!
Δεν έχω να μοιράσω το παραμικρό με αυτούς που έχουν αυτοτιτλοφορηθεί ‘μύστες των γραμμάτων και του Ελληνικού Πολιτισμού’, αλλά, κάπου θα πρέπει να τερματιστεί αυτό το... παραμύθι χωρίς όνομα. Διότι, επειδή έχουμε καταχωνιάσει στη μνήμη μας τόσες και τόσες περιπτώσεις... Ακαδημαϊκών που βάλθηκαν να αναβαθμίσουν την Ομογένεια, επόμενο είναι να υπάρχουν επιφυλάξεις ως προς τις αγαθές προθέσεις που προβάλουν. Δεν μπορούν (η, δεν θέλουν) να αντιληφθούν μερικοί, πως για να έχουν ‘πέραση’ αυτά που προωθούν συστηματικά, επιτακτικά προβάλει η ανάγκη να έχουν γίνει προηγουμένως αποδεκτά από τους ανάλογους φορείς του χώρου που ζούμε! Σε διαφορετική περίπτωση, οτιδήποτε και αν επικαλείται κάποιος, όποια ιδιότητα και αν ισχυρίζεται πως έχει, δεν είναι ποτέ δυνατόν να γίνει πιστευτός από την ευρεία μάζα των ομογενών μας. Τα ζήσαμε αυτά και μάλιστα δεν έχουμε κρατήσει τις καλύτερες των αναμνήσεων! Απλά, υπήρξαν κατά τις δεκαετίες αρκετοί που επικαλούνταν βαρύγδουπους τίτλους προκειμένου να εντυπωσιάσουν, αλλά με την πάροδο του χρόνου αποδείχθηκαν εντελώς άχρηστα ‘τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα’. Έκτοτε, η καχυποψία ήταν εκείνη που διακανόνιζε τη δική μας συμπεριφορά έναντι αυτών των... προσοντούχων
Προχθές το βράδυ, έδωσα το παρών σε μια σύσκεψη την οποία οργάνωσε ο Στάθης ο Ρομποτής μέσα στο εργοστάσιό του. Επρόκειτο (όπως μας γνωστοποιούσε εκ των προτέρων) να διεξαχθεί συζήτηση επί στρογγυλής τραπέζης. Πήγα, τι να έκανα; Να με κατηγορεί μετά ο Στάθης για άτομο που αδιαφορώ για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος σε ότι αφορά το δρόμο αυτό που έχει ταυτιστεί άμεσα με την ιστορία των ομογενών της Μελβούρνης; Πήγα λοιπόν και έπιασα μια γωνιά του τραπεζιού, (συγγνώμη περί στρογγυλής τραπέζης έκανε λόγο η ανακοίνωση, αλλά καθ΄ ότι Πόντιος ο μαραγκός, για στρογγυλό τραπέζι πήγαινε και του βγήκε με γωνίες!) και ανυπομονούσα να ακούσω τους εισηγητές της σύσκεψης, που δεν ήταν άλλοι από τον Ανάργυρο -απένταρο, στην κυριολεξία- Μωρέλα και το Στάθη το Ρομποτή, τον οικοδεσπότη. Σηκώθηκε επάνω ο Μωρέλας και με δραματικό ύφος άρχισε να αναλύει τους σκοπούς αυτής της σύσκεψης, τονίζοντας ότι δεν είναι σωστό να αφεθεί η υπόθεση της Lonsdale Street στην τύχη της. Για να καταλήξει λέγοντας με μελοδραματικό ύψος: «Οι συγκυρίες επιτάσσουν όπως αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον των ομογενών για το δρόμο αυτό, ώστε να δυνηθώ και εγώ να θέσω τέρμα εις τας στομαχικάς μου αναμωλίας!». (Φωνές των παρισταμένων: Πέστα Χρυσόστομε!).
Προχθές το βράδυ, έδωσα το παρών σε μια σύσκεψη την οποία οργάνωσε ο Στάθης ο Ρομποτής μέσα στο εργοστάσιό του. Επρόκειτο (όπως μας γνωστοποιούσε εκ των προτέρων) να διεξαχθεί συζήτηση επί στρογγυλής τραπέζης. Πήγα, τι να έκανα; Να με κατηγορεί μετά ο Στάθης για άτομο που αδιαφορώ για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος σε ότι αφορά το δρόμο αυτό που έχει ταυτιστεί άμεσα με την ιστορία των ομογενών της Μελβούρνης; Πήγα λοιπόν και έπιασα μια γωνιά του τραπεζιού, (συγγνώμη περί στρογγυλής τραπέζης έκανε λόγο η ανακοίνωση, αλλά καθ΄ ότι Πόντιος ο μαραγκός, για στρογγυλό τραπέζι πήγαινε και του βγήκε με γωνίες!) και ανυπομονούσα να ακούσω τους εισηγητές της σύσκεψης, που δεν ήταν άλλοι από τον Ανάργυρο -απένταρο, στην κυριολεξία- Μωρέλα και το Στάθη το Ρομποτή, τον οικοδεσπότη. Σηκώθηκε επάνω ο Μωρέλας και με δραματικό ύφος άρχισε να αναλύει τους σκοπούς αυτής της σύσκεψης, τονίζοντας ότι δεν είναι σωστό να αφεθεί η υπόθεση της Lonsdale Street στην τύχη της. Για να καταλήξει λέγοντας με μελοδραματικό ύψος: «Οι συγκυρίες επιτάσσουν όπως αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον των ομογενών για το δρόμο αυτό, ώστε να δυνηθώ και εγώ να θέσω τέρμα εις τας στομαχικάς μου αναμωλίας!». (Φωνές των παρισταμένων: Πέστα Χρυσόστομε!).
Στη συνέχεια, ο παρουσιαστής ανάφερε πως σειρά έχει ο οικοδεσπότης, ο Στάθης ο Ρομποτής! Για να σηκωθεί επάνω ο Στάθης και να αρπάξει μια... σούβλα λέγοντας στον παρουσιαστή: «Άκουσε κάτι, ρε λαμόγιο! Από πότε τάχθηκα να υπηρετήσω την ιεροσύνη και έγινα μάλιστα... Δεσπότης; Να πάρεις τα λόγια σου πίσω αμέσως! Τι να έκανε ο άλλος; Ανακάλεσε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και εν μέσω χειροκροτημάτων, ο Στάθης άρχισε να αγορεύει. Επειδή η οχλοβοή δεν έλεγε να κοπάσει και προκειμένου ο Στάθης να επιβάλει ησυχία, έβγαλε το... παπούτσι του και άρχισε να το κτυπάει πάνω στην έδρα! Τότε ησύχασαν όλοι και ο Στάθης μπήκε αμέσως στο ζητούμενο της συνεδρίασης λέγοντας: «Όπως διαπιστώσατε, τώρα είναι καιρός να αναζωπυρώσουμε το ενδιαφέρον των Ελλήνων για τη Lonsdale Street. Μετά την πτώση της ομάδας του Ώκλη, είναι καιρός να υποστεί πτώση και η πιάτσα του Ώκλη, που έγινε για αντιπερισπασμό!».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ
No comments:
Post a Comment