Tuesday, September 6, 2011

ΠΟΙΗΣΗ και έρωτες στο 'ΚΑΦΕ" του ΦΒ

Eleni Halvadaki
Eleni Halvadaki
που εισαι
======== 

Που είσαι....
Πες μου που;
Σε ψάχνω στους ιστούς και τις αράχνες..
μέσ' το χαμόγελο του ήλιου το ζεστό,
Σε ψάχνω..
... μέσ' την δροσιά της άνοιξης
στην μήτρα του θεού των αστεριών σου..
Σε ψάχνω..
Μέσα στο γέλιο των χαρούμενων παιδιών
μέσ' τις σελίδες που επιμένω να διαβάζω
μέσα σε κάθε αναπνοή που δοκιμάζω
κάθε φορά τον εαυτό μου που δαμάζω.
Σε ψάχνω και στην κάφτρα
του τσιγάρου που καπνίζω
δίχως τον εαυτό μου να ορίζω
γεμίζω το δωμάτιο με καπνό.....

                      ***

Tina Theodosiou
Το χάδι

Τα χέρια του κρατούν,
το ζεστό κορμί της.
Τα χάδια του τρέχουν,
...
σαν πρωινές δροσοσταλίδες
τη ράχη της
και τα φιλιά του απλώνονται,
σαν αόρατο πέπλο
πάνω στο γυμνό της σώμα.

                 ***
Dafni Koumouli
Πολύ καιρό κανάκεψα αστέρια και φεγγάρια
θάλασσες, ήλιους και σιωπές....
τύλιξα στο χαρτί τη λύπη μου με λέξεις...
προστάτεψα το γέλιο και το δάκρυ,
μη λερωθούν απ' ανίερα μάτια...
σ' αξιοπρέπεια βάφτισα την άβυσσό του νου...
απόλαυσα τις συγκρούσεις της με βλέμμα αδηφάγο..
νόμισα τα κατάφερα...
αφού όμως δε λάτρεψα τη δύναμη που έχω,
αφού δεν αποδέχτηκα αυτό που'μαι στ'αλήθεια...
τίποτα δεν κατάφερα...μικρά κι ανούσια όλα....
                      ***
Γιαννης Λαμπρακης
Για σενα

Δεν θέλω να έχω ένα αστέρι αγκαλιά
Δεν θα το άντεχα να κρατώ τον ουρανό
Θέλω την σκόνη που αφήνουμε πίσω μας
...
Να την μαζέψω σε ένα τζαμί να ξεθολώσει η ψυχή
Αρκεί να μην βλέπω τίποτα απ ` έξω πια

Θέλω εσένα
και μου αρκεί να μηδενίζω τα πάντα
γιατί όλη η αρμονία κρύβετε σ` ένα σου χαμόγελο

μέσα σε εκείνα που έβαψες μαύρα στη ζωή σου
για να ξεχάσεις τα χρώματα
θα τρυπώσω
για να φύγει η αλμύρα και το δάκρυ
να μείνουν μόνο τα λουλούδια
που ζωγράφιζες παιδί
αυτά που χρειάζεται όλη η γη για να γυρίσει

δεν θέλει πολλά
μονό την ανάσα κι ένα χαμόγελο
τ` άλλα περνούν και χάνονται
©γιαννης λαμπρακης

                 ***
            

Tasos Papanikolaou
Σαν σύννεφο τραβώ κι εγώ και φεύγω
Πάντα από δίπλα θα περνώ
Σαν αντανάκλαση μιας βρώμικης βιτρίνας
Είδωλο στρεβλωμένο και πιο λείο
Απ την τραχιά ζωή που ίσως θά’ρθει
...
Ή που ίσως ήρθε μιά στιγμή μικρή
Και χάθηκε στις εκβολές στις όχθες
Αχερουσία προσευχή για πάντα
Τάσος παπανικολάου
                  ****
Konstantinos Stefanos Iperoxos
ΑΔΕΙΑ ΚΑΜΑΡΑ

Κάμαρα άδεια το κορμί,
Μα  η ψυχή παράθυρα.
Για μια ακόμα αφορμή,
Μοιράζω  λάφυρα.

... Με  όσα δώρα το κορμί
Είχε μαζέψει.
Για να σου κλέψει ένα φιλί,
Να σε μαγέψει.

Χαρίζω τώρα την χαρά,
Σε τόπους ξένους.
Τα δυο μου χέρια σαν φτερά,
Δίνουν επαίνους.

Σε σαλτιμπάγκους,
Που για χάρη μου πηδάνε.
Σε άδειους πάγκους,
και της νύχτες τραγουδάνε.

       **************
Όλα τα ποιήματα  φιλοξενούνται εις

ΤΟ "ΚΑΦΕ" ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.....

Αν θέλετε κάποια δημιουργία σας να δημοσιευτει στην EFHMERIS

No comments:

Post a Comment

wibiya widget