον μήνα, ως εκπρόσωπος Τύπου του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα και 640 ευρώ καθαρά από την δουλειά, που έκανα τότε, για το "Ποντίκι".
Το ότι, δίνοντας μία συνέντευξη στην Ζούγκλα, επανέφερα στη μνήμη των αμνημόνων και ανεγκεφάλων συνελλήνων, την υπόθεση της μίζας, για την πώληση της ΑΓΕΤ Ηρακλης στην Καλτεστρούτσι, που εισέπραξαν από την Ελβετική Ζούνγκερ Κάντοναλ Μπάνκ, η Ντόρα, η μακαρίτισσα η Μαρίκα και ο έμπιστος του Μητσοτάκη, Μανούσος.
Οτι, λόγω του ότι τότε η Ντόρα ήτανε πανίσχυρη υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, η επαναφορά αυτών των αποκαλύψεων, μου στοίχισε την μη ανανέωση του συμβολαίου μου με το Συμβούλιο της Ευρώπης, την καρατόμιση μου από συνεργάτη του Καναλιού της Βουλής και την εν συνεχεία απόλυση μου από το Ποντίκι.
Το ότι, ύστερα από "προτάσεις" που απέστειλα προς πάσα κατεύθυνση και χωρίς να μεσολαβήσει καμία πολιτική κουφάλα, το ΑΠΕ με διόρισε ανταποκριτή του στο Στρασβούργο, με αποδοχές 500 ευρώ τον μήνα, ο Βαγγέλης ο Παναγόπουλος με προσέλαβε στην Ελευθεροτυπία και ύστερα από έναν πολύ δύσκολο αγώνα και υπό την απειλή υποβολής, από την πλευρά μου, αγωγής κατά της Βουλής, αναγκάσθηκαν να με εντάξουν στο δημοσιογραφικό δυναμικό του Καναλιού.
Ενας πρώην χοντροκονομημένος και νύν συνταξιούχος "συνάδελφος" μου, ο Ερρίκος ο Μπαρτζινόπουλος, που θίχθηκε από κάποια σχόλια μου, μου έγραψε ότι "εγώ (δηλαδή αυτός) δεν περιφέρει την δυστυχία του στο φβ."
Ποτέ δεν υπήρξαμε πραγματικοί φίλοι και τον ξαπέστειλα, γιατί δεν έβλεπα τον λόγο να είμαστε και διαδικτυακοί φίλοι.
Σήμερα, λοιπόν, απλήρωτος για ένα και πλέον επτάμηνο από την Ελευθεροτυπία, απολυμμένος χωρίς αποζημίωση από το "Ποντίκι", μη λαμβάνοντας τους τέσσερις τελευταίους μισθούς από το Καναλι της Βουλής, καθ' όσον μου τους παρακράτησε η εφορία, που δεν αναγνωρίζει τα νοίκια και τα έξοδα διαβίωσης μου εδώ, χρωστάω δύο ενοίκια και προσπαθώ να επιβιώσω αξιοπρεπώς με τα 800 ευρώ, πλέον, καθαρά που μου δίνει κάθε μήνα το ΑΠΕ.
Αυτό θα πεί, ότι ζώ στο πετσί μου την ελληνική καθημερινότητα, καθ' όσον εξαρτάμαι απ' αυτήν.
Αυτό θα πεί ότι είμαι υποχρεωμένος να ζητήσω, από τον κάθε βολεμμένο Τσυριζαίο ή άλλης πολιτικής απόχρωσης καριόλη, όταν μου απευθύνεται δημόσια, να κοινοποιεί και το από που την βγάζει...
Σε αντίθετη περίπτωση, θα τον στέλνω στον αγύριστο, με την υπόμνηση ότι εγώ δεν ζητάω αναγνώριση στο φβ, ότι γράφω το γράφω για την καύλα μου και με βάση αυτά που βλέπω και πιστεύω και ότι ποτέ μου δεν πίστεψα στις διαδικτυακές φιλίες, τις καρδούλες, τις παστούλες και τις άλλες παπαρίές που βάζετε εδώ μέσα.
Ονοματεπώνυμα λοιπόν και τα πόθεν έσχες ανα χείρας, για να συννενοηθούμε.
Εξαίρεση οι λίγοι και εκλεκτοί άνθρωποι, που γνώρισα εδώ μέσα, μίλησα μαζί τους και πείσθηκα, ότι δεν είναι μίζεροι, να νομίζουν ότι όποιος ζεί στο Στρασβούργο είναι κονομημένος και διορισμένος.
Οι λίγοι και εκλεκτοί που πιστεύω ότι μ' έχουν καταλάβει.
Οι υπόλοιποι τραβάτε να γαμηθείτε, έτσι κι' αλλιώς δεν σας ήξερα κι' από χθες.
Εχω μεγάλη οργή μέσα μου, για όλους και για όλα.
Κυρίως για τους ηλίθιους, τους παρωπιδιασμένους, τους εξυπνάκηδες και τους υποκριτές.
Αντε γειά, κουράσθηκα!!!!
No comments:
Post a Comment