Αν έχετε υπομονή, αντοχή -και χιούμορ, απαξάπαντος... - δοκιμάστε μια βόλτα στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων του και θα εννοήσετε τι εννοώ. Ακόμα τρων και πίνουν και τον Τσίπρα φοβερίζουν. Ακόμα φωνάζουν -πέφτοντας!!- ότι πέφτει η κυβέρνηση. Ακόμα προπαγανδίζουν -σαράντα πέντε Γιάννηδες- τη γνώση τού... κοκόρου: ότι τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα η χώρα δοκιμάζεται σε κάθε τους δημοσιογραφική αράδα, όχι επειδή φορτώθηκε αμαρτίες δεκαετιών, αλλά επειδή η Αριστερά βρέθηκε στο τιμόνι. Ακόμα η απελπισία τρομπάρεται σε μεγάλες δόσεις, λες και η ήδη απελπισμένη κοινωνία χρειάζεται τη δολιότητά τους. Ακόμα ξορκίζουν τον Παππά και θυμιατίζουν τον Άδωνι.
Δεν ξέρω τι γίνεται στο παρασκήνιο για την υπόθεση του ΔΟΛ. Αλλά στο προσκήνιο ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ο ΔΟΛ παραμένει... ΔΟΛ. Το Συγκρότημα που έκανε την εμπάθεια, τη συκοφαντία, το σχεδόν εμφύλιο μίσος κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του στρατηγικό κανόνα, απαράβατη αρχή, οδηγό μιας δημοσιογραφίας τοξικής, εξακολουθεί να σερβίρει μαύρες γάτες. Να παρασκευάζει φαιοπράσινες σαλάτες. Να αναζητά πελάτες ανάμεσα στα πιο καθυστερημένα, αγριεμένα από την κρίση στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Και να βάζει πλάτες σε μια Δεξιά παρακμασμένη, κρεμασμένη από το παγερό χαμόγελο της Ντόρας και του Κυριάκου. Φανατική και καταστροφική.
Αν έχετε υπομονή, αντοχή -και χιούμορ, απαξάπαντος... - δοκιμάστε μια βόλτα στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων του και θα εννοήσετε τι εννοώ. Ακόμα τρων και πίνουν και τον Τσίπρα φοβερίζουν. Ακόμα φωνάζουν -πέφτοντας!!- ότι πέφτει η κυβέρνηση. Ακόμα προπαγανδίζουν -σαράντα πέντε Γιάννηδες- τη γνώση τού... κοκόρου: ότι τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα η χώρα δοκιμάζεται σε κάθε τους δημοσιογραφική αράδα, όχι επειδή φορτώθηκε αμαρτίες δεκαετιών, αλλά επειδή η Αριστερά βρέθηκε στο τιμόνι. Ακόμα η απελπισία τρομπάρεται σε μεγάλες δόσεις, λες και η ήδη απελπισμένη κοινωνία χρειάζεται τη δολιότητά τους. Ακόμα ξορκίζουν τον Παππά και θυμιατίζουν τον Άδωνι.
Δεν αλλάζουν ρότα, δηλαδή. Ο φανατισμός, το βιτριόλι, η χημεία, που τους οδήγησαν ώς εδώ, ζουν και βασιλεύουν. Φταίει η «γραμμή», δηλαδή, θα πείτε, για το τέλος του ΔΟΛ, όπως τουλάχιστον τον γνωρίσαμε; Εμ, δεν φταίει ότι στήριξαν με φανατισμό κάθε τρόικα, και κάθε μέτρο, που «έπαιρνε μέτρα» στους πιο φτωχούς; Ότι πολέμησαν τη σημερινή κυβέρνηση με όλα τα μέσα, από τα οποία το εντιμότερο η συκοφαντία; Ότι έσπειραν φόβο, για να θερίσει η κοινωνία χειροπέδες; Ότι έχασαν κάθε ίχνος αξιοπιστίας, στηρίζοντας ακροδεξιές λύσεις; Ότι συμμάχησαν με τον διάβολο, μπας και σωθούν; Ότι έβγαλαν στις πρώτες σελίδες τους γάτες και σκυλιά και στήριξαν κάθε αλητεία κατά της Αριστεράς;
Και στη διαδρομή αυτή, που τελικώς τους έφαγε, δεν ήταν βέβαια μόνος ο Ψυχάρης. Ήταν και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι τιτουλάριοι και σφουγκοκωλάριοι. Οι οποίοι, τώρα που το ταμείον είναι μείον, ανακάλυψαν -προχθές!- τις ευθύνες του κυρ-Σταύρου. Και χθες (!!!!) την εθνική ενότητα. Να χαθούν, να χάνονται, που έλεγε η θεία Μαρία...
No comments:
Post a Comment